بیوگرافی وایولا دیویس

وایولا دیویس را می‌توان به عنوان با استعدادترین بازیگر زن سیاهپوست سینمای معاصر معرفی کرد. بازیگری که اگر چه دیر در این عرصه مطرح شده اما در همین زمان کوتاه، با ارائه‌ی نقش آفرینی‌های تأثیرگذار و به یادماندنی، به یکی از چهره‌های برتر هنری، چه در زمینه‌ی سینما و تلویزیون و چه در دنیای تئاتر بدل شده است و اخیرا هم جایزه اسکار را در اسکار 2017 دریافت کرده است.

وایولا دیویس در یازدهم آگوست سال ۱۹۶۵ در خانه‌ی پدربزرگش در مزرعه‌ی سینگلتون، واقع در کارولینای جنوبی به دنیا آمد. پدرش دن دیویس، مربی اسب سواری بود و مادرش مری آلیس لوگان نیز، در کنار مبارزه‌های مدنی، به عنوان خدمتکار و همینطور کارگر کارخانه فعالیت می‌کرد. وایولا فرزند دوم یک خانواده‌ی هشت نفره است. دو ماهه بود که خانواده‌اش به سنترال فالز در رود آیلند نقل مکان کردند و او کودکیش را در این منطقه به عنوان عضوی از تنها خانواده‌ی سیاهپوست شهر، در فقر مطلق و در فضایی نژادپرستانه گذراند.

با اینکه عاشق خانواده‌ام هستم ولی ما در کودکی هیچ چیز نداشتیم. فقر یک بیماری ذهنی و روحی است.

او که با استفاده از قانون فرصت‌های برابر تحصیلی و کمک‌های اقتصادی موفق به ادامه‌ی تحصیل شده بود، هنگام گذراندن دوران دبیرستانش در سنترال فالز، متوجه علاقه‌اش به هنر و خصوصاً بازیگری تئاتر شد.

اوایل به خودم می‌گفتم که بازیگر شدن یک دختر سیاهپوست خجالتی فقیر، فقط یک رویای احمقانه است. کسانی که در تلویزیون، در سینما یا در تئاتر می‌دیدم، کوچکترین شباهتی به من نداشتند.

وایولا در ادامه، در مدرسه‌ی هنرهای نمایشی جوانان وست وارویک ثبت نام کرده و استعدادش توسط کارگردانی به نام برنارد مسترسون کشف شد. پس از اتمام دوران دبیرستان، به کالج رود آیلند رفته و در سال ۱۹۸۸، در رشته‌ی تئاتر فارغ التحصیل شد. در ادامه برای تکمیل تحصیلاتش، به مدت چهار سال به مدرسه‌ی هنرهای نمایشی جولیارد رفت. در این مدت او سختی‌های فراوانی را تحمل کرد و به گفته‌ی خودش، با اینکه به سرعت همه چیز را می‌آموخت و در مسیر پیشرفت گام بر می‌داشت، اما بسیاری از از اطرافیانش، چشم دیدن موفقیت وی را به عنوان یک سیاهپوست نداشتند.

در مدرسه‌ی جولیارد، نیازی نبود نحوه‌ی بیان لهجه‌ی ایرلندی یا اسکاتلندی را بیاموزم. نهایت چیزی که به درد بازیگرانی همچون من می‌خورد، زبان ابونیکس (زبان انگلیسی سیاهپوستان) و زبان جامائیکایی است.

سریال شهر فرشتگان (City of Angels) محصول شبکه‌ی CBS، نخستین حضور مهم وایولا در قاب کوچک تلویزیون بود. او در این درام بیمارستانی، نقش پرستاری به نام نیلت پیلر را بازی می‌کرد که از بازیگران ثابت هر قسمت بود. او در ادامه، با بازی در نمایش کینگ هدلی دوم (King Hedley II) در نقش مادری که برای تثبیت قانون سقط جنین به مبارزه می‌پردازد، ضمن همکاری دوباره با آگوست ویلسون، جایزه‌ی تونی و دراما دسک را در شاخه‌ی بهترین بازیگر نقش مکمل زن، از آن خود کرد.

وایولا در دهه‌ی اول بازیگریش، با وجود موفقیت در دنیای تئاتر و حضور مستمر در سریال‌های تلویزیونی، در سینما چهره‌ی ویژه‌ای به حساب نمی‌آمد و با وجود بسیار پرکار بودن، بازی‌های وی به نقش‌های کوتاه و کم اهمیت محدود میشد. از مطرح‌ ترین فیلم‌های دیگری که وی در نقش‌های مکمل در آن ظاهر شد می‌توان به کیت و لئوپولد (Kate & Leopold)، دور از بهشت (Far from Heaven) و مرکز تجارت جهانی (World Trade Center) اشاره کرد.

نمایی از فیلم The Help

اگرچه نخستین نامزدی اسکار دیویس، نتوانست وی را به سمت گرفتن نقش‌های اصلی فیلم‌های سینمایی رهنمون کند اما در کیفیت نقش‌های پیشنهادی به وی تأثیر بسزایی گذاشت و در ادامه، زمینه ساز حضور وی در نقش اصلی فیلم خدمتکاران (The Help) شد که این اثر نیز دومین نامزدی جوایز اسکار و گلدن گلوب وی و البته اولین نامزدیش در بخش بهترین بازیگر نقش اول را به همراه داشت که در نهایت این رقابت را به مریل استریپ واگذار کرد. دیویس در این فیلم در نقش خدمتکاری به نام آبیلین کلارک ظاهر می‌شود که به تازگی، تنها پسرش را طی حادثه‌ای از دست داده و حالا به بزرگ کردن فرزندان یک خانواده‌ی سفید پوست مشغول است.

شخصیت آبیلین در فیلم، مثل مادر خودم بود. مادرم از چهار سالگی در حال مراقب از بچه‌ها و پرورش دادن آنها بود تا الان که شصت و هشت ساله است و همزمان از هفده بچه، شامل نوه‌ها و بچه های فامیل مراقبت می‌کند. من خودم نیز پیش مادربزرگم پرورش یافته‌ام. آبیلین نیز به همین روش، به صورت غریزی بچه‌ها را پرورش می‌دهد.

وایولا در زمینه‌ی تئاتر نیز همچنان به درخشیدن ادامه داد و با نقش آفرینی در نمایشی بر اساس یکی دیگر از نوشته های آگوست ویلسون، تحت عنوان حصارها (Fences)، با تصاحب جوایز تونی و دراما دسک، دوباره توانایی‌هایش را به عنوان بازیگری درجه‌ی یک به اثبات رساند. او در این نمایش، در نقش همسر فداکار و صبوری ظاهر می‌شود که در تمام لحظات زندگی مشترک خود با همسر بدشانسش و شکست خورده اش (دنزل واشنگتن)، همواره کنار وی بوده و از او حمایت کرده است.

وایولا دیویس و دنزل واشنگتون در نمایش Fences

تنها تفاوت میان زنان رنگین پوست با سفیدپوستان، میزان فرصتی است که به آنها داده می شود.

دیویس با بازی در فیلم جوخه انتحار (Suicide Squad)، برای اولین بار حضور در اثری با فضای ابرقهرمانان را تجربه کرد. او در این فیلم نقش آماندا والر، یکی از ماموران دولتی آمریکا را ایفا می‌کند که گروهی از جنایتکاران را برای انجام ماموریت‌های خطرناک گرد هم جمع می‌کند. دیویس در ادامه، با بازی خیره کننده‌اش در نقش رز مکسون در نسخه‌ی سینمایی حصارها (Fences) به کارگردانی دنزل واشنگتون، دوباره نظرها را به خود جلب کرده و با تصاحب انبوهی از جایزه‌ها از جمله جوایز گلدن گلوب، بفتا و اسکار در شاخه‌ی بهترین بازیگر نقش مکمل زن تبدیل به یکی از ستارگان فصل جوایز می‌شود.

رز در حصارها، زنی است که سعی می‌کند علاوه بر نگهداری خانواده‌اش، خشم و نا امیدی همسرش را در خود فرو ببرد و از بی‌گناهی و بلندپروازی‌های پسرش محافظت کند. او تمام احساسات، خواسته ها و رویاهایش را درون سینه‌ی خود به خاک سپرده است. رز در جامعه‌ای که بیشترین آمار افراد معتاد و همچنین افسرده را دارد، تمام زندگیش را وقف خوشحال نگه داشتن دیگران می‌کند.

وایولا در حال دریافت ستاره‌اش از دستان مریل استریپ، پنجم ژانویه‌ی ۲۰۱۷

وایولا در ژوئن ۲۰۰۳ با بازیگر سینما، جولیوس تنن ازدواج کرد که حاصل این پیوند، دختری به نام جنسیس است که در اکتبر ۲۰۱۱ به دنیا آمد. او همچنان شهر کودکیش را فراموش نکرده و دائماً برای بهبود وضعیت کسانی که همچون گذشته‌ی او، در فقر به سر می‌برند در حال تلاش است. او مرکز بهداشت و درمانی را در سنترال فالز تأسیس کرد و همچنین بسیاری از مدارس و همینطور کتابخانه‌های شهر از جمله کتابخانه‌ی آدام مموریال را از خطر ورشکستگی نجات داد.در پنجم ژانویه‌ی ۲۰۱۷، ستاره‌ای به نام دیویس در پیاده روی مشاهیر هالیوود نصب شد تا بدین ترتیب، وی به عنوان دو هزار و پانصد و نود و هفتمین ستاره‌ی هالیوود لقب بگیرد.