پیش بینی دیجیتال فاندری از سرعت کلاک CPU و GPU نینتندو سوییچ
قطعا خیلی از ما دوست داریم بدانیم کنسول نینتندو سوییچ چه قدرت سختافرازی دارد و عملکرد بازیها بر روی سخت افزار این کنسول به چه شکل است. از طرفی فاش شدن اطلاعات یک کنسول واقعا کار سختی است و میبایست مدام جلوی شایعات و شکسته شدن یک سری قفلهای امنیتی را گرفت تا اطلاعاتی فاش نشود. این فاش نشدنها بعضا چندین ماه به طول میانجامد. یکی از شایعات حول نینتندو سوییچ که تا به حال مراجع مختلف آنالیز خارجی آن را تایید کردهاند، استفاده از نسل دوم GPUهای انویدیا است. نسل دوم یا همان تکنولوژی مکسول که بر روی چیپستهای تگرا X1 کمپانی انویدیا قرار داده شده است. حال این سوال پیش میآید که این پردازنده تا چه اندازه میتواند بر روی نینتندو سوییچ کارایی داشته باشد و نحوه کار آن در حالت پورتابل و حالت کنسول خانگی به چه شکل خواهد بود. اخیرا گروه آنالیز دیجیتال فاوندری تحقیقات و بررسیهایی را در این زمینه انجام دادهاند.
بگذارید از گذشته شروع کنیم. از ماه آوریل سال جاری میلادی بود که شایعات حول نینتندو سوییچ و قدرت سخت افزاری آن پخش شد. اولین شایعه حول پردازنده گرافیکی سوییچ بود که از پردازندههای انویدیا استفاده خواهد کرد. همچنین در ماه جولای میلادی بود که یک رویداد توسط شعبه اروپایی نینتندو در فرانکفورت برگزار شد و در جریان آن یک کیت از سخت افزار سوییچ بنمایش درآمد و آنجا بود که حدس و گمانها تبدیل به واقعیت شد. در ادامه شایعاتی که حول تاریخ عرضه کنسول (ماه مارس ۲۰۱۷ میلادی) منتشر شد، زمینه ساز شایعاتی دیگر حول چیپست این پردازنده گرافیکی بود. بر این باور بودیم که چیپست استفاده شده احتمالا تگرا X2 با معماری پاسکال است که نسل جدید گرافیکهای انویدیا را شامل میشود. ولی چندی پیش بود که یک منبع داخلی اعلام کرد که پردازنده گرافیکی کنسول نینتندو سوییچ تگرا X1 است که بر پایه معماری مکسول ساخته شده است. با اینکه فرق زیادی بین مکسول و پاسکال وجود ندارد ولی اگر نینتندو سوییچ از معماری پاسکال استفاده میکرد، میتوانست از قدرت گرافیکی بالایی برخوردار شود. با اینحال باید تا لایو استریم نینتندو و رویدادهای بعد از آن نیز منتظر ماند تا ببینیم این کمپانی ژاپنی به چه نحو از پردازندههای گرافیکی مکسول استفاده کرده است.
با این حال در این میان یک سری تناقضات نیز وجود دارد. اولین اختلاف این است که تگرا X1 از HDMI 2.0 استفاده میکند ولی خروجی ویدیویی نینتندو سوییچ HDMI 1.4 است. دلیل استفاده از این خروجی چیست؟ همچنین اینکه تگرا X1 از قابلیت رندرینگ ۱۶ پیکسلی برخوردار است ولی کنسول نینتندو سوییچ فقط از ۹۰ درصد این قضیه استفاده کرده و شاهد ۱۴.۴ پیکسل هستیم. چرا نینتندو نباید از ۱۶ پیکسل که قدرت پایه تگرا X1 هست استفاده کند؟ یکی دیگر از تضادهای این کنسول، صفحه نمایش ۶.۲ اینچی و رزولوشن 720p آن است. وقتی همه این احتمالات را کنار هم قرار میدهیم، میبینیم که نینتندو سوییچ از یک مشخصات فنی نه چندان قوی برخوردار است ولی با اینحال، یک بخش از این پازل نامشخص است و نمیتوان تصمیم گرفت.
یکی دیگر از مواردی که وجود دارد، مربوط به قابلیت هیبریدی بودن نینتندو سوییچ است. قطعا زمانی که این کنسول به داک خود و تلویزیونهای HDTV متصل میشود، دیگر از نمیتواند از سخت افزار و چیپست موبایل خود استفاده کند. از طرفی میتوانیم اعلام کنیم که خبری از پردازنده گرافیکی دوم یا سخت افزار ثانویه در این کنسول نخواهد بود. به عبارتی داک نینتندو سوییچ میتواند قدرت و سرعت پردازنده گرافیکی نینتندو سوییچ را شدیدا افزایش دهد و تفاوت قدرت در دو حالت هیبریدی و خانگی همانند متفاوت بودن شب و روز خواهد بود. البته این مورد هم قطعی نیست و چندی پیش اعلام شده بود که داک قرار نیست قدرت کنسول را افزایش دهد.
سرعت هستههای CPU نینتندو سوییچ بدون در نظر گرفتن قابلیتهای هیبریدی خود ۱۰۲۰ مگاهرتز است. همچنین در جریان شبیه سازیهای انجام شده سرعت حافظه کنترل شده کنسول در حالت اتصال به داک، ۱۶۰۰ مگاهرتز و در حالت بدون داک ۱۳۳۱ مگاهرتز بوده است. با این حال توسعه دهندگان میتوانند با اعمال تنظیمات مورد نظر برروی بازیهای خود، مشخص کنند که بازی بر روی چه سرعت و تنظیمات بر روی نینتندو سوییچ اجرا شود. با این اوصاف CPU این کنسول از نصف قدرت تگرا X1 استفاده میکند ولی GPU این کنسول با عملکرد متفاوت خود، سخت افزار این کنسول را بیش از پیش بحث برانگیز کرده است. حتی سرعت کلاک این کنسول در حالت داک ۷۶۸ مگاهرتز است، در حالی که قبلا گفته شد قدرت کلاک تگرا X1 در حالت قدرت کامل، برابر با ۱ گیگاهرتز (۱۰۲۰ مگاهرتز) است. اما مورد جالب استفاده شده در کنسول نینتندو سوییچ، کاهش قدرت GPU به هنگام استفاده پورتابل در راستای خنک نگه داشتن کنسول و عمر باتری است که ۳۰۷ مگاهرتز است یعنی ۴۰ درصد از قدرت کل تگرا X1 در حالت اتصال به داک استفاده میشود.
با استفاده از این اسناد و گفتهها میبینیم که GPU این کنسول در حالت اتصال به داک ۲/۵ برابر حالت پورتابل خود است. همچنین میتوان با استناد به همین سندها گفت که CPU و GPU کنسول نینتندو سوییچ همین مواردی است که در جدول بالا مشاهده میکنید و بازیهایی که برای این کنسول توسعه داده خواهند شد، بر اساس همین مشخصات اجرا میشوند. حال سوال اساسی اینجاست که این موارد چه تغییراتی را بر روی نحوه اجرا شدن بازی اعمال میکنند؟ رزولوشن صفحه نمایش سوییچ 720p است و بر اساس تئوریهایی که وجود دارد، احتمالا این کنسول در حالت بدون داک بازیها را با رزولوشن 720p و در حالت اتصال به داک به رزولوشن 1080p آپاسکیل خواهد شد. دقیقا همان مواردی که در کنسول پلیاستیشن 4 و پلیاستیشن 4 پرو شاهد آن هستیم. با این حال سوالات زیادی هنوز بدون جواب باقی ماندهاند از این که نینتندو سوییچ به چه شکل بازیها را اجرا خواهد کرد یا نحوه توسعه بازیها برای این کنسول هیبریدی به چه شکل است.
جدای از این صحبتها خیلیها فکر میکنند نینتندو قصد دارد با ارائه این کنسول وارد کورس رقابت با مایکروسافت و سونی شود. با اینکه بازیهای مولتی پلتفرمی نیز برای این کنسول در نظر گرفته شده است ولی اصلا نباید انتظار بازیهای بلک باستر با گرافیک بالا باشیم. ولی اگر از یک دید دیگر نگاه کنیم، شاهد یک سری موارد چشمگیری هستیم. اینکه تمامی این قابلیتها در یک کنسول تعبیه شده است و عملا میتوان از نینتندو سوییچ به عنوان یک کنسول All in One یاد کرد. قدرت سخت افزاری بخشی از موارد مورد بحث است و بازیهایی که عرضه میشوند، یک بحث دیگر. آن چه مشخص است این است که از نظر بازی، سوییچ از تنوع بسیار بالایی برخوردار بوده و باید شاهد عرضه شدن بازیهای چندپلتفرمه بسیاری برای این کنسول باشیم.