بررسی کنسول ایکس باکس سری اس

زمانی که مایکروسافت به صورت رسمی از کنسول ایکس‌باکس سری اس رونمایی کرد، بسیاری از افراد از قدرت ۴ ترافلاپسی کنسول انتقاد کردند. این افراد اعتقاد داشتند در دوره‌ای که قرار است کنسول‌های ۱۰ الی ۱۲ ترافلاپسی وارد بازار شوند، معرفی چنین کنسولی از سمت مایکروسافت، یک اشتباه بزرگ است. 

در زمانی که کنسول‌های میان نسلی پلی‌استیشن ۴ پرو (با قدرت ۴.۲ ترافلاپس) و ایکس‌باکس وان ایکس (با قدرت ۶ ترافلاپس) با قیمت‌هایی پایین‌تر در بازار وجود دارند، خرید یک کنسول ضعیف‌تر شاید روی کاغد کار اشتباهی به نظر برسد. آیا این ادعا درست است؟ یا خیر، ایکس باکس سری اس می‌تواند بازی‌های نسل نهم را به راحتی و بدون مشکل اجرا کند؟ برای یافتن پاسخ تمامی این سوالات با زومجی و بررسی ایکس باکس سری اس همراه باشید.

به دلیل یکسان بودن رابط کاربری، کنترلر و تعدادی ویژگی دیگر بین دو کنسول سری ایکس و سری اس که آن‌ها را به تفصیل در بررسی ایکس باکس سری ایکس توضیح دادیم، در این بررسی تنها عملکرد و ظاهر کنسول سری اس بررسی می‌شود. شما می‌توانید با مراجعه به مطلب بررسی کنسول ایکس باکس سری ایکس، مطالب مورد نظر را مطالعه کنید. 

دقیقا مانند کنسول سری ایکس، ایکس‌باکس سری اس نیز به زیبایی هر چه تمام‌تر درون جعبه سفید و کوچک‌ خود قرار گرفته است. مایکروسافت برای جعبه و خود کنسول، از رنگ سفید استفاده کرده است. رنگی که در نسل پیش نیز نمایان‌گر کنسول ضعیف‌تر این کمپانی بود. همان‌طور که سری ایکس با رنگ تیره خود به نوعی جانشین وان ایکس محسوب می‌شود، سری اس نیز با رنگ سفید خود تداعی‌گر جانشین ایکس‌باکس وان اس است.

به محض باز کردن جعبه کنسول، به احتمال بسیار زیاد چیزی را که در جلوی خود می‌بینید باور نخواهید کرد. کنسولی بسیار کوچک و جمع‌ و جور که در یک کاغذ سفید کادوپیچ شده است و شعار «به رویاهایت قدرت بده» روی یک نوار سبز رنگ به دور آن پیچیده شده است. سری اس واقعا ابعاد کوچکی دارد. ۶.۵ در ۲۷.۵ در ۱۵.۱ سانتی‌متر ابعاد این کنسول است که با هر معیاری کنسولی کوچک محسوب می‌شود. وزن سری اس نیز یک کیلوگر و ۹۳۰ گرم است. برای مقایسه بد نیست بدانید که سری ایکس وزنی معادل ۴.۴ کیلوگرم و پلی‌استیشن ۵ معادل ۴.۵ کیلوگرم دارد.

سری اس، مکعب مستطیلی سفید است که در قسمت رویی آن دریچه فن بزرگی به رنگ مشکی قرار گرفته است. در قسمت جلویی کنسول فقط شاهد دکمه روشن / خاموش کردن، دکمه هم‌گام‌سازی کنترلر و یک درگاه USB تایپ A هستیم. پورت‌های پشتی کنسول سری اس دقیقا مانند برادر بزرگ‌تر خود است. دو پورت USB، یک ورودی برق، یک خروجی HDMI و درگاهی برای افزایش حافظه داخلی کنسول، در پشت سری اس تعبیه شده‌اند. 

طراحان مایکروسافت در طراحی سری اس، همان زبان مشترک طراحی سری ایکس را در پیش گرفته‌اند: کنسولی با ظاهری بسیار شیک و ساده که می‌تواند به راحتی هم به صورت افقی و هم به صورت عمودی در کنار تلویزیون یا مانیتور شما قرار بگیرد.

دقیقا مانند سری ایکس، کنسول سری اس را نیز می‌توان هم به صورت عمودی و هم به صورت افقی قرار داد. اما بر خلاف سری ایکس که از نظر تیم طراحی ایکس‌باکس بهتر است که به صورت عمودی قرار بگیرد، کنسول سری اس از دید همان طراحان بهتر است که به صورت افقی استفاده شود. این موضوع را می‌توان در نحوه قرارگیری دکمه خاموش / روشن کنسول مشاهده کرد. اگر کنسول را به صورت عمودی قرار دهید، دکمه پاور کنسول که همان لوگوی ایکس‌باکس است، به نحو درستی به نمایش در نمی‌آید. از طرف دیگر، سری اس کنسولی باریک است و در حالت عمودی، سطح مقطع کمی دارد. این مساله ممکن است باعث شود با یک ضربه کوچک نیز کنسول واژگون شود. به همین دلیل بهترین حالت قرارگیری سری اس، به صورت افقی است. 

مایکروسافت موفق شده است با طراحی سری اس، کنسولی را به بازار عرضه کند که هم بسیار کوچک است و هم ظاهری بسیار دل‌نشین دارد. طراحی‌ای که کاملا با دیگر محصولات ایکس‌باکس هم‌خوانی دارد. از طرف دیگر، کنسول به دلیل ابعاد بسیار کوچکی که دارد، به راحتی در همه جا قرار خواهد گرفت و حتی اگر شما بخواهید به خانه دوست‌تان بروید یا به مسافرتی بروید و قصد داشته باشید که کنسول خود را نیز با خود حمل کنید، به لطف وزن زیر ۲ کیلوگرم، می‌توانید به راحتی کنسول را در کیف خود قرار داده و آن‌را جابجا کنید.

اما مهم‌ترین نکته‌ای که در رابطه با کنسول ایکس‌باکس سری اس وجود دارد، عملکرد آن است. آیا سری اس با قدرتی معادل ۴ ترافلاپس این توانایی را دارد که بازی‌های نسل بعد را به خوبی اجرا کند؟ پاسخ کوتاه به این سوال بله است. کنسول ایکس‌باکس سری اس در اجرای بازی‌های مختلف عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود بجای می‌گذارد. در بسیاری از بازی‌ها و روی نمایشگرهای با رزولوشن 1080p یا 1440p، تفاوت‌ها بین سری ایکس و سری اس بسیار کم است. سری اس این توانایی را دارد که بازی‌ها را با نرخ فریم بدون نوسان و بدون هیچ‌گونه مشکلی اجرا کند و با اینکه به لطف پردازنده قوی‌تر و قدرت بیشتر، سری ایکس کمی می‌تواند بازی‌ها را روی نمایشگرهایی با رزولوشن کمتر از 4K سریع‌تر اجرا کند و در برخی از بازی‌ها مانند سایبرپانک ۲۰۷۷ نرخ فریم بالاتری را به کاربر ارائه می‌دهد، اما به طور کلی تفاوت بین دو کنسول در این نوع نمایشگرها بسیار ناچیز است.

نکته اصلی اما توانایی اجرای بازی‌ها روی نمایشگرها با رزولوشن 4K است. سری اس روی کاغذ می‌تواند بازی‌ها را با رزولوشن 1440p و نرخ ۱۲۰ فریم بر ثانیه اجرا کند. این نکته به این معنی است که بازی‌ها در نمایشگرهای 4K به این رزولوشن آپ‌اسکیل می‌شوند. هر چند که تعدادی از بازی‌ها مانند نسخه جدید بازی Ori، به صورت بومی با رزولوشن 4K و نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه روی سری اس اجرا می‌شوند. بازی‌هایی مانند Gears 5 و Forza Horizon 4 اما نمی‌توانند روی کنسول ۴ ترافلاپسی مایکروسافت با رزولوشن 4K اجرا شوند و به همین دلیل دستگاه این بازی‌ها را آپ‌اسکیل می‌کند.

از لحاظ نرخ فریم اما سری اس عملکرد فو‌ق‌العاده‌ای از خود بجای می‌گذارد. به طور مثال در بخش داستانی بازی Gears 5، کنسول بازی را با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه و در بخش چندنفره با نرخ ۱۲۰ فریم بر ثانیه اجرا می‌کند. همان‌طور که می‌دانید Gears 5 از لحاظ گرافیکی بازی بسیار سنگینی است و اینکه کنسول می‌تواند بازی را با رزولوشن 1440p بومی و نرخ فریم بالا اجرا کند، بسیار نکته جالبی است. ممکن است که روی کاغذ قدرت ۴ ترافلاپسی سری اس بسیاری را نسبت به این کنسول بدبین کند اما نحوه اجرای بازی‌ها روی این کنسول به نحوی‌ست که هر شک و شبهه‌ای را از بین می‌برد.

از طرف دیگر و در بخش آپ‌اسکیل کردن به رزولوشن 4K، سری اس بازهم عملکرد خیلی خوبی از خود بجای گذاشته است. درست است که اگر نسخه سری اس و سری ایکس بازی‌ها را در کنار هم روی تلویزیون 4K قرار دهید، نسخه سری ایکس بازی تصویر شارپ‌تری را به کاربر ارائه می‌دهد اما دقت کنید که سری اس، ۲۰۰ دلار از برادر بزرگ‌تر خود ارزان‌تر است و واقعا تفاوت بین اجرای بازی‌ها در دو کنسول، آن‌قدر چشم‌گیر نیست.

یکی از عجیب‌ترین و جذاب‌ترین ویژگی‌های سری اس، صدای کنسول در هنگام اجرای بازی‌های سنگین است. در مدت زمان بررسی ما، کنسول به طور مداوم در حال اجرای بازی‌های مختلف سنگین بود و در تمام طول این مدت، سری اس بدون هیچ سر و صدایی کار می‌کرد. البته از لحاظ دما، کنسول کوچک‌تر نسل نهمی مایکروسافت از سری ایکس و پلی‌استیشن ۵ دمای بیشتری ساطع می‌کرد که این مساله به دلیل ابعاد بسیار کوچک‌تر کنسول کاملا منطقی به نظر می‌رسد.

با توجه به حجیم شدن روز به روز بازی‌ها، یکی دیگر از مهم‌ترین مسائلی که در هنگام تهیه یک کنسول به خصوص کنسولی که درایو دیسک نوری ندارد، پیش می‌آید، حافظه داخلی آن است. دیگر عادت کرده‌ایم که شاهد حجم‌های بالای ۵۰ گیگابایت برای بازی‌ها باشیم و همین نکته باعث می‌شود که حافظه SSD داخلی ایکس‌باکس سری اس به یکی از بزرگ‌ترین مشکلات آن تبدیل شود. مایکروسافت روی جعبه کنسول عدد ۵۱۲ گیگابایت را نوشته است. اما از این مقدار، تنها ۳۶۴ گیگابایت در دسترس کاربر قرار گرفته است و بقیه فضای حافظه برای سیستم عامل و قابلیت‌هایی نظیر قابلیت فوق‌العاده کوییک رزیوم (که در بررسی ایکس باکس سری ایکس به تفصیل آن را توضیح دادیم) اختصاص دارد. 

همین فضای کم، باعث شده است تا بسیاری از افراد در خرید سری اس دچار تردید شوند. مایکروسافت تا جایی که توانسته سعی کرده است تا با در دسترس قرار دادن چند ویژگی مختلف، کمبود فضا را جبران کند. راحت‌ترین و البته گران‌ترین راه، تهیه یک حافظه خارجی اختصاصی ایکس باکس سری اس و ایکس است. حافظه‌ای که از طریق درگاه مخصوصی که در پشت کنسول تعبیه شده، به آن متصل می‌شود. بزرگ‌ترین ایراد این روش، گران بودن بیش از حد آن است. در حال حاضر برای خرید یک ترابایت کارت حافظه ایکس باکس، باید مبلغی معادل ۲۲۰ دلار پرداخت کرد که قیمت تمام شده کنسول سری اس را به ۵۲۰ دلار و گران‌تر از سری ایکس می‌رساند!

روش دوم، استفاده از هارد اکسترنال است. کاربر می‌تواند به راحتی هارد اکسترنال خود را از طریق درگاه یو‌اس‌بی به کنسول متصل کند و بازی‌های نسل قبل را روی کنسول جدید خود اجرا کند. البته این نکته را در نظر داشته باشید که دیگر شاهد لودینگ‌های سریع در بازی‌ها نیستیم زیرا بازی از طریق هارد اکسترنال اجرا می‌شود و البته اگر بخواهید بازی‌های اختصاصی نسل نهم یا بازی‌هایی که بروزرسانی‌های نسل نهم را دریافت کردند روی کنسول جدید خود بازی کنید، حتما باید آن‌ها را روی حافظه داخلی کنسول نصب کنید. از طرف دیگر، مایکروسافت این امکان را به کاربر داده است که داده‌های بازی‌های نسل نهمی را به هارد اکسترنال منتقل کند. در این حالت، بازی دیگر قابل اجرا نخواهد بود اما کاربر می‌تواند در صورت نیاز داشتن به فضای بیشتر، داده‌های بازی‌های قبلی را به هارد اکسترنال منتقل کند و هر موقع که قصد بازی کردن داشت، با انتقال مجدد داده‌ها از هارد اکسترنال به حافظه داخلی، دیگر نیازی به دانلود دوباره بازی نداشته باشد.

روش دیگر به خود مایکروسافت و سازنده‌های بازی‌ها برمی‌گردد. بسیاری از بازی‌ها مانند Gears 5، حجم به مراتب کمتری روی کنسول سری اس اشغال می‌کنند. به طور مثال نسخه سری ایکس Gears 5 حجمی در حدود ۷۰ گیگابایت دارد و نسخه سری اس، حجمی در حدود ۵۰ گیگابایت. این اتفاق به این دلیل است که نسخه سری اس بازی، دیگر تکسچرهای 4K بازی را دانلود نمی‌کند و همین مساله از حجم نهایی بازی می‌کاهد. اما با تمام این تفاسیر، باید قبول کرد که حجم ۳۶۴ گیگابایتی کنسول سری اس، بسیار کم است و در مقطعی از زمان، بالاخره کاربر مجبور می‌شود که به نحوی حافظه کنسول خود را ارتقا دهد. البته فراموش نکنید مایکروسافت برای کم کردن قیمت نهایی کنسول و رساندن آن به ۳۰۰ دلار، مجبور بود که در بخش‌هایی صرفه‌جویی کند و به نظر می‌رسد حافظه داخلی نیز یکی از قربانیان این صرفه‌جویی است.

سری اس، کنسولی بسیار جذاب است. چه از لحاظ ظاهر و چه از لحاظ عملکرد، این دستگاه کاربر را شگفت‌زده می‌کند. در ابتدای معرفی کنسول، خود من نسبت به عملکرد آن بدبین بودم و اعتقاد داشتم که سری اس، در نهایت تبدیل به دستگاهی خواهد شد که بیشتر برای استریمینگ و پروژه ایکس‌کلاود از آن استفاده خواهد شد. اما پس از مدت زمانی که با کنسول سپری کردم، به این نتیجه رسیدم که ایکس‌باکس سری اس، نه تنها می‌تواند بازی‌های نسل‌های قبل را به خوبی اجرا کند، بلکه این توانایی را دارد که بازی‌های نسل نهم را نیز بدون هیچ مشکلی فقط با روزلوشن کمی پایین‌تر و در برخی اوقات نرخ فریم کمتر اجرا کند. 

کنسول سری اس، دستگاهی کاملا نسل نهمی است که در حال حاضر تقریبا می‌توان آن را با پرداخت هزینه یک کنسول نسل هشتمی تهیه کرد. سرویس گیم‌پس، عملکرد بی سر و صدا و بسیار سریع، ظاهر زیبا و کوچک، معماری سخت‌افزاری کاملا نسل نهمی و قیمتی به مراتب کمتر نسبت به سری ایکس، پیشنهاد این کنسول را به کسانی نمایشگر با رزولوشن 4K ندارند یا قصد ندارند که حافظه داخلی خود را با انواع و اقسام بازی‌های AAA پر کنند، بسیار راحت می‌کند. از طرف دیگر، اگر می‌خواهید هر چه سریع‌تر وارد نسل نهم شوید اما نمی‌خواهید که هزینه بسیار زیادی را پرداخت کنید، سری اس شاید تنها انتخاب شما باشد. حتی می‌توان از این کنسول به عنوان کنسول دوم استفاده کرد و بازی‌های انحصاری مایکروسافت را که در نسل هشت از دست داده‌اید، به راحتی روی آن تجربه کنید. سری اس به همراه یک اشتراک گیم‌پس، سریع‌ترین و ارزان‌ترین راه برای ورود به نسل نهم بازی‌های ویدیویی است.