آخر هفته چی بازی کنیم: Brotato و دنیای بامزه سیب زمینیها!
به رسم همیشگی چهارشنبهها، این هفته هم در قسمتی دیگر از مقالههای آخر هفته چی بازی کنیم، سراغ معرفی بازی خواهیم رفت و خب این هفته، روند مقالهمان کمی متفاوت از هفتههای پیش خواهد بود. اخیرا بازی Brotato بهعنوان جدیدترین ساخته بلابفیش برای سوییچ و پلتفرمهای موبایل منتشر شده و البته روی استیم هم از مدتی قبل در حالت ایرلی اکسس در دسترس بوده است. ناشر بازی کد آن را برای زومجی ارسال کرده و همین بهانهای شد تا مشغول تجربه این بازی شوم و بهخاطر لذتی که از آن بردم، تصمیم گرفتم تا مقاله این هفته را به بازیهای بلابفیش و مخصوصا Brotato اختصاص بدهم. از هفته آینده دوباره به روال همیشگی و معرفی دو بازی مقاله برمیگردیم.
خب اول از همه، سوالی که پیش میآید این است که اصلا بلابفیش چیست یا کیست؟ بلابفیش در واقع لقب بازیسازی ۲۷ ساله به نام توماس گرورود است که از سال ۲۰۱۸، ساخت بازی را آغاز کرده و تا به امروز هم سه بازی مختلف را بهشکل انفرادی ساخته و عرضه کرده است. اولین بازی این بازیساز، Space Gladiators بود و پس از آن هم نوبت به Lost Potato رسید. جدیدترین ساخته گرورود هم اثری به نام Brotato است که بهانه خوبی شد تا با او آشنا شویم و البته بازیهایش را به شما هم پیشنهاد کنیم.
بازیهای گرورود، چندین وجه اشتراک با یکدیگر دارند. اول از همه، تمامی این بازیها کاملا بهصورت انفرادی ساخته شدهاند و بهگفته این بازیساز، او برای مدتی در یک شرکت IT شغلی مرتبط با رشته دانشگاهی خودش داشته که نقش پررنگی در یاد گرفتن برنامهنویسی ایفا کرده است و همین، کمک خیلی خوبی برای ورود به دنیای بازیسازی بوده است. پس از آن تمام مهارتهای لازم برای ساخت بازی بهشکل تجربی و در عین کار روی بازیها بهدست آمده است. وجه اشتراک مهم دوم بازیهای گرورود، روگلایت بودن تمام آنها است و در نهایت هم آخرین تشابه بازیها، نقش پررنگ سیبزمینی بهعنوان کاراکتر اصلی در آنها است! احتمالا از همین مورد آخر بتوانید حدس بزنید که این بازیها، چقدر برای تفریحی واقعی ساخته شدهاند.
بازی Space Gladiators، در مورد تعدادی سیبزمینی زندانی است که باید برای آزادی خودشان تلاش کنند و برای این منظور، باید در محیطهای بستههای با دشمنان بجنگند و البته موانع مختلف در مسیر را هم پشت سر بگذارند. بازی Lost Potato هم در مورد تعدادی سیبزمینی (!) است که در فضایی بسته حبس شدهاند و راه مستقیمی هم برای ضربه زدن به دشمنان ندارند؛ بلکه باید با هدایت آنها به سمت میلههایی تیز یا سایر اشیا خطرناک در محیط به آنها آسیب بزنند. اما جالبترین و بدون اغراق اعتیادآورترین بازی گرورود، همین Brotato است.
در Brotato خبری از داستان یا حتی چیزی شبیه به داستان نیست. کماکان به رسم سایر بازیهای این بازیساز، با تعدادی سیبزمینی طرف هستیم که از بین آنها حق انتخاب هم داریم. هرکدام از این سیبزمینیها، مهارتها و مولفههای قدرت خاص خودشان را دارند. برای مثال یکی سرعت بالاتری دارد، یکی شانس بالاتری دارد و یکی هم سطح سلامت بیشتری نسبت به بقیه. به مرور و با رسیدن به دستاوردهایی چون شکست دادن تعداد مشخصی از دشمنان یا جمعآوری تعداد خاصی از آیتمها، سیبزمینیهای بیشتری هم در دسترس قرار میگیرند که انصافا بازی کردن با هرکدام از آنها، حس و حال کاملا جدیدی دارد و تجربه منحصربهفردی ارائه میدهد.
پس از انتخاب سیبزمینی موردنظر و همینطور انتخاب یک سلاح که به شکل تصادفی در هر نوبت ارائه میشود، وارد میدان نبرد بازی خواهید شد. در باید در برابر موجهای مختلفی از دشمنان ایستادگی کنید؛ هر موج زمان مشخصی دارد و باید در این زمان کشته نشوید و البته که دشمنان را هم با استفاده از سلاحهایتان از بین ببرید. روند بازی بینهایت ساده است و در حالت پیشفرض، شما فقط باید کاراکتر را حرکت دهید و او خودش بهشکل خودکار، به سمت نزدیکترین دشمنان شلیک میکند یا اگر سلاح سرد داشته باشید، با نزدیک شدن، به آنها ضربه میزند. البته یک حالت نشانهگیری دستی را هم میتوان فعال کرد که پیشنهاد میکنم این کار را انجام دهید؛ چرا که بهشکلی دقیقتر میتوانید انتخاب کنید که به کدام دشمن ضربه بزنید و مسیر حرکت خودتان را هموار کنید.
در پایان هر موج از دشمنان، با توجه به منابعی که با کشتن آنها جمع کردهاید، میتوانید ابتدا مهارت شخصیت خودتان را ارتقا بدهید؛ ارتقاها شامل مواردی مثل سرعت، سطح کلی سلامت و میزان بازیابی خودکار آن، سرعت شلیک، شانس بهدست آوردن منابع بیشتری و مواردی از این دست میشوند. پس از ارتقا هم میتوانید با خرج مستقیم منابع، سلاح یا آیتم جدید برای شخصیت خودتان بخرید. شخصیت بازی قابلیت حمل نهایت ۶ سلاح همزمان را دارد و وقتی این ۶ سلاح را داشته باشید، ظاهر بامزهای که کاراکتر در بین آنها پیدا میکند، حسابی خندهدار میشود.
به مرور زمان و در موجهای بالاتر، تعداد دشمنان و همینطور میزان سرسختی آنها بالاتر میرود و به معنی واقعی کلمه، تجربهای دیوانهوار را شاهد هستیم که فقط با سرعتعمل بالا و انتخابهای درست از حیث ارتقاها و سلاحها میتوان در آنها زنده ماند و البته در این راه، هیجان واقعا بالایی را هم تجربه کرد. در صورتی که بتوانید تمام موجها را با موفقیت پشت سر بگذارید، درجه سختی بالاتری باز میشود و در صورت شکست هم باید کار را از ابتدا آغاز کنید. در هر نوبت از بازی جدیدی که آغاز میکنید، سلاحها و ارتقاها کاملا به شکلی تصادفی تعریف میشوند و در نتیجه هیچ نوبتی، شبیه به نوبت قبل نیست.
بارها در بررسی بازیهای روگلایت اشاره شده که اصلیترین وجه ارزشمند بودن این نوع بازیها، این است که آیا گیمر با وجود مرگهای متوالی هنوز هم انگیزه کافی برای تکرار چندینباره بازی را خواهد داشت یا خیر. با اینکه هدف از این مقاله بررسی دقیق Brotato نیست و این کار را به زمان انتشار نسخه نهایی بازی روی استیم موکول میکنیم، ولی در وضعیت فعلی هم Brotato واقعا از این حیث حرفهای زیادی برای گفتن دارد. هر بار که در بازی شکست بخورید، اولین چیزی که به ذهنتان خواهد آمد این است که چرا این اشتباه را انجام دادم؛ پس دوباره تلاش و سعی کنم که این بار چنین اشتباهی مرتکب نشوم. همین موضوع انگیزهای عالی برای بارها و بارها تجربه کردن بازی است و باز شدن شخصیتهای جدید با قابلیتهای جدید هم انگیزه مضاعف دیگری است.
از طرف دیگر، Brotato علاوه بر پی سی، روی اندروید و iOS هم منتشر شده است و نسخه سوییچ هم دارد. با توجه به ماهیت بازی که تمام کردن یک نوبت از آن زمان خیلی زیادی نمیخواد، بازی برای این پلتفرمها بسیار مناسب است و میتوان در هر زمان و مکانی بهراحتی در بازهای کوتاه، برای با موفقیت تمام کردن آن تلاش کرد. طراحی بامزه محیط، شخصیتها و دشمنان و همینطور موسیقی جالبی که در حین بازی بهگوش میرسد، جزییات بیشتری هستند که تجربه Brotato را ارزشمند میکنند. پیشنهاد میکنم اگر دنبال آثاری واقعا مفرح هستید، نه فقط Brotato که به تمام بازیهای بلابفیش فرصت بدهید و از بازی کردن این آثار بامزه و سیبزمینیمحور، حسابی لذت ببرید.
در پایان لطفا اگر شما هم این بازیها را تجربه کردهاید، نظر خود را با زومجی و کاربرانش بهاشتراک بگذارید.