Final Fantasy 7 Remake، طلوع دوباره بهترین فانتزی‌

بعضی از بازی‌های قدیمی هستند که بخشی از شناسنامه‌ی صنعت بازی‌های ویدیویی به‌حساب می‌آیند و سالیان سال، یاد و خاطره‌ی آن‌ها در دل هواداران باقی می‌ماند. بازی‌هایی که اگر به‌دفعات مختلف به‌سراغ آن‌ها بروید، باز هم همانند اولین تجربه خود، می‌توانید لذت ببرید و موارد جدیدی را از جهان بازی یاد بگیرید. بعضی از این بازی‌ها به‌خاطر حس‌وحال نوستالوژی خود است که مخاطب را همیشه هیجان‌زده می‌کند. این در حالی است که بعضی دیگر از بازی‌ها، در مجموعه یا دوره خود یک تحول بزرگ را به‌وجود آورده‌اند. Final Fantasy VII، محصول ۱۹۹۷، جزو آن دسته از بازی‌هایی است که سبب شد کاربران بسیاری سمت مجموعه Final Fantasy کشیده شوند. همچنین این بازی در دوره خود اولین‌های مختلفی را تجربه کرده است. فاینال فانتزی 7 اولین بازی از مجموعه فاینال فانتزی است که برای کشورهای غربی عرضه شده است. همچنین این بازی، اولین نسخه از مجموعه است که برای کنسول‌های سونی عرضه شده است.

از طرفی، فاینال فانتزی VII اولین نسخه‌ای است که از طراحی‌های سه‌بعدی استفاده کرده است. درواقع دلیلی که اسکوئر انیکس (Square Enix)، سازنده و ناشر مجموعه فاینال فانتزی، از Nintendo 64 به پلی‌استیشن وان کوچ کرد، استفاده از طراحی‌های سه‌بعدی بود. در ابتدا یوشینوری کیتاسه، کارگردان Final Fantasy VII و تیم او قرار بود یک بازی دوبعدی را برای نینتندو 64 بسازند، اما با گذر زمان به این نتیجه رسیدند که ریسک کردن، آن‌چنان مورد بدی نیست و دست به اعمال تغییرات روی ساختار بازی و طراحی انیمیشن‌های سه‌بعدی کردند. دلیل اصلی این تغییرات در روند توسعه، دمویی بود که از نسخه ششم به‌صورت سه‌بعدی منتشر شده بود و کاربران در آن زمان استقبال کرده بودند. در ادامه متوجه شدند که کارتریج‌های نینتندو 64 پتانسیل پشتیبانی و پردازش این حجم از اطلاعات را ندارد و محصول نهایی با افت فریم اجرا می‌شود.

ازاین‌رو تصمیم گرفتند به‌سراغ کنسول سونی و فناوری استفاده در آن بروند که همان اجرای بازی ازطریق CD ROM بود و دیسک‌ها جایگزین کارتریج‌ها شده بودند. برای ساخت محصول نهایی، ۱۰۰ الی ۱۵۰ نفر روی Final Fantasy VII کار می‌کردند. این در حالی است که در آن زمان استودیوهای بزرگ معمولا با تعداد کمتری از نفرات بازی خود را توسعه می‌دادند. سؤال اصلی این است که چرا فاینال فانتزی 7 به بهترین نسخه از مجموعه فاینال فانتزی و یکی از بهترین بازی‌های عرضه شده برای پلی‌استیشن وان تبدیل شده است؟ محصولی که خبر بازسازی شدن آن، حسابی هواداران را هیجان‌زده کرد. در ادامه و برای پرداختن به این موضوع، نگاهی به داستان، گیم‌پلی و طراحی‌های بازی خواهیم داشت و پس از آن، به‌سراغ نسخه ریمیک و تغییرات آن می‌رویم.

ادامه متن داستان Final Fantasy VII را بازگو می‌کند

داستان بازی از جایی شروع می‌شود که ایریث در حال قدم زدن در خیابان‌های میدگار است که یکی از شهرهای سرزمین گایا به‌حساب می‌آید؛ سرزمینی که به‌واسطه‌ی انرژی ماکو تغذیه می‌شود. انرژی ماکو درواقع به جریان زندگی معروف است که یک جریان روحی و معنوی به‌حساب می‌آید. حال مدتی است که شرکت بزرگ الکتریکی شینرا در حال انجام فعالیت‌های مختلف است و باعث شده تا گایا به یک سرزمین ضعیف تبدیل شود و انرژی ماکو نتواند آنطور که باید و شاید تاثیر گذار باشد. در ادامه کلود استرایف، قهرمان داستان، را می‌بینیم که درکنار گروهی به نام اوالانچ قرار دارد. گروه اولانچ به رهبری بَرت، سعی دارد جلوی کارهای پلید شینرا را بگیرد و یک گروه پارتیزان برای میدگار به‌حساب می‌آید. آن‌ها کلود را به‌عنوان یک مزدور استخدام کرده‌اند تا در این مأموریت کمک آن‌ها باشد، زیرا وی در گذشته بخشی از Soldier (نام ارتش شرکت شینرا) بوده است.

یوشینوری کیتاسه و کازوشیگه نوجیما که وظیفه نوشتن داستان فاینال فانتزی 7 را برعهده داشتند، اولین علامت سؤال را در همین نقطه از داستان در ذهن مخاطب ایجاد می‌کنند؛ اینکه چرا و به چه دلیلی کلود در Soldier بوده است. در ادامه و زمانی‌که کلود تیفا، دوست دوران کودکی خود را می‌بیند، به این سؤال که چرا کلود در Soldier بوده است، پاسخ داده می‌شود. رویای کودکی کلود این بوده است که از کم‌ترین سن ممکن وارد Soldier شود و بتواند خود را به یک سرباز قدرتمند تبدیل کند و همانند سفیروث افسانه‌ای، تمامی دشمنان میدگار و شینرا را از بین ببرد. بااین‌حال، دومین و یکی از مهم‌ترین سؤال‌های داستان به‌وجود می‌آید؛ سفیروث افسانه‌ای چه کسی است که همه از او می‌ترسند و در عین حال، از سفیروث به‌عنوان یک مبارز افسانه‌ای یاد می‌شود.  همین مورد سبب می‌شود تا بازیکن بازی را پیش ببرد. در جریان دومین مأموریت، کلود دچار سردردی دیگر می‌شود و این بار یک خاطره قدیمی را به یاد می‌آورد؛ جایی‌که پدر تیفا کشته شده است و به‌نظر می‌رسد که سفیروث عامل این قتل بوده است!

اولین خاطره ذهن کلود، یکی از مهم‌ترین سکانس‌های بازی است. خاطره‌ای که باپیشروی در داستان، کاربر را به شک می‌اندازد که شاید کلود استرایف در اصل شخصی دیگری است! آیا اصلا قهرمان مو زرد داستان، کلود استرایف است؟ پس چرا خاطراتی را مشاهده می‌کند که گویی شخص سومی هم در آن بوده است، اما فقط کلود و سفیروث را می‌بینیم؟ یکی از سکانس‌های داستانی که ذهن بازیکن را قلقلک می‌دهد، دومین ملاقات کلود با ایریث در یک کلیسا است؛ جایی‌که ایریث کلود را با شخص دیگری اشتباه می‌گیرد. بااین‌حال شاهد ابراز علاقه‌های ایریث برای کلود هستیم، اما در اصل این ابراز علاقه‌ها برای شخص دیگری است. کلود ایریث را در ذهن خود می‌شناسد، اما نمی‌تواند به یاد بیاورد که او را در کجا و کدام منطقه دیده است. فاینال فانتزی 7 داستان پسری را روایت می‌کند که با ذهن مغشوش خود دست‌وپنجه نرم می‌کند و همزمان، داستان سفیروث را می‌بینیم که می‌خواهد شینرا و سرزمین گایا را از بین ببرد. سفیروث که روزی یکی از فرمانده‌های عالی رتبه شینرا بوده، حال به آن‌ها پشت کرده است و قصد نابودی جهان به‌واسطه‌ی جریان زندگی را دارد.

کلود در طول ماجراجویی خود و تلاش برای نابودی سفیروث، تیمی از کاراکترهای مختلف را تشکیل می‌دهد. شخصیت‌هایی که هرکدام داستان‌سرایی و شخصیت‌پردازی مخصوص‌به خود را دارند. داستان فاینال فانتزی 7 شوک اصلی را زمانی به شما وارد می‌کنید که نفر سوم در رویاهای کلود به شما معرفی می‌شود. زک فِیر، دوست صمیمی کلود استرایف همانند برادری برای او در Soldier بود که تحت فرمان سفیروث مأموریت‌های مختلفی را در گذشته انجام داده‌اند. وی پس از جنگ جنسیس، به‌همراه کلود تصمیم می‌گیرد که به میدگار برگردد، اما هیچ‌وقت موفق نمی‌شوند. قبل از ورودی میدگار، سربازان شینرا منتظر این دو شخص هستند تا آن‌ها را از بین ببرند. نبرد دو هم‌رزم علیه سربازان شینرا، باعث می‌شود تا زک، جان خود را از دست دهد. وی در ثانیه‌های آخر به کلود می‌گوید که زنده‌بماند و میراثی برای زک فیر باشد. همچنین به زک فیر قول داد تا زمانی‌که زنده است، مراقب ایریث باشد. در انتها هم زک فیر باستر سورد (Buster Sword) را به کلود داد تا یاد و خاطره‌ی وی برای کلود باشد.

صحبت از شخصیت‌ پردازی کاراکترهای فرعی و غنی بودن آن‌ها شد، باید بگویم که ایریث بهترین مثال برای این گفته است. ایریث در ظاهر یکی از هم‌تیمی‌های شما است که به کلود علاقه‌مند می‌شود، اما ایریث، یکی از اصلی‌تری و مهم‌ترین کاراکترهای نسخه هفتم به‌حساب می‌آید. علاقه او به کلود، درواقع مربوط‌به زک فیر می‌شود. ایریث و زک به یکدیگر علاقه‌‌مند بوده‌اند و قبل قبل از مردن زک، به کلود می‌گوید که تو یاد و خاطره‌ی من در این جهان خواهی بود. ازاین‌رو کلود که هضم این وضایع برای او سنگین بوده است، دارای دوگانگی شخصیتی شده و خاطرات او با خاطرات زک یکی می‌شود. مدام در طول بازی جملات و حرف‌هایی می‌زند که به برای ایریث یادآور زک فیر است. ازاین‌رو در طول داستان شاهد صحبت‌هایی میان ایریث و کلود حول یک دوست قدیمی هستیم. همچنین ایریث در بخشی از داستان، نقش مهمی را ایفا می‌کند که در ادامه در مورد طراحی این سکانس که یکی از دراماتیک‌ترین اتفاق‌های فاینال فانتزی 7 است، بیشتر صحبت خواهیم کرد.

هیرونوبو ساگاکوچی، خالق فاینال فانتزی، وظیفه نوشتن داستان نسخه دوبعدی بازی را برعهده داشته است که با داستان نسخه عرضه شده، تفاوت‌هایی داشته است. داستان بازی در شهر نیویورک و سال ۱۹۹۹ روایت می‌شد؛ جایی‌که کاراکترهای اصلی، عضو سازمانی بوند که وظیفه داشت ری‌اکتورهای ماکو را از بین ببرد، اما در این راه توسط یک کارآگاه به نام جوی تحت تعقیب بودند. داستان بازی در نسخه‌ای که برای کنسول نینتندو درنظر گرفته شده بود، به‌گونه‌ای روایت می‌شد که آن‌ها در انتها نیویورک را منفجر می‌کنند. در طول توسعه بازی Final Fantasy VI، مادر ساگاکوچی فوت کرده بود و ساخت نسخه هفتم و همچنین استفاده از کانسپت زندگی [اشاره به جریان زندگی] موردی بوده است که باعث شده ساگاکوچی بتواند بالاخره با غم نبود مادر خود کنار بیاید. در ادامه با اضافه شدن یوشینوری کیتاسه و تتسویا نومورا، داستان بازی هم دستخوش تغییرات شد.

نکته جالب در مورد روند توسعه بازی و شخصیت‌پردازی نسخه هفتم، این است که مراحل طراحی قهرمان داستان دقیقا پس از تمام شدن مراحل ساخت نسخه ششم، آغاز شد. دراین‌میان نومورا به ایده خلق کاراکتری به نام سفیروث رسید. شخصیتی که تابه‌حال نظیر آن در هیچکدام از نسخه‌های فاینال فانتزی مشاهده نشده است. در ادامه سازمان شینرا و اولانچ به‌عنوان دو سازمان علیه هم برای داستان در نظر گرفته شد. پس از این موارد و خلق شدن سفیروث و کلود و ایجاد یک ارتباط میان این دو کاراکتر، نوجیما به این ایده رسید که کلود را به یک کاراکتر دو شخصیتی تبدیل کند. ازاین‌رو نتیجه‌ی این ایده خلق کاراکتر زک فیر و ارتباط او با کلود استرایف بود. همچنین درنهایت کیتاسه و تیم او تصمیم گرفتند که ایده جریان زندگی ساکاگوچی را نگه دارند و داستان نهایی شکل گرفت.

یکی از مواردی که ساکاگوچی در طول پروسه ساخت نسخه هفتم به آن اشاره کرد، این بود که کانسپت زندگی، تنها محرک کافی برای سرگرم کردن بازیکن و جذاب نشان دادن داستان نیست، بلکه مرگ و زندگی باید درکنار یکدیگر قرار بگیرند. به‌عبارتی باید شاهد مرگ کاراکترها در داستان هم باشیم. ازاین‌رو نومورا به این نتیجه رسید که قهرمان زن داستان را بکشد. در ابتدا ایریث، تنها قهرمان زن داستان بود. در ادامه کاراکتر تیفا هم خلق شد، زیرا کشتن یک قهرمان زن، نیازمند وجود کاراکتر زن دیگری هم بود که بتواند جایگزین او شود. ازاین‌رو مرگی برای ایریث طراحی شد که می‌توان آن را یکی از غافل‌گیر کننده‌ترین و سینمایی‌ترین سکانس‌های بازی‌های ویدیویی دانست و کیتاسه و تیم او به‌خوبی توانسته‌اند این سکانس را خلق کنند. در ادامه تصمیم‌های مختلفی برای شخصیت‌های و روایت‌ آن‌ها درنظر گرفته شد. برای مثال یکی از آن‌ها این بود که ایریث را به‌عنوان خواهر سفیروث معرفی کنند یا اینکه سفیروث، معشوقه ایریث باشد که در ادامه برای این مورد، جای سفیروث و زک عوض شد. همچنین یوفی و وینسنت هم در ابتدا قرار بود کاراکترهای اصلی داستانی باشند، اما در ادامه کیتاسه به این نتیجه رسید که از آن‌ها به‌عنوان کاراکترهای اختیاری استفاده کند.

در نوشتن داستان، کازوشیگه نوجیما نقش بسیار مهمی را ایفا کرده است و محبوبیت فاینال فانتزی 7 در ارائه یک داستان هیجان‌انگیز و سرگرم کننده، حاصل زحمات وی و سپس کیتاسه است که توانستند ایده اولیه ساکاگوچی را به موردی جذاب و هیجان‌انگیز تبدیل کنند.

پایان متن اسپویل

پس از اینکه اسکوئر تصمیم گرفت Final Fantasy VII را روی نسل بعد کنسول‌ها عرضه کند، به‌سراغ طراحی‌های سه‌بعدی به‌جای دوبعدی رفت. همچنین طراحی‌های پیکسلی هم کنار گذاشته شد و به‌سراغ مدل‌های چند ضلعی رفتند. از طرفی در نسخه ششم، به‌واسطه‌ی دوبعدی بودن بازی، خیلی از طرح‌ها و ساختارها از پیش آماده بودند، اما در نسخه هفتم و سه‌بعدی شدن بازی، تیم سازنده مجبور بود از ابتدا تمامی موارد را طراحی کند. ازاین‌رو چالش‌های جدیدی برای تیم سازنده به‌وجود آمد که باید آن را پشت سر می‌گذاشتند. البته بخشی از مشکلات به ساختار CD-ROM هم مربوط می‌شد. کن نریتا، برنامه‌نویس ارشد فاینال فانتزی 7، گفته بود که CD ROM سرعت دسترسی آهسته‌تری دارد و باعث تأخیر در رخ دادن بعضی از حرکات داخل بازی می‌شود. ازاین‌رو از انیمیشن‌های مختلفی استفاده کردند تا زمان‌های بارگذاری به‌خاطر مشکل ذکر شده را بپوشاند. تیم سازنده، زمانی‌که گرافیک سه‌بعدی را انتخاب کرد، مردد بود که از کاراکترهایی با طراحی چندضلعی استفاده کند یا به‌سراغ طراحی‌های اسپرایت بیس (برای طراحی‌های دوبعدی استفاده می‌شود) بروند. در انتها تصمیم گرفتند به‌سراغ طراحی‌های سه‌بعدی بروند و نکته‌ی جالب، این است که با دیدن انیمیشن‌های بازی Alone in the Dark برای این کار مصمم شده بودند.

یکی دیگر از تغییرات گرافیکی و طراحی در نسخه هفتم، مربوط‌به زاویه دوربین و نوع نشان دادن کاراکتر و اشیاء در محیط می‌شود. از آن‌جایی که یوشینوری کیتاسه یکی از علاقه‌مندان به فیلم‌های سینمایی است سعی کرده بود جهانی را خلق کند که شبیه به فیلم‌های سینمایی باشد و در عین حال، از مرزهای یک بازی ویدیویی هم خارج نشود. نکته‌ی جالب در مورد طراحی‌های بازی، این بود که رابطه‌ی خوبی میان طراحی کاراکترها و شخصیت آن‌ها در داستان وجود دارد. برای مثال برت یک کاراکتر عصبی است. ازاین‌رو این کاراکتر به‌گونه ای طراحی شده که بازیکن در طول بازی به‌راحتی متوجه عصبی بودن او شود. Final Fantasy VII محصولی است که کاراکترها در آن صحبت نمی‌کنند و ازطریق نوشته، با یکدیگر در ارتباط هستند. طراحی درست و دقیق حرکات و رفتارهای شخصیت‌های بازی، موردی است که باید در آن دقت بالایی به خرج داده می‌شد تا مخاطب به‌خوبی بتواند حس‌وحال شخصیت‌ها در موقعیت‌های مختلف را درک کند.

در تیم طراحی بازی، یوسوکه نائورا، کارگردان هنری بازی بود و در طول ساخت بازی بخش‌های مختلفی از جهان فاینال فانتزی 7 را طراحی کرده است. همچنین لوگو سازمان شینرا، موردی است که خود او بدون استفاده از مدل‌سازی‌های مختلف، به‌صورت دستی طراحی کرده است. وی در یکی از گفت‌وگوهای خود ظاهر هنری بازی را تاریک و عجیب خواند که ترکیب خوبی را با داستان بازی به‌وجود آورده است. در بخش طراحی کاراکترها، تتسویا نومورا طراح اصلی کاراکترهای بازی است. درواقع طراحی شخصیت‌های FFVII، اولین تجربه نومورا به‌عنوان طراح کاراکتر است. بااین‌حال کیفیت طراحی‌های دستی او به‌قدری خوب بود که ساکاگوچی او را برای طراحی کاراکترهای نسخه هفتم انتخاب کرد. زمانی‌که او انتخاب شد، داستان بازی هنوز کامل نوشته نشده بود. ازاین‌رو یک قهرمان مرد و زن را برای بازی طراحی کرد. در ادامه سفیروث هم طراحی شد. طراحی ابتدایی کلود بدین شکل بود که موهای مشکی داشت و قرار بود نقطه مقابلی برای سفیروث با موهای نقره‌ای باشد. درادامه این طراحی تغییر پیدا کرد و شاهد موه‌های زرد با حالت لبه‌دار و تیغی شکل بودیم. نومورا اعلام کرده بود که دلیل این کار، ترس از این بوده است که کاربران طراحی او را دوست نداشته باشند.

جدا از ظاهر کلود که دستخوش تغییرات شد، سفیروث و کلود نکات جالب دیگری را هم به خود اختصاص داده‌اند. نومورا برای خلق کلود و سفیروث از دو شمشیر زن افسانه‌ای به نام های ماموتو موساشی و ساساکی کوجیرو الهام گرفته است. همچنین این تناقض و دوگانگی، در شمشیر و ظاهر کلود و سفیروث هم دیده می‌شود. سفیروث کاراکتری قد بلند و کلود آن‌چنان قد بلندی ندارد. ازطرفی سفیروث دارای شمشیری است که از گونه سلاح‌های Odachi به‌حساب می‌آید. همچنین نام این سلاح (ماسامونه) برگرفته از ماسامونه اوکازاکی، شمشیرساز افسانه‌ای ژاپنی در دوره کاماکورا الهام گرفته شده است. از نظر اندازه، رقم دقیقی برای این شمشیر بلند ذکر نشده است، اما در نسخه‌های مختلف بین ۱.۸ متر تا ۲.۴ متر بوده است. این در حالی است که برخلاف ماسامونه، باستر سورد اصلا یک سلاح بلند و باریک نیست و ضخامت بالایی دارد. به‌عنوان آخرین مورد از بخش طراحی هم بد نیست به کاراکتر وینسنت ولنتاین اشاره‌ای داشته باشیم. درابتدا قرار بود وینسنت یک محقق باشد، اما سپس به یک کارآگاه و بعد از آن به یک شیمیدان تغییر پیدا کرد. این در حالی است که در نسخه نهایی، وینسنت یکی از اعضای سابق گروه Turk با گذشته‌ای تاریک بود.

گیم‌پلی Final Fantasy VII همانند سایر نسخه‌های پیشین، در سه بخش مختلف طراحی شده است؛ نقشه کلی، محیط هر شهر و میدان نبرد. نقشه کلی حالتی است که شما از شهر خود خارح می‌شوید و بازی در مقیاسی بزرگ‌تر قرار می‌گیرد. به‌عبارتی این حالت زمانی به‌وجود می‌آید که می‌خواهید بین شهرهای بازی سفر کنید. همچنین تیم سازنده از چوکوبو به‌عنوان وسیله نقلیه استفاده کرده است تا بازیکنان مسیرها را به‌سادگی طی کنند و زمان آن‌ها تلف نشود. محیط شهری هم شامل گشت‌وگذار شما در محیط‌های بازی می‌شود که می‌توانید وارد ساختمان‌ها، پناهگاه‌ها و فروشگاه‌های مختلف شوید و کارهای مد نظر خود را انجام دهید. میدان نبرد هم زمانی اتفاق می‌افتد که در دو حالت قبل، با دشمنان روبه‌رو می‌شوید. در حالت عادی شما دشمنان را نمی‌بینید، اما ساختار بازی به‌گونه‌ای است که در طول تجربه خود، ناگهان تجربه شما با نمایش یک انیمیشن متوقف می‌شود و وارد میدان نبرد می‌شوید. میدان نبرد ساختار مخصوص‌به خود را دارد؛ جایی‌که باید به‌واسطه‌ی تیم خود، دشمنان را از بین ببرید.

سیستم مبارزات بازی Final Fantasy VII، به شکل نوبتی است که ساختار ATB یا Active Time Battle را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد. در این ساختار هر کاراکتر تیم شما نوار زمان مخصوص‌به خود را دارد و زمانی‌که نوبت به هر شخصیت رسید، باید بین حمله کردن، دفاع کردن یا استفاده از جادو و آیتم، گزینه‌ی مورد نظر خود را انتخاب کنید. دراین‌میان اشاره کنم که هرقدر دیر عمل کنید، دشمن فرصت حمله کردن بیشتری خواهد داشت و آسیب بیشتری به شما وارد می‌شود. ازاین‌رو درکنار دقت، باید سرعت عمل هم داشته باشید. یکی از مواردی که در بازی‌های نقش‌آفرینی اهمیت بالایی دارد، گشت‌وگذار در تمامی نقاط بازی و پیدا کردن آیتم‌های مختلف است. در بازی‌هایی که دارای نبردهای نوبتی هستند، این مورد اهمیت بیشتری دارد، زیرا وجود جادوهای جدید که به‌واسطه‌ی Materiaهای مختلف در اختیار شما قرار داده می‌شود، می‌تواند سرنوشت یک نبرد را تغییر دهد. Materiaها هم جزو مواردی هستند که بازیکنان برای کسب نمونه‌های ارزشمند و کابردی آن‌ها در مبارزات، باید جهان بازی را به‌خوبی بگردند.

بااین‌حال اسکوئر برای جذاب‌تر شدن نبردها، از خدایان باستانی جهان فاینال فانتزی مثل شیوا و ایفریت هم استفاده کرده است. بازیکنان می‌توانند آن‌ها را در شرایط مختلف، احضار کنند تا یک آسیب بسیار زیاد را به حریف وارد کنند. همچنین زمانی‌که هر کاراکتر تیم شما آسیب می‌بیند، یک نوار به نام Limit شروع به پر شدن می‌کند. زمانی‌که نوار لیمیت پر می‌شد، کاربر می‌توانست از یک ضربه ویژه استفاده کند. ساختار گیم‌پلی فاینال فانتزی 7 به‌گونه‌ای است که باید اهمیت ویژه‌ای به این موارد دهید. ارتقای سطح شما به‌واسطه‌ی نبردهای مختلف و جمع‌آوری Xp انجام می‌شود. ازاین‌رو نباید از جنگیدن ترسی داشته باشید. این مورد باعث می‌شود سریعا قوی شوید. همچنین تیم سه‌نفره خود را باید به‌گونه‌ای انتخاب می‌کردید که هر یک از اعضا، مهارت‌های منحصربه‌فردی داشته باشند. برای مثال وجود یک پشتیبان مثل ایریث یا یک مبارز/پشتیبان مثل تیفا در تیم ضروری است. درکنار این شخص می‌توانید از یک کاراکتر تانک مثل برت استفاده کنید. نفر سوم هم بهتر است شخصیتی باشد که ضربات قدرتمندی را به حریف وارد می‌کند.

انتخاب Materia هم مورد دیگری است که سرنوشت مبارزات را تغییر می‌دهد. متریا‌ها جادوهایی مثل بازیابی نوار سلامت، آسیب رساندن ازطریق یخ، آتش و موارد مشابه را در اختیار شما قرار می‌دهد. موردی که در مورد متریاها اهمیت دارد، این است که هر متریا عملکرد متفاوتی روی وضعیت شخصیت شما می‌گذارد. برای مثال بعضی از آن‌ها باعث قوی‌تر شدن سیستم دفاعی شما به مجیک می‌شود و نوار مربوط‌به استفاده از جادو را هم افزایش می‌دهد. این در حالی است که همین متریا امکان دارد نوار سلامت شما را کاهش دهد. ازاین‌رو باید بدانید که از کدام متریا، باید برای کدام یک از شخصیت‌ها استفاده کنید. همچنین می‌توانید متریاها را هم با یکدیگر ترکیب کنید تا یک متریا قدرتمندتر ساخته شود. اسکوئر برای سرگرم کردن مخاطبان، از مینی‌گیم‌های متفاوتی هم استفاده کرده است که شامل یک سری دکمه‌زنی‌های مختلف می‌شود که بازیکنان می‌توانند لحظات مستقلی را از داستان و نبردهای بازی تجربه کنند.

درکنار گیم‌پلی، یکی از مواردی که نبردها و گشت‌وگذار در بازی را لذت بخش کرده، موسیقی و صداگذاری‌های بازی است. کاراکترها صداپیشه خاصی ندارند، زیرا بازی به‌صورت دیالوگ‌محور روایت می‌شود، اما در طول نبردها یا گشت‌وگذار در جهان بازی شاهد پخش شدن موسیقی‌های خاص و متفاوتی نسبت‌به سایر نسخه‌ها هستیم. وظیفه ساخت آهنگ‌های بازی برعهده نوبو یوماتسو بود که آهنگسازی ۶ نسخه ابتدایی را هم برعهده داشت. یوشینوری کیتاسه در ابتدا میان‌پرده سینمایی بازی را به او نشان داد و سپس، یوماتسو آهنگ Main Theme بازی را ساخت که مورد پسند تیم سازنده قرار گرفت. نوبو یوماتسو در ادامه با ساخت آهنگ One-Winged Angel که در بخشی از باس فایت انتهایی بازی پخش می‌شود، از راه‌وروش‌هایی استفاده کرده است که تا آن زمان روی نسخه‌ی دیگری انجام نداده بود. همچنین این آهنگ باعث شد که برای اولین‌بار شاهد یک موسیقی با ووکال‌های دیجیتالی‌ شده‌ای باشیم که کیفیت بسیار بالایی هم دارد.

تابه‌این‌جا در مورد نسخه اصلی صحبت کردیم و در ادامه نگاهی به نسخه‌ی ریمیک و تغییرات آن خواهیم داشت. بااینکه تغییراتی در تیم توسعه بازی به‌وجود آمده است، اما هنوز شاهد چهره‌های قدیمی تیم اصلی نظیر کیتاسه، نومورا و نوجیما هستیم. پنج سال پیش، نسخه ریمیک بازی Final Fantasy VII معرفی شد و پنج سال از آن معرفی می‌گذرد و بالاخره کاربران در فروردین ماه می‌توانند این بازی را تجربه کنند. یکی از دلایل طولانی شدن روند ساخت، این بود که تتسویا نومورا، درکنار ساخت نسخه ریمیک، در حال توسعه بازی Kingdom Hearts 3 هم بود. ازاین‌رو تصمیم گرفت اول این بازی را کامل کند و در اختیار کاربران قرار دهد. با عرضه کینگدام هارتس 3، تتسویا نومورا و تیم او، تمرکز اصلی خود را روی روند ساخت فاینال فانتزی 7 ریمیک گذاشتند تا بتوانند این بازی تا قبل از پایان نسل هشتم، در اختیار کاربران قرار دهند. البته اشاره کنم که تنها قسمت اول این بازی آماده شده است. به‌عبارتی Final Fantasy VII Remake دارای اپیزودهای مختلفی است که هنوز تعداد اپیزودهای آن مشخص نشده است.

اسکوئر انیکس اعلام کرده که هنوز برای مجموع اپیزودهای بازی تصمیم‌گیری نکرده است. داستان اپیزود اول، حول اتفاقات میدگار و شینرا می‌چرخد. ازاین‌رو می‌توان انتظار داشت که تقریبا یک سوم داستان را شاهد باشیم. ازطرفی در فایل‌های فاش شده از دموی نسخه ریمیک، تصاویری منتشر شده که نشان می‌دهد داستان اپیزود اول از Final Fantasy VII Remake تنها به شهر میدگار ختم نمی‌شود و قهرمان‌های داستان وارد شهرهای اطراف هم می‌شوند. موردی که یوشینوری کیتاسه و نومورا روی آن مانوور داده‌اند، وجود المان‌های داستانی مختلف است. مواردی که سبب می‌شود کاربران قدیمی درکنار کسب یک تجربه قدیمی، تجربه‌ای جدید و متفاوت را هم کسب کنند. برای مثال می‌توان به دو کاراکتر جدید هایدگر و روچ اشاره کرد. هایدگر دست راست رئیس شینرا است و به‌نظر می‌رسد بازیکنان در طول تجربه خود با او روبه‌رو شوند و شاهد نبردهایی میان کلود و هایدگر باشیم. این در حالی است که روچ یک یاغی برای گروه سولجر به‌حساب می‌آید و علاقه خاصی هم به جنگیدن و ازبین‌بردن تجهیزات سولجر دارد. بااین‌حال اطلاعات زیادی از داستان و رویدادهای داستانی بازی منتشر نشده است، اما اعلام شده که بازی در دو دیسک عرضه می‌شود و محتوای درنظر گرفته شده برای آن، به اندازه‌ای است که بتواند کاربران را ساعت‌ها سرگرم کند.

شخصیت‌پردازی کاراکترها مورد دیگری است که در نسخه ریمیک دستخوش تغییرات شده است، زیرا در بازی اصلی کاراکترها و شخصیت‌پردازی آن‌ها به‌گونه‌ای بود که نوع صحبت آن‌ها با یکدیگر ازطریق دیالوگ‌ روی صفحه‌نمایش نشان داده می‌شد و در بعضی از بخش‌ها، واکنش‌های مختلفی را از خود به‌نمایش می‌گذاشتند. این در حالی است که در نسخه بازسازی شده، نوع تعامل کاراکترها با یکدیگر عمیق‌تر شده و واکنش‌های متفاوتی را از خود به‌نمایش می‌گذارند. برای مثال کلود در نسخه اصلی و زمانی‌که در شهر میدگار حرکت می‌کرد، نوع تعامل او با شهروندان به شما بستگی داشت. این در حالی است که فاینال فانتزی 7 ریمیک، با عبور از کنار NPCها یا رسیدن به محیط‌های مختلف، کلود دیالوگ‌های متفاوتی را به‌ زبان می‌آورد و وجود صداگذاری روی شخصیت‌ها تغییراتی را در حال‌وهوای آن‌ها به‌وجود آورده است. کازوشیگه نوجیما در طول مصاحبه‌ خود در مورد نسخه ریمیک، اعلام کرده که طراحی کلود برای نسخه بازسازی شده کار بسیار سختی بوده است و از این می‌ترسد که شاید کاربران قدیمی، در اوایل نتوانند با کاراکتر کلود ارتباط برقرار کنند، اما نحوه روایت داستان و شخصیت‌پردازی او در بازی به‌گونه‌ای است که این حس از بین خواهد رفت و همچنان او را به چشم یک قهرمان دوست‌داشتنی می‌بینند.

وقتی صحبت از بازسازی یک بازی می‌شود، آیا منظور اعمال تغییرات در ساختار بازی و تغییر کامل آن است؟ بعضی از استودیوها سعی می‌کنند به‌واسطه ساختار «بازسازی» یک محصول، آن را در قالب یک بازی کاملا جدید منتشر کنند. تنها یادی که از بازی اصلی باقی می‌ماند، اسم شخصیت‌ها و داستان کلی است. این در حالی است که اسکوئر انیکس برای بازسازی فاینال فانتزی 7 تنها دست به تغییر دوربین و سبک بازی زده است. در نسخه ریمیک با یک بازی نقش‌آفرینی طرف هستیم که همانند سایر بازی‌های امروزی در این سبک، کاربر می‌تواند به‌صورت آزادانه به دشمنان آسیب برساند و از آیتم‌های خود استفاده کند. بااین‌حال تتسویا نومورا سعی کرده المان‌هایی را هم در دل بازی قرار دهد که یادآور گیم‌پلی نسخه اصلی باشد.

بااینکه در نسخه‌های اخیر فاینال فانتزی، نوار ATB کارآیی قدیم را نداشته است، اما هنوز بازیکن می‌تواند ازطریق آن کارهای مختلفی را انجام دهد. در فاینال فانتزی 7 ریمیک، بازیکنان ازطریق نوار Active Time Battle می‌توانند از معجون‌ها یا مهارت‌های کاراکتر خود استفاده کنند. البته نمی‌توانید هر زمان که خواستید از این ویژگی‌ها استفاده کنید. باید با ضربه‌زدن به دشمنان نوار مربوط‌به ATB را پر کنید. سپس با استفاده از آن، وارد حالت Tactical Mode می‌شوید. در این حالت بازی صحنه آهسته می‌شود و می‌توانید یکی از فعالیت‌های ذکر شده را انجام دهید. شاید استفاده از این ویژگی برای تعدادی از کاربران امروزی خسته کننده باشد یا فکر کنید که سرعت بازی و نبردها را می‌کاهد. اسکوئر انیکس برای حل این مشکل از شورتکات‌های مختلفی استفاده کرده است. بازیکنان می‌توانند آیتم و مهارت‌های مدنظر خود را همانند اکثر بازی‌های نقش‌آفرینی در شورتکات‌ها قرار دهند تا پس از پر شدن نوار ATB، به‌سرعت از آن استفاده کنند.

در نسخه اصلی بازیکنان می‌توانستند ضربات دشمنان را جاخالی دهند یا آن‌ها را دفع کنند که این مورد بستگی به‌سطح و قدرت کاراکتر شما داشت. در نسخه ریمیک، کلود به‌واسطه‌ی باستر سورد می‌تواند ضربات را دفع و میزان آسیبی را که دریافت می‌کند، کاهش دهد. همچنین ویژگی جاخالی دادن هم برای شما درنظر گرفته شده است. بازیکنان در طول تجربه خود می‌توانند بین شخصیت‌های بازی سوییچ کنند. این ویژگی باعث می‌شود تا کاربر در طول نبردهای خود استراتژی‌های مختلفی را پیاده کند. درواقع همانند نقش‌آفرینی‌های کلاسیک مثل Dragon Age که بازیکن می‌تواند در شرایط مختلف ازطریق هم‌تیمی‌های خود کمک حال سایر اعضا باشد، در Final Fantasy VII Remake هم می‌توانید با سوییچ کردن میان سایر کاراکترها، وظیفه پشتیبانی از تیم را انجام دهید. همچنین طراحی دشمنان باعث می‌شود تا در بعضی از محیط‌ها، میان کاراکترها سوییچ کنید. به‌عنوان مثال، برای دشمنانی که نیاز به ضربات دوربرد دارید، برت یا ایریث گزینه‌ی مناسبی هستند.

مکانیسم‌های مبارزه‌ای با باس‌ها هم در اینجا دستخوش تغییرات شده است. زمانی‌که با باس‌ها ضربه وارد می‌کنید، زیر نوار سلامت آن‌ها یک نوار نارنجی رنگ شروع به پر شدن می‌کند. پس پر شدن، مدت زمان مشخصی در اختیار شما قرار داده می‌شود تا بتوانید آسیب جدی را وارد کنید. درواقع اسکوئر انیکس از شکستن سیستم دفاعی برای باس‌ها استفاده کرده است. نحوه احضار خدایان باستانی نظیر شیوا یا ایفریت هم نیازمند این است که نوار مربوط‌به احضار پر شود. وقتی‌که این نوار پر شد، می‌توانید یکی از خدایان را احضار کنید (بستگی دارد که کدام یک را در فهرست کاراکتر خود قرار داده باشید). استفاده از Materia برای نسخه ریمیک هم درنظر گرفته شده است. هنوز مشخص نشده که آیا متریاها روی وضعیت و قدرت بازیکنان هم تاثیر گذار است یا خیر، اما همانند نسخه اصلی به‌واسطه‌ی متریاها می‌توانید جادوها و مهارت‌های مختلفی را روی دشمنان اعمال کنید. درکنار تمامی موارد، بد نیست به حالت کلاسیک نبردها هم اشاره‌ای داشته باشم. حالت کلاسیک برای آن دسته از هواداران قدیمی است که دوست دارند همانند نبردهای نوبتی و زمانی، هر زمان که نوار ATB پر شد، کارهای مختلفی را انجام دهند. به‌عبارتی در این حالت هوش‌مصنوعی مشغول نبرد می‌شود و شما کارهایی نظیر استفاده از مهارت‌ها، معجون‌ها و احضار کردن را انجام می‌دهید. مینی‌گیم‌ها هم بخش دیگری از بازی Final Fantasy VII بودند که لحظات سرگرم کننده‌ای را به‌وجود می‌آوردند. مینی‌گیم‌ها در نسخه ریمیک هم حضور دارند، اما به‌نظر می‌رسد شاهد مینی‌گیم‌های متفاوتی با نسخه اصلی هستیم.

یکی از دستاوردهای تیم کیتاسه در پروسه ساخت فاینال فانتزی 7، ظاهر و طراحی‌های سینمایی بود. تتسویا نومورا در جریان توسعه نسخه ریمیک با اینکه دوربین را تغییر داده است، اما همچنان تلاش خود را انجام داده تا ظاهر سینمایی بازی را حفظ کند. همچنین در بخش طراحی محیط‌ها و مکان‌های معروف، سعی کرده است تا به نسخه‌ اصلی وفادار بماند و محیط‌های مثل ساختمان شینرا یا لحظه به یاد آوردن سفیروث در محیطی سوخته در آتش توسط کلود، از مواردی هستند که همچنان شاهد آن‌ها خواهیم بود. همچنین Final Fantasy VII دارای لحظات معروف و هیجان‌انگیزی است که در نسخه بازسازی شده هم قرار دارند. برای مثال فرار کلود و دوستان او از شینرا و نبرد با سربازها در حین فرار، موردی است که با تغییرات در این نسخه هم قرار داده شده است و نومورا اعلام کرده که سکانس مربوط‌به این بخش، یک رویداد داستانی کاملا جدید نسبت‌به بازی اصلی است. بااین‌حال یکی از موارد جالب طراحی نسخه اصلی، نحوه ورود به ساختمان شینرا برای اولین‌بار بود. بازیکنان می‌توانستن از در اصلی ساختمان وارد شوند و از همان ابتدا با گروه سولجر روبه‌رو شوند یا اینکه به‌صورت مخفیانه، راه‌پله‌های پشتی ساختمان را طی کنند و وارد محیط‌های اصلی شوند. به‌عبارتی برای اینکه به محل مورد نظر مأموریت خود برسید، باید ۷۰ طبقه را بالا می‌رفتید. البته دراین‌میان، راه‌های خروجی هم به محیط سایر طبقه‌ها وجود داشت تا بازیکن بتواند به‌گشت‌وگذار در آن طبقات بپردازد.

به‌نظر می‌رسد اسکوئر انیکس این مورد را در نسخه ریمیک هم رعایت کرده باشد، زیرا عکس‌هایی از طبقه‌های ساختمان شینرا از جمله طبقه ۶۱ منتشر شده بود که مربوط‌به تریا می‌شود. در بازی اصلی، فلسفه وجود تریا در ساختمان شینرا بدین منظور بوده است تا سربازان و کارکنان زمان استراحت خود را در این طبقه سپری کنند. در نسخه ریمیک نام این طبقه به Relaxation Floor تغییر پیدا کرده است. همچنین سایر تصاویر منتشر شده هم به سایر طبقات اصلی اشاره دارد که شاهد نبردهایی در این مناطق خواهیم بود. محیط Train Graveyard هم یکی دیگر از محیط‌های خاطره‌انگیز بازی اصلی است که دراین‌جا اسکوئر انیکس آن را همانند یک هزارتو طراحی کرده است. جدا از این موارد، اسکوئر انیکس سعی کرده است انیمیشن‌های بازی را در بهترین حالت ممکن قرار دهد. در تریلر احضار ایفریت برای نبرد با Aps در پایین عمارت دن کورنئو، شاهد انیمیشن‌ احضار بسیار خوبی هستیم که امیدواریم در محصول نهایی هم به همین شکل جذاب ظاهر شوند. همچنین فلش بک‌های گذشته و خاطرات کلود هم مورد دیگری است که نوع طراحی دقیق آن‌ها مشخص نشده است و اسکوئر انیکس قصد دارد به‌واسطه‌ی آن‌ها هم کاربران قدیمی و هم کاربران جدید را شگفت‌زده کند. بااین‌حال بخش‌های نمایش داده شده از سفیروث در بعضی از تریلر‌ها، موارد جدیدی هستند که به بازی اضافه شده است و در نسخه ۱۹۹۷ بعضی از آن ها وجود نداشته‌اند. ازاین‌رو انتظار می‌رود شاهد طراحی المان‌های داستانی جدید بیشتری باشیم.

تتسویا نومورا و تیم او در مصاحبه‌های مختلف وعده‌ی یک بازی متفاوت و در عین حال مشابه‌به نسخه اصلی را داده‌اند. از الان نمی‌توان گفت که آیا Final Fantasy VII Remake یک بازسازی عالی است یا خیر. باتوجه‌به مشاهدات و اطلاعات منتشر شده، به‌نظر می‌رسد که با یک بازسازی خوب با المان‌های جدید و قدیمی بسیاری هستیم که سعی دارد در دو قشر از هواداران را تحت تاثیر قرار دهد. باید تا تاریخ ۲۲ فروردین ماه ۹۹ منتظر بمانیم و ببینیم که عملکرد Final Fantasy 7 Remake به چه شکل خواهد بود.