معرفی مستند Harlan County, USA | اعتصاب تاریخی معدنچیان
فیلم مستند Harlan County, USA، یک مستند آمریکایی است که در سال ۱۹۷۶ توسط باربارا کوپل کارگردانی شد. این فیلم مستند بهاعتصاب معروف بروکساید در سال ۱۹۷۳ میپردازد، جایی که ۱۸۰ کارگر معدن زغالسنگ و همسرانشان در هارلن کانتیِ کنتاکی، علیه شرکت دوک پاور، مالک شرکت زغالسنگ ایستاور و معدن و کارخانهٔ آمادهسازی مواد اولیه بروکساید، دست بهاعتصاب زدند.
مستند «هارلن کانتی، آمریکا» یک روایت قدرتمند و دلشکن از مبارزه سیزدهماهه بین جامعهای است که برای بقا میجنگد و شرکتی که تنها بهسود مالی خود متعهد است؛ داستانی همیشگی، چه آنسوی دنیا باشد، چه با سری تکان دادن در اطراف خود. این فیلم مستند نگاهی نزدیک بهزندگی کارگران معدن و خانوادههایشان، شرایط کاری سخت و اختلافات شدید کاری و پیروی آن طبقاتیشدن جامعه حتی در دلِ زمین ارائه میدهد.
مستند Harlan County, USA در سال ۱۹۷۷ برنده جایزهٔ اسکار بهترین فیلم مستند شد و بهعنوان یکی از آثار برجسته در ژانر مستند شناخته میشود. مستندی که از اعتصاب بروکساید در سال ۱۹۷۳ و یکی از منازعات کارگری مهم در هارلن کانتیِ کنتاکی میگوید. این اعتصاب شامل ۱۸۰ کارگر معدن زغالسنگ و همسرانشان بود که در معدن و کارخانه آمادهسازی بروکساید، متعلق بهشرکت زغالسنگ ایستاور از زیرمجموعههای شرکت دوک پاور، مشغول بهکار بودند؛ کارگران معدن که برای بهبود شرایط کاری، دستمزد عادلانه و حق پیوستن بهاتحادیه کارگران معدن آمریکا (UMWA) مبارزه میکردند.
اعتصاب کارگران معدن بهمدت سیزده ماه، از ماه ژوئن ۱۹۷۳ تا ماه ژوئیه ۱۹۷۴، ادامه داشت. این اعتصاب با درگیریهای شدید بین کارگران معترض و شرکت، ازجمله برخوردهای خشونتآمیز و در این میان حضور همیشگی افراد کارشکن در هر شکلی همراه بود.
کارگران معدن و خانوادههایشان در این دوره با سختیهای زیادی روبهرو شدند، اما اراده و همبستگی آنها سرانجام بهپیروزی انجامید و آن هم زمانی بود که شرکت پذیرفت اتحادیه UMWA را بهرسمیت بشناسد. اعتصاب بروکساید در مستند برنده جایزهٔ اسکار «هارلن کانتی، آمریکا» بهخوبی مستند و بهتصویر کشیده شده است و سازندگان تصویری زنده و جاندار از مبارزات شجاعانه و استقامت جانانه کارگران معدن و خانوادههایشان ارائه دادند.
مستند «هارلن کانتی، آمریکا» بهکارگردانی باربارا کوپل، نگاهی بیپرده بهاعتصاب بروکساید در سال ۱۹۷۳ دارد و در ادامه برخی از ویژگیهای کلیدی این مستند را مرور میکنیم:
استفاده از فیلمهای خام: این مستند تصویری نزدیک از زندگی کارگران معدن زغالسنگ و خانوادههایشان ارائه میدهد و مبارزات، استقامت و عزم آنها را بهتصویر میکشد. سازندگان برای رسیدن بهاین ویژگی نه از فیلمهای تدوینشده که بیشتر از فیلمهای خام میدانی استفاده کردند.
تصاویری بدون سانسور: باربارا کوپل و گروهش بهشکل تا آن زمان بیسابقهای توانستند بهکارگران معدن دسترسی پیدا کنند و در کنار پرداخت بهمشکلات آنها، برخوردهای بیپروا و اغلب خشونتآمیز آنها با کارشکنان، پلیس محلی و اراذل شرکت را نیز ثبت کردند.
بارِ احساسی: مستند بهعمق جنبههای احساسی و شخصی امری چون اعتصاب میپردازد و سختیهایی را که جامعهٔ کارگری با آن روبهرو بوده و مبارزهٔ کارگران برای دستیابی بهحق خود که شرایط کاری بهتر و دستمزد عادلانه بود را برجسته میکند.
زمینه تاریخی: این مستند زمینهای تاریخی از منازعات کارگری در صنعت معدن زغالسنگ ارائه میدهد و آن را محدود بهکشور آمریکا نمیکند و با جهانیکردن موضوعی چنین مهم، پیامدها و البته دستاوردهای گستردهتر چنین اعتصاباتی را بهنمایش میگذارد.
تأثیر مستند Harlan County, USA در نمایش بیپردهاش از مبارزات کارگران معدن نهفته است. یکی از صحنههای تکاندهنده، لحظهای است که معدنچی، لارنس جونز، در حین یک درگیری مورد اصابت گلوله قرار میگیرد و کشته میشود، و واقعیتِ گزندهٔ خطراتی که این کارگران با آنها مواجه بودند، بهنمایش گذاشته میشود. صحنهٔ قدرتمندِ دیگر زمانی است که همسران کارگران بهطور فعال در صفهای اعتصاب شرکت میکنند و عزم و همبستگی قوی خود را نشان میدهند.
عمق احساسی این مستند با موسیقی متن آن که شامل موسیقی سنتی آپالاشیا (موسیقی آپالاشیا نوعی موسیقی محلی در ناحیه آپالاشیا، در شرق ایالات متحده آمریکا است و سبکهای کانتری و بلوگرس نمونههای معروفی هستند که ریشه در این موسیقی دارند. موسیقی آپالاشیا بخشی از فرهنگ صاحبان ابتدایی آمریکا بود که در دهه ۱۹۶۰ اوج گرفت و سازهایی چون بانجو، سنتور آپالاشی و گیتار پایههای خلق این موسیقی سنتی بودند -نویسنده) است، تقویت میشود و استفاده از این موسیقی بهنوعی بازتابدهنده ریشههای فرهنگی و البته سختیهای همیشگی جامعهٔ معدنچیان بوده است. بهطورخلاصه، این فیلم مستند نهتنها توجه ملی را بهمشکلات کارگران معدن جلب کرد، بلکه مسائل گستردهتری چون حقوق کاری ناچیز و بهرهکشی هوشمندانه و وحشیانه شرکتها از مردم را نیز برجسته ساخت؛ این اثر یادآور زندهای از استقامت و قدرت طبقهٔ کارگر است.
باربارا کوپل مستندساز برجسته آمریکایی است که در ۳۰ ژوئیه ۱۹۴۶ بهدنیا آمد. او بیشتر بهخاطر کارهایش در سبک سینما وریته (یک سبک غیرداستانی در فیلمسازی مستند که در آن بر حضور دوربین و تعامل بین فیلمساز و موضوع تأکید میشود و اصطلاحی که برای اولین مرتبه ژیگا ورتوف، مستندساز اهل شوروی در وصف آثار خود بهکار برد و خلاصه کنیم یعنی فیلمی بدون بازیگر، دکور و فیلمنامه و همان سینما حقیقت -نویسنده) شناخته میشود؛ سبکی در فیلمسازی مستند که بر رویکردی طبیعی تأکید دارد و وقایع را بدون دخالت فیلمساز، همانطور که رخ میدهند، بهتصویر میکشد.
از دیگر آثار معروف باربارا کوپل میتوان بهمستند American Dream اشاره کرد که این مستند نیز بهاعتصاب میپردازد و اعتصاب گوشتفروشان هورمل در مینهسوتا را بهتصویر میکشد و همچنین برنده جایزهٔ اسکار بهترین فیلم مستند بلند شد و محصول سال ۱۹۹۰ است. وی همچنین در سال ۲۰۰۶ مستند Shut Up & Sing را ساخت که این مستند عواقبی را که دیکسی چیکس پس از صحبت علیه رئیسجمهور، جرج دبلیو بوش با آن مواجه شد، مستند میکند.
آثار کوپل بهدلیل عمق عاطفی، تعهد بهنمایش تصویری حقیقی از عدالت اجتماعی و توانایی آن در جلب توجه بهموضوعات و جوامع کمتر بازنماییشده، تحسین شده است و بدون شک او همچنان یک چهره قابل توجه و محترم در دنیای مستندسازی است. رویکرد باربارا کوپل بهفیلمسازی مستند ریشه در تعهد عمیق او بهمسائل اجتماعی دارد. او زمان بسیار طولانی را با سوژههایش میگذراند تا درابتدا حس اعتماد بین او و سوژه ایجاد شود و در این صورت است که لحظات واقعی را میتوان ثبت کرد. این روش کاری وی در آثاری چون «هارلن کانتی، آمریکا» و «رؤیای آمریکایی» مشهود است، جایی که او جنبههای انسانی مبارزات کارگری را بهتصویر کشید. مستندهای کوپل اغلب فیلمهای رصدی را با مصاحبهها و مطالب آرشیوی ترکیب کرده و دیدی جامع از موضوعاتی که او با نگاه ریزبین خود پوشش داده ارائه میکند. آثار او با شدت عاطفی بالا و ساختار روایی قدرتمندش شناخته میشوند که سبب میشود تماشاچی از دلْ با انسانها و داستانهایی که هر یک از آنها دارند ارتباط برقرار کند. وی در طول دورهٔ کاری خود بیشتر بر موضوعاتی اساسی جامعه چون مشکلات اقتصادی، حقوق کار و عدالت اجتماعی تمرکز داشته است.
نظرات