گرین لنترین راز بزرگ خود را برای بتمن فاش کرد

اخطار: ادامه این مطلب ممکن است بخش‌هایی از داستان کتاب کمیک Green Lantern 80th Anniversary 100-Page Spectacular را برای شما فاش کند.

.

.

.

در طی سال‌های گذشته، شرکت دی سی مجموعه گسترده‌ای از ابرقهرمانان نمادین مختلف را به مردم و خوانندگان کتاب‌های کمیک معرفی کرده است. هر کدام از این قهرمانان، دیدگاه متفاوتی نسبت به قهرمانی و اخلاق دارند. در میان این شخصیت‌ها، دو موردی که بحث زیادی را به وجود می‌آورند، هال جوردن/گرین لنترن و بروس وین/بتمن هستند. این دو شخصیت چه به‌تنهایی و چه درکنار هم (به‌عنوان اعضای گروه لیگ عدالت)، الهام‌بخش طرفداران بسیار زیادی بودند. در یک داستانی که اخیرا در کتاب کمیک Green Lantern 80th Anniversary 100-Page Spectacular منتشر شده بود، پویایی این دو شخصیت و همچنین دید متفاوتی که درباره ابرقهرمان بودن داشتند، به روش جالبی نمایش داده شد.

در یکی از داستان‌های ویژه این کتاب کمیک که Last Will نام دارد، ماجرا به‌گونه‌ای آغاز می‌شود که هال جوردن در یک نوع سیاره بیگانه و ناشناخته فرود می‌آید. همان‌طور که حلقه گرین لنترنی به هال اعلام می‌کرد، قدرت این حلقه در این سیاره کم کم در حال نزدیک شدن به صفر بود. البته تا آن زمان هال فرصت کافی را پیدا کرد که سه پیغام مجازی ارسال کند؛ پیش از اینکه حلقه کاملا خاموش شود. او یکی از این پیغام‌ها را به ارتش گرین لنترن فرستاد و امیدوار بود که آن‌ها بتوانند محل او را پیدا کنند و او را نجات دهند. پیغام دیگر را هم به کارول فریس فرستاد و از او به خاطر ارتباطی که با هم داشتند و زمانی‌که سپری کردند، تشکر کرد.

اما سومین پیغام کمی با دیگر پیام‌ها تفاوت داشت. زیرا هال یک پیغام ویدیویی برای بتمن فرستاد. هال ویدیوی خود را با یک عذرخواهی آغاز کرد. او در ادامه توضیح داد که حسابی به هوش و نبوغ بروس حسادت می‌کرده است؛ خصوصا زمانی‌که او به‌تازگی به تیم لیگ عدالت پیوسته بود. به قول خود هال جوردن، یک چیزی در شخصیت بروس وین وجود داشت که باعث می‌شد او مدام احساس کند که باید خودش را «بارها و بارها» ثابت کند؛ انگار که او برای پوشیدن و استفاده از حلقه گرین لنترن «به اندازه کافی خوب نبود». درکنار این‌ها، هال همیشه به اعتماد به نفسی که بروس نسبت به قهرمان بودن خودش داشت، حسادت می‌کرد؛ این حقیقت که او برای یک قهرمان واقعی بودن، نیازی به انگشتر قدرت نداشت.

او همچنین در ویدیوی خود از بروس برای اینکه تواضع و فروتنی را به او آموخته بود، تشکر کرد؛ زیرا او مدام نگران این بود که بدون بروس، همان پارالاکس باقی می‌ماند. البته این نکته را فراموش نکنیم که در طی این سال‌ها، هال بارها و بارها صحنه‌های مختلفی داشت که بدون حلقه مخصوص گرین لنترنی، خصوصات قهرمانانه خودش را به نمایش گذاشته بود؛ در میان این داستان‌ها می‌توان به خط داستانی Hard Traveling Heroes که در دهه ۱۹۷۰ منتشر شده بود، اشاره کرد. بااین‌حال، باز هم این صحنه بسیار عمیق و معنی‌دار بود.

این صحنه نه‌تنها یکی از بزرگ‌ترین تضادهای روایتی بین گرین لنترن و بتمن را بیان می‌کند؛ بلکه نشان می‌دهد که نقش بروس (عمدی یا غیرعمدی) چقدر در زندگی هال تاثیر داشته است. البته در پایان داستان هال به این نتیجه می‌رسد که زندگی او واقعا تعادل زیادی نداشت. از همین رو هم او تا حدودی به خاطر پیغامی که برای بروس فرستاده بود خجالت کشید. اما باز هم یکی از صحنه‌های احساسی و مهم داستان هال جوردن به حساب می‌آید.

---