رویداد کمیکی Death Metal تاریک‌ترین شوالیه واقعی را نشان داد
اخطار: ادامه این مطلب ممکن است بخش‌هایی از داستان قسمت ۱ سری کتاب کمیک Death Metal: Multiverse's End را برای شما فاش کند.
.
.
.
بعد از اینکه پرپتوا توانست سرتاسر مولتی ورس را در اختیار خود بگیرد، قهرمانان باقیمانده از زمین صفر با یکدیگر متحد شدند تا یک بار دیگر برای متوقف کردن این فرد شرور تلاش کنند. اما آن‌ها در این نبرد تنها نیستند. قهرمانان بازمانده از گروه Justice Incarnate که نسخه مولتی ورسی لیگ عدالت محسوب می‌شود، با سربازان ارتش گرین لنترن متحد شدند تا برج‌های پرپتوا را نابود کنند. اما باز هم اعضای قهرمانی این دو گروه، نتوانستند هدف خود را محقق کنند؛ تا اینکه شخصیت «Owlman» از زمین ۳ سر و کله‌اش پیدا شد و به آن‌ها کمک کرد. درست است، همان Owlman، کسی که ثابت کرد حتی با وجود بتمنی که می‌خندد، او هنوز هم واقعی‌ترین و تاریک‌ترین نسخه موجود از بتمن است.
اگر شناختی از شخصیت Owlman ندارید، می‌توان اینطور گفت که این کاراکتر توسط گاردنر فاکس و مایک سکاووسکی ساخته شده است و به زمین ۳ تعلق دارد؛ یک نسخه جایگزین از سیاره زمین که همه در آن در جبهه مقابل همتای خود که در زمین صفر فعالیت می‌کند، قرار دارند. بنابراین از زاویه‌های مختلف، Owlman نسخه شرورانه بتمن و یکی از اعضای خیلی قدیمی مولتی ورس محسوب می‌شود. از آنجایی که بتمن قهرمانی محسوب می‌شود که به حقیقت و عدالت پایبند است و قانونی برای نکشتن دارد، Owlman دقیقا نقطه مقابل او در این زمینه محسوب می‌شود. در حقیقت، در قسمت اول سری کتاب کمیک Dark Knights: Death Metal - Multiverse's End او خیلی راحت یک مرد و خانواده‌اش را کشت؛ پیش از اینکه به انبار او حمله کند.
او از زمینی می‌آید که در آن جرم و جنایت همیشه پیروز است. البته بیشتر به این مورد اشاره دارد که «بتمن همیشه برنده است»، در این زمین برعکس است؛ آن هم به نفع اولمن. او در قسمت اول این مجموعه تمام تلاش خود را می‌کند که نشان دهد، همیشه بدترین نسخه بتمن بوده است و همیشه هم به همین شکل خواهد بود. با اینکه زمین آن‌ها در حال حاضر با پرپتوا همسو است، اما خود اولمن دو دلیل مهم دارد که مقابل این متحد جدیدشان بایستد. اول از همه، اولمن از لحاظ تاکتیکی نسبت به پایان بازی پرپتوا حس خیلی بدی دارد. او به این موضوع شک کرده که زمانی‌که طراحی‌ها و کارهای پرپتوا با مولتی ورس به پایان می‌رسد، زندگی او هم تمام می‌شود.
دومین دلیل هم بزرگ‌ترین علت محسوب می‌شود، این است که او نفرت و بیزاری خیلی زیادی نسبت به بتمنی که می‌خندد، دارد. او خیلی عصبانی و ناراحت است که جایگاه او در مولتی ورس به‌خاطر یک کابوس به خطر افتاده است. از نگاه اولمن، او می‌تواند بتمن را به‌گونه‌ای به چالش بکشد که هیچ فرد دیگری قادر به انجام این کار نیست. اما در آخر او باز هم یکی از نسخه‌های بتمن محسوب می‌شود و قطعا به الهه‌ای که می‌تواند کل مولتی ورس را نابود کند، خیانت نمی‌کند؛ مگر اینکه مطمئن باشد که خودش از این وضعیت جان سالم به در می‌برد. اولمن به واسطه حرف‌های جان استوارت به‌خوبی متوجه شد که چه بلایی سر مولتی ورس آمده است.
او متوجه شد که در طی این مدت، نسخه‌های مختلفی از او جان خود را از دست داده‌اند. همین موضوع باعث خوشحالی و البته اطمینان او شد زیرا حالا دیگر آخرین مدرکی را که نیاز داشت تا به واسطه آن به قهرمانان کمک کند، به‌دست آورده بود. از نظر اولمن، او یک مفهومی محسوب می‌شد که هیچوقت نمی‌مرد. همین موضوع انگیزه خیلی زیادی به او داد که به پرپتوا خیانت کند. حتی اگر هم پرپتوا او را می‌کشت، مطمئن بود که قهرمانان پیروز میدان خواهند بود؛ حقیقتی که بازگشت و احیای او را اجتناب ناپذیر می‌کرد. درست است که دیگر او چیزی را به یاد نمی‌آورد اما اصلا برایش اهمیتی نداشت. او می‌دانست که خودش یک «ایده خوب» است.
این در حالی بود که از نظر او، نسخه‌های تاریک بتمن در دارک مولتی ورس، ایده‌های بدی بودند که خیلی زود فراموش می‌شدند. او که به همین طریق انگیزه زیادی گرفته بود، هم‌تیمی‌های خود را کشت و به اعضای گروه Justice Incarnate اجازه داد که از آن‌جا فرار کنند و بعد هم تمام برج‌های سرتاسر مولتی ورس را از بین برد. او به‌تنهایی توانست کاری را انجام دهد که چندین قهرمان با قدرت‌های ابرانسانی درکنار هم نتوانستند این کار را بکنند. درست است که اولمن یک تهدید محسوب می‌شود اما با فدا کردن زندگی خود برای متوقف کردن پرپتوا، دو موضوع را ثابت کرد: یک اینکه او کاملا با بتمن برابر است. او از قبل متوجه شده بود که برای شکست دشمن خود، باید چه کاری انجام دهد. حتی اگر هم این دشمن، قول همه چیز را به او داده باشد.
نکته دوم هم این بود که او یکی از بدترین نسخه‌های بتمن به حساب می‌آید (البته اگر از همه بدتر نباشد) که در سرتاسر مولتی ورس وجود دارند. همان‌طور که خودش هم به این مورد اشاره کرده بود، او یک مفهومی است که دوباره در آینده بتمن را به چالش می‌کشد؛ درحالی‌که قرار است تمام المان‌های دارک مولتی ورس، یک فانتزی گذرا باشد.