گزارش باکس آفیس: جانوران شگفت‌انگیز ۳، کم‌درآمدترین فیلم دنیای هری پاتر

گزارش باکس آفیسِ این هفته را با جانوران شگفت‌انگیز: اسرار دامبلدور (Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore) شروع می‌کنیم که ۴۳ میلیون دلار به‌عنوان افتتاحیه‌ی سه‌روزه کسب کرد؛ رقمی که سقوط بزرگی در مقایسه با افتتاحیه‌ی ۶۲ میلیون دلاری جرایم گریندل‌والد در سال ۲۰۱۸ (۳۰ درصد کمتر) و افتتاحیه‌ی ۷۴ میلیون دلاری جانوران شگفت‌انگیز و زیستگاهِ آن‌ها در سال ۲۰۱۶ (۴۲ درصد کمتر) حساب می‌شود. همچنین، افتتاحیه‌ی این فیلم ۲۱ درصد کمتر از هابیت: نبرد پنج ارتش (۵۴ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار / بدترین افتتاحیه‌ی فیلم‌های سرزمین میانه)، سومین فیلمِ مجموعه‌ی پیش‌درآمدِ ارباب حلقه‌ها است. به عبارت دیگر، نه‌تنها آسیب جبران‌ناپذیری که جرایم گریندل‌والد به این مجموعه وارد کرده بود کار خودش را کرده است، بلکه اکثر منتقدان به‌طور یکصدا باور داشتند که بهبودهای اسرار دامبلدور نسبت به قسمتِ قبل آن‌قدر ناچیز هستند که این فیلم از بازگرداندنِ طرفدارانِ دلخور عاجز خواهد بود. از همین رو به نظر می‌رسد این فیلم که نقش سومین قسمت از این مجموعه‌ی پنج قسمتی را ایفا می‌کند، آخرین قسمتش نیز خواهد بود.

مشکلِ اساسی فیلم اول این بود که گرچه به‌عنوان یک فانتزی جمع‌و‌جور با محوریتِ جانورانِ عجیب‌و‌غریب آغاز شد، اما در اواخرِ فیلم اول به بازگوییِ داستان فیلم‌های هری پاتر تغییر هویت داد: یک پسر جوانِ شجاع علیه هیتلرِ جادوگر. در نتیجه، جانوران شگفت‌انگیز به‌جای اینکه با هدایت کردنِ دنیای جادوگری رولینگ به سمت و سویی متفاوت، همان نقشی را برای این دنیا ایفا کند که بتمن آغاز می‌کند برای شوالیه‌ی تاریکی ایفا کرده بود، به تکرار سرنوشتِ سیاه مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز بدل شد: فیلمی که حکم بازسازی ضعیف‌ترِ سه‌گانه‌ی سم ریمی را داشت. با وجود این، جانوران شگفت‌انگیز و زیستگاه آن‌ها که با ۱۸۰ میلیون دلار بودجه تهیه شده بود، به ۲۳۴ میلیون دلار فروش خانگی و ۸۱۴ میلیون دلار فروش جهانی دست یافت. حتی جرایم گریندل‌والد که تمام اشتباهاتِ هنری امثال مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز ۲، اسپکتر، ظهور اسکای‌واکر و سریع و خشن ۹ را مرتکب شد (مثل هدر دادن بیش از حدِ زمانش با زمینه‌چینی اتفاقات فیلم‌های بعد یا بازنویسیِ گذشته‌ی کاراکترها)، ۶۵۵ میلیون دلار در دنیا فروخت. بله، این فیلم در گیشه‌ی خانگی با کله سقوط کرد (۱۵۵ میلیون دلار)، اما با تنها ۱۵ درصد اُفت فروش در کشورهای خارجی مواجه شد.

بلایی که سر جانوران شگفت‌انگیز آمده، در تاریخِ باکس آفیس سابقه‌دار است: همان‌طور که با مجموعه‌ی نیمه‌کاره‌ی دایورجنت (۱۵۰ میلیون در سال ۲۰۱۴، ۱۳۱ میلیون در سال ۲۰۱۵ و ۶۷ میلیون دلار در سال ۲۰۱۶)، ریبوت‌های شکست‌خورده‌ی ترمیناتور (۱۲۵ میلیون در سال ۲۰۰۹، ۹۰ میلیون در سال ۲۰۱۵ و ۶۲ میلیون در سال ۲۰۱۹) و سری ریبوت‌شده‌ی افراد ایکس (۱۴۶ میلیون در سال ۲۰۱۱، ۱۵۵ میلیون در سال ۲۰۱۶ و ۶۶ میلیون در سال ۲۰۱۹) دیدیم، جانوران شگفت‌انگیز برای به‌دست آوردنِ دل طرفداران یا جبران اشتباهاتِ فیلم‌های قبلی فقط سه فرصت داشت و پس از آن به پایان عمرش می‌رسید.

وضعیتِ اسرار دامبلدور در کشورهای خارجی هم تعریفی ندارد: این فیلم هفته‌ی گذشته افتتاحیه‌ی خارجی‌اش را با کسب تنها ۵۸ میلیون دلار آغاز کرد که نتیجه‌ی ضعیف‌تری در مقایسه با درآمد ۱۲۰ و ۱۱۵ میلیون دلاری دو قسمت قبلی در بازارهای مشابه است. همچنین، درآمدِ نهایی این فیلم در بازار چین حدود ۲۰ میلیون دلار خواهد بود (در مقایسه با درآمد ۸۶ میلیونی قسمت اول و درآمد ۵۳ میلیونی قسمت دوم)؛ هم به خاطر تعطیلی ۵۰ درصد از سینماهای چین به علتِ شیوع مجدد کرونا و هم به خاطر بی‌اعتنایی فزاینده‌ی سینماروهای چینی به فیلم‌های هالیوودی در دو-سه سال اخیر در پیِ رشد کیفی بلاک‌باسترهای بومی. اما حتی اگر جانوران شگفت‌انگیز ۳ از تمام پتانسیلِ بازار چین بهره می‌بُرد، باز نمی‌توانستیم به عملکردِ قوی این فیلم در این کشور اُمیدوار باشیم. چراکه تاریخ نشان می‌دهد که حتی چینی‌ها هم تا چند بار از یک جا گزیده نمی‌شوند: موفقیتِ افراد ایکس: آپوکالیپس (۱۲۱ میلیون دلار در چین) و ترمیناتور: جنسیس (۱۱۳ میلیون دلار در چین) به شکستِ افراد ایکس: دارک فینیکس (۵۹ میلیون دلار) و ترمیناتور: سرنوشت تاریک (۵۰ میلیون دلار) منتهی شد.

خلاصه در صورتی که اسرار دامبلدور عملکردی شبیه به گودزیلا: پادشاه هیولاها (۱۱۰ میلیون دلار از ۴۸ میلیون دلار افتتاحیه) داشته باشد، درآمدِ نهایی ۹۹ میلیون دلاری‌اش در گیشه‌ی آمریکای شمالی پیش‌بینی می‌شود. اسرار دامبلدور با وجودِ ۱۵۰ میلیون دلاری که در کشورهای خارجی فروخته، تاکنون در مجموع ۱۹۳ میلیون دلار در دنیا فروخته است. از آنجایی که در طولِ دو سال گذشته چندین فیلم ۴۰۰ میلیون دلاری داشته‌ایم که سه‌تا از آن‌ها (گودزیلا علیه کونگ، تلماسه و بتمن) به برادران وارنر تعلق داشتند، نمی‌توان شکستِ اسرار دامبلدور را به پای محدودیت‌های دورانِ کرونا نوشت؛ این نتیجه مخصوصا برای مجموعه‌ای که زمانی غولِ باکس آفیس حساب می‌شد، فاجعه‌بار است. هری پاتر هیچ‌وقت با مجموعه‌ی جانوران شگفت‌انگیز نتوانست صاحبِ سه‌گانه‌ی پیش‌درآمدِ جنگ ستارگان (۲ و نیم میلیارد دلار) یا سه‌گانه‌ی پیش‌درآمدِ هابیتِ (۲ میلیارد و ۹۰۰ میلیون دلار) خودش شود.

دومین تازه‌اکرانِ هفته اما فیلم دینی پدر اِستو (Father Stu) با نقش‌آفرینی مارک والبرگ و مِل گیبسون است که روایتگر داستان یک بوکسورِ بدشانس است که به یک کشیش الهام‌بخش بدل می‌شود. این فیلم که توسط روزالیند راس (دوست‌دخترِ مل گیبسون از سال ۲۰۱۴) نوشته و کارگردانی شده است، با واکنش اکثرا منفی منتقدان مواجه شد و ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار به‌عنوان افتتاحیه‌ی سه‌روزه‌اش کسب کرد. به بیان دیگر، این فیلم قرار نیست به حلولِ دوباره‌ی فیلم‌های دینی موفقی مثل معجزه‌های بهشت (۶۲ میلیون دلار در سال ۲۰۱۶)، اتاق جنگ (۶۸ میلیون دلار در سال ۲۰۱۵) یا بهشت واقعی است (۹۱ میلیون دلار در سال ۲۰۱۴) بدل شود. سومین تازه‌اکران هفته فیلم هندی «کی. جی. اِف: فصل دوم» (K.G.F: Chapter 2) است که یک میلیون دلار از اکران در ۸۲۰ سینما کسب کرد؛ این فیلم اکشن تاکنون ۵۱ میلیون دلار در دنیا فروخته است.

از تازه‌اکران‌ها که بگذریم، در رده‌ی دوم جدول به سونیکِ خارپشت ۲ (Sonic the Hedgehog 2) برمی‌خوریم که پس از تجربه‌ی ۵۸ درصد اُفت فروش در دومین آخرهفته‌اش، ۳۰ میلیون دلار دیگرِ کسب کرد و مجموعِ خانگی‌اش را به ۱۱۹ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار رساند. این فیلم تاکنون ۲۳۶ میلیون دلار در دنیا کسب کرده است. اگر این فیلم عملکردی شبیه به ۳۰۰: ظهور یک امپراتوری (فروش نهایی‌اش ۱/۳۶ برابرِ درآمد ۱۰ روزه‌ی ۷۸ میلیون دلاری‌اش بود) و کونگ: جزیره‌ی جمجمه (فروش نهایی‌اش ۱/۵۴ برابرِ درآمد ۱۰ روزه‌ی ۱۰۹ میلیون دلاری‌اش بود) داشته باشد، فروش نهایی ۱۶۳ تا ۱۸۴ میلیون دلاری‌اش در گیشه‌ی آمریکای شمالی پیش‌بینی می‌شود؛ هرکدام از این دو نتیجه سونیک خارپشت ۲ را به پُرفروش‌ترین فیلم ویدیوگیمی تاریخِ گیشه‌ی خانگی بدون احتساب نرخ تورم و دومین فیلم ویدیوگیمیِ برتر گیشه‌ی خانگی با احتساب نرخ تورم بدل می‌کند؛ رده‌ی اول به توم ریدرِ آنجلینا جولی (۱۳۱ میلیون دلار در سال ۲۰۰۱ / ۲۱۲ میلیون دلار با احتساب نرخ تورم) تعلق دارد.

در همین حین، آنچارتد (Uncharted)، محصول سونی یک میلیون و ۱۷۰ هزار دلار دیگر در نهمین آخرهفته‌اش کسب کرد و مجموع فروش خانگی‌اش را به ۱۴۴ میلیون و ۹۰۰ هزار دلار و مجموع فروش جهانی‌اش را به ۳۸۹ میلیون دلار رساند. به این ترتیب، این فیلم پوکمون: کاراگاه پیکاچو (۱۴۴ میلیون و ۱۰۵ هزار دلار) را پشت سر گذاشته است تا یک پله پایین‌تر از قسمت اول سونیک خارپشت (۱۴۸ میلیون دلار)، به دومین فیلم ویدیوگیمی برترِ گیشه‌ی آمریکای شمالی بدل شود. این فیلم که با ۱۲۰ میلیون دلار بودجه تهیه شده، یک موفقیتِ بی‌چون‌و‌چرا حساب می‌شود. در رده‌ی سوم جدول به فیلم کمدی‌رمانتیکِ شهر گم‌شده (The Lost City) برمی‌خوریم که با کسب ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار دلارِ دیگر در چهارمین آخرهفته‌اش، به مجموعِ ۲۴ روزه‌ی ۷۸ میلیون دلار رسید. این فیلم به‌زودی درآمد جیغ ۵ (۸۰ میلیون دلار) را پشت سر خواهد گذاشت. جدیدترین فیلم ساندرا بولاک که با ۷۰ میلیون دلار بودجه تهیه شده، احتمالا از مرزِ ۱۰۰ میلیون دلار فروشِ خانگی عبور خواهد کرد.

استودیوی A24 تعداد سینماهای همه‌چیز همه‌جا ناگهان (Everything Everywhere All at Once) را در چهارمین آخرهفته‌ی اکرانش به ۲ هزار و ۲۲۰ سالن افزایش داد که به درآمد ۶ میلیون و ۱۰۰ هزار دلاری‌اش منجر شد (۲ درصد رشد فروش در مقایسه با هفته‌ی قبل). این فیلم با ۱۷ میلیون و ۷۰۰ هزار دلاری که در ۱۰ روز نخستِ اکرانش فروخته است، از همین حالا شوالیه‌ی سبز (۱۷ میلیون و ۱۰۰ هزار دلار) را پشت سر گذاشته است. آمبولانس (Ambulance)، اکشنِ بزرگسالانه‌ی تحسین‌شده‌ی مایکل بِی در دومین آخرهفته‌اش فقط ۴ میلیون دلار کسب کرد و به مجموعِ ۱۵ میلیون دلار رسید. محصولِ ۴۰ میلیون دلاری یونیورسال تاکنون ۴۰ میلیون دلار دنیا فروخته است و برای سودآوری باید منتظر معجزه‌ای-چیزی در شبکه‌ی نمایشِ خانگی باشد. بتمنِ مت ریوز که با ۱۸۵ میلیون دلار بودجه تهیه شده، تاکنون ۳۶۵ میلیون دلار در گیشه‌ی خانگی و ۷۵۱ میلیون دلار در دنیا فروخته است.

درنهایت، به موربیوس (Morbius) می‌رسیم که ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار دلارِ تازه در سومین آخرهفته‌اش کسب کرد که به‌معنی درآمدِ خانگی ۶۵ میلیون دلاری‌اش است. این فیلم که با ۷۵ میلیون دلار بودجه تهیه شده، تاکنون ۱۴۶ میلیون دلار در دنیا فروخته است. وقتی در ژانویه‌ی ۲۰۲۰ اولین تریلر موربیوس منتشر شد سوالی که مطرح شد این بود: سونی با موفقیتِ هنری و تجاری قسمتِ بعدی مجموعه فیلم‌هایی که به روایت سرمنشاء تبهکارانِ مرد عنکبوتی اختصاص دارند، می‌تواند نشان بدهد که موفقیتِ ونوم نتیجه‌ی یک خوش‌شانسی تکرارناشدنی نبوده است، بلکه مخاطبان واقعا به این دسته از فیلم‌ها علاقه‌مند هستند. فلش‌فوروارد به یک و نیم سال بعد: میانگین امتیازِ اسفناکِ مخاطبان به موربیوس (C مثبت) و اُفت فروش بی‌سابقه‌ی ۷۴ درصدی آن در دومین آخرهفته‌اش (بزرگ‌ترین اُفت فروش تاریخ فیلم‌های کامیک‌بوکی) باعثِ پرسیدن مجدد این سؤال شده است: آیا واقعا اُمیدی به آینده‌ی فیلم‌های مارولیِ سونی وجود دارد یا اینکه مخاطبان فقط به تماشای نقش‌آفرینی تام هاردی در فیلم‌های ونوم اهمیت می‌دهند و بس؟

این سؤال منعکس‌کننده‌ی تفکرِ هالیوود در جریان دهه‌ی گذشته است. الان ما فقط چند هفته تا دهمین سالگردِ اکران انتقام‌جویانِ جاس ویدن فاصله داریم؛ فیلمی که موفقیتِ جهانی یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلاری‌اش باعث شد تا ایده‌ی راه‌اندازیِ دنیاهای سینمایی مشترک و در اولویت گذاشتنِ داستان‌های ابرقهرمانی به تمام فکر و ذکرِ استودیوهای هالیوودی بدل شود. اما چیزی که هالیوود نادیده گرفت این بود که مخاطبان به خودِ ایده‌ی دنیاهای سینمایی اهمیت نمی‌دادند (قولِ دادن یک دنیای سینمایی به‌تنهایی برای کشاندنِ آن‌ها به سینما کافی نیست)، بلکه فقط این نسخه از انتقام‌جویان و دنیای سینمایی مارول را دوست داشتند. مخاطبان از هر چیزی که مُهر یک داستان ابرقهرمانی روی آن خورده است استقبال نمی‌کردند، بلکه فقط به سمت کاراکترهای دنیای سینمایی مارول و دی‌سی جذب شده بودند.

اما واکنش هالیوود به موفقیت انتقام‌جویان این بود: آن‌ها سعی کردند آی‌پی‌های غیرابرقهرمانی‌شان مثل سولو، تارزان، مومیایی یا شاه آرتور را به‌عنوانِ فیلم‌های ابرقهرمانی که در دنیاهای مشترک اتفاق می‌اُفتند، بازتعریف کنند. نتیجه، شکستِ مفتضاحانه‌ی تک‌تک آن‌ها بود. همان‌طور که از روز اول انتظار می‌رفت موربیوس با نقدهای بی‌رحمانه‌ی منتقدان مواجه شد. اما چیزی که باعث شد تا تحلیلگران تا لحظه‌ی آخر به پتانسیلِ تجاری‌اش اُمیدِ واهی داشته باشند، ونوم بود. گرچه واکنش منتقدانِ به ونوم هم اکثرا منفی بود، اما آن فیلم با محبوب شدن در بینِ عموم سینماروها بر نقدهای بسیار منفی‌اش غلبه کرد و به ۲۱۴ میلیون دلار فروش خانگی، ۲۶۹ میلیون دلار فروش در بازار چین و مجموعِ ۸۵۴ میلیون دلار فروش در دنیا دست یافت. موربیوس اما از هیچکدام از ویژگی‌های لازمی که ونوم را دربرابرِ نقدهایش ضدگلوله کرده بود، بهره نمی‌بُرد.

نخست اینکه نه‌تنها جِرد لتو یکی از آن ستاره‌هایی که اسمش قادر به کشیدنِ مردم به سینماها باشد نیست، بلکه او از طرفداران آنلاینی که برای دیدنِ او در یک فیلم ابرقهرمانی مشتاق باشند هم محروم است (درست برخلافِ تام هاردی). گرچه هاردی در فیلم‌هایی مثل کندو (The Drop)، لاک (Locke) یا کودک ۴۴ (Child 44) قادر به کشیدنِ مردم به سینماها نیست، اما او در فیلم‌های بزرگ و محبوبِ متعددی از جمله مد مکس: جاده‌ی خشم، ازگوربرخاسته و بلاک‌باسترهای کریس نولان مثل اینسپشن، دانکرک و شوالیه‌ی تاریخی برمی‌خیزد دیده شده است. علاوه‌بر این، گرچه ونوم یکی از پُرطرفدارترین و شناخته‌شده‌ترین دشمنان مرد عنکبوتی است (تا جایی که سونی سم ریمی را مجبور به اضافه کردن او به مرد عنکبوتی ۳ کرد)، اما موربیوسِ خون‌آشام در کامیک‌های مرد عنکبوتی حکم یکی از دشمنان درجه سومِ پیتر پارکر را دارد که در فرهنگ عامه به خاطرِ شکست‌های متوالی‌اش از بلید و حضور تحقیرآمیزش در کارتون اسپایدرمن در دهه‌ی ۹۰ مشهور است (از آنجایی که این کارتون اجازه‌ی استفاده از واژه‌ی خون یا نشان دادنِ موربیوس درحال نوشیدن خون را نداشت، بنابراین او در این کارتون به‌عنوان فردی با حفره‌هایی روی کفِ دستانش که از آن‌ها برای مکیدنِ پلاسمای خونِ دیگران استفاده می‌کند به تصویر کشیده می‌شود).

بنابراین، همان‌طور که موفقیت بازسازی لایواکشن دیو و دلبر (یک میلیارد و ۲۶۳ میلیون دلار) تضمین‌کننده‌ی بدل شدن دامبو (۳۵۳ میلیون دلار) به یک موفقیت مشابه نبود، این موضوع درباره‌ی رابطه‌ی ونوم و موربیوس هم صدق می‌کند. شاید اگر موربیوس فیلمِ بهتر و منجسم‌تری که زخم‌های فاحشِ ناشی از دستکاری‌های استودیو در همه‌جایش دیده نمی‌شد بود یا حداقل ارائه‌کننده‌ی همان جنس از سرگرمیِ احمقانه و بی‌شرمانه‌ی فیلم اول ونوم می‌بود، اُفت فروشِ کمتری را تجربه می‌کرد. موفقیت سونی با ونوم از یک فاکتورِ به‌خصوص سرچشمه می‌گیرد: تماشای نقش‌آفرینیِ دیوانه‌وار و به‌اصطلاح کَمپیِ تام هاردی درحالی که با صدای داخلِ سرش سروکله می‌زند؛ این خصوصیت ونوم را حتی برای کسانی که به‌طور ویژه‌ای به فیلم‌های ابرقهرمانی اهمیت نمی‌دهند هم جذاب می‌کرد. در مقایسه، کمپینِ تبلیغاتی موربیوس کاملا بر میزانِ آشنایی سینماروها با این کاراکتر به‌خصوص و رابطه‌ی این کاراکتر با دنیای مرد عنکبوتی سوار بود.

نتیجه‌‌ای که می‌توانیم از شکست موربیوس بگیریم همزمان می‌تواند به‌عنوان یک خبر خوب یا یک خبر بد تفسیر شود: فیلم‌های مارولیِ بعدی سونی برای موفقیت نمی‌توانند به برندِ فلان دشمنِ مرد عنکبوتی یا ارتباطشان با دنیای سینمایی مارول تکیه کنند، بلکه باید هویتِ مستقلِ خودشان را بسازنند؛ آن‌ها منهای ارتباطشان با دنیای سینمایی مارول، باید سینماروها را با ویژگیِ منحصربه‌فردِ خودشان متقاعد کنند. دو فیلم مارولیِ بعدی سونی کریونِ شکارچی (Kraven the Hunter) با بازی آرون جانسون و مادام وب (Madame Web) با بازی داکوتا جانسون و سیدنی سوئینی هستند که اولی برای اکران در تاریخ سیزدهم ژانویه‌ی ۲۰۲۳ برنامه‌ریزی شده است. مأموریتِ هردوی این فیلم‌ها این است تا ثابت کنند تماشای آن‌ها برای کسانی که اهمیتی به این آی‌پی‌ها نمی‌دهند هم ارزشمند است.

موفقیت‌های مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست (یک میلیارد و ۸۸۰ میلیون دلار بدون چین)، شکارچیان ارواح: افترلایف (۱۹۷ میلیون دلار)، ونوم ۲ (۵۰۲ میلیون دلار بدون چین) و آنچارتد (۳۸۵ میلیون دلار) به این معنی است که شکستِ موربیوس بیش از یک بحرانِ خطرناک برای سونی، حکم یک خجالت‌زدگی موقتی را دارد. اما اگر هردوی کریونِ شکارچی و مادام وب چه از لحاظ هنری و به‌ویژه چه از لحاظ تجاری مورد استقبال قرار نگیرند، آن موقع دیگر به‌طرز انکارناپذیری مشخص می‌شود که موفقیتِ فیلم‌های ونوم به این معنی نبوده که سینمارو برای دیدنِ فیلم‌های مستقلِ دشمنانِ مرد عنکبوتی مشتاق بوده‌اند، بلکه فقط به تجربه‌ی منحصربه‌فردِ تماشای تام هاردی در نقش ونوم علاقه‌مند بوده‌اند. به عبارت دیگر، فقط به خاطر اینکه مخاطبان برای دیدنِ جوکرِ تاد فیلیپس به سینماها هجوم بُردند به این معنا نیست که برای مثال فیلم‌های مستقلِ مترسک یا مستر فریز نیز با استقبالِ طوفانی مشابه‌ای مواجه خواهند شد؛ درست همان‌طور که موفقیتِ دنیای سینمایی مارول الزاما به‌معنی سر و دست شکستنِ آن‌ها برای دنیای سینمایی هیولاییِ جوان‌مرگ‌شده‌ی یونیورسال نبود.

جدول ۱۰ فیلم برتر آخرهفته (۱۵ تا ۱۷ آوریل ۲۰۲۲)

---