گزارش باکس آفیس: از صدرنشینی Crazy Rich Asians تا مورد خاص فیلم جدید کوین اسپیسی

گزارش باکس آفیس این هفته را با «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» (Crazy Rich Asians) شروع می‌کنیم که اکرانش را با کسب ۲۵ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار در جریان افتتاحیه‌ی سه روزه‌ی جمعه تا یکشنبه شروع کرد که به خودی خود موفقیت بزرگی برای این کمدی رومانتیکِ ۳۰ میلیون دلاری است. اما وضعیتِ این فیلم وقتی بهتر می‌شود که بدانیم این فیلم اکرانش را از روز چهارشنبه شروع کرد و ۸ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار هم در جریان چهارشنبه و پنج‌شنبه به دست آورد. در نتیجه این فیلم به کارگردانی جان ام. چو که براساس رُمانی از کوین کوآن ساخته شده است، به ۳۴ میلیون دلار درآمد در جریان افتتاحیه‌ی چهارشنبه تا یکشنبه‌اش دست پیدا کرد. این رقم به معنی پیروزی غول‌آسایی برای تمام کسانی که در این ساخت این فیلم نقش داشتند، برای تمام کسانی که می‌خواستند یک فیلم تماما آسیایی-آمریکایی‌ جایی در فضای جریان اصلی هالیوود داشته باشد، برای برادران وارنر و برای به‌طور کلی برای هالیوود است. به این ترتیب «آسیایی‌های مایه‌‌دار دیوانه» باری دیگر ثابت کرد که مردم به تماشای فیلم‌هایی که حکم رویدادهای سینمایی را دارند هجوم می‌آورند. حتی با وجود اینکه تعریف رویدادهای سینمایی در فضای حال حاضر هالیوود تغییر کرده است. «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» ۵ میلیون دلار در جریان روز چارشنبه و ۱۰ میلیون دلار در جریان روز شنبه (بزرگ‌ترین درآمد روزانه‌اش و ۳۷ درصد رشد فروش نسبت به جمعه) به دست آورد و به مجموع فروش نهایی ۳۳ میلیون دلار دست پیدا کرد که یعنی مجموع درآمد آخرهفته‌ی این فیلم ۶/۸ برابر درآمد روز اول افتتاحیه‌اش بوده است که باورنکردنی است. در مقایسه می‌توان به «کمک» (The Help)، محصول والت دزینی اشاره کرد که در جریان آخرهفته‌ی چهارشنبه تا یکشنبه‌اش ۳۸ میلیون دلار فروخت که یعنی مجموع درآمد آخرهفته‌اش ۶/۵ برابر درآمد روز افتتاحیه‌اش بود. «کمک» در نهایت رفت تا به ۱۶۹ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار دست پیدا کند. آیا این به این معنی است که «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» هم با نقدهای خوبی مواجه شده و سروصدای رسانه‌های زیادی ایجاد کرده است سرنوشتی شبیه به «کمک» خواهد داشت؟

فعلا نمی‌توان چنین پیش‌بینی‌ای کرد. ولی تاریخ نشان می‌دهد که کمدی‌های عامه‌پسند زیادی در اواسط آگوست روی پرده رفته‌اند و اکران‌های بادوامی را تجربه کرده‌اند. اگر این فیلم شبیه به «تعطیلات» (Vacation) ظاهر شود (۵۵ میلیون دلار فروش از افتتاحیه‌ی چهارشنبه تا یکشنبه‌ی ۲۱ میلیون دلاری دست پیدا کرد)، فروش نهایی ۹۲ میلیون دلاری «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» در خانه پیش‌بینی می‌شود که با سه برابر کردن بودجه‌اش‌ آن‌قدر عالی است که فیلم برای سودآوری لازم نیست که دست به دامنِ مخاطبان خارجی شود. این در حالی است که حتی اگر فیلم از هفته‌ی بعد با کله سقوط کند باز می‌تواند به ۷۵ میلیون دلار فروش نهایی برسد که در آن صورت درآمد «شب بازی» (Game Night) و «مخالفان» (Blockers)، به عنوان موفقیت‌ترین کمدی‌های امسال را پشت سر خواهد گذاشت. اما اگر تصور کنیم که فیلم عملکردی شبیه به «باکره‌ی ۴۰ ساله» (The 40 Years Old Virgin) با ۱۰۹ میلیون دلار فروش از افتتاحیه‌ی جمعه تا یکشنبه‌ی ۲۱ میلیون دلار، «درب و داغان» (Trainwreck) با ۱۱۰ میلیون دلار فروش از ۳۰ میلیون دلار افتتاحیه و «ما میلرها هستیم» (We Are the Millers) با ۱۵۰ میلیون دلار فروش از ۳۵ میلیون دلار افتتاحیه‌ی چهارشنبه تا یکشنبه داشته باشد، آینده‌ی روشن‌تری برای آن پیش‌بینی می‌شود. مخصوصا با توجه به اینکه «درب و داغان» قبل از «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» آخرین باری بود که یک کمدی رومانتیک اکرانش را با بیش از ۲۰ میلیون دلار افتتاحیه آغاز کرد که در این صورت این فیلم را به چیزی دور و اطرافِ ۱۱۰ میلیون دلار خواهد رساند. خلاصه اگر فیلم عملکردی شبیه به هرکدام از این فیلم‌ها که حکم کمدی‌های غیرمنتظره‌ی سال‌های ۲۰۰۵، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۳ را داشته‌اند ظاهر شود، درآمدی بین ۱۳۱ تا ۱۵۸ میلیون دلاری آن پیش‌بینی می‌شود. موفقیتِ «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» که سازندگانش برای اثبات توانایی فروختن این‌جور فیلم‌ها در گیشه به پیشنهاد نت‌فلیکس برای خرید آن نه گفته بودند، دلایل مختلفی دارد.

اول اینکه موفقیت این فیلم حاصلِ تحولی است که در تعریفِ رویدادهای سینمایی ایجاد شده است. در گذشته رویدادهای سینمایی، بلاک‌باسترهای گردن‌گلفتی با بودجه‌های سنگینی مثل «مومیایی» (The Mummy) بودند، اما در دورانی که بلاک‌باسترها مثل مور و ملخ از سر و روی هالیوود بالا می‌روند، این فیلم‌های منحصربه‌فردی مثل «آن» (It) یا «مسافرت دختران» (The Girls Trip) است که بیشتر از همیشه در دید قرار می‌گیرند. این فیلم‌ها با نشانه گرفتنِ اقلیت‌های جامعه مثل آفریقایی-آمریکایی‌ها و آسیایی-آمریکایی‌ها تبدیل به فیلم‌هایی می‌شوند که این بخش از مخاطبان سینما همیشه می‌خواستند ببینند. این در حالی است که موفقیتِ این فیلم فقط به جذب آسیایی-آمریکایی‌ها خلاصه نمی‌شود. به لطف کمبود کمدی رومانتیک‌های زن‌محور، «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» برای تمام زنان بزرگسال فارغ از جامعه‌ی آماری‌شان حکم فیلم تازه‌ای را داشت. به این ترتیب «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» به جمع «مامان‌های بد» (Bad Moms)، «مسافرت دختران» (Girls Trip)، «هشت یار اوشن» (Ocean’s 8) و «ماما میا ۲» (Mama Mia 2) به عنوان فیلم‌های زنانه‌‌‌ی موفق می‌پیوندد. این در حالی است که سروصدایی که این فیلم ایجاد کرده است باعث شده است که بسیاری باور داشته باشند که «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» یکی از مدعیانِ نامزدی در رشته‌ی «بهترین فیلم پرطرفدار» اسکار خواهد بود. همچنین موفقیتِ این فیلم ثابت کرد که فیلم‌های عامه‌پسند که از گروه بازیگرانِ متنوعی بهره می‌برند سرمایه‌گذاری‌های کاملا امنی هستند.

هروقت یکی از فیلم‌هایی که حول و حوش مردانِ سفیدپوست نمی‌چرخند در گیشه به موفقیت می‌رسند شگفت‌زده می‌شویم، اما در واقع برای پیدا کردن اولین شگفت‌زدگی‌هایمان باید به ۴۰ سال قبل برگردیم. از زمان «پلیس بورلی هیلز» (The Beverly Hills Cop) در سال ۱۹۸۴ یا «باشگاه جوی لاک» (The Joy Luck Club) در سال ۱۹۹۳ یا «ساعت شلوغی» (Rush Hour) در سال ۱۹۹۸ تاکنون، موفقیت این فیلم‌ها بارها ثابت شده است. حالا بعد از «بلک پنتر» (Black Panther)، «خشن ۷» (Furious 7)، «مسافرت دختران» (Girls Trip)، «اشخاص پنهان» (Hidden Figures)، «آخرین جدای» (The Last Jedi)، «جومانجی ۲» (Jumanji 2) و «برو بیرون» (Get Out) می‌توانیم که شکی در این موضوع وجود ندارد. البته که هنوز با وضعیت ایده‌آلی طرف نیستیم. مردم در حالی به «بلک پنتر» و «واندر وومن» هجوم می‌آورند که فیلم‌های مثل «گرینگو» (Gringo) و «بلوند اتمی» (Atomic Blonde) نادیده گرفته می‌شوند. اما همیشه گله کردن از اینکه چرا همه‌ی آنها به یک اندازه مورد استقبال قرار نمی‌گیرند بهتر از گله کردن از اینکه چرا اصلا این‌جور فیلم‌ها ساخته نمی‌شوند است. همچنین افتتاحیه‌ی «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» ثابت کرد که تیم تبلیغات و بازاریابی برادران وارنر کارشان را بلد هستند. آنها استعداد خیلی خوبی در بیرون کشیدن پول‌های بزرگ از درون فیلم‌های غیربلاک‌باستری دارند. «تک‌تیرانداز آمریکایی» (American Sniper)، «مجیک مایک» (Magic Mike) و «آن» (It) از جمله فیلم‌هایی با بودجه‌های پایینی هستند که افتتاحیه‌های بزرگی را تجربه کرده‌اند. اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود برادران وارنر با «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» که همین الان دو کتاب دنباله برای آن نوشته شده است و «مگ» (The Meg) که پنج‌تا دنباله دارد، دو فرانچایز جدید خواهد داشت. با وجود «هشت یار اوشن» (۲۸۰ میلیون دلار فروش جهانی از ۷۰ میلیون دلار بودجه)، این سومین فرانچایز جدیدی است که آنها در سال ۲۰۱۸ داشته‌اند.

افتتاحیه‌ی قوی «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» اما به معنی افتتاحیه‌های کوچک‌تر برای دیگر تازه‌اکران‌های این آخرهفته بود. قبل از هرچیز بگذارید به «باشگاه پسران میلیاردر» (Billionaire Boys Club)، جدیدترین فیلم کوین اسپیسی اشاره کنم که فقط به خاطر تعهدهای قراردادی در ۱۰ سینما روی پرده رفت و فقط حدود یک هزار دلار در جریان آخرهفته‌ی افتتاحیه‌اش کسب کرد که حتی برای فیلمی که از یک ماه پیش روی سرویس‌های وی.اُ.دی در دسترس بوده است افتضاح است. اما حقیقت این است که این فیلم یک ماهی است که روی سرویس‌های وی.اُ.دی پخش شده بود و کمپانی ورتیکال اینترتینمنت حتی منهای اتهامات رسوایی اخلاقی کوین اسپیسی نباید انتظار می‌داشت که این فیلم در گیشه به پول قلنبه‌ای دست پیدا کند. مخصوصا با توجه به اینکه این فیلم که به یک رسوایی مالی در دهه‌ی ۸۰ می‌پردازد اگرچه بدترین فیلم ساخته شده در دنیا نیست، اما از آن فیلم‌هایی هم نیست که بتواند در سال ۲۰۱۸ مورد استقبال قرار بگیرد. پس برخلاف چیزی که این روزها سر درآمد فوق‌العاده ضعیف این فیلم مطرح می‌شود، نباید فراموش کنیم که عملکرد بد این فیلم بیشتر از اینکه تقصیرِ نام کوین اسپیسی باشد، به خاطر این است که این فیلم نه تنها خیلی وقت است که در شبکه‌ی نمایش خانگی در دسترس است، بلکه از تبلیغات خاصی هم بهره نمی‌برده که اصلا کسی از وجودش خبر داشته باشد. پس شکستن تمام کاسه کوزه‌ها سر اسپیسی بی‌انصافی و بدون در نظر گرفتن جزییات ماجرا است. تازه‌اکران بعدی اما «۲۲ مایل» (Mile 22) است که کارش را با کسب ۱۳ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار شروع کرد که افتتاحیه‌ی متوسطی حساب می‌شود. محصول استودیوی اس.تی.ایکس اینترتینمنت، یک اکشن اولد اسکول ستاره‌محور است و حکم یکی از ساخته‌های پیتر برگ را دارد که مارک والبرگ در نقش اصلی‌اش ظاهر شده است. این چهارمین همکاری این دو در پنج سال گذشته است، اما اولین فیلم آنهاست که براساس یک فاجعه‌ی تاریخی واقعی نیست.

وضعیت قدرت ستاره‌ای مارک والبرگ را در فضای فعلی باید از دوباره بررسی کرد. همین ۶ و خورده‌ای سال پیش والبرگ فیلم‌هایی مثل «قاچاق» (Contraband) را فقط با استفاده از نامش با ۲۵ میلیون دلار افتتاح می‌کرد. و در سال ۲۰۱۴ هم «بازمانده‌ی تنها» (Lone Survivor) کارش را با ۳۵ میلیون دلار افتتاحیه کلید زد. اینکه فروشِ فیلم‌های ستاره‌محورِ او در سال‌های اخیر با افت مواجه شده است به همان اندازه که به خاطر این است که دیگر بزرگسالان کمتر فیلم‌های بزرگسالانه را به جای نت‌فلیکس در سینما می‌بینند، به همان اندازه هم به خاطر این است که تقریبا تمام ستاره‌های سینما در فضای جدید هالیوود که برندها و آی‌پی‌ها حرف اول را می‌زنند، با افت مواجه شده‌اند. والبرگ هنوز در بعضی‌ پروژه‌ها جذابیت ستاره‌ای گذشته‌اش را حفظ کرده است. مثلا «بلافاصله خانواده» (Instant Family) که قبل از روز شکرگذاری اکران می‌شود به نظر موفق می‌رسد، اما والبرگ به عنوان قهرمان اکشن به اندازه‌ی گذشته نمی‌فروشد. مخصوصا با توجه به اینکه بزرگسالانی که این هفته به سینما رفته‌اند احتمالا یا «آسیایی‌های مایه‌دار دیوانه» را امتحان کرده‌اند یا عقب‌افتادگی‌شان با «ماموریت غیرممکن: فال‌اوت» (Mission Impossible: Fallout) یا «ماما میا ۲» را جبران کرده‌اند. اینها را به‌علاوه‌ی عملکرد بهتر از انتظاراتِ «مگ» کنید تا دست «۲۲ مایل» از مخاطبانِ هدفش کوتاه بماند. قابل‌ذکر است همین که این فیلم یکراست شکست نخورد و افتتاحیه‌ی بهتری نسبت به افتتاحیه‌ی ۱۱ میلیون دلاری «روز میهن‌پرستان» (Patriots Day) از ۲۰۱۷ را تجربه کرد به این معنی است که قدرت ستاره‌ای والبرگ هنوز ته نکشیده است. همچنین این رقم بعد از «لانه‌ی دزدان» (Den of Thieves) به معنی یک اکشنِ کم‌خرجِ دیگر برای اس.‌تی‌.‌ایکس است. «لانه‌ی دزدان» در کمال شگفتی به ۴۴ میلیون و ۹۰۰ هزار دلار فروش خانگی از ۱۵/۲ میلیون دلار افتتاحیه دست پیدا کرد. و با وجود پوشش اکثر بودجه‌ی «۲۲ مایل» توسط پیش‌فروش‌های خارجی و درآمدهای بین‌المللی، این فیلم می‌تواند آن‌قدر در بیاورد تا دنباله‌ای که پیتر برگ و والبرگ می‌خواهند به حقیقت تبدیل شود. راستی، این هفته سونی و استودیو ۸، اکشن ماقبل‌تاریخی «آلفا» (Alpha) را روی پرده فرستاد و ۱۰ و نیم میلیون دلار به عنوان افتتاحیه به جیب زد. حتی با وجود نقدهای قوی، انتظار می‌رفت این فیلم که از هیچ ستاره‌ای بهره می‌برد به چنین سرنوشتِ بدی دچار شود. این فیلم با حدود ۵۵ تا ۶۰ میلیون دلار بودجه تهیه شده است. این فیلم در حالی محصولِ استودیو ۸ حساب می‌شود که سونی فقط وظیفه‌ی انتشار آن را برعهده داشته است. سونی تابستان امسال با فیلم‌هایی مثل «سیکاریو ۲»، «اکولایزر ۲» و «هتل ترانسیلوانیا ۳ روی دور بوده است. حالا سوال این است که آیا آنها می‌توانند «ونوم» (Venom) و «مورمور ۲» (Goosebumps 2) را با موفقیت افتتاح کنند یا نه.

در زمینه‌ی فیلم‌های قدیمی جدول «ماموریت غیرممکن: فال‌اوت» را داریم که این هفته از مرز ۵۰۰ میلیون دلار فروش جهانی عبور کرد. این فیلم بعد از ۲۴ روزی که از اکرانش می‌گذرد، ۱۸۰ میلیون دلار در گیشه‌ی خانگی فروخته است. محصول پارامونت این هفته فقط با ۴۶ درصد افت فروش مواجه شد که افت فروش بیشتری نسبت به افت فروش آخرهفته‌ی چهارم «ملت سرکش» (Rouge Nation) است. اما نباید فراموش کنیم «۲۲ مایل» و «مگ» در حالی به رقبای «فال‌اوت» در جذب جامعه‌ی آماری مخاطبانش تبدیل شده‌اند که «مردی از آنکل» (The Man From UNCLE) و «فنتستیک فور» (Fantastic Four) چنین نقشی را در زمان «ملت سرکش» نداشتند و آن فیلم در مقایسه با «فال‌اوت» با خیال راحت‌تری می‌توانست نفس بکشد. «فال‌اوت» بدون احتساب نرخ تورم به جز «ماموریت غیرممکن» و «ماموریت غیرممکن ۳»، افت فروش آخرهفته‌ی چهارم بیشتر و درآمد آخرهفته‌ی چهارم کمتری (۱۰ میلیون دلار) نسبت به چهار فیلم قبلی این مجموعه داشته است. پس بله، «فال‌اوت» در مقایسه با قسمت‌های قبلی‌اش در حال کم آوردن است و افت فروش آخرهفته‌ی چهارمش به جای «پیشتازان فضا: فراتر» (۳۱ درصد افت)، به «جنگ برای سیاره‌ی میمون‌ها» (۴۱ درصد افت) نزدیک‌تر است. درآمد ۱۸۱ میلیون دلاری «فال‌اوت» کمتر از درآمد ۱۸۱ میلیون دلاری قسمت اول «ماموریت غیرممکن» از سال ۱۹۹۶ است که با احتساب نرخ تورم حدود ۳۸۰ میلیون دلار حساب می‌شود. به محض اینکه «فال‌اوت» از مرز ۱۹۰ میلیون دلار فروش خانگی عبور کند، بلیت‌های بیشتری در مقایسه با «ماموریت غیرممکن ۳» (۱۳۴ میلیون دلار) در آمریکای شمالی فروخته است. و اگر در ادامه هم عملکردی شبیه به «پیشتازان فضا: فراتر»، «جیسون بورن» و «جنگ برای سیاره‌ی میمون‌ها» داشته باشد، کماکان می‌تواند به ۲۰۵ میلیون دلار فروش خانگی فکر کند. این در حالی است که عملکردی شبیه به «ملت سرکش» یا «برتری بورن»، درآمد نهایی‌اش را به ۲۲۰ تا ۲۲۵ میلیون دلار هم می‌تواند برساند. در این صورت «فال‌اوت» بدون احتساب نرخ تورم، تمام فیلم‌های تام کروز به جز «جنگ دنیاها» (۲۳۵ میلیون دلار) را پشت سر می‌گذارد. هرچند بعید است، اما این احتمال هم وجود دارد که «فال‌اوت» اکرانی شبیه به «نگهبانان کهکشان» داشته باشد و به حدود ۲۴۰ میلیون دلار فروش خانگی هم برسد که با وجود این همه رقبای اکشنی که در جدول وجود دارد، محتمل به نظر نمی‌رسد. ولی اگر می‌خواهد کاری هم بکند، باید قبل از «راهبه» (The Nun) و «نعناع فلفلی» (Peppermint) در هفتم سپتامبر دست بجنباند.

فروش خانگی ۲۲۰ میلیون دلاری «فال‌اوت»، این فیلم را با احتساب نرخ تورم در بین «ملت سرکش» و «مصاحبه با خون‌آشام» (Interview with the Vampire) در جایگاه یازدهم پرفروش‌ترین فیلم‌های تام کروز در گیشه‌ی خانگی قرار می‌دهد. داستانِ «فال‌اوت» در گیشه‌ی جهانی اما فرق می‌کند. این فیلم تا حالا ۳۲۰ میلیون دلار از کشورهای خارجی و ۵۰۰ میلیون دلار در دنیا کسب کرده که آن را همین الان پشت سر «ماموریت غیرممکن ۳» (۵۴۶ میلیون دلار)، «جنگ دنیاها» (۵۹۲ میلیون دلار)، «ملت سرکش» (۶۸۳ میلیون دلار) و «پروتکل شبح» (۹۵ میلیون دلار) در جایگاه پنجم پرفروش‌ترین فیلم‌های کروز در دنیا قرار می‌دهد. این در حالی است که «فال‌اوت» تازه از سی و یکم آگوست در چین روی پرده می‌رود. دو فیلم اخیر «ماموریت غیرممکن» به ۱۳۶ میلیون دلار و ۱۰۲ میلیون دلار فروش از چین دست پیدا کردند. اگر اتفاق غیرمنتظره‌ای در بازار چین برای «فال‌اوت» نیافتد، این فیلم می‌تواند به اولین فیلم بالای ۷۰۰ میلیون دلاری کروز تبدیل شود. و بسته به اینکه در چین با چه استقابلی مواجه می‌شود، می‌تواند به اولین فیلم ۷۵۰ یا ۸۰۰ میلیون دلاری او هم تبدیل شود. «فال‌اوت» به محض پشت سر گذاشتن «ردی پلیر وان» (۵۸۸ میلیون دلار)، یک پله پایین‌تر از «دنیای ژوراسیک: پادشاهی سقوط کرده» (یک میلیارد و ۲۸۰ میلیون دلار)، در جایگاه دوم پرفروش‌ترین فیلم‌های غیرابرقهرمانی سال ۲۰۱۸ قرار خواهد گرفت. اینکه آیا می‌تواند این جایگاه را تا آخر سال حفظ کند به این بستگی دارد که «جانوران شگفت‌انگیز: جنایت‌های گریندل‌والد» (Fantastic Beasts: Crimes of Grindelwald)، «مری پاپینز» (Mary Poppins) و «بامبلبی» (Bumblebee) چه عملکردی در گیشه خواهند داشت.

در رده‌ی دوم جدول اکشن کوسه‌ای «مگ» (The Meg) را داریم که با ۵۳ درصد افت فروش مواجه شد و ۲۱ و نیم میلیون دلار در جریان آخرهفته‌ی دومش کسب کرد. این فیلم که با ۱۳۰ میلیون دلار بودجه تهیه شده بعد از ۱۰ روزی که از اکرانش گذشته ۸۳ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار در گیشه‌ی خانگی فروخته است. افت فروش این یلم بهتر از افت فروش آخرهفته‌ی دوم «لاک‌پشت‌های نینجا» در آگوست ۲۰۱۴ است؛ زمانی که این فیلم و «نگهبانان کهکشان» با یکدیگر فصل تابستان را جمع‌بندی کردند. اگر «مگ» از الگوی ریبوت «لاک‌پشت‌های نینجا» پیروی کند، می‌تواند به ۱۳۳ میلیون دلار فروش خانگی فکر کند. از آنجایی که اکثر تحلیلگران افتتاحیه‌ی ۲۰ میلیون دلاری «مگ» را پیش‌بینی می‌کردند، دستیابی‌‌اش به چنین رقمی به معنی بزرگ‌ترین شگفتی تابستان امسال خواهد بود. «مگ» این هفته از مرز ۳۰۰ میلیون دلار فروش جهانی عبور کرد و به این ترتیب «آسمان‌خراش» (Skyscraper) را پشت سر گذاشت. نمی‌خواهم مدام به فیلم دواین جانسون سیخونک بزنم، ولی حقیقت این است که مسابقه‌ی استاتهام علیه جانسون در باکس آفیس تابستانی امسال به شکلی که خیلی از ما انتظار داشتیم پیش نرفت. دستاورد اصلی «مگ» این است که این فیلم در حالی با وجود بودجه‌ی ۱۳۰ میلیون دلاری‌اش به موفقیتِ قابل‌قبولی بدل می‌شود که شاید اولین محصولِ لایو اکشنِ پرخرجِ هالیوود و چین است که در هر دو کشور مورد استقبال قرار گرفته است. «مگ» به هیچ‌وجه اولین فیلم هالیوودی که در چین و آمریکای شمالی موفق بوده است نیست. اما در بین فیلم‌هایی با پروداکشن چینی و ناشر بزرگ هالیوودی در موقعیت نادری قرار می‌گیرد. بله، «سه ایکس: بازگشت زندر کیج» برای موفقیت در بازار چین طراحی شده بود. اما اکشنِ وین دیزل که با ۸۵ میلیون دلار بودجه تهیه شده بود، با کله در آمریکای شمالی سقوط کرد. این فیلم اکثر درآمد ۳۴۶ میلیون دلاری‌اش را خارج از آمریکا به دست آورد. از سوی دیگر «وارکرفت» (Warcraft) را داشتیم که انتظار می‌رفت در چین به موفقیت غول‌پیکری دست پیدا کند و برای یک هفته همین اتفاق هم افتاد. فیلم در ۴۸ ساعت اول ۹۰ میلیون دلار در این کشور فروخت و در نهایت به فقط ۲۲۳ میلیون دلار فروش نهایی در چین دست پیدا کرد. اما به کمتر از ۵۰ میلیون دلار در آمریکای شمالی دست پیدا کرد. این به‌علاوه‌ی بودجه‌ی ۱۶۵ میلیون دلاری‌اش باعث شد تا درآمد جهانی ۴۳۳ میلیون دلاری‌اش به شکست تبدیل شود.

لجندری دوباره در سال ۲۰۱۶ با اکشن فانتزی «دیوار بزرگ» (The Great Wall) چیزی که با «وارکرفت» شکست خورده بود را دوباره تکرار کرد. «دیوار بزرگ» به رقم قابل‌قبول ۱۷۰ میلیون دلار در چین دست پیدا کرد. اما با کسب فقط ۴۵ میلیون دلار در آمریکای شمالی سقوط کرد. عملکرد خوب یک فیلم در چین تا وقتی که آن فیلم ۱۵۰ میلیون دلار خرج برداشته باشد و فقط در حد انتظارات در چین ظاهر شده باشد خوب نیست. «دیوار بزرگ» در حالی هر دوی بازارِ آمریکا و چین را هدف قرار داده بود که هیچکدام از مخاطبان این دو بازار را راضی نکرد. چنین چیزی درباره‌ی «حاشیه‌ی اقیانوس آرام: طغیان» (Pacific Rim: Uprising) هم صدق می‌کند که به ۱۰۰ میلیون دلار فروش در چین دست پیدا کرد، اما تقریبا در تمام نقاط دیگر از جمله ۵۹ میلیون دلاری که در آمریکای شمالی فروخت شکست خورد. چنین چیزی تا حدودی درباره‌ی «آسمان‌خراش» هم حقیقت دارد. فیلمی که به درآمد کمتری نسبت به «اولین پاکسازی» (First Purge) در آمریکای شمالی دست یافت و در بازارهای خارج از چین هم به زور خوب ظاهر شد. پس با وجود ۱۲۵ میلیون دلار فروش و حتی ۹۵ میلیون دلاری که از چین به دست آورد، نتوانست تا به یک موفقیت غول‌آسا تبدیل شود. اتفاقی که برای «آسمان‌خراش» افتاد بیشتر از یک فاجعه‌، یک ناامیدی جزیی است. اما کماکان مثال دیگری از فیلمی حساب می‌شود که برای بازار چین طراحی شده است، اما در آمریکای شمالی مورد استقبال قرار نمی‌گیرد.

این در حالی است که اگر به فیلم‌هایی که در آمریکای شمالی و چین مورد توجه قرار گرفته‌اند نگاه کنیم می‌بینیم که اکثر آنها فیلم‌هایی هستند که به‌طرز سفت و سختی آمریکایی هستند. از «ردی پلیر وان» و «زوتوپیا» گرفته تا دنیای سینمایی مارول و سری «سریع و خشن». همچنین اینکه مخاطبان چینی به تماشای «کوکو» (Coco) یا فیلم هندی «دنگال» (Dangal) می‌روند نشان می‌دهد که آنها معمولا علاقه‌ای به فیلم‌هایی که به‌طرز تابلویی قصد دارند تا آنها را تحت تاثیر قرار بدهند ندارند. در دنیایی که فیلم‌های چینی‌ای مثل «ماموریت دریای سرخ» (Operation Red Sea) و «کاراگاه محله چینی‌ها ۲» (Chinatown Detective 2) به فراتر از ۵۰۰ میلیون دلار فروش در چین دست پیدا می‌کنند، مخاطبان چینی نیازی ندارند تا فیلم‌های هالیوودی هم ادای فیلم های چینی را در بیاورند. نکته‌ی کنایه‌آمیز ماجرا این است که یکی از تنها نمونه‌های موفق همکاری هالیوود و چین «خارجی» (The Foreigner)، ساخته‌ی مارتین کمپل بود. این فیلم که جکی چان و پیرس برازنان را به عنوان ستارگان اصلی‌اش داشت با ۳۵ میلیون دلار بودجه آن‌قدر ارزان بود که فروش خانگی ۳۵ میلیون دلاری‌اش به‌علاوه‌ی فروش ۸۱ میلیونی‌اش در چین به موفقیت بزرگی برای سازندگانش منجر شد. اما اگر فیلمی با ۱۵۰ میلیون دلار ساخته شده باشد، کسب ۱۴۵ میلیون دلار فروش جهانی به معنی یک فاجعه‌ی تمام‌عیار است. از آنجایی که «مگ» با بودجه‌ای بین ۱۳۰ تا ۱۷۸ میلیون دلار ساخته شده است، اهمیت دارد که این فیلم فقط برای موفقیت به بازار چین تکیه نکند. «مگ» اگرچه در کنار جیسون استاتهام دارای بازیگران چینی هم است، اما برخلافِ امثالِ «آسمان‌خراش» و «حاشیه‌ی اقیانوس آرام: طغیان» شامل خط داستانی‌ای که در ابتدا چینی‌ها به عنوان بدمن قصه معرفی می‌شوند و بعد معلوم می‌شود که آنها بیگناه هستند نمی‌شود. خلاصه «مگ» کارش را با ۵۰ میلیون و ۳۰۰ هزار دلار در چین و ۴۵ میلیون و ۳۰۰ هزار دلار در آمریکای شمالی شروع کرد که به معنی عملکردی فراتر از انتظارات در گیشه‌ی خانگی بود. حقیقت نهایی این است که «مگ» به اولین محصولِ پرخرج هالیوود و چین تبدیل شد که در هر دو بازار مورد استقبالِ موفقیت‌آمیزی قرار گرفته است.

در جایگاه ششم «کریستوفر رابین» را داریم که ۸ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار دیگر در سومین آخرهفته‌ی نمایشش به جیب زد و مجموع درآمد ۱۷ روزه‌اش را به ۶۶ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار رساند. این فیلم تاکنون ۸۹ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار از سرتاسر دنیا کسب کرده است. «بلک‌کلنزمن» (Blackklansman)، جدیدترین فیلم اسپایک لی ۷ میلیون دلار دیگر در دومین آخرهفته‌اش کسب کرد و به مجموع درآمد ۱۰ روزه‌ی ۲۲ و نیم میلیون دلار دست پیدا کرد. این فیلم می‌تواند از ۴۰ میلیون دلار فروش خانگی عبور کند و شانس حضور در بین مدعیان اسکار را هم دارد. فیلم ترسناک «اسلندرمن» (Slender Man) در دومین آخرهفته‌ی اکرانش ۴ میلیون و ۹۰۰ هزار دلار دیگر به جیب زد و به ۲۰ میلیون و ۷۴۰ هزار دلار فروش ۱۰ روزه دست پیدا کرد. وضعیت این فیلم اگرچه برای یک فیلم ۱۰ میلیون دلاری خوب است، اما به هیچ‌وجه نشانه‌ای از استقابلی گسترده و غیرمنتظره هم در آن دیده نمی‌شود. «هتل ترانسلوانیا ۳» (Hotel Transylvania 3) در ششمین هفته‌ی اکرانش ۳ میلیون و ۶۷۵ هزار دلار کسب کرد و به ۱۵۳ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار مجموع خانگی دست پیدا کرد. این فیلم تا حالا ۴۲۶ میلیون دلار از سرتاسر دنیا کسب کرده که آن را یکراست بین «هتل ترانسلوانیا ۱» (۳۵۸ میلیون دلار) و «هتل ترانسلوانیا۲ » (۴۷۳ میلیون دلار) قرار می‌دهد. موزیکالِ «ماما میا ۲» (Mama Mia 2) سه میلیون و ۳۲۲ هزار دلار دیگر به جیب زد و مجموع فروش خانگی‌اش را به ۱۱۱ میلیون و ۱۴۰ هزار دلار رساند. با این وضعیت «ماما میا ۲» به فراتر از پیش‌بینی‌های ۱۱۰ میلیون دلاری تحلیلگران تجاوز کرده است. حالا باید دید آیا فیلم می‌تواند تا پایان دوران اکرانش به ۱۲۰ میلیون دلار برسد یا نه. این موضوع به‌علاوه‌ی ۳۱۹ میلیون دلاری که این فیلم در دنیا از ۷۵ میلیون دلار بودجه فروخته است یعنی احتمالا چند سال دیگر سروکله‌ی قسمت سوم هم پیدا شود.

«جاسوسی که قالم گذاشت» (The Spy Who Dumped Me) در سومین هفته‌ی اکرانش ۲ میلیون و ۶۷۰ هزار دلار کسب کرد و به مجموع ۱۷ روزه‌ی ناامیدکننده‌ی ۳۰ میلیون دلار دست پیدا کرد. «اکولایزر ۲» دو میلیون و ۸۰۰ هزار دلار دیگر به جیب زد و به مجموع درآمد خانگی ۹۴/۷ میلیون دلار و مجموع جهانی ۱۲۳ میلیون دلار دست یافت. «انت‌من و وسپ» (Ant-Man and Wasp) به ۲۰۸ میلیون دلاار فروش خانگی رسید و مجموع فروشِ «ثور: دنیای تاریک» (۲۰۶ میلیون دلار بدون احتساب نرخ تورم) و مجموع فروش «انت‌من»، «کاپیتان آمریکا» و «ثور» را با احتساب نرخ تورم پشت سر گذاشت. این فیلم تا حالا ۴۶۵ و نیم میلیون دلار در دنیا فروخته است. با این وضعیت به نظر می‌رسد «انت‌من و وسپ» به عنوان دنباله‌ای در فاز سوم دنیای سینمایی مارول، عملکردی شبیه به فیلم‌های فاز اول آنها را دارد. «شگفت‌انگیزان ۲» (Incredibles 2) تاکنون ۵۹۴ میلیون دلار در خانه و یک میلیارد و ۱۲۰ میلیون دلار در دنیا فروخته است. اگر دیزنی به اندازه‌ی کافی این فیلم را روی پرده نگه دارد، ساخته‌ی برد برد می‌تواند پشت سر «اونجرز: جنگ اینفینیتی» (۶۷۸ میلیون دلار) و «بلک پنتر» (۷۰۰ میلیون دلار)، به سومین فیلم ۶۰۰ میلیون دلاری آنها در سال ۲۰۱۸ تبدیل شود. «دنیای ژوراسیک: پادشاهی سقوط کرده» (Jurassic World: Fallen Kingdom) تا این لحظه ۴۱۱ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار در خانه فروخته است و می‌رود تا با عبور از «واندر وومن» (۴۱۳ میلیون دلار) تا پشت سر قسمت اول «دنیای ژوراسیک»، در جایگاه دوم پرفروش‌ترین فیلم‌های غیردیزنی از زمان «هانگر گیمز: آتش گرفتن» در اواخر ۲۰۱۳ تبدیل شود. این فیلم تاکنون یک میلیارد و ۲۹۰ میلیون دلار در دنیا فروخته است.

جدول ۱۰ فیلم برتر هفته

---