بررسی قسمت اول بازی The Walking Dead: The Final Season

همانطور که از تریلرها و تصاویر بازی نیز پیش از انتشار آن مشخص بود، کلمنتاین بالاخره موفق می‌شود آلوین جونیور (اِی‌جِی) را پیدا کند و به زندگی دو نفری‌شان، مطابق چیزی که در فلش‌بک‌های فصل سوم هم دیده بودیم ادامه دهد. با این تفاوت که حالا اِی‌جِی بزرگ‌تر شده است و به لطف آموزش‌های کلمنتاین، می‌تواند به خوبی از خودش دفاع کند. مسیری که داستان فصل آخر در قسمت اولش طی می‌کند، به شدت من را به یاد قسمت دوم از فصل اول بازی می‌اندازد، اما اینجا حتی غافل‌گیرکننده‌تر از آن هم ظاهر می‌شود. اگر نگاهی به زندگی کلمنتاین در طول فصل‌های گذشته بیندازیم، همیشه آرامش قبل از طوفان، جزئی جدایی ناپذیر از زندگی او بوده است، اما در کل این مجموعه دو جا بوده است که شاید ما را واقعا به این باور رسانده که حداقل دیگر کلمنتاین به یک امنیت و آرامش نسبی رسیده است. یکی در قسمت دوم از فصل اول و دیگری در همین قسمتی از بازی که به بررسی آن می‌پردازیم و باید بگویم که قسمت اول فصل آخر در این زمینه به مراتب قدرتمندانه‌تر عمل می‌کند. اگر در فصل اول بازی، کاراکترهای دیگری در گروه کلمنتاین و لی بودند که همچنان کورسویی از شک و تردید به میزبانانِ به‌ظاهر مهربان‌شان را در دل‌شان زنده نگه می‌داشتند و اگر ساکنان خانه با برخی رفتارهای عجیب خود حس مرموزی در ما ایجاد می‌کردند، در این قسمت وقتی کلمنتاین وارد مدرسه می‌شود، نه کسی هست که شما را نسبت به محل زندگی جدیدتان مشکوک کند و نه رفتار مرموز و نگران‌کننده‌ای مشاهده می‌کنید. در واقع، هنر تل‌تیل در این قسمت این است که شما را تنها می‌گذارد تا فقط خودتان به این سوال پاسخ دهید که آیا بازهم چیزی از داخل این خانواده شما را تهدید می‌کند یا برای اولین بار بالاخره تنها دشمنان شما افراد بیرون از گروه شما هستند؟

خوشبختانه بازی سعی کرده است تا تمرکز زیادی روی شخصیت‌ها، به ویژه آن‌هایی که در ادامه برای شما کارآمد خواهند بود، داشته باشد. برای مثال در یکی از مراحل بازی که تصمیم می‌گیرید تا به شکار خرگوش یا ماهیگیری بروید، هر مورد را که انتخاب کنید، اطلاعاتی در مورد برخی از کاراکترها به‌دست خواهید آورد و این کاراکترها همان‌هایی هستند که در دقایق پایانی بازی به یکی از آن‌ها متوسل می‌شوید تا جلوی مارلون را از ارتکاب یک قتل دیگر بگیرند. جدا از شخصیت‌های حاضر در مدرسه، تاثیری که شما روی کاراکتر آلوین جونیور می‌گذارید هم جزو المان‌های جدید بازی محسوب می‌شود. حالا نه تنها شما کنترل کلمنتاین را در اختیار دارید، بلکه به طور غیرمستقیم، تصمیماتی که در رابطه با اِی‌جِی می‌گیرید، مستقیما روی شخصیتی که او به نمایش خواهد گذاشت، تاثیر دارند. به همین جهت نیز حالا بازی نه تنها شما را در قبال تصمیمات کلمنتاین مسئول می‌کند، بلکه باعث می‌شود نسبت به کارهای ای‌جی هم احساس مسئولیت کنید، چرا که هر اشتباهی از او سر بزند، مستقیما به کاراکتر کلمنتاین باز می‌گردد. در پیش گرفتن چنین روندی، سنگینی انتخاب‌ها را برای بازیکن بیشتر از قبل می‌کند و البته گاهی هم قابل تغییر نبودن برخی از بخش‌های تعیین‌کننده، ممکن است کمی بازیکن را سرخورده کند. برای مثال بخش پایانی بازی و کاری که آلوین جونیور انجام می‌دهد با اینکه کلیف هنگر بزرگ و شوکه‌کننده‌ای محسوب می‌شود، اما تغییر دادن آن چیزی اجتناب ناپذیر است که احتمالا در قسمت آینده انگشت اتهام بسیاری از افراد را به سوی کلمنتاین نشانه خواهد گرفت. در واقع تاثیراتی که شما روی شخصیت ای‌جی دارید بیش از اینکه روند بازی را تغییر دهد، در دیالوگ‌های وی و همچنین آمارهای پایان بازی نمایان می‌شود. برای مثال رفتارهایی که شما با آلوین جونیور دارید، می‌تواند در نهایت باعث شود که قتلی که او انجام می‌دهد از روی ترس، بی‌رحمی یا احتیاط باشد. در نتیجه، حداقل تا پایان قسمت اول، تغییراتی که شما در شخصیت او به وجود می‌آورید، لزوما تغییری در روند داستان ایجاد نمی‌کنند و چنین مکانیزمی اگر نتواند روی مسیری که بازی طی می‌کند تاثیرگذار باشد، قطعا پتانسیل خودش را از دست داده است.

از لحاظ گرافیکی با اینکه بازی همچنان سبک مخصوص خود را حفظ کرده است، اما یکی از بهترین پیشرفت‌های فصل آخر در قیاس با نسخه‌های قبلی نورپردازی بسیار بهتر آن است که شدیدا به زیبایی بازی می‌افزاید. جدا از این، فیزیک کاراکترها به ویژه کلمنتاین نیز کمی بهتر شده و اجزایی مثل موها دیگر مثل یک جسم ثابت نیستند و حرکت‌های طبیعی خود را دارند. انیمیشن‌ها و واکنشی که در چهره‌ شخصیت‌ها دیده می‌شود هم حالا متنوع‌تر و دقیق‌تر از نسخه‌های قبلی است و باعث می‌شود ارتباط برقرار کردن با کاراکترها راحت‌تر باشد. صداپیشه‌ها نیز به خوبی کار خود را انجام داده‌اند و البته صداپیشه کلمنتاین نیز همچنان حفظ شده است. خوشبختانه برخلاف چیزی که در فصل قبلی دیده بودیم، این بار هیچ باگ آزاردهنده‌ای در روند بازی مشاهده نمی‌شود و از لحاظ فنی نیز تیم سازنده عملکرد قابل قبولی داشته است.