معرفی مستند The Hunting Ground | تعرض در کالج!

مستند The Hunting Ground، فیلم‌های واقعی و شهادت‌های اشخاص حقیقی را به‌هم پیونده زده است تا زندگی چندین بازمانده حملهٔ جنسی را در مقطع کارشناسی دنبال کند. با وجود مواجهه با فشارهای باورنکردنی، آزار و اذیت و به‌جای ماندن تروماهای تلخ و بی‌اندازه، این بازماندگان شجاعانه تحصیل خود را ادامه می‌دهند و همزمان در جستجوی عدالت هستند. در تگ‌لاین فیلم آمده است: «برای یک زن از هر ۵ زن، مدرسه رؤیایی است که به‌کابوس تبدیل می‌شود». این مستند دارای رتبه‌بندی سنی PG-13 است که این رتبه‌بندی مربوط‌به‌مزاحمات که شامل تجاوز جنسی و زبانی بوده می‌شود.

از اشخاص اصلی مستند The Hunting Ground کربی دیک می‌توان به آندره آ پینو، آنی کلارک، کلر پاتر (استاد تاریخ)، ملیندا منینگ (دستیار رئیس دانشجویان دانشگاه کارولینای شمالی)، کیمبرلی تیدون (انسان‌شناسی پزشکی و استاد سابق هاروارد)، کامی وینینگهام، کارولین هلدمن (دانشیار سیاست در کالج Occidental)، دیوید لیزاک (روانشناس بالینی)، لزلی استروم (مشاور عمومی در دانشگاه کارولینای شمالی)، دنیل دیرکس (استادیار جامعه‌شناسی در وست کالج)، دایان روزنفلد (مدرس حقوق در دانشکده حقوق هاروارد)، پت کاترل (افسر سابق پلیس در پردیس دانشگاه کالج سنت مری)، ریچل هوداک و کارول آن مونی (رئیس کالج سنت مری) نام برد.

این مستند نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد و همچنین در مجموع ۸ جایزه از جشنواره‌های مختلف به‌دست آورد و ۲۳ نامزدی در تمامی این جشنواره‌ها داشت. مستند «محل شکار»، یک مستند افشاگرایانهٔ قدرتمند است و نیاز فوری به‌آگاهی، پاسخ‌گویی و تغییر در مواردی که با تجاوز جنسی در مؤسسات آموزشی و درمجموع هر موقعیتی رخ می‌دهد را برجسته می‌کند. مستند «محل شکار»، تأثیر عمیقی بر افزایش آگاهی عمومی در مورد تجاوز جنسی در پردیس‌های کالج داشت و از برخی این موارد نام می‌بریم:

افزایش آگاهی:

این فیلم مستند موضوع تجاوز جنسی در محوطه دانشگاه را در معرض دید عموم قرار داد که جرقهٔ گفتگوها و اقدامات جدی در برخورد با موضوعی عادی انگاشته‌شده را برانگیخت. تماشاچیان با تصویری جامع در مورد حملات و آزارها و تجاوزهای جنسی و چالش‌هایی که بازماندگان و قربانیان با آن روبه‌رو هستند مواجه می‌شوند.

تغییرات خط مشی و حمایت:

مستندی که کربی دیک ساخت منجر به‌افزایش حمایت از تغییر سیاست در مؤسسات آموزشی شد. مستندی آگاهی‌دهنده که دانشگاه‌ها را تشویق کرد تا نحوهٔ رسیدگی به‌پرونده‌های تجاوز را مورد ارزیابی مجدد قرار دهند، برنامه‌های پیشگیرانه اجرا کنند و از بازماندگان و قربانیان حمایت بهتر و مؤثرتری داشته باشند.

کنشگری و جنبش‌های مردمی:

مستند «محل شکار»، الهام‌بخش جنبش‌های دانشجویی در سراسر دانشگاه‌های ایالت متحده آمریکا شد و بازماندگان، قربانیان، فعالان و افراد از هر قشری، اعتراضات، کمپین‌های آگاهی‌بخشی و تظاهرات‌هایی را سازماندهی کردند که خواستار تغییرات اساسی بودند.

اصلاحات حقوقی:

این فیلم مستند بر نگاه قدیمی و مردسالارانهٔ بحث‌های حقوقی و همچنین اصلاحات مربوط‌به‌عنوان معروف IX (عنوان IX رایج‌ترین نام مورد استفاده برای قانون برجستهٔ حقوق مدنی فدرال در ایالات متحده آمریکا است که به‌عنوان بخشی از اصلاحات آموزشی در سال ۱۹۷۲ به‌تصویب رسید)، تأثیر گذاشت که تبعیض مبتنی بر جنسیت در سیستم آموزشی را محکوم و ممنوع می‌کند. دراین‌بین، شکایت‌هایی علیه دانشگاه‌ها و کالج‌ها به‌دادگاه برده شد که منجر به‌تحقیقات گسترده و پاسخ‌گویی سیستم آموزشی شد.

به‌چالش کشیدن وضعیت موجود:

این مستند روایتی غالبی که اغلب بازماندگان و قربانیان را به‌شکلی ساکت نگه می‌داشت، به‌چالش کشید و از طرفی مردم را تشویق کرد تا اقدامات سازمانی را آزادانه زیر سؤال ببرند و شفافیت را طلب کنند و برای درخواست چنین حقوق اولیه‌ای، مجرم شناخته نشوند.

تأثیر عاطفی:

بسیاری از تماشاچیان از نظر عاطفی تحت تأثیر داستان‌های تلخ و تکان‌دهندهٔ بازماندگان و قربانیان قرار گرفتند که منجر به‌همدلی ملی و در راستای آن تمایل به‌‌ایجاد تغییرات اساسی شد. به‌طورخلاصه، مستند «محل شکار»، نقش مهمی در افشای موضوع تجاوز در محیط‌های آموزشی داشت و همچنین ایجاد روحیهٔ در جهت توانمندسازی بازماندگان و فشار برای تغییرات سیستمی ایفا کرد. تأثیر این مستند همچنان در تلاش برای ایجاد محیط‌های آموزشی امن‌تر، مشهود است.

با‌این‌حال، مستند The Hunting Ground که به‌دلیل داستان‌سرایی قوی و تأثیرگذار و حمایت از قشری آسیب‌پذیر مورد تحسین قرار گرفت، با انتقادات متعددی نیز مواجه شد که به‌برخی از این انتقادات اشاره می‌کنیم.

دقت و آمار:

برخی از منتقدان صحت آمار ارائه‌شده در این فیلم مستند را زیر سؤال بردند. آن‌ها استدلال کردند که آمار ۱ از ۵ (اشاره به‌شیوع تجاوز جنسی در دانشگاه‌ها و کالج‌ها) ممکن است گمراه‌کننده یا بیش از حد ساده‌انگارانه باشد و سندی قطعی برای اثبات این آمار وجود ندارد. از طرفی منتقدانِ ساختهٔ کربی دیک، نوع به‌دست‌آوردن این آمار را دارای ایرادهای فراوان می‌دانند و عقیده دارند این آمار، سندی بر یکسان بودن اتفاقات رخ‌داده، به‌طور دقیق و یکسان در همه دانشگاه‌ها و کالج‌ها نیست.

بازی احساسی-عاطفی:

یکی از انتقادات رایج به‌این مستند این بود که به‌شدت بر داستان‌گویی احساسی تکیه دارد که این موضوع به‌طور بالقوه می‌تواند بر نظر تماشاچیان تأثیری کاملاً احساسی داشته باشد و تمامی جنبه‌های حقیقت را به‌سایه ببرد. برخی منتقدان اعتقاد داشتند که تمرکز بر داستان‌های فردی بازماندگان و قربانیان ممکن است بررسی‌های جامع‌تر روی این موضوع را تحت‌الشعاع قرار دهد.

عدم وجود استدلال‌های متقابل:

منتقدان خاطرنشان کردند که این فیلم مستند به‌اندازه کافی به‌دیدگاه‌های مخالف یا دیدگاه‌های جایگزین حق اظهارنظر نداده است و تنها از یک سوی ‌اتفاقات رخ‌داده را به‌تصویر کشیده است. استدلال برخی این است که کربی دیک در مستند خود می‌توانست با اجازه به‌صحبت صداهای مخالفِ تصویری که تماشاچی درانتها می‌بیند، تعادل را حفظ کند و درواقع به‌هر دو سمت قضیه فرصت یکسانی می‌داد.

پرونده‌های حقوقی و مراحل قانونی:

این مستند به‌موارد قانونی خاص علیه دانشگاه‌ها پرداخت. بااین‌حال، منتقدان خاطرنشان کردند که این موارد اغلب پیچیده و شامل نکات ظریف حقوقی هستند که به‌این موارد اشاره‌ای نشده است و عقیده داشتند که این فیلم مستند عمیقاً به‌پیچیدگی‌های حقوقی مربوط‌به‌دادرسی برای بازماندگان و البته افراد متهم نپرداخته است.

تمرکز بر مؤسسات نخبگان و الیت:

مستند «محل شکار»، در درجهٔ اول بر دانشگاه‌ها و کالج‌های سطح بالا متمرکز است و منتقدان استدلال کردند که تنها نشان‌دادن مؤسسات الیت، به‌طور دقیق تجربیات دانشجویان در همه انواع کالج‌های کشوری را نشان نمی‌دهد.

پاسخ دانشگاه‌ها:

برخی از دانشگاه‌ها این مستند را مورد انتقاد شدید قرار دادند و ادعا کردند که این فیلم مستند تنها موضوعی عادی را هیجانی به‌تصویر کشیده است و تلاش‌های آن‌ها برای رسیدگی به‌تجاوز جنسی را به‌صورت غیرمنصفانه نمایش داده است. آن‌ها ادعا می‌کنند که فعالانه برای بهبود ایمنی و امنیت و سیستم‌های پشتیبانی دانشگاه‌ها به‌صورتی بی‌وقفه کار می‌کنند و این مستند تمام تلاش‌های آن‌ها در این موضوع حساس را زیر سؤال برده است. به‌طورخلاصه، درحالی‌که مستند «محل شکار»، جرقهٔ گفتگوهای مهمی را برانگیخت، به‌دلیل رویکرد و تعصبات احتمالی آن نیز مورد نقد قرار گرفت. مانند هر مستند دیگری، تماشاچیان و منتقدان حق دارند به‌شکلی انتقادی به‌موضوعات نگاه کنند و دیدگاه‌های متعددی را باید در نظر گرفت و آزادی بیان در تمامی ابعاد وجود داشته باشد.

مستند The Hunting Ground کربی دیک در مورد وقوع تجاوز جنسی در پردیس‌های کالج در ایالات متحده آمریکا و البته گزارش شکست مدیران این کالج‌ها در برخورد مناسب با این موضوع حساس است. این فیلم در تاریخ ۲۷ فوریه ۲۰۱۵ منتشر شد و نسخهٔ ویرایش‌شده آن در تاریخ ۲۲ نوامبر ۲۰۱۵ از CNN پخش شد و در هفته اول دسامبر ۲۰۱۵ نسخهٔ DVD منتشر شد. همچنین در ماه مارس سال ۲۰۱۶ روی سرویس استریم نتفلیکس قرار گرفت. گفتنی است، لیدی گاگا آهنگ اصلی این مستند با عنوان Til It Happens To You را ساخت که نامزد جایزهٔ اسکار بهترین آهنگ اصلی شد.

این مستند روی داستان آنی ای. کلارک و آندره آ پینو، دو دانشجوی سابق دانشگاه کارولینای شمالی در شهر چپل هیل ایالت کارولینای شمالی تمرکز دارد. همچنین کربی دیک در مستند خود، چندین دانشجو را معرفی می‌کند که در محوطه کالج خود مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند و می‌گوید مدیران کالج یا آن‌ها را نادیده گرفته‌اند یا از قربانیان خواسته‌اند تا برای رسیدگی به‌ادعاهایشان در یک بوروکراسی پیچیده دانشگاهی حرکت کنند. این فیلم مستند نشان می‌دهد که بسیاری از مقامات کالج بیشتر نگران به‌حداقل رساندن آمار تجاوز جنسی برای دانشگاه‌های خود بودند تا رفاه دانشجویان و البته مستند حاوی مصاحبه‌هایی با مدیران کالج است که بیان می‌کنند برای سرکوب موارد تجاوز، تحت فشار از سوی مقامات بالاتر قرار گرفته‌اند.

کربی دیک جوایز متعددی را برای فیلم‌هایش دریافت کرده است، از جمله دو جایزهٔ اِمی، یک جایزهٔ پی‌بادی، یک جایزهٔ ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم ساندنس، یک جایزهٔ تماشاگران جشنواره فیلم لس آنجلس، یک جایزهٔ استنلی کرامر از انجمن تهیه‌کنندگان آمریکا و بسیاری جوایز دیگر. از وی به‌خاطر شجاعت و فعال بودنش در بیان حقیقت در آثارش بسیار تقدیر شده است، از جمله با اهدای جایزهٔ نستور آلمندروس و جایزهٔ فیلم مستند رایدنهور. بسیاری از منتقدان و علاقمندان به‌آثار مستند، او را یکی از تأثیرگذارترین مستندسازان عصر حاضر می‌دانند.

کربی دیک طبق بیوگرافی‌اش در سایت IMDB، پس از تحصیل در دانشکده‌های هنری مختلف مانند کالج هنر و طراحی نوا اسکوشیا، مؤسسه هنرهای کالیفرنیا و کنسرواتوار AFI وارد فیلم‌سازی شد. او موضوعات جنجالی و حساس اجتماعی و البته تحریک‌کنندهٔ روانی را ازطریق فیلم‌های مستندی که می‌سازد بررسی می‌کند، از سادومازوخیسم گرفته تا سوءاستفاده جنسی، سانسور و ریاکاری عریان مسئولان در هر جایگاهی. او همچنین از روزنامه‌نگاری تحقیقی، تکنیک‌های مخفیانه و روایت‌های شخصی برای افشای بی‌عدالتی و به‌چالش کشیدن وضعیت موجود استفاده می‌کند.

---