بازی Journey to the Savage Planet با بهره‌گیری به‌جا و متناسب از عناصر سرگرم‌کننده‌ی ژانر پلتفرمر ماجراییِ مترویدوینیا و شوتر اول‌شخص، به اثری بی‌نهایت سرگرم‌کننده تبدیل می‌شود که مخاطبش را به‌راحتی در جهان رنگارنگ و پرانرژی خود غرق می‌کند. همراه بررسی زومجی باشید.

فضای بی‌کران و دنیای ماورای کره‌ی زمین همیشه از ناشناخته‌های آدمی بوده و هستند. ماهیت ناشناخته و رمزآلود آسمان شب همیشه آدمی را به‌دنبال خود کشانده و همین مخزن‌الاسرار بودن جهان خارج از زمین، سبب پدید آمدن داستان‌ها و روایت‌های شگفت‌آور بسیار زیادی شده است. همه ساله آثار بسیار زیادی با تکیه بر اسرار‌آمیز بودن فضا در دسترس علاقه‌مندان به‌سرگرمی قرار می‌گیرد. از فیلم و کتاب گرفته تا بازی‌های ویدیویی، هرساله محصولات متنوعی به‌مخاطبان عرضه می‌شود و آن‌ها را سرگرم می‌کند چرا که به‌لطف عمق بی‌پایان فضای میان ستارگان و ظرفیت بی‌نهایت بالای این سوژه‌ی کیهانی، داستان‌هایی را می‌توان برای مخاطب بازگو کرد که هرگز تکراری نشود و او را پای صندلی خود میخ‌کوب کرد!

بازی Journey to the Savage Planet جدیدترین اثر جهان ویدیوگیم است که از موضوع کاوش در فضای بی‌کران برای سرگرم‌ کردن مخاطب خود استفاده می‌کند. این بازی اولین ساخته‌ی استودیو تایفون (Typhoon) است که آن را تیم سازنده‌ی فارکرای 4 (Far Cry 4) و برخی از نسخه‌های اسسینز کرید (Assassin's Creed) مثل بازی Assassin's Creed 3 تأسیس کرده‌اند. این بازی توسط شخص الکس هاچینسون (Alex Hutchinson) کارگردانی شده که پیش‌تر، سابقه‌ی کارگردانی بازی فارکرای 4 و اسسینز کرید 3 را در کارنامه‌ی خود ثبت کرده است. حالا نوبت به‌یک بازی کاملا جدید و به‌دور از فضاهای آشنای آثار محبوب یوبیسافت رسیده و سؤال اینجا است که آیا هاچینسون با جدیدترین ساخته‌ی خود یعنی Journey to the Savage Planet توانسته یک قدم موفق و روبه‌جلو بردارد یا خیر. پاسخ بله است و اگر می‌پرسید چرا، شما را به‌مطالعه‌ی بررسی زومجی از بازی Journey to the Savage Planet دعوت می‌کنم.

Journey to the savage planet

طنز فوق‌العاده دقیق و قدرتمند بازی، روایت ساده و یکپارچه‌ی داستان اثر را جذاب‌تر و دل‌نشین‌تر می‌کند

داستان بازی در سالیان دور از زمان حال جریان دارد. منابع طبیعی کره‌ی زمین روبه‌پایان است، کره‌ی خاکی در آستانه‌ی نابودی قرار دارد و این سازمان‌های فضایی هستند که تا قبل از نابودی زمین و انقراض بشر، باید وضعیت حیات در سایر کرات را بررسی کنند تا با آماده کردن شرایط، انسان از چنگال هیولای انقراض فرار کند. ما یکی از مهندسان سازمان فضایی Kindred هستیم. سازمان فضایی Kindred چهارمین دپارتمان فضایی برتر دنیا است و سخت در تلاش است تا بتواند در مسیر پیدا کردن حیات در جهان خارج از زمین موفق شود. ما در بازی، کنترل یک مهندس بی‌نام را در دست داریم. این مهندس بخت‌برگشته که مدتی است در سیاره‌ی AR-Y 26 به‌دنبال منابع و شواهد حیات است، حالا زمان بازگشتش به‌زمین فرا رسیده اما به‌دلیل اینکه سوخت سفینه‌اش تمام شده، در این سیاره‌ی مرگ‌بار گیر افتاده است! هدف اصلی ما در بازی، پیدا کردن منابع لازم برای پر کردن باک سفینه و فرار از سیاره‌ است اما، با نمایان شدن نشانه‌های حیات فرازمینی و رویت شدن سازه‌هایی که بیگانگان فضایی در AR-Y 26 ساخته بودند، مأموریت از فرار، به‌بررسی منشا این سازه‌ها و پیدا کردن موجودات زنده‌ی فرازمینی تغییر پیدا می‌کند و ماجراهایی شدیدا جالب و هیجان‌انگیز رقم می‌خورد!

در طول سفرمان به‌سیاره‌ی مرگ‌بار (!) هرگز تنها نیستیم و یک هوش‌ مصنوعی رده‌بالا با نام E.K.O ما را همراهی می‌کند. این هوش مصنوعی علاوه‌بر انجام دادن وظیفه‌ی اصلی‌اش که توضیح مکانیک‌های گیم‌پلی، نقاط ضعف دشمنان، توضیح درباره‌ی محیط‌های مختلف و موارد این‌چنینی است، قسمتی عظیم از بار طنز روایت داستان بازی را به‌دوش می‌کشد و این کار را به‌عالی‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین شکل ممکن انجام می‌دهد. همان ده دقیقه‌ی نخست بازی و گوش دادن به‌اولین جملات E.K.O خطاب به‌شما کافی است تا ضمن درک فضای طنزآلودی که روایت بازی را احاطه می‌کند، به‌این کاراکتر علاقه‌مند شوید و بازی را دنبال کنید. طنز در روایت داستان Journey to the Savage Planet نقشی اساسی بازی می‌کند. از طراحی انیمیشن‌های شخصیت اصلی و دیالوگ‌های E.K.O تا صداهایی که موجودات فضایی تولید می‌کنند و تبلیغات تلویزیونی که در سفینه‌ی‌ ما پخش می‌شوند، همگی از مواردی هستند که لبخند را به لب بازیکن می‌‌آورند. البته که نباید از طنز آگهی‌های تلوزیونی که در بازی پخش می‌شود، گذشت که زندگی روزمره‌ی انسان مدرن عصر خودمان را به‌طنزترین و تلخ‌ترین شکل ممکن به‌باد انتقاد می‌گیرد. در کل، پیرامون داستان بازی می‌توان گفت که با یک روایت جذاب و منسجم طرف هستیم که به‌لطف گیم‌پلی سیال و چندلایه‌ی بازی، از ریتم نمی‌افتد و با طنز خاصی که دارد، گیمر را هرگز خسته نمی‌کند.

journey to the savage planet

گیم‌پلی بازی ترکیبی مناسب و به‌شدت سرگرم‌کننده از سبک ماجراجویی پلتفرمر و اکشن اول‌شخص است که با ژانر مترویدوانیا به‌بهترین شکل ممکن درمی‌آمیزد و یک روند عالی را ایجاد می‌کند

همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد، داستان بازی درباره‌ی تلاش‌های یک مهندس کاوش‌گر برای پیدا کردن سوخت سفینه‌اش در یک سیاره‌ی وحشی است؛ درنتیجه، هسته‌ی اصلی گیم‌پلی بازی را اکتشاف و جست‌وجو تشکیل می‌دهد. بازی اما به‌همان اندازه‌ که شما را درگیر مراحلی با مضمون جست‌وجو و پیدا کردن منابع مختلف می‌کند، به‌همان اندازه هم با چالش‌های اکشن و پرجنب‌وجوش، مشغول‌تان می‌کند و حالا کنار تمامی این موارد، چالش‌های پلتفرمینگ بسیار جذاب و هیجان‌انگیزش را قرار دهید تا بهتر از قبل بتوانید لول‌دیزاین قدرتمند بازی را تصور کنید. طراحی اکثر مراحل بازی به‌این صورت است که باید از نقطه‌ی A به‌نقطه‌ی ‌B برویم و عنصر خاص را پیدا کنیم. انتقال از نقطه‌ی A به‌ B اما به‌همین سادگی‌ها هم نیست و در تعداد بسیار زیادی از مراحل بازی، در میانه‌ی راه متوجه می‌شوید که ابزار اصلی گذر از یک مانع بزرگ را در اختیار ندارید و حالا باید به‌سراغ ساخت این ابزار بروید و پس از آن، مسیر خود را از سر بگیرید. در اینجا، بازی شما را وارد مسیر مأموریت‌های جانبی می‌کند. مأموریت‌های جانبی بازی تنوع خوبی دارند و سطح چالش‌برانگیزی‌شان نیز معقول است؛ به‌این صورت که در آن‌ها باید از پس یک‌سری چالش‌ پلتفرمینگ و اکشن بریاییم و در پایان، آن عنصر باارزشی که دنبالش بودیم را پیدا کنیم؛ عنصری که به‌ما کمک می‌کند تا ابزار مورد نیاز خودمان را بسازیم و ضمن عبور کردن مانعی که جلوی پیشرفتمان در خط داستانی بازی را می‌گرفت، بتوانیم نقاطی که را پیش‌تر نمی‌توانستیم کشفشان کنیم هم بررسی کنیم و بله؛ بازی Journey to the Savage Planet استانداردهای ژانر مترویدوینیا را نیز به‌بهترین شکل ممکن، اجرا کرده است. درکنار تمامی این موارد، یک سیستم آپگرید کارآمد را هم درنظر داشته باشید که به‌شما اجازه می‌دهد تا لباس، کوله‌پشتی، جت‌پک، تفنگ، کلاه و موارد این‌چنینی کاراکتر خود را ارتقاء بدهید تا بیشتر و بهتر از قبل بتوانید در دنیای بازی ماجراجویی کنید.

Journey to the savage planet

بازی Journey to the Savage Planet ثابت می‌کند که حتی با یک نقشه‌ی نه‌چندان بزرگ هم می‌توان یک تجربه‌ی Open World شدیدا سرگرم‌کننده خلق کرد!

اگر پیش‌تر بازی‌های مجموعه‌ی فارکرای مخصوصا بازی‌های فارکرای 3 و فارکرای 4 را تجربه کرده باشید، با تجربه‌ی Journey to the Savage Planet متوجه می‌شوید که چقدر هسته‌ی گیم‌پلی این بازی‌ها به‌یکدیگر شباهت دارد (به‌هرحال تعداد زیادی از اعضای تیم سازنده‌ی این آثار در تولید Journey to the Savage Planet نقش داشته‌اند.). این موضوع برای خودم هم بسیار جالب به‌نظر می‌رسید و پس از اینکه متوجه شدم کارگردان بازی مورد نظر ما و فارکرای 4 همان الکس هاچینسون است، دوهزاری‌ام افتاد و به‌ادامه‌ی تجربه‌ی بازی پرداختم! خوشبختانه تیم سازنده‌ی بازی به‌خوبی توانسته‌ است ایده‌هایی که پیش‌تر در بازی‌های Open World قبلی خود پیاده‌ کرده بود را با یک مقیاس تقریبا کوچک‌تر، در دنیای Journey to the Savage Planet پیاده‌سازی و گیمرها را سرگرم کند. با اینکه هسته‌ی اصلی گیم‌پلی بازی در طی ۱۲ ساعتی که به‌طول می‌انجامد تکرار می‌شود و بازیکن احتمالا پس از رسیدن به‌اواسط بازی می‌تواند پیش‌بینی کند که بازی در مراحل بعد از او چه می‌خواهد اما، Journey to the Savage Planet با پیچیده کردن چالش‌های اکشن، چالش‌های پلتفرمر، بیشتر کردن تنوع دشمن‌ها، تنوع در مأموریت‌های جانبی و تغییرات بزرگی که در جلوه‌های دیداری خود اعمال می‌کند، هرگز اجازه نمی‌دهد که مخاطب از تجربه‌ی اثر خسته شود اما خب همین که هسته‌ی اصلی گیم‌پلی توسط گیمر پیش‌بینی شود، برای برخی از بازیکنان یک مورد ناامیدکننده‌ است و احتمالا آن‌ها را از ادامه‌ی تجربه‌ی بازی مایوس می‌کند! درکنار مکانیک‌های مربوط‌به‌کاوش در محیط، سیستم‌های اکشن بازی نیز بسیار خوب کار می‌کنند و یک تجربه‌ی شوتر بسیار جذاب و ساده را برای گیمر به‌ارمغان می‌آورند. در طول مراحل برای پیدا کردن عناصر حیاتی سیاره، باید با نگهبانان این عناصر که موجودات زنده‌ی سیاره‌ AR-Y 26 هستند مبارزه کنیم. متاسفانه تا پایان بازی ما تنها یک تفنگ کمری (پیستول) لیزری داریم و بازی تنوع خاصی در زمینه‌ی سلاح را ارائه نکرده اما به‌اندازه‌ای روند پرچالش سیستم مبارزات Journey to the Savage Planet جذاب است که تا پایان بازی و به‌لطف مبارزات مختلف و متنوع بازی، هرگز از سیستم مبارزات این اثر خسته نخواهید شد.

 
گرافیک بازی از نظر فنی و هنری عالی است و یک تجربه‌ی دیداری فوق‌العاده زیبا و چشم‌نواز را تقدیم گیمرها می‌کند. در بحث صداگذاری/موزیک هم با اثری باکیفیت طرف هستیم

در طول مراحل بازی، باس‌فایت‌های مختلفی را تجربه خواهید کرد که هر یک از آن‌ها، طراحی خاص و خلاقانه‌ی خود را دارند و به‌طبع با پیشرفت در بازی، سخت‌تر هم می‌شوند و تیم تولید بازی در جای‌جای اثر مخصوصا در باس‌فایت‌ها با ترکیب کردن مکانیک‌های شوتر اول‌شخص با پلتفرمینگ، مهارت خود در لول‌دیزاین را به‌رخ می‌کشد! بازی در زمینه‌ی ارائه‌ی یک تجربه‌ی دیداری و شنیداریِ درجه یک نیز عملکردی عالی و ستایش‌کردنی را از خودش ثبت کرده است. ابتدا از صداگذاری و موسیقی شروع کنیم. بازی در راستای فضای طنز و پرانرژی خود، در زمینه‌ی موزیک نیز در این راستا قدم می‌گذارد و می‌توان گفت یکی از اصلی‌ترین ستون‌های فضاسازی بازی، همین صداگذاری و موزیک‌های عالی آن هستند که در راس آن‌ها، دوبله‌ی فوق‌العاده‌ی کاراکتر E.K.O را داریم. کنار صداگذاری، موزیک‌های بازی نیز به‌بهترین و متناسب‌ترین شکل ممکن نواخته شده‌اند و بسته به‌حال‌وهوای گیمر (وسط نبرد یا هنگام کاوش در سیاره) نواهای بسیار زیبا و گوش‌نوازی را می‌شنویم.

Journey to the savage planet

همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد، در زمینه‌ی گرافیکی با یک اثر فوق‌العاده جذاب و چشم‌نواز طرف هستیم. تیم سازنده‌ی بازی به‌خوبی توانسته از موتور گرافیکی Unreal Engine استفاده کند و خروجی نهایی، اثری بسیار بسیار زیبا و چشم‌نواز شده است. رنگ‌آمیزی به‌شدت متنوع محیط، استفاده از رنگ‌های شاد و پرانرژی درکنار رنگ‌های سرد و صدالبته معماری واقعا جذاب محیط‌های بازی، یک تنوع عالی را در بازی ایجاد کرده است. تنوعی که به‌لطف پیشرفته‌تر شدن معماری‌های بازی، پلتفرمینگ چالشی‌تر و جذاب‌تر را تجربه می‌کنیم و از نظر زیبایی‌شناختی، با یک ساخته‌ی زیبا و چشم‌نواز طرف می‌شویم. نورپردازی عالی، میدان دید وسیع، رنگ‌آمیزی گرم، متنوع و پرانرژی کنار دیگر نکات مثبت تکنیکی و هنری بازی که به‌آن‌ها اشاره کردیم، Journey to the Savage Planet را از نظر بصری هم در جایگاهی والا قرار می‌دهد.

در پایان و برای نتیجه‌گیری باید گفت که اولین ساخته‌ی استودیو تایفون، یک بازی بی‌نهایت سرگرم‌کننده، پرانرژی و چالش‌برانگیز است که با ارائه‌‌ی یک گیم‌پلی ۱۲ ساعته‌ی شدیدا جذاب و درگیرکننده، فراتر از یک بازی ۳۰ دلاری معمولی ظاهر می‌شود و اوقاتی مفرح را برای گیمر خود به‌ارمغان می‌آورد.

این بازی روی پلتفرم پی سی بررسی شده است


منبع زومجی

Journey to the Savage Planet

بازی Journey to the Savage Planet از آن آثار اکشن/ماجرایی پلتفرمر است که با انرژی به‌شدت بالا و طراحی مراحل باکیفیت خود، شما را تا ساعت‌ها سرگرم می‌کند. سازندگان بازی به‌خوبی توانسته‌اند مراحل مختلف اعم از کاوش در سیاره، پلتفرمینگ و مبارزه با دشمنانی همچون باس‌‌های مختلف را طی ۱۲ ساعت گیم‌پلی اثر، پیش پای گیمر قرار دهند و یک تعادل عالی را ایجاد کنند که رفته‌رفته، چالشی‌تر و متنوع‌تر می‌شود و هرگز گیمر را خسته نمی‌کند. تعادلی که با طنز خاص و به‌شدت عالی بازی و صدالبته جلوه‌های دیداری و شنیداری درجه‌یک آن ترکیب می‌شود و تجربه‌ای را پدید می‌آورد که این بازی ۳۰ دلاری را به‌اندازه‌ی یک اثر ۶۰ دلاری AAA ارزشمند می‌کند. اگر به‌دنبال یک تجربه‌ی اکشن پلتفرمر مترویدوانیا می‌گردید که شما را ساعت‌ها سرگرم کند و هرگز از ریتم پرانرژی خود نیفتد، در خرید Journey to the Savage Planet درنگ نکنید.
علی گودرزی

9

نقاط قوت

  • + اتمسفرسازی عالی
  • + طنز دقیق، جذاب و سیال
  • + گرافیک فنی و هنری عالی
  • + پیاده‌سازی عالی ژانرمترویدوینا
  • + صداگذاری و موسیقی بسیار خوب
  • + تناسب عالی میان اکشن و پلتفرمینگ
  • + طراحی مراحل بسیار خوب، استاندارد، چالش‌برانگیز و سرگرم‌کننده

نقاط ضعف

  • - کم بودن تنوع در راه‌های مبارزه با موجودات
  • - عدم تغییر هسته‌ی مراحل بازی ممکن است بازی را برای برخی از گیمرها، قابل‌پیشبینی و ناامیدکننده بکند
اسپویل
برای نوشتن متن دارای اسپویل، دکمه را بفشارید و متن مورد نظر را بین (* و *) بنویسید
کاراکتر باقی مانده