آخر هفته چی بازی کنیم: از Brothers in Arms تا تجربه‌ای داستان‌محور

به‌رسم همیشگی چهارشنبه‌ها، این هفته هم در قسمتی دیگری از مقاله‌های آخر هفته چی بازی کنیم، دو بازی معرفی خواهیم کرد. بازی اول، شوتری اول‌شخص با حال و هوای جنگ جهانی دوم است و بازی دوم هم اثری ساخته سم بارلو که از قضا قرار است به‌زودی هم برای گیم پس منتشر شود و آشنایی با آن، خالی از لطف نخواهد بود. پس در ادامه همراه معرفی بازی‌ها باشید:

جنگ جهانی دوم، برهه‌ای از تاریخ است که تا به امروز بازی‌های ویدیویی مختلفی در ژانر‌های متفاوت با محوریت آن ساخته شده‌اند؛ از آثار شوتری مثل کال آو دیوتی و مدال افتخار گرفته تا بازی‌های استراتژی مثل Company of Heroes. اما یکی از بازی‌های شوتر اول‌شخص متفاوتی که با محوریت این جنگ ساخته شده، Brothers in Arms: Road to Hill 30 است؛ اثری ساخته‌شده توسط استودیو گیرباکس که یوبیسافت هم آن را منتشر کرده است.

Brothers in Arms: Road to Hill 30 محصول سال ۲۰۰۵ و اولین نسخه از مجموعه خودش به‌حساب می‌آید؛ مجموعه‌ای که دنباله‌های مختلفی برای آن و روی پلتفرم‌های متفاوت عرضه شدند که البته جدید‌ترین نسخه‌هایش، آثاری برای پلتفرم موبایل بودند. اما چرا Brothers in Arms: Road to Hill 30 را می‌توان اثری متفاوت در بین شوتر‌های جنگ جهانی اول دانست. بازی، درواقع یک شوتر اول‌شخص تاکتیکی است و در جایی که بازی‌های زیادی شما را در نقش سرباز‌های قهرمان قرار می‌دهند تا یک‌تنه به دل دشمن بزنید، Brothers in Arms: Road to Hill 30 سعی زیادی کرده تا آن حس همکاری تیمی برای موفقیت در یک نبرد بی‌رحم را به‌تصویر بکشد و به‌نسبت زمان خودش هم واقعا در این راه موفق بود.

به‌طور کلی، در اکثر بخش‌های Brothers in Arms: Road to Hill 30، شما در نقش شخصیتی قرار می‌گیرید که باید با هدایت درست سایر نیرو‌ها و دادن دستورها مختلف نظامی به آن‌ها، در مرحله پیش‌روی کنید. انصافا استودیو گیرباکس، این جنبه از بازی را به شکلی واقع‌گرایانه و در عین حال سرگرم‌کننده طراحی کرده و خیلی خوب آن حس قرار گرفتن در نقش یک فرمانده نظامی را که درکنار نیرو‌هایش می‌جنگد، منتقل می‌کند. تنوع خوب دستور‌ها و حس واقع‌گرایانه‌ای که شلیک با سلاح‌های بازی می‌دهد،‌ تاثیر زیادی در گیم‌پلی آن می‌گذارند. رسیدن به چنین سطحی، به‌دلیل وسواس زیادی است که سازندگان، در زمان توسعه بازی داشتند.

طبق صحبت‌هایی که بعدا از رندی پیچفورد، سازنده بازی منتشر شد، تیم توسعه اول از همه سعی زیادی کرده تا منطقه نرماندی را نزدیک به شکل واقعی آن در سال ۱۹۴۴ طراحی کند. از طرف دیگر، آن‌ها با رفتن سراغ نیرو‌هایی که واقعا در جنگ جهانی دوم و عملیات مرتبط با داستان بازی شرکت داشتند، اطلاعات مختلفی به‌دست آوردند و حتی با سلاح‌های مربوط‌به آن زمان از نزدیک کار کردند تا حس واقعی شلیک با آن‌ها را در بازی پیاده کنند. استودیو گیرباکس برای این منظور حتی با جان آنتل، سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا هم به‌عنوان مشاور همکاری کرد و آنتل نظارت دقیقی روی واقع‌گرایانه بودن جنبه‌های تاکتیکی بازی داشت و نکات زیادی را به سازندگان منتقل می‌کرد.

جالب است بدانیم که حتی داستان بازی هم الهام‌گرفته از ماجرای واقعی گروهی از سرباز‌های چترباز ارتش آمریکا بود که تجربه نبرد در منطقه نرماندی را داشتند. به‌لطف این دقت بالا در پرداخت به جزییات، Brothers in Arms: Road to Hill 30 توانست تبدیل به یک شوتر اول‌شخص تاکتیکی با حال و هوای واقع‌گرایانه و در عین حال سرگرم‌کننده در قالب یک بازی ویدیویی شود و برای زمان خودش، به‌خاطر استفاده از نسخه بهبود‌یافته آنریل انجین ۲، گرافیک بسیار خوبی هم داشت. پس اگر این روز‌ها دل‌تان یک بازی شوتر می‌خواهد و برای آثار مرتبط با جنگ جهانی دوم دلتنگ شده‌اید، این بازی گزینه هیجان‌انگیزی برای‌تان خواهد بود که دنباله‌هایش هم ارزش تجربه بالایی دارند.

Telling Lies دومین بازی این هفته است که بین بازی‌های گیم پس این ماه هم قرار دارد و به همین دلیل تصمیم به معرفی آن گرفتم تا افرادی که پیش‌تر سراغش نرفتند، بیشتر با آن آشنا شوند و در این فرصت به تجربه‌اش بپردازند. Telling Lies ساخته سم بارلو است که بازی Her Story را هم در کارنامه دارد و در این بازی هم همان سبک و سیاق Her Story را پیش گرفته است.

در Telling Lies، بازیکنان در نقش شخصیتی قرار می‌گیرند که از انعکاس تصویرش روی مانیتور متوجه می‌شویم که یک زن است. این شخص، به یک هارد با تعداد زیادی ویدیو دسترسی دارد و شما باید با بررسی آن‌ها، متوجه وقایع و اتفاقات مرتبط با شخصیت‌های مختلفی شوید. هدف بازیکنان در بازی، پی بردن به چرایی تحت‌نظر بودن افراد مختلفی است که در ویدیو‌ها با آن‌ها آشنا می‌شویم و برای این منظور، باید ویدیو‌های مختلف را تماشا کنید و با کنار هم قرار دادن سرنخ‌ها، به جزییات ماجرا پی ببرید. البته که در هر نوبت از بازی، زمان محدودی خواهید داشت و پس از به اتمام رسیدن زمان، همه‌چیز از ابتدا آغاز می‌شود و تمام یادداشت‌های شما هم از بین می‌رود. پس باید سعی کنید خیلی چیز‌ها را در ذهن خودتان نگه دارید و با کسب تجربه از هر نوبت بازی، در دفعات بعدی عملکرد بهتری داشته باشید.

در کل، Telling Lies از حیث محتوا به‌مراتب طولانی‌تر از Her Story است و یکی از نقاط قوت آن، بی‌شک نقش آفرینی بسیار خوب بازیگرانی است که نقش کاراکتر‌های بازی را ایفا می‌کنند. حال و هوای واقع‌گرایانه و حس و حال درگیر شدن در یک ماجرای امنیتی و محرمانه، تنش خاصی در بازی پدید آورده و Telling Lies را به اثری درگیر‌کننده تبدیل می‌کنند؛ ویژگی که تحسین منتقدین را هم در پی داشت و بازی توانست امتیاز‌های بسیار خوبی از منتقدین بگیرد. پس اگر با این تعاریف شما هم کنجکاو شدید که درگیر ماجرا‌های این بازی شوید، تجربه آن به‌تان پیشنهاد می‌شود.

در پایان، لطفا نظرات خود را در مورد بازی‌های این هفته با زومجی و کاربرانش به‌اشتراک بگذارید.