عضو تحریریه
محمدحسین جعفریان

محمدحسین جعفریان

،
درباره من:
عضویت: جمعه, ۲۱ آذر ۱۳۹۳
  1. محمدحسین جعفریان
    محمدحسین جعفریان | دوشنبه, ۲۷ شهریور ساعت ۰۹:۳۰

    @SamWise Gamgee
    سلام و درود سم‌وایز گمجی عزیز
    ممنون از شما و تمام مطالعه‌کنندگان مقاله. انرژی مثبتی که با چنین کامنتی می‌دین، واقعا منتقل می‌شه🙏
    موفق باشین و پاینده

    نقد فیلم باربی (Barbie) | خیانت به کِنرژی

    محمدحسین جعفریان
    محمدحسین جعفریان | چهار شنبه, ۱۵ شهریور ساعت ۰۰:۱۰

    @Lord of Dawn
    سلام و درود Lord of Dawn عزیز
    از اون‌جایی که داریم راجع به آثار هنری حرف می‌زنیم، واقعا فکر نمی‌کنم نیازی به عصبانیت و لحن خشمگینانه‌ی جملات باشه. می‌تونیم دیدگاه‌های خودمون رو داشته باشیم، اون‌ها رو با هم به اشتراک بذاریم و از آثار مورد نظرمون به شکلی که می‌خوایم لذت ببریم.

    این موضوع رو دوست دارم. پس در رابطه با اینکه چرا اثر سی‌دی پراجکت و به‌خصوص بازی The Witcher 3: Wild Hunt در نگاه من از منبع اقتباس بالاتر رفت، چند کامنت می‌نویسم. البته اصلا قرار نیست یک فهرست از دلایل بیارم که بخوان کسی رو مجبور به موافقت با دیدگاه من کنن.
    از اون‌جایی که با آثاری در مدیوم‌های متفاوت (ادبیات و ویدیوگیم) روبه‌رو هستیم، موضوع رو می‌شه باتوجه‌به «تجربه‌ی کلی» من از هر اثر بررسی کرد؛ مخصوصا با در نظر گرفتن اینکه ساخته‌ی سی‌دی پراجکت راوی دقیق و مستقیم همون داستان‌های روایت‌شده در کتاب‌ها نیست.
    به‌عنوان ویدیوگیمی که داره داستان اصلی کتاب‌ها رو به شکل خاص مورد نظرش ادامه می‌ده، اثر سی‌دی پراجکت ارزشمندترین اِلِمان‌های داستانی کتاب‌ها رو برداشت و مخاطب رو با اون‌ها درگیر کرد؛ از لوکیشن‌های گوناگون که با جزئیات فراوان ساخته شدند تا بحث‌های مفهومی که در دل بخش به بخش قصه جای گرفتن. سی‌دی پراجکت جهان ویچر رو دید و با مهم‌ترین داشته‌هاش، یک جهان تعاملی قابل لمس ساخت که ما می‌تونیم غرق شدن در اون رو به شکلی فقط مخصوص به مدیوم بازی‌های ویدیویی، تجربه کنیم.
    (۱)

    نقد فصل سوم سریال ویچر (The Witcher) | آشوب بی‌معنا

    محمدحسین جعفریان
    محمدحسین جعفریان | چهار شنبه, ۱۵ شهریور ساعت ۰۰:۱۰

    @محمدحسین جعفریان

    در عین اینکه قصه‌ای وفادار به ساختار جهان ویچر رو تقدیم‌مون کرد و به عناصر مختلف این دنیای داستانی توجه داشت، روایتی با انشعاب‌های بیشتر رو ارائه داد که تک‌تک مسیرهای داستانی‌اش هم از جنس داستان‌گویی همین دنیا هستن و هم زیبایی خاص خودشون رو دارن. اجازه داد ما در این ماجراجویی، نقشی داشته باشیم که هرگز در منبع اقتباس نداشتیم؛ بدون اینکه به اصل داشته‌های The Witcher آسیب بزنه.
    پیاده‌سازی مثال‌زدنی تمام اِلِمان‌های کلیدی اثر اصلی در این دنیا با استفاده‌ی ایده‌آل از ابزارهای خاصی که ویدیوگیم به سازندگان می‌داد، کاری کرد که فراتر از تجربه‌ای که کتاب‌ها ارائه می‌دن، زندگی به‌عنوان یک ویچر، جنگیدن برای سیری، درگیری‌های ذهنی با سرنوشت و مفهوم اون، عشق‌ورزی‌های یک شخصیت سرد که وظایفش تضاد زیادی با خواسته‌هاش دارن، سیاست به خرج دادن در برخی از گفت‌وگوها و حتی به‌کار‌گیری سلاح مناسب برای کشتن هر دشمن رو با تمام وجود درک کنیم. تک‌تک اِلِمان‌هایی که ویچر رو ویچر کردن، در بازی‌های ویچر هم حضور دارن؛ درحالی‌که بازی نقاط قوت دیگری هم داره.
    وقتی «منبع اقتباس» و «اقتباس» رو کنار هم بذاریم، نمی‌تونیم به شکل جزئی و دقیق به مقایسه‌ی عناصری بپردازیم که مربوط به ماهیت ادبیات یا ویدیوگیم هستند. بی‌معنیه که مثلا جنس روایت یک رمان و آرایه‌های ادبی، در برابر مکانیزم‌های جذاب گیم‌پلی ارزش‌گذاری بشن. در نتیجه بدون وارد شدن به جزئیات بی‌فایده‌ی این‌چنینی می‌پذیرم که هر دو در صنعت-هنر خود خوش درخشیدند که مورد توجه قرار گرفتند.
    (۲)

    نقد فصل سوم سریال ویچر (The Witcher) | آشوب بی‌معنا

    محمدحسین جعفریان
    محمدحسین جعفریان | چهار شنبه, ۱۵ شهریور ساعت ۰۰:۱۱

    @محمدحسین جعفریان
    ولی حتی در این بخش هم می‌شه فکر کرد که نوشته‌های فوق‌العاده و خواندنی از جهان جادویی ویچر، دیالوگ‌های شنیدنی و تاثیرگذار که وام‌دار مفاهیم کلی این داستان هستند و خیلی از زیبایی‌های دیگر کتاب‌ها، به نوعی در بازی The Witcher 3: Wild Hunt هم پیدا می‌شن؛ درحالی‌که مثلا اون داستان‌گویی محیطی بازی در زمانی که سوار بر روچ فقط بقایای یک جنگ رو دیدم، مختص اثر سی‌دی پراجکت هستن؛ با سوالاتی که در ذهنم شکل گرفتن و گفت‌وگوهایی که با مردم شهر در رابطه با اون سوالات داشتم.

    کتاب‌های ویچر پر از داستان‌های خواندنی هستند؛ پر از ماجراهایی که مخاطب‌ها از دنبال کردن‌شون لذت بردند.
    در بازی The Witcher 3: Wild Hunt این من بودم که ویچر شدم؛ فراتر از تجربه‌ای که صرفا به‌خاطر در دست گرفتن کنترلر و فشردن دکمه‌ها به مخاطب ارائه می‌شه.

    باتوجه‌به اینکه در نگاه من تجربه‌ی بازی The Witcher نه‌تنها هم پایه‌واساس و همه‌ی نکات مثبت اصلی منبع اقتباس رو داشت، بلکه تعداد بسیار زیادی از زیبایی‌های دیگه رو هم بهشون اضافه کرد. به همین دلیل برای من تجربه‌ی کلی ویچر رو ارتقا داد و حتی از منبع اقتباس کیلومترها بالاتر رفت. این به معنی پایین بودن منبع اقتباس نیست.
    شاید جایگاهی رو که The Witcher 3: Wild Hunt در میان تمام بازی‌های دنیای ویدیوگیم داره، هیچ نوشته‌ای از ساپکوفسکی در میان تمام کتاب‌های دنیای ادبیات نداشته باشه.
    در عین حال بازی‌ها می‌تونن مطابق دیدگاه محترم شما فقط چند سانتی‌متر بالاتر یا اصلا صد متر پایین‌تر از کتاب‌ها قرار بگیرن. در انتها هم این توصیف‌ها فقط جلوه‌ای از دیدگاه‌های ما هستند.

    ممنون که مقاله‌ی نقد فصل ۳ سریال رو تا انتها خوندی و نظرت رو نوشتی.
    موفق باشی و پاینده
    (۳/۳)

    نقد فصل سوم سریال ویچر (The Witcher) | آشوب بی‌معنا

    محمدحسین جعفریان
    محمدحسین جعفریان | یکشنبه, ۱۲ شهریور ساعت ۰۹:۰۹

    @Tsovinar
    سلام و درود
    همان‌طور که اشاره کردید، بسیاری از تیم‌های بازی‌سازی بزرگ در دنیای امروز الآن عملا از هنرمندان به‌عنوان بازیگر تمام‌وکمال استفاده می‌کنن.
    بااین‌حال همچنان کم نیستند افرادی که فقط و فقط به‌عنوان صداپیشه در صنعت بازی فعالیت دارن. در این‌جا باید توجه داشت که صداپیشگی، کاریه که اکثرشون به هر شکل انجام می‌دن؛ چه تروی بیکر که مثلا در استودیو ناتی‌داگ مطابق دستورات کارگردان و فیلم‌بردار باید جلوی دوربین با موشن کپچرینگ کامل حرکت کنه و چه بن استار که کارش در اصل ایستادن جلوی میکرفون و بیان دیالوگ‌های کلایو بود.
    «صداپیشه» رو من یک لغت کم‌ارزش‌تر از «بازیگر» نمی‌بینم که استفاده ازش بخواد ارزش کارشون رو پایین بیاره. اما به نظرم کلمه‌ی جامع‌تریه که تعداد بسیار بیشتری از این هنرمندهای فعال در صنعت بازی‌های ویدیویی رو داخل گروه جا می‌ده. البته که هنرمندانی هم در صنعت ویدیوگیم وجود دارند که نه بازیگری کامل می‌کنند و نه صداپیشگی، بلکه اتفاقا فقط وظایف مربوط به ثبت حرکات بدن شخصیت رو بر عهده می‌گیرند.
    موفق باشی و پاینده

    احتمال اعتصاب صداپیشه‌های بازی ها ؛ واکنش تهیه‌کنندگان صنعت ویدیوگیم

    محمدحسین جعفریان
    محمدحسین جعفریان | پنجشنبه, ۲ شهریور ساعت ۲۲:۵۳

    @Ezio (در کف Spider-Man: Across the Spider-Verse)
    سلام و درود
    در بررسی‌های اپیزودیک، هدف اینه که جداگانه راجع به کیفیت هر قسمت نظر بدیم. پس ۵ بررسی اپیزودیک خواهیم داشت که هرکدوم نمرات خودشون رو دارن.
    دیگه انتشار یک بررسی جداگانه برای کل پنج اپیزود، اضافه‌کاری و کم‌فایده به نظر می‌رسه. البته طبیعتا در بررسی اپیزود نهایی می‌شه یک نگاه کلی به کیفیت و افت‌وخیزهای بازی از اول تا آخر داشت.
    موفق باشی و پاینده

    بررسی قسمت دوم بازی The Expanse: A Telltale Series

    محمدحسین جعفریان
    محمدحسین جعفریان | جمعه, ۲۰ مرداد ساعت ۱۵:۲۲

    @Sinam97
    سلام و درود عزیز
    من همچنان عضوی از تیم زومجی هستم و امیدوارم بتونم محتوای لایق توجه شما مخاطب‌های محترم رو بهتون ارائه کنم. صرفا شماره ۳۰۰ آخر هفته چه فیلمی ببینیم، آخرین مقاله‌ی من در این سری مقالات بود.
    🙏��

    آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟ | از ناپدید شدن تا شغل

    محمدحسین جعفریان
    محمدحسین جعفریان | شنبه, ۱۴ مرداد ساعت ۱۴:۵۱

    @Ali Nasiri
    سلام و درود
    شما لطف دارید واقعا
    ممنون که مطالعه کردید

    بررسی قسمت اول بازی The Expanse: A Telltale Series

    محمدحسین جعفریان
    محمدحسین جعفریان | شنبه, ۱۴ مرداد ساعت ۱۵:۱۴

    @Harry *Baggins* Potter
    سلام و درود هری بگینز پاتر عزیز
    برای من زومجی و کاربرهای محترم زومجی، بسیار دوست‌داشتنی و محترم هستند. تا جایی هم که دیدم و می‌بینم، بچه‌ها واقعا دارن تلاش می‌کنن.
    بااین‌حال در نهایت یک تیم از انسان‌های مختلفی تشکیل شده و هرکدوم از این انسان‌ها، تصمیمات و برنامه‌هایی می‌تونن داشته باشن که کاملا مربوط به خودشونه.
    ولی خواهش می‌کنم فکر نکنید که برای ما بی‌اهمیته.
    همین الآن ایده‌هایی داریم که دوست داریم براتون جذاب باشن و در حال تولیدشونیم.
    دم شما گرم

    بررسی قسمت اول بازی The Expanse: A Telltale Series

    محمدحسین جعفریان
    محمدحسین جعفریان | چهار شنبه, ۲۸ تیر ساعت ۱۸:۳۵

    سلام و درود به کاربرهای محترم زومجی
    شماره‌ی ۲۷ «آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟»، اولین قسمت از این سری مقالات هفتگی معرفی فیلم بود که من وظیفه‌ی نوشتن اون رو بر عهده داشتم و شماره‌ی ۳۰۰ آخریه. البته که «آخر هفته چه فیلمی ببینیم» بدون این نویسنده هم می‌تونه جلو بره.
    اگر درست یادم باشه، سه‌شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۶ بهم خبر دادن که قراره نویسنده‌ی این مجموعه مقالات بشم. چه‌قدر گذشت و چه‌قدر شماره‌های مختلف سری در شرایط متفاوت و بعضا عجیبی نوشته شدن:)
    فقط امیدوارم و تلاش کردم که لایق توجه باشن؛ درحالی‌که قطعا خالی از ایراد نبودن.

    سپاس فراوان بابت همه‌ی هفته‌هایی که مطالعه کردید و کامنت گذاشتید
    موفق باشید و پاینده

    آخر هفته چه فیلمی ببینیم: از Cinderella Man تا Goodbye, Farewell and Amen

صفحه ۷ از ۲۴۴