آخر هفته چی بازی کنیم: از شاهزاده پارسی تا یک استراتژی خاطره‌انگیز
در قسمتی دیگر از سری مقاله‌های آخر هفته چی بازی کنیم، به سراغ معرفی چهار بازی می‌رویم که در بین آن‌ها، آثار بسیار خاطره‌انگیزی دیده می‌شوند.
به رسم چهارشنبه‌ها، این بار هم در قسمتی دیگر از سری مقاله‌های آخر هفته چی بازی کنیم، چهار بازی در سبک‌های مختلف معرفی خواهیم کرد. برای این قسمت از مقاله هم سعی کردیم تا سلیقه‌های متفاوتی را پوشش دهیم و آثاری معرفی کنیم که همه بسته به سبک محبوب خودشان، بتوانند از بین آن‌ها بازی انتخاب کنند. پس با نهمین مقاله آخر هفته چی بازی کنیم همراه زومجی باشید:
Prince of Persia: Warrior Within
هر هفته سعی می‌کنیم تا یک بازی بزرگ قدیمی در بین بازی‌های معرفی‌شده داشته باشیم و این بار، قرعه به نام سری محبوب Prince of Persia و نسخه Warrior Within افتاده است که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد ولی هنوز هم می‌توان آن را روی حتی ویندوز ۱۰ هم اجرا کرد. Warrior Within تجربه‌ای تاریک‌تر نسبت به نسخه قبلی سری بود و همین مساله، یکی از دلایلی است که برای برخی طرفداران این شاهزاده دوست‌داشتنی، جزو بهترین قسمت‌های مجموعه هم به‌حساب می‌آید.
Prince of Persia: Warrior Within با یک میان‌پرده سینمایی جذاب و پس از آن هم یک نبرد دریایی حماسی و نفس‌گیر آغاز می‌شود؛ نبردی که در پایان آن، شاهزاده در پی اتفاقاتی به ساحل جزیره زمان می‌رسد و پس از آن هم وارد یک قلعه مرموز می‌شود؛ قلعه‌ای که در داخل آن، از مبارزات بسیار هیجان‌انگیز با دشمنان مختلف قرار گرفته تا بازی با مکانیک‌های مرتبط با زمان و همینطور تله‌های مرگبار انتظارش را می‌کشند. Prince of Persia: Warrior Within، تجربه‌ای است که البته شاید الان که به سراغش می‌روید، کمی برای عادت کردن به زاویه دوربینش و هدایت آن به صبر نیاز داشته باشید ولی در کل، شاهد تجربه‌ای هستیم که هم داستان خوبی روایت می‌کند و هم از نظر گیم‌پلی، اثری با اکشن‌های بسیار جذاب است.
طبیعتا اگر به هر دلیلی تا امروز فرصت تجربه سری Prince of Persia را نداشته‌اید، برای درک بهتر داستان، می‌توانید از همان نسخه Sands of Time آن را شروع کنید؛ نسخه‌ای که قرار بود ریمسترش هم عرضه شود که فعلا، تا تاریخ نامعلومی تاخیر خورده است.
Warframe
برای مقاله این هفته، یک بازی رایگان هم در نظر گرفتیم که از قضا جزو محبوب‌ترین بازی‌ها در استیم هم به‌حساب می‌آید. بازی Warframe هرچند اولین بار در سال ۲۰۱۲ منتشر شد، اما اگر رویداد‌های گیمینگ سال‌های اخیر را دنبال کرده باشید، در جریان هستید که سازندگانش هنوز هم با محتویات جدیدی از آن پشتیبانی می‌کنند و انصافا هم این پشتیبانی، کمک زیادی به بهتر شدن بازی در مقایسه با نسخه اولیه داشته است.
Warframe در اصل یک اثر اکشن سوم‌شخص است که المان‌های نقش آفرینی و حتی مخفی‌کاری هم در آن دیده می‌شود. بازی تعداد زیاد قهرمان دارد که هرکدام، سبک خاص خودشان را دارند و می‌توانید با انتخاب از بین آن‌ها و شخصی‌سازی، به کاراکتری برسید که کاملا مناسب سبک بازی شما است. برای یک بازی آنلاین مثل وارفریم، یکی از نکات مهم شلوغ بودن سرور‌های آن است که خوشبختانه این اثر رایگان، از این نظر هم وضعیت خوبی دارد و اگر دنبال یک بازی آنلاین هستید که رایگان هم بتوان لذت زیادی از آن برد، وارفریم گزینه بسیار مناسبی است.
Age of Mythology
بازی‌های استراتژی همیشه روی پی سی محبوب هستند و خب چه چیزی بهتر از اینکه برای سومین بازی این هفته، سراغ اثری در این سبک برویم که از قضا طرفداران زیادی هم در ایران داشته و دارد؛ مخصوصا که امروز تاریخ رسمی رویداد مرتبط با بازی Age of Empires 4 هم معرفی شد و Age of Mythology، بازی انتخابی ما، هم یک نسخه فرعی از AOE به‌حساب می‌آید.
در حالی که AOE را به‌عنوان یک تجربه واقع‌گرایانه یا دقیق‌تر بگویم تاریخی می‌شناسیم، Age of Mythology تجربه‌ای استراتژی با حال و هوای افسانه‌ای و اسطوره‌ای است. روند کلی بازی، شباهت زیادی به سری AOE دارد و در آن باید علاوه بر جمع‌آوری منابع، بنا‌های مختلفی بسازید و با تربیت نیرو‌ها، در نهایت دشمنان‌تان را از بین ببرید. بازی یک بخش کمپین داستانی دارد که تجربه‌ای نسبتا طولانی و انصافا جذاب است و امکان استفاده از نیرو‌های اسطوره‌ای برگرفته از افسانه‌های یونان، مصر و نورس، حال و هوای خاصی به Age of Mythology می‌بخشد.
برای داشتن تجربه‌ای بهتر، پیشنهاد می‌کنم سراغ نسخه Age of Mythology: Extended Edition بازی بروید که یک بسته الحاقی هم برایش عرضه شده و تجربه‌ای بهتر و کامل‌تر از نسخه اولیه و اصلی به‌حساب می‌آید.
Brothers: A Tale of Two Sons
اما آخرین بازی این هفته، یکی از ساخته‌های قبلی جوزف فارس است؛ بازیسازی که زمان زیادی تا انتشار It Takes Two، بازی جدیدش باقی نمانده و همین هم بهانه‌ای شده تا این هفته سراغ بازی Brothers: A Tale of Two Sons برویم که انصافا هم تجربه ارزشمند و تاثیرگذاری است.
جوزف فارس، کلا علاقه زیادی به ساخت بازی‌هایی دارد که در آن‌ها شاهد نوعی همکاری بین دو شخصیت هستیم؛ به طوریکه مثلا در A Way Out کلا تجربه Co-Op حالتی اجباری داشت و It Takes Two هم چنین شرایطی دارد و باید با یکی از دوستان‌تان به‌سراغ آن بروید. با این حال Brothers: A Tale of Two Sons چنین شرایطی ندارد ولی خب در آن، شاهد دو شخصیت یا به بیان بهتر دو برادر هستیم که کل روند بازی، بر پایه همکاری آن‌ها برای غلبه بر مشکلات‌شان بنا شده است و البته که هردو کاراکتر را خودتان با مکانیک جالبی که بازی داشت، هدایت می‌کنید. (در نسخه سوییچ بازی یک حالت Co-Op هم در نظر گرفته شده که سایر نسخه‌ها فاقد آن هستند).
جدا از این ویژگی هدایت همزمان دو شخصیت بازی، یکی از مهم‌ترین نکاتی که Brothers: A Tale of Two Sons را به بازی موفقی تبدیل کرد، داستان آن است؛ داستانی شدیدا عاطفی و تاثیرگذار که بازی را به گزینه‌ای مناسب برای آن دسته از کاربرانی تبدیل می‌کند که به داستان اهمیت زیادی در بازی می‌دهند. البته که علاوه بر داستان قوی، گیم‌پلی جالب بازی و مخصوصا استفاده همزمان از کاراکتر‌ها برای پشت سر گذاشتن موانع، باعث شده تا روند کلی هم تا انتها سرگرم‌کننده باقی بماند.
