بهترین فیلم‌هایی که باید دوبار تماشا کنید

اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که دوست ندارید فیلم‌های هالیوودی یک ژانر خاص مثل رمانتیک، کمدی، درام یا اکشن را داشته باشند، قطعا عاشق فیلم‌هایی می‌شوید که داستان و سبک پیچیده‌ای دارند. درست حدس زدید؛ ما در این مقاله می‌خواهیم درباره فیلم‌هایی صحبت کنیم که باعث می‌شوند مغز شما از فکر کردن درد بگیرد و شما را در پیچ و خم خودشان همراه می‌کنند. حالا دراین‌میان یک سری فیلم‌های دیگر هم هستند که با یک پیچ و تاب، همه چیز را تغییر می‌دهند و کاری می‌کنند تا شما مجبور شوید دوباره آن‌ها را تماشا کنید تا اصل ماجرا را درک کنید و لذت ببرید.

دانلود از آپارات | تماشا در یوتیوب

ما در این مقاله قرار است ۱۰ مورد از این فیلم‌ها را به شما معرفی کنیم. البته قبل از هر چیزی به این موضوع هم دقت کنید که ادامه این مطلب ممکن است بخش‌هایی از داستان فیلم‌های ذکر شده را فاش کند. پس حسابی مواظب اسپویل‌ها باشید!

نویسنده: کریستوفر مک‌کوری | کارگردان:‌ برایان سینگر

بازیگران: استیون بالدوین، گابریل بیرن

متاکریتیک: ۷۷ | راتن تومیتوز:‌ ۸۹

ما قصد داریم که فهرست خود را با فیلمی شروع کنیم که در آن، کوین اسپیسی مورد بازجویی قرار گرفته؛ کسی که یک مرد حقه‌باز کوچک و همچنین تنها بازمانده یک قتل عام وحشیانه محسوب می‌شود. ما در این فیلم، شاهد نمایش فلش بک‌ها و داستانی هستیم که توسط راوی غیرقابل اعتماد آن برای مخاطب بیان می‌شود. این راوی داستان یک رئیس جنایتکار افسانه‌ای را بازگو می‌کند. زمانی‌که شما حقیقت اصلی ماجرای کایزر شوزه را متوجه می‌شود، یک زاویه دید جدید مقابل شما شکل می‌گیرد که همه چیز را تغییر می‌دهد.

نویسنده: آلخاندرو آمنابار | کارگردان:‌ آلخاندرو آمنابار

بازیگران: ادواردو نوریگا، پنه‌لوپه کروز

راتن تومیتوز:‌ ۸۵

بعد از اینکه فیلم مظنون همیشگی را دوباره تماشا کردید، سراغ اثر اصیل اسپانیایی چشمانت را باز کن بروید؛ این فیلم یک بار دیگر هم با اسم Vanilla Sky ساخته شد. در این فیلم تام کروز به همراه پنه‌لوپه کروز بازی کردند اما متاسفانه کیفیت آن به اندازه همان نسخه اول خوب نشد. در داستان این فیلم، یک مرد خوش‌تیپ درگیر یک مثلث عشقی می‌شود. اما بعد از اینکه یک تصادف شدید را پشت سر می‌گذارد، برای اینکه بتواند دوباره ظاهر و چهره خوب خودش را برگرداند، مجبور می‌شود به اتاق عمل برود و چهره خود را بازسازی کند. صحنه «پیچیده» این فیلم، متاسفانه با یک روایت و داستان‌سرایی عجولانه پیش برده می‌شود. به همین خاطر هم شما اگر دوباره این فیلم را ببینید، قطعا توجه بیشتری به داستان آن می‌کنید و چیزای بیشتری را متوجه می‌شوید.

نویسنده: بروس جوئل رابین | کارگردان:‌ آدریان لین

بازیگران: تیم رابینز، الیزابت پینا

متاکریتیک: ۶۲ | راتن تومیتوز:‌ ۷۲

وحشت روانشناختی؛ یکی از آن سبک‌های ترکیبی محسوب می‌شود که در طی این سال‌ها طرفدارهای خیلی زیادی را به‌دست آورده است. فیلم نردبان یعقوب حول محور یکی از سربازان قدیمی جنگ ویتنام می‌چرخد که دچار وحشت و اضطراب حاصله از صدای انفجار شده است و مدام برای فرزندی که از دست داده، گریه و زاری می‌کند. حالا نکته مهم این فیلم اینجا است که این فرد باید با یک جدایی شدید هم مقابله کند؛ اتفاقی که او را از واقعیت جدا کرده است. دقیقا همان شکلی هم که همه ما انتظار داریم، توهم‌ها و رویاهای مختلفی برای این شخصیت به وجود می‌آید که او مدام تلاش می‌کند که این توهم‌ها را منطقی کند و با آن‌ها کنار بیاید. بنابراین، تمام این ماجراها دست به‌دست هم می‌دهند تا این فیلم را تبدیل به اثری بکنند که با یک بار دیدن، نمی‌شود خیلی خوب داستان آن را درک کرد و کار شما حتما به بار دوم هم کشیده می‌شود.

نویسنده: دیوید لینچ | کارگردان:‌ دیوید لینچ

بازیگران:نائومی واتس، لورا هرینگ

متاکریتیک: ۸۵ | راتن تومیتوز:‌ ۸۳

در مورد سوم به سراغ یک اثر نئو-نوآر سورئالیستی می‌رویم که داستان آن حول محور یک بازیگر زن با اشتیاق می‌چرخد که دچار فراموشی شده است. چندین روش مختلف برای تفسیر این فیلم وجود دارد. این اتفاق هم به این دلیل افتاده که فیلم روی چیزها و المان‌هایی که به ظاهر ارتباطی با هم ندارند، تمرکز کرده است. درست در همین حین هم اصلا فرصت کافی را در اختیار شما قرار نمی‌دهد که همه چیز را بررسی کنید و به این نتیجه برسید که آیا این صحنه واقعی است، یک رویا است یا حتی در حال نمایش یک استعاره است. اگر بخواهیم ساده‌تر وضعیت را شرح بدهیم، می‌توانیم بگوییم که هیچ توافقی در این فیلم وجود ندارد؛ مخصوصا بخش دوم فیلم. البته نکته جالب ماجرا به همین است.

نویسنده: جیم اوهلز | کارگردان:‌ دیوید فینچر

بازیگران:برد پیت، ادوارد نورتون

متاکریتیک: ۶۶ | راتن تومیتوز:‌ ۷۹

خب بالاخره رسیدیم به فیلم محبوب همه سینما دوستان یعنی فایت کلاب. شاید شهرت و محبوبیت بسیار زیاد این فیلم، یکی از دلایل اصلی و کافی باشد که شما دوباره آن را تماشا کنید. در ابتدا، ظاهرا کل داستان در رابطه با نورتون است. او یک کارمند دفتری محسوب می‌شود که از بی‌خوابی رنج می‌برد، به‌نوعی آنارشیست است و ارتباط زیادی با جذابیت، ساخت صابون و مبارزه دارد. بااین‌حال، زمانی‌که بحث دوست جدید او به میان می‌آید و حقایقی درباره آن مطرح می‌شود، وقت آن می‌رسد که شما دوباره بروید اول فیلم؛ دوباره از اول آن را تماشا کنید تا تمام سرنخ‌ها و شواهدی را که قطعا در دفعه اول از دست دادید، پیدا کنید. البته مهم‌تر از همه این است که کارگردان فیلم یعنی دیوید فینچر هم دستی در کار آورده است و در سرتاسر فیلم، یک سری فریم‌ها و المان‌های زیرکانه‌ای را اضافه کرده تا داستان کمی پیچیده‌تر شود.

نویسنده:کریستوفر نولان | کارگردان:‌ کریستوفر نولان

بازیگران:لئوناردو دی کاپریو، جوزف گوردن لویت

متاکریتیک: ۷۴ | راتن تومیتوز:‌ ۸۷

کریستوفر نولان که یکی از کارگردان‌های محبوب همه ما به حساب می‌آید، سر ساخت فیلم تلقین حسابی تلاش خودش را کرده تا ما حقایق را گم کنیم و از مسیر اصلی خارج شویم. در این فیلم، لئوناردو دی کاپریو و یک سری بازیگرهای دیگر استخدام شدند تا از فناوری پیشرفته خود استفاده کنند و وارد رویاهای هدف مورد نظر خود شوند. شنیدن همین ایده اصلی فیلم باعث می‌شود که خیلی از ما، به نبوغ سازنده آن پی ببریم. البته شاید تا حدودی این ایده ساده محسوب شود، اما فیلم بیشتر از هر چیزی روی مفهوم رویاهایی که داخل رویاها قرار دارند، تمرکز کرده است. این فیلم علاوه‌بر رویاها، با جریان زمان هم به‌شدت بازی کرده است. در آخر هم شما را با این فکر تنها می‌گذارد که پایان فیلم چه می‌شود. حالا بالاخره فهمیدید آخر فیلم چه می‌شود یا قرار است برای دور سوم آن را تماشا کنید؟

نویسنده: ریچارد کلی | کارگردان:‌ ریچارد کلی

بازیگران:جیک جیلنهال، جنا مالون

متاکریتیک: ۷۱ | راتن تومیتوز:‌ ۸۷

این فیلم که یک اثر ماوراءطبیعی محسوب می‌شود، به یک دلیلی لقب کالت کلاسیک را به‌دست آورده است. داستان کلی این فیلم روی شخصیت جیک جیلنهال یعنی دانی تمرکز دارد که یک زمانی، موتور یک جت مسقیم به اتاق خواب او می‌آید و همه چیز را به هم می‌ریزد. دانی بدبخت هم به زور از این حادثه جان سالم به در می‌برد. بعد از این ماجرا هم دانی پا به یک ماجراجویی عجیب و پیچیده می‌گذارد؛ ماجراجویی‌ای که پر از مفاهیم هیپنوتیزمی، کرم‌چاله‌ها و خطوط زمانی مختلف است. حالا اگر این فیلم را تماشا نکردید، جالب است بدانید که یک خرگوش عجیب و غریب با سایز انسان هم وارد داستان می‌شود که اسم او فرانک است و همه چیز را عجیب‌تر می‌کند. هر چیزی که در این فیلم هست، تلاش می‌کند که شرایط را پیچیده و عجیب کند. اما درنهایت همین چیزها است که دانی دارکو را تبدیل به یک اثر لذت‌بخش می‌کند که سر شما را به درد می‌آورد.

نویسنده: ام. نایت شیامالان | کارگردان:‌ ام. نایت شیامالان

بازیگران: بروس ویلیس، هالی جوئل آزمنت

متاکریتیک: ۶۴ | راتن تومیتوز:‌ ۸۶

در این فیلم بسیار جذاب که دوباره مثل موارد قبلی سبکی ترسناک و روانشناختی دارد، ما با یک پسر آشنا می‌شویم که می‌تواند افرادی را که مرده‌اند، ببیند؛ از طرف دیگر هم این بچه یک روانشناس دارد که با تمام توان خودش تلاش می‌کند تا کمکی به این بچه برساند. اگر شما هنوز این فیلم را ندیدید، اولا باید بگوییم که فرصت زیادی را از دست داده‌اید، بعد هم نترسید زیرا ما قصد نداریم در این مطلب تجربه شما را خراب کنیم که باز هم از این به بعد سراغ آن نروید؛ پس به خاطر خدا هم که شده این فیلم را در اولویت خود قرار بدهید. البته همین اول به شما بگویم که از اول تا آخر فیلم، نشانه‌های پنهان خیلی زیادی وجود دارد و چند بار دیدن لازم است تا شما متوجه تک تک آن‌ها بشوید. اما امان از آن زمانی‌که شما این فیلم را تمام کنید؛ دیگر نمی‌توانید همان دید قبلی را به آن داشته باشید.

نویسنده: شین کاروث | کارگردان:‌ شین کاروث

بازیگران: شین کاروث، دیوید سالیوان

متاکریتیک: ۶۸ | راتن تومیتوز:‌ ۷۳

ابتدای این فیلم، ما یک گروه از دانشمندان را می‌بینیم که در حال کار کردن روی یک پروژه‌ای هستند. در همین حین، آن‌ها به‌صورت کاملا تصادفی یک ماشینی را می‌سازند که می‌تواند در زمان سفر کند. جذاب نیست؟ اما مشکل اینجا است که هر کدوم از این خط زمانی‌ها، کاملا مجزا و منحصر‌به‌فرد هستند. بعد از دیدن این فیلم، شما به این نتیجه می‌رسید که تا الان کلا تصور اشتباهی از سفر در زمان داشتید و اصلا ماجرا به این سادگی‌ها هم که در تفسیرهای سفر در زمان گفته می‌شود، نیست. در نتیجه، این فیلم یک اثر فوق‌العاده پیچیده محسوب می‌شود که مغز شما را به هم می‌پیچد. تا جایی که فیلم دوستان حرفه‌ای بعد از تماشای این اثر نمودارهایی را ایجاد کردند تا فقط ذره‌ای برای فهمیدن بیشتر این فیلم تلاش کنند.

فیلم‌های خیلی زیادی را می‌شد در این فهرست گذاشت. اما قبل از اینکه سراغ اولین مورد خود برویم، یک سری به آثاری بزنیم که ارزش اشاره شدن را در این مقاله دارند:

• فیلم The Prestige از سال ۲۰۰۶
• فیلم Twelve Monkeys از سال ۱۹۹۵
• فیلم Shutter Island از سال ۲۰۱۰

نویسنده: کریستوفر نولان | کارگردان:‌ کریستوفر نولان

بازیگران: گای پیرس، کری-ان ماس

متاکریتیک: ۸۰ | راتن تومیتوز:‌ ۹۳

خب خب خب، بالاخره رسیدیم به مورد اول که آن هم چیزی نیست جز اثر هیجان‌انگیز کریستوفر نولان؛ کارگردان نابغه و افسانه‌ای فیلم Dark Knight(شوالیه تاریکی) و فیلم تلقین. نکته‌ای که درباره این فیلم لازم به ذکر است، این است که این اثر، با یک ترتیب معکوس نمایش داده می‌شود. حالا ماجرا جایی پیچیده‌تر می‌شود که شخصیت اصلی و مثبت داستان، دیگر نمی‌تواند خاطرات جدیدی را به وجود بیاورد و متوجه شود که چه کسی زنش را به قتل رسانده است. درنهایت، بعد از اینکه شما یک بار این اثر نئو-نوآر، دلهره‌آور و روانشناختی را تماشا کردید، تا مدت‌ها ذهن شما درگیر آن می‌شود. به طوری که مدام حدس می‌زنید، رمزگشایی می‌کنید و سعی دارید که رویدادهای مختلف را کنار هم بگذارید تا شاید ماجرا را متوجه شوید. درضمن این را هم به شما بگویم که برعکس نگاه کردن هم احتمالا کمکی به بیشتر فهمیدن آن نمی‌کند.

نظر شما درباره فهرست ما چیست؟ با آن موافق بودید، به نظر شما کدام فیلم پیچیده دیگه‌ای باید در این فهرست قرار می‌گرفت؟