عضو تحریریه
یونس بهرامی

یونس بهرامی

،
درباره من:
I have never regretted my silence, as for my speech I’ve regretted it many times
عضویت: چهار شنبه, ۱۰ آذر ۱۳۹۵
  1. یونس بهرامی
    یونس بهرامی | دوشنبه, ۸ آبان ساعت ۱۶:۲۹

    @پوریا دراکولا : خون آشام سفاک
    درود بر شما. چَشم، دوباره قلم‌فرسایی می‌کنیم. :D

    @Phantom__gamer
    خیلی ممنونم.

    Death Stranding: موشکافی موزیک ویدیو Give Me an Answer از گروه Low Roar

    یونس بهرامی
    یونس بهرامی | دوشنبه, ۲۳ مرداد ساعت ۱۳:۵۴
    یونس بهرامی
    یونس بهرامی | سه شنبه, ۲۴ مرداد ساعت ۱۶:۱۷

    @حسن کاکاوندی
    تو منبع اصلی هم متأسفانه عکسی ازش وجود نداره. احتمالاً موقع مصاحبه به رسانه‌ها اجازه نداده ازش عکسی بگیرن (که با توجه به صحبت‌ها و شرمندگی‌هاش می‌تونه طبیعی باشه). تو جست‌وجو در جاهای دیگه هم به‌شخصه به نتیجه‌ای نرسیدم.

    ماجرای سرقت بازی Half-Life 2 و زمانی که ولو تا مرز ورشکستگی پیش رفت

    یونس بهرامی
    یونس بهرامی | شنبه, ۲ بهمن ساعت ۱۷:۵۵

    @امیرحسین چمنی
    درباره‌ی گیم‌پلی؛ خب مشخصاً کوجیما داخل متال گیر سالید 5 نشون داد که دیگه آدم سابق نیست و جای ساخت گیم‌پلی‌های خاص مثل نسخه‌های قبلی دنبال ساخت یه گیم‌پلی مین‌استریم هست که بیشتر تو بازی‌های غربی می‌بینیم. البته قضاوت درباره‌ی گیم‌پلی خیلی زوده و فعلاً باید صبر کرد شاید اطلاعات بیشتری اومد. درسته بازی اوپن‌ورلد شده ولی نه اون وسعتی که فکر می‌کنیم، چون کوجیما گفت این‌دفعه می‌خواد یه بازی‌ای بسازه که بیشتر احساسات توش مهمه تا مقیاس و بزرگی نقشه.
    درباره‌ی طناب؛ برخلاف نظرت طناب می‌تونه نماد ارتباط و اتصالات باشه. گفته شده اصلی‌ترین مضمون بازی درباره‌ی «کانکت کردن» هستش و این‌که چطوری در نهایت همه‌چیز بهم وصل می‌شه. (حرف کوجیما تو مصاحبه با EDGE) اگه المان‌ها و جزییاتی که داخل تریلرها هست رو کنار هم بذاریم هم کاملاً مشخصه. من تو ردیت تئوری جالبی دیده بودم درباره‌ی همین موضوع.
    معادلات فضایی: کانکت کردن دنیاهای مختلف بهم دیگه.
    پل: کانکت کردن دو محل بهم دیگه.
    دست‌بند: کانکت کردن گیلرمو دل‌تورو به نورمن ریداس.
    تار عنکبوت: تار عنکبوت که همه‌ی شهرهای متحده رو بهم دیگه وصل کرده.
    بند ناف: چیزی که بچه رو به مادرش وصل می‌کنه.
    کابل‌های برق: کابل‌های برق برخلاف دنیای واقعی خیلی پیچ‌درپیچ هستن اگه دقت کنید و همه‌ی کابل‌های برق بهم دیگه وصل هستن.
    بند ناف 2: حتی توی تریلر، سربازهای روی پل از طریق یه بند ناف پنهانی و بزرگ‌تر به تانک‌ها کانکت شدن و منبع تغذیه‌شون بند ناف تانک هست.
    رنگین کمان: چیزی که تو اساطیر نورس دو تا دنیای مختلف رو بهم دیگه کانکت می‌کنه.
    ادامه در کامنت بعد...

    بررسی تئوری های بازی Death Stranding

    یونس بهرامی
    یونس بهرامی | شنبه, ۲ بهمن ساعت ۱۷:۵۶

    @امیرحسین چمنی
    کوجیما تو یه توییتی هم توضیح داد که بازی تو آینده‌ی نزدیکی هست که مردم این Strandها (بند ناف یا هر چیز دیگه) رو از دست می‌دن؛ یعنی یه طورایی خرابی محیطی و زیستی بازی می‌تونه ناشی از همین عدم ارتباط اجزا با هم دیگه باشه.
    درباره‌ی قسمت دوم کامنت و منفی بودن نورمن؛‌ خب از کجا می‌تونیم مشخص کنیم جمله‌ی «هیولایی در وجودم هست» دقیقاً دیالوگ خود نورمن بوده؟ وقتی به این تئوری می‌رسیم که نورمن یه شخصیت منفی داره، پس جمله‌ی «هیولایی در وجودم هست» می‌ره کنار. من نورمن رو دارم یه شخص مستقل می‌بینم، نه این‌که پدر خانواده باشه. همون‌طور که گفتم لودنس‌ از انسان متنفره و دیگه 99 درصد می‌دونیم که پشت نقاب لودنس همون نورمن قرار داره. این محکم‌ترین دلیلی هست که منفی بودن نورمن رو ثابت می‌کنه. خودت که سایلنت هیل و پی‌تی فن هستی بهتر جریان این تئوری که پروتاگونیست اصلی سایلنت هیلز خودِ پلیره (نورمن نیست) رو می‌دونی. البته از اون جهت که اون فایل صوتی درباره‌ی نورمن رو کوجیما حذف کرده احتمالش هم هست که از این تئوری صرف نظر کرده باشه. چون فارغ از لودنس بودن نورمن، دلایلی که ثابت می‌کنه نورمن پدر خانواده هست خیلی بیشتره و احتمالاً بخاطر گناه‌هاش وارد یه دنیای جدیدی شده تا مجازات بشه. چون اون چهره‌ای که از نورمن دیدیم خیلی بعیده یه کاراکتر منفی باشه.
    به‌هرحال همه‌ی این تئوری‌ها می‌تونه غلط باشه. قطعاً کوجیما و دل‌تورو خیلی ایده‌های پی‌تی رو ممکنه عوض کرده باشن واسه‌ی همین تناقض‌ها پیش می‌آد.

    بررسی تئوری های بازی Death Stranding

    یونس بهرامی
    یونس بهرامی | شنبه, ۲ بهمن ساعت ۱۸:۰۸

    @امیرحسین چمنی
    سلام. مرسی از کامنت. من جواب این کامنت و قسمت دوم کامنتت رو داخل همین نظرم می‌ذارم (به‌خاطر محدودیت کلمه، تو سه بخش).
    بیش‌ترین چیزی که ثابت می‌کنه بازی از ایده‌ی Otherworld تو سایلنت هیل الهام گرفته همون رد دست‌های روی شن تو تریلر اوله. تو سایلنت هیل 2 مثلاً وقتی جیمز وارد «دنیای دیگر» می‌شد یه دنیای بهم ریخته و زنگ‌زده می‌دید که با مکان قبلی خودش یکیه. مثلاً می‌تونی داخل «دنیای دیگر» بری جایی وایسی که ماریا تو اتاق نشسته، اما چون داخل «دنیای دیگر» هستی نمی‌بینیش اما می‌تونی صدای نفس‌هاش رو بشنوی. منظورم اینه شخصی که وارد «دنیای دیگر» می‌شه درسته ارتباطش با بقیه آدم‌هایی که تو همون «زمان» و تو همون «مکان» هستن قطع بشه ولی یه سری ارکانی هست که مشابهه. حتی تو فیلم سایلنت هیل وقتی زنِ آخرش تو «دنیای دیگر» گیر کرده و در خونه رو باز می‌کنه، همین در تو «دنیای اصلی و واقعی» هم باز می‌شه ولی خود اون زنِ دیده نمی‌شه. حالا Death Stranding هم تقریباً همین‌طوریه. یه شخصی داره سمت نورمن حرکت می‌کنه که ما نمی‌بینیمش، اما رد دست‌هاش مشخصه.
    حتی داخل پی‌تی هم می‌شه گفت کوجیما فارغ از این‌که از خیلی ایده‌های دیگه‌ی سایلنت هیل استفاده کرده، از «دنیای دیگر» هم استفاده کرده؛ مثلاً وقتی نورمن بشتر تو راهروها پیشروی می‌کنه بیشتر هم محیط عجیب و غریب و خراب می‌شه. یهو شیشه می‌شکنه، محیط قرمز می‌شه، تابلوها ترسناک‌تر می‌شن، یخچال از هوا می‌آد، و... البته ازاون‌جهت که محیط زنگ‌زده نمی‌شه تو این قضیه تردید هست. البته این فرضیه می‌تونه کاملاً غلط یا تشابه تصادفی باشه.

    بررسی تئوری های بازی Death Stranding

صفحه ۲ از ۲