پیش‌نمایش بازی Battlefield 6 | ضیافت آشوب و تخریب

تبریک می‌گویم؛ شما موفق شدید از دوران «بتلفیلد ۲۰۴۲» عبور کنید. آن را تحمل کردید. از تجربه، اخبار و اتفاقات شرم‌آورش گذشتید و حالا، نوبت خداحافظی با ۲۰۴۲ فرا رسیده است. اگر از بازیکنان‌اش بودید، با خیال راحت آن را از روی سیستم خود پاک کنید و اگر از دنبال‌کنندگانش بودید، نفس راحتی کشیده و آن را به‌زباله‌دان تاریخ بفرستید. چرا که حالا فصل تازه‌ای از مجموعه‌ی «بتلفیلد» فرا رسیده است.

بتلفیلد در عجیب‌ترین زمان ممکن تصمیم گرفت خود را جمع و جور کند. پس از افتضاحی که با بتفیلد ۲۰۴۲ رقم خورد، سایر شوترهای کلان نیز بی‌کار ننشستند و از هیلو (Halo) گرفته تا کالاف دیوتی (Call of Duty) و امثالهم، با تیشه‌ به ریشه‌ی خود زدند. نتیجه؟ یک ژانر خالی از حیات که تنها امیدش را در گرو تازه‌ترین محصول EA می‌بیند. کنایه‌آمیز به‌نظر می‌رسد نه؟ احتمالا نه. تجربه‌ی بتای بتلفیلد ۶ کافی بود تا از جدی بودن تازه‌ترین محصول Battlefield Studios مطمئن شویم. اثری که نه‌تنها برای احیای سری نام‌برده، بلکه برای جان بخشیدن به‌یک ژانر رو به سقوط بندهای چکمه‌اش را سفت می‌کند. این شما و این هم پیش‌نمایش زومجی از Battlefield 6.

خیلی‌ها تصور می‌کنند که صحبت پیرامون بتلفیلد ۶ با کلیدواژه «بازگشت» گره خورده است. اگر از من می‌پرسید به شما می‌گویم که «عقب‌نشینی» بهترین کلمه برای توصیف این بازی است. بتلفیلد استودیوز متشکل از استودیو دایس، تیم EA Motive، کرایتریون، ریپل‌افکت و بیشتر، بعد از دیدن ایده‌های بلندپروازانه‌ای که در ۲۰۴۲ ثمر ندادند، حالا به‌نقطه‌ی امن بازی‌آفرینی خود رفته‌اند.

یک «عقب‌نشینی» کاملا هوشمند. بتلفیلد استودیوز دقیق می‌داند طرفداران چه می‌خواهند و خودش چه چیزی را خوب بلد است بسازد. نتیجه؟ رضایت هواداران و ارائه‌ی محصولی که مجددا تجربه‌ی بتلفیلد ۴ را ارائه خواهد کرد. شاید قدم تازه‌ای برداشته نشود اما، سری بتلفیلد را از موقعیت بحرانی فعلی‌اش خارج کرده و آن را به‌شرایط پایدار گذشته باز می‌گرداند.

به‌دنبال این رویکرد امیدوارکننده، حالت داستانی به‌مجموعه باز می‌گردد. حالتی که قطعا هواداران خاص خودش را دارد و از ماجراجویی‌های رکر (Recker) و رسته‌ی تومب‌استون در بتلفیلد ۴ تا اتفاقات معرکه‌ای که در جوخه بی‌انضباط (Bad Company) رقم خورد، قصه‌سرایی در بتلفیلد را به‌یکی از خصیصه‌های معرف از سری بدل کرده است.

داستان بازی در سال ۲۰۲۷ جریان دارد. جهان تحت سلطه‌ی گروهی شبه‌نظامی به‌نام PAX Armata است. و حالا بازیکن با فرماندهی گروهی تحت عنوان «جوخه Dagger 13» از نیروهای ناتو، باید حمله‌های PAX Armata را خنثی بکند.

هر عضو Dagger 13 به‌طور جالبی در یکی از همان کلاس‌های دقیق موجود در حالت چندنفره تخصص دارد. این به بازیکن اجازه می‌دهد روی آن‌ها برای اعمال و توانایی‌های مربوط به کلاس خاص تکیه کند، مانند تأمین مجدد مهمات یا نشانه‌گذاری اهداف، تا از کار تیمی در انجام مأموریت‌ها اطمینان حاصل شود.

بخش تک‌نفره‌ی بازی شامل ۹ مأموریت است. عناوین مأموریت‌های تأییدشده عبارتند از:

• Always Faithful
• The Rock
• Operation Gladius
• Night Raid
• No Sleep
• Moving Mountains
• Nile Guard
• Operation Ember Strike
• Always Forward

بر اساس نمایش‌های منتشر شده از جریان چند مأموریت (Operation Gladius، No Sleep و Operation Ember Strike)، برآورد زمانی برای تکمیل کل کمپین تقریباً ۶ تا ۷ ساعت است. این مدت زمان بسته به درجه سختی انتخاب‌شده و اینکه آیا بازیکن به دنبال آیتم‌های جمع‌آوری‌شده‌ی تأییدشده (collectibles) پنهان در بازی است یا نه، متغیر خواهد بود. بخش تک‌نفره در بازی‌های شوتر هرچقدر هم که عمیق و جذاب باشد، پیش‌غذای مفصلی است برای حالت چند نفره. بخشی که ظاهرا در بتلفیلد ۶ بسیار مفصل و پرملات خواهد بود.

بخش چندنفره‌ی بتلفیلد ۶ ترکیبی از حالت‌های کلاسیکِ در مقیاس‌ بزرگ (که معرف سری است) و حالت‌های کوچک‌تر را تقدیم بازیکنان می‌کند. حالت‌های Conquest و Breakthrough و Rush بار دیگر بازیکنان را به‌جنگ‌های بزرگ و معرف سری می‌فرستند. علاوه‌بر موارد ذکر شده، بازیکنان این انتخاب را دارند تا از میان مودهای کوچک‌تر همچون Team Deathmatch، حالت Squad Deathmath، حالت King of the hill و Domination بازی را جلو ببرند. حالت Esclation مود تازه‌ای است که با بتلفیلد ۶ به‌مجموعه اضافه خواهد شد.

علاوه‌بر موارد ذکر شده، بازی در قالب پلی‌لیست‌های بسته (Closed Playlist) تمامی حالت‌های ذکر شده را در کنار محدودیت‌هایی خاص برای کلاس‌های انتخاب گیمر، در دسترس بازیکنان قرار می‌دهد. بدین شکل که در Closed Playlists بازیکنان نمی‌توانند سلاح‌های مختلف را بین کلاس‌ها جابه‌جا کنند و تنها از سلاح‌های تخصصی کلاس مدنظرشان می‌توانند بهره ببرند. صحبت از کلاس‌ها شد، بیایید کلاس‌های موجود در بتلفیلد ۶ را مرور کنیم.

خوش‌بختانه با شکست در رویکرد عجیب نسخه‌ی ۲۰۴۲ در بدل کردن اثر به یک هیرو شوترِ بزرگ، شاهد بازگشت کلاس‌بندی‌های همیشگی سری هستیم. ریکون، مدیک، اسالت و انجینیر مجددا اصلی‌ترین انتخاب بازیکنان در زمان تجربه‌ی بازی خواهند بود. کلاس‌هایی که هر یک به‌گروه وسیعی از انواع سلاح‌ها دسترسی دارند و به‌جز رقابت‌های ‌Closed Playlist، بازیکنان می‌توانند این سلاح‌ها را بین کلاس‌ها جابه‌جا کند. سلاح‌هایی که مثل همیشه، قابلیت شخصی‌سازی مفصل را به‌بازیکن می‌دهند و گیمر با پیشرفت در استفاده از آن و کسب امتیازات تجربه، می‌توانند تفنگ‌ شخصی‌سازی شده خود را سرهم می‌کند.

علاوه‌بر رقابت‌های مورد بحث، بتلفیلد ۶ حالت بتل‌رویال را نیز به‌نسخه‌ی ششم اضافه خواهد کرد. اگرچه تاریخ دقیق عرضه‌ی آن تأیید نشده اما طبق شایعات، این حالت احتمالا طی برپایی فصل اول از محتویات لایو-سرویس بازی به‌آن افزوده می‌شود. در این حالت که ظاهرا با اسم گانلت (Guantlet) شناخته می‌شود، بازیکنان در منطقه‌ای بزرگ و محاصره شده‌با حلقه‌ای بزرگ و آتشین، بایکدیگر رقابت کرده و آخرین بازیکن/تیم زنده، پیروز رقابت خواهد بود.

بتلفیلد ۶ در روز عرضه با ۹ نقشه منتشر می‌شود که هر یک با الهام از مناطق واقعیِ کشورهای مختلف طراحی شده‌اند. نقشه‌هایی که مشخصا با تمرکز بر ارائه تجربیات متنوع از جنگ‌های بزرگ تا نبردهای شهری را شامل می‌شوند.

فهرست نقشه‌های تأییدشده‌ی روز عرضه:

• Empire State (منهتن، نیویورک)
• Manhattan Bridge (نیویورک)
• New Sobec City (مصر)
• Siege of Cairo (مصر)
• Liberation Peak (تاجیکستان)
• Saints Quarter (جبل‌الطارق / جبل‌الطارق — Gibraltar)
• Iberian Offensive
• Mira Valley
• Operation Firestorm (ریمیک از Battlefield 3)

گفته می‌شود که در ادامه و طی پشتیبانی محتوایی از بتلفیلد ۶، نقشه‌ها و عملیات‌های محبوب بازیکنان (مثل Operation Metro) ممکن است به‌بازی اضافه شود. بتلفیلد استودیوز ساختار گیم‌پلی بازی و مکانیزم‌های کنترلی را با عنوان «سیستم نبرد حرکتی» (Kinesthetic Combat System) معرفی کرده است. ساختاری که‌ بر اهمیت مولفه‌های حرکتی در تعیین سرنوشت نبردها تاکید می‌کند. این درحالی است که در بتلفیلد ۶ برخلاف نسخه‌های اخیر از کالاف دیوتی، تکنیک‌های حرکتی همچون شیرجه‌ها و لیز خوردن‌های عجیب در بازی وجود ندارد و اتفاقا چنین حرکاتی در بتلفیلد ۶، با مجازاتی مثل لرزش‌های شدید دست بازیکن همراه می‌شود..

تغییرات کلیدی در ساختار حرکت شامل موارد زیر است:

• Drag and Revive (کشیدن و احیا): شاید قابل‌تأمل‌ترین و محبوب‌ترین ویژگی تازه از بازی؛ بازیکنان اکنون می‌توانند سرباز نیمه‌جان را از یقه بگیرند و به‌سمت نقطه‌ای ایمن بکشند در حالی که هم‌زمان او را احیا می‌کنند. این عمل برای تمامی کلاس‌ها در دسترس است و علاوه‌بر اهمیت کاربردی‌اش، در ایجاد غوطه‌وری و خلق لحظاتی قهرمانانه یا همان «لحظات بتلفیلدی» محبوبمان نقش خواهد داشت.
• Crouch Sprint (دویدن در حالت نشسته/خمیده): توسعه‌دهندگان «تاکتیکال اسپریت» را حذف کرده و دوباره قابلیت دویدن در حالت خمیده را بازگردانده‌اند. طبق ادعای کریستین گرس، تهیه‌کننده اجرایی بازی، دویدن در حالت خمیده یکی از مهم‌ترین امتیازهای بازیکن در حرکت به‌سوی پوشش‌های محیطی خواهد بود.
• Combat Roll (غلت رزمی): هنگام پریدن از ارتفاع یا سطح بلند، اگر هنگام فرود خم شوید، کاراکتر غلت رزمی انجام می‌دهد که عملاً باعث کاهش آسیب سقوط می‌شود.

علاوه‌بر تمامی موارد ذکر شده، در این قسمت بازگشت «بتلفیلد پورتال» را خواهیم داشت که ظاهرا در قسمت جدید با عنوان «کامیونیتی» شناخته خواهد شد. به‌لطف این حالت، بازیکنان می‌توانند انواع و اقسام نقشه‌ها و رقابت‌ها را طراحی کرده و در صورت ضعف عملکرد EA در پشتیبانی از بازی، «پورتال» خود به‌بزرگ‌ترین عامل زنده ماندن بازی بدل خواهد شد. چیزی مثل حالت «فورج» از سری هیلو.

اعطای دسترسی گسترده به‌بازیکنان در پورتال بتلفیلد ۶ این امکان را می‌دهد تا بازیکنان تجربیاتی در انواع سبک‌ها را برای‌هم بسازند. EA حین رونمایی از پورتال بتلفیلد ۶ از نقشه‌هایی با ژانرهای «ایزومتریک اکشن» و «پلتفرمینگ» در حالت پورتال مثال زده بود. تمامی این موارد به‌لطف موتور گرافیکی «فراست‌بایت» انجام شدنی است. فراست‌بایت در بتلفیلد ۶ گویا در بهینه‌ترین و پویاترین حالت‌اش باز می‌گردد.

تجربه‌ی بتای بتلفیلد ۶ روی پی‌سی که نوید یک بهینه‌سازی فوق‌العاده را می‌داد، قطعا یکی از روان‌ترین و خوش‌ساخت‌ترین اجراهای فنی در میان بازی‌های AAA سالیان اخیر را در دسترس قرار داده بود. موردی که حتی تیم تولید اثر نیز به‌آن واکنش داد و از رویکرد خود پیرامون بهینه‌سازی چشم‌گیر بازی صحبت کرد. در بحث تخریب‌پذیری محیط نیز طبق معمول با تجربه‌ای آشنا از بتلفیلد طرف هستیم و خوش‌بختانه بتلفیلد استودیوز تمام نقطه‌نظرهای فنی برای برپایی یک بتلفیلد واقعی را لحاظ کرده است.

بتلفیلد ۶ در تاریخ ۱۰ اکتبر و در قالب نسخه‌های استاندارد ۷۰ دلاری و Phantom Edition صد دلاری منتشر می‌شود. در شرایط فعلی بازار ویدیوگیم‌های شوتر، بتلفیلد ۶ نه‌تنها بزرگ‌ترین امید برای احیای این سری، بلکه امید برای زنده شدن یک ژانر رو به افول به‌حساب می‌آید. باتوجه‌به رویکرد اخیر شرکت EA و تیم بتلفیلد استودیوز در تولید این نسخه با محوریت بازخورد مستقیم بازیکنان، و صدالبته تجربه‌ی بسیار امیدوارکننده از نسخه‌ی بتا، به‌نظر می‌رسد که بتلفیلد بعد از روند نزولی اخیر، بالاخره به‌حاشیه‌ای امن و پایدار خواهد رسید. نظر شما چیست؟ دیدگاهتان پیرامون تازه‌ترین نسخه از سری بتلفیلد را برای زومجی بنویسید.