فیل اسپنسر از واقعیت مجازی و نقش آن در پروژه اسکورپیو می‌گوید

واقعیت مجازی یکی از موضوعات داغ این روزها است و کنسول‌های بازی هم به اندازه‌ی خودشان از این فناوری سهم می‌برند؛ به‌شکلی که پشتیبانی مناسب از واقعیت مجازی، در کنار ارائه‌ی رزولوشن 4K، جزو مواردی است که از کنسول‌های جدید انتظار می‌رود. در این میان، فیل اسپنسر هم به‌تازگی درباره‌ی پروژه‌ی اسکورپیو، کنسول جدید مایکروسافت، و پشتیبانی از این فناوری صحبت کرده است.

اسپنسر در گفت‌وگو با وب‌سایت استیوایور (Stevivor) نخست دیدگاه‌اش را نسبت به فناوری فوق بیان کرد و گفت:

من به ذات فناوری واقعیت مجازی علاقه‌مندم. من یک و یک دارم و دستگاه را هم بارها در دموها و موارد مشابه امتحان کرده‌ام… [اما] گمان نمی‌کنم که توسعه‌دهندگان حوزه‌ی گیم هنوز [راه درست بهره‌گیری از این فناوری را] پیدا کرده باشند. خب، بدیهی است که مهارت آن‌ها در زمینه‌ی ساختن بازی‌های واقعیت مجازی بی‌کم‌وکاست نیست. فعلاً بسیار زود است و به نظر من تا زمان جا افتادن آن، دو سالی زمان لازم است.

رئیس بخش ایکس‌باکس سپس با اشاره کردن به اینکه تاکنون با «کاربردهای ویدیویی جالبی از واقعیت مجازی» برخورد داشته است، صحبت‌های‌اش را این‌طور ادامه داد:

به نظرم واقعیت مجازی جایگاه‌اش را در گیمینگ پیدا می‌کند. حاضرم روی‌اش شرط ببندم. ما اسکورپیو را به‌عنوان یک کنسول سازگار با واقعیت مجازی طراحی کرده‌ایم… همان‌طور که گفتم، این‌طور فکر می‌کنم که جامعه‌ی [بازی‌ساز] باید از ماهیت ابزارهای جدید و حس‌وحال تازه‌ی [واقعیت مجازی]، از جمله این حس غوطه‌وری، درک درستی پیدا کند.

فیل اسپنسر سپس گفت:

بیشتر مواردی که در حال حاضر تجربه می‌کنم حال‌وهوایی مشابه دمو و [نسخه‌های] آزمایشی دارند که درواقع فکر می‌کنم درست‌اش هم همین است. این [حرف من] ابداً انتقاد نیست؛ بلکه چیزی است که باید اتفاق بیفتد. گرچه به نظرم به زمان نیاز دارد.

اسپنسر، که به نظر می‌رسید از حسگر حرکتی کینکت و وضعیت فعلی آن به‌خوبی درس گرفته است، سپس با گفتن این جمله که «کینکت [در نهایت به] جولانگاهی برای Dance Central تبدیل شد» به یکی از نگرانی‌های‌اش در رابطه با ورود نادرست به قلمروی واقعیت مجازی اشاره کرد. البته وی خاطرنشان کرد که Dance Central از سری‌های بسیار خوب به شمار می‌رود.

رئیس ایکس‌باکس با تأکید بر اینکه در بلندمدت به راهکارهایی برای واقعیت مجازی نیاز داریم که اتصال سیمی هدست و دستگاه میزبان در آن‌ها جایی نداشته باشد، گفت:

این به معنای آن است که ما باید نوعی اتصال HDMI بی‌سیم با پهنای باند بالا را به کار بگیریم یا آنکه [واحد] محاسباتی را [به داخل هدست] منتقل کنیم. ما با واحد پردازشی را در داخل خود هدست جاسازی کرده‌ایم. مورد دیگری که به نظرم بیشتر مخاطبان در فناوری [واقعیت مجازی] به دنبال‌اش هستند، [تجربه کردن] دنیایی بر اساس واقعیت ترکیبی (Mixed reality) است… خوب است دستگاهی داشته باشیم که هردوی این موارد را پوشش دهد.

اسپنسر سپس گفت:

ما با هولولنز وارد حوزه‌ای شدیم که به نظرمان فناوری طی ۱۰ سال آینده به آنجا خواهد رسید؛ چرا که امروز نظاره‌گر افراد بسیاری هستیم که در زمینه‌ی واقعیت مجازی به‌خوبی فعالیت می‌کنند. ما با بیشتر آن‌ها در رابطه با ویندوز کار می‌کنیم تا مطمئن شویم که دستگاه‌های مربوطه به‌درستی روی ویندوز اجرا می‌شوند. حین اینکه آن‌ها کارهای‌شان را در این حوزه پی می‌گیرند، ما هم با و دیگر [بازی‌ها و نرم‌افزارهای] واقعیت مجازی، فعالیت‌مان را در زمینه‌ی [تولید] محتوا ادامه می‌دهیم و سپس، در جایگاه یک کمپانی دارنده‌ی پلتفرم و در [استودیوهای] فرست پارتی خود، روی مواردی تمرکز می‌کنیم که کم‌وبیش به دنیای «واقعیت ترکیبی» وابسته باشند؛ جایی که باور داریم که نتیجه‌ی همه‌ی این تلاش‌ها در نهایت به آنجا می‌رسد.