اولین نگاه به بازی Steel Seed؛ نبرد با رباتها با هوش مصنوعی
هوش مصنوعی و آینده این، همین روزها هم یکی از ترندترین وقایع دنیای تکنولوژی است. بارها در قالب فیلمها، کتابها و حتی بازیهای مختلف آینده خیالی هوش مصنوعی و حتی به خودآگاهی رسیدن آن را دیده و تجربه کردهایم و Steel Seed از استودیو Storm in a Teacup هم اثری است که سراغ چنین مفاهیمی رفته است. این بازی ۱۰ آوریل منتشر خواهد شد و ما هم در زومجی شانس تجربه نسخه دمو آن را داشتیم که این تجربه را با شما بهاشتراک خواهم گذاشت؛ البته بدون اسپویل جزییات مهم بازی و صرفا در قالب نگاهی کلی به آن.
پخش از رسانه
Steel Seed گیمرها را در قالب کاراکتری به نام زوئی قرار میدهد؛ کاراکتری که در واقع یک هوش مصنوعی ولی با ظاهری انسانی است و حتی خودش هم چنین آگاهی نسبت به خود دارد. در نسخه دمو یا در جریان رویداد آن، جزییات داستانی خیلی زیادی از بازی و کاراکتر آن ارائه نمیشود؛ با این حال زوئی در ماجراجویی خودش تنها نیست و موجود رباتیک بامزهای به نام کوبی او را همراهی میکند. داستان بازی توسط مارتین کوردا، نویسنده برنده جایزه بفتا، بازبینی و ویرایش شده است و سازندهها هم تاکید زیادی روی پرجزییات بودن آن در جریان رویداد معرفی بازی داشتند.
شیمی و ارتباط بین زوئی و کوبی، بیش از هر چیز برای من یادآور تجربهای است که در بازی تایتانفال ۲ داشتیم. کوبی با اینکه صرفا بهعنوان یک ربات یا دقیقتر پهپاد طراحی شده است و قدرت تکلم و برقراری ارتباط مستقیمی هم ندارد، ولی ارتباط خاص او با زوئی را میتوان لمس کرد و البته که برای سنجش دقیقتر آن، باید منتظر تجربه کامل بازی باشیم. کوبی علاوه بر این، در گیم پلی هم نقش مهمی دارد و از مبارزهها گرفته تا پازلها باید از او کمک بگیرید.
کارلو بیانچی، طراح ارشد بازی Steel Seed است که پیشتر سابقه کار روی بازیهایی مثل مجموعه هیتمن را در کارنامه دارد. با چنین پسزمینهای، طبیعی است که در Steel Seed هم عناصر مخفیکاری نقش پررنگی داشته باشند. با این حال بازی کاملا هم محدود به مخفیکاری نیست. بهگفته بیانچی، آزادیعمل نقش محوری در Steel Seed دارد و در دمو هم این موضوع را میتوان تا حدی لمس کرد. با این حال خود کارگردان بازی هم تاکید دارد که به هر حال برخی قسمتهای اثر، با ذهنیت قبلی اکشنمحور یا مخفیکاریمحور بودن طراحی شدهاند.
برای مثال، گیمرها میتوانند با استفاده از کوبی دشمنان محیط را نشانهگذاری کنند و سپس به شکل مخفیکاری، با زوئی به شکار آنها بروند. اما همیشه ممکن است پیشبینی شما اشتباه باشد و دشمنان متوجه حضورتان بشوند؛ در این حالت باید با شمشیر به نبرد مستقیم با دشمنان بروید. در نبردها امکان استفاده از ضربههای سبک و سنگین و ترکیب آنها باهم وجود دارد. مبارزههای بازی گاهی کمی بدقلق بهنظر میرسند و حتی این حس را میدهند که Steel Seed سعی دارد گیمر را بیشتر به سمت مخفیکاری سوق دهد؛ با این حال ممکن است این موضوع تا زمان عرضه بازی بهینهتر شود و بتوان از هر دو جنبه این اثر لذت خوبی برد.
Steel Seed مکانیکهای نقش آفرینی و ارتقا کاراکتر هم دارد و به مرور میتوانید شخصیت خودتان را ارتقا بدهید. این ارتقاها نقش مهمی در بهبود عملکرد شما در نبردهای مستقیم یا مخفیکاری ایفا خواهند کرد و برخی هم حالتی کلی دارند و لزوما وابسته به یکی از این دو گروه نیستند. ارتقاهای بازی در مجموع در سه شاخه دستهبندی میشوند و تعداد کلی آنها به ۴۰ عدد میرسد.
به هر حال Steel Seed اثری است که میتواند برای علاقهمندان به سبک اکشن مخفیکاری تجربه موردانتظاری باشد؛ شیمی بین شخصیت اصلی و کوبی، دنیایی با طراحی پرجزییات و سیستم نبرد و گیمپلی پیچیده نوید اثری خوشساخت را میدهند و باید پس از تجربه نسخه نهایی، بگوییم که چقدر بازی در عملی کردن این ویژگیها موفق بوده است.