۱۰ حقیقت درباره دیسک‌های بازی که احتمالا نمی‌دانید

در اکثر دایره المعارف‌ها، رسانه‌های نوری به عنوان دیسک تخت و گردی تعریف شده‌اند که داده‌های باینری را به شکل برجستگی و فرورفتگی رمزگشایی می‌کند. جدا از مسائل فنی، تکنولوژی دیسک‌های نوری، توانایی ذخیره اطلاعات روی آنها و بازخوانی آن به شرکت‌های فعال در عرصه بازی‌های کامپیوتری اجازه داد تا بازی‌ها را روی دیسک ذخیره کنند. با این‌کار میلیون‌ها خط کد، صدا و تصویر روی یک دیسک ذخیره می‌شد که هم از نظر افتصادی بسیار به صرفه بود و هم کپی کردن آن ساده بود. حال که مقدمه‌ایی راجع به دیسک‌ها در صنعت بازی‌های رایانه‌ایی گفتیم وقت آن است شما را با ۱۰ حقیقت جالب درباره دیسک‌های بازی آشنا کنیم. ۱. بسیاری از بازی‌ها مثل فاینال فانتزی۷ و دراگون کوئست۷ قرار بود برای کنسول نینتندو 64 عرضه شوند، اما به دلیل آنکه نینتندو به جای دیسک از کارتریج برای ذخیره سازی بازی‌ها استفاده می‌کرد این بازی‌ها در کارتریج جا نمی‌شدند و به همین دلیل عرضه آنها به کنسول پلی‌استیشن موکول شد. اگر فاینال فانتزی 7 برای نینتندو 64 عرضه می‌شد تعداد کارتریج‌های ان به ۳۰ عدد می‌رسید! ۲. کنسول WII از کد هگز oxD15EA5E‌  به معنی ox Disease استفاده می‌کند که نقش آن جداسازی پارتیشن بازی و بروزرسانی از یکدیگر است. ۳. کسانی که نسخه دمو بازی Crash Bash را خریداری کرده بودند می‌توانستند با استفاده از کد تفلب بازی را به نسخه کامل تبدیل کنند. دلیل این کار آن بود که توسعه‌دهنده‌گان تصمیم گرفتند بازی کامل را نیز در همان دیسک‌های دمو قرار داده و آن را قفل کنند. اگر کاربران متوجه این مورد می‌شدند بی‌شک ضربه محکمی به فروش این بازی وارد می‌شد، اما این کد تقلب ده سال پس از عرضه بازی کشف شد! ۴. اگر دیسک بازی تایگر وود ۹۹ پلی‌استیشن را روی کامپیوتر اجرا می‌کردید می‌توانستید به فیلم کوتاه اسپریت اف کریسمس دست پیدا کنید. این یک ویروس ویدیویی بود! وجود این فیلم در دیسک‌های الکترونیک آرتز مجاز نبود و این شرکت دیسک‌ها را جمع آوری کرد اما خیلی از مردم به درخواست الکترونیک آرنز گوش ندادند و دیسک را پس نفرستادند. ۵. اگر دیسک‌های شما خراب شده‌ بودند، کثیف شده بودند و یا خط و خش روی آنها افتاده بود می‌توانستید با خمیر دندان دوباره آنها را ترمیم کنید. تنها کافی بود مقداری خمیردندان روی دیسک بمالید و پس از چند دقیقه آن را با آب سرد بشویید و با یک پارچه نرم تمیز کنید. البته این روش همیشه جواب نمی‌داد! ۶. برای رسانه‌های نوری از قبیل CD، DVD و Blu-ray واژه Disc بکار می‌رود، درصورتی که برای فلاپی و هارددیسک هم واژه Disk مورد استفاده قرار می‌گیرد. ۷. قبل از آنکه  پسوند MP3 ساخته شود، فایلهای صوتی بازی‌ها روی دیسک‌های صوتی جداگانه ریخته می‌شد. فایل‌ها  نیز فشرده نبودند و این چند فایل صوتی کل فضای دیسک را اشغال می‌کرد. ۸. یک فرد خلاق با استفاده از لگو برای دستگاه ایکس‌باکس خود یک دیسک چنجر ساخته است که بسیار بزرگ، سنگین و کند است اما با وجود این‌ها این خلاقیت بسیار جذاب است. ۹. دیسک‌های بلوری بخاطر رنگ آبی لیزر بلوری نامیده شده‌اند، و به همین دلیل است که می‌توان ۵۰ گیگابایت اطلاعات روی آنها ذخیره کرد. لیزرهای آبی در مقایسه با لیزرهای قرمز طول‌موج کوتاهتری دارند به همین دلیل لیزر در زمان کمتری به سطح دیسک برخورد می‌کند که باعث دقت خواندن و نوشتن بیشتری می‌شود. ۱۰. دیسک‌های جدیدی به نام مموری کریستال در انگلستان ساخته شده‌اند. این دیسک‌ها می‌توانند اطلاعات را تا یک میلیون سال در خود ذخیره کنند. ظرفیت دخیره سازی این دیسک‌ها ۳۶۰ ترابایت است که برابر است با ۵۰۰۰۰۰ سی‌دی! سرعت پیشرفت تکنولوژی واقعا شگفت‌آور است. البته اگر فکر می‌کنید این مورد آخری ربطی به بازی‌های رایانه‌ایی ندارد باید بگوییم از آنجایی که حجم بازی‌ها روز به روز درحال افزایش است، از کجا معلوم روزی این مموری کریستال‌ها به دیسک پیش‌فرض برای عرضه بازی‌های رایانه‌ایی تبدیل نشوند!   منبع: GamerANX