سفرنامه ویدیوگیمی من از استانبول و مسابقات زولا ترکیش کاپ ۲۰۱۹
در این سفرنامه که حالت گزارشی هم دارد به آنچه بر من در استانبول و مسابقات زولا ترکیش کاپ ۲۰۱۹ گذشت، می‌پردازم.
در اولین ساعات بامداد روز شنبه ۶ بهمن، همراه با شهریار شاکی به سمت فرودگاه بین‌المللی امام خمینی رفتیم تا به پرواز شماره ۸۷۳ هواپیمایی ترکیش برسیم که قرار بود ساعت ۵:۱۵ تهران را به سمت استانبول ترک کند. طبق هماهنگی‌هایی که انجام شد، مهدی جهانگیری، مدیر مارکتینگ زولا در ایران را ملاقات کردیم تا برای ما از برنامه این سفر دو روزه و بسیار فشرده صحبت کند.
بعد از اینکه مهدی را دیدیم و کمی درباره بازی‌ها و فیلم‌های روز و البته مسابقات زولا گپ زدیم، نوبت به پرواز ما رسید. با چند دقیقه تاخیر، روی آسمان تهران بودیم و سه ساعت بعد، در فرودگاه آتاتورک استانبول به زمین نشستیم. فکر می‌کردیم خیلی سریع داریم پیش می‌رویم تا اینکه سه‌پایه دوربینی که با خود برده بودیم، سر از جای دیگری درآورد و در نهایت بعد از یک ساعت معطلی در فرودگاه، به سمت هتل رفتیم؛ هتل Avantgarde که در نزدیکی میدان تقسیم بود و فقط چند دقیقه با محل برگزاری مسابقات بازی زولا فاصله داشت.
بعد از اینکه وسایل را گذاشتیم و کمی با محیط خو گرفتیم، به سمت محل برگزاری مسابقات رفتیم؛ طبقه منفی دوم یک پاساژ تجاری که دقیقا در وسط خیابان استقلال استانبول قرار داشت تمام و کمال برای زولا و مسابقات آن آماده شده بود. همان دقایق اول، مهدی برای ما از مرکز Non Stop گفت و ما را در آنجا چرخاند تا با گوشه و کنارش آشنا شویم. به محض ورود، با تیم برگزار کننده آشنا شدیم؛ یک استقبال گرم از خبرنگاران خارجی که قرار بود مسابقات را پوشش دهند.
مرکز Non Stop به طور اختصاصی برای بازی Zula و مسابقات آن ترتیب داده شده بود؛ یک محل برگزاری با ۲۵۰۰ متر زیر بنا که شامل همه موارد استانداردی می‌شد که برای برگزاری مسابقات eSports لازم است. نان استاپ، یک بخش برای فروش تی‌شرت و ماگ و پوشیدنی‌های بازی زولا داشت و آن‌طرف‌تر یک کافه بود که به بازدیدکننده‌ها و بازیکنان، قهوه و چای و آب معدنی می‌فروخت. درست چند قدم آن‌طرف‌تر، یک پسربچه مشغول بازی‌ای با نام ZulaVR بود. از مهدی که پرسیدم جواب داد که تولیدکننده‌های بازی زولا و ناشر آن سعی دارند تا یک نسخه مخصوص عینک‌های واقعیت مجازی هم از این بازی به بازار عرضه کنند؛ هرچند آن‌طور که من فهمیدم، هیچ تاریخ دقیقی برای عرضه این نسخه مشخص نشده است.
بعد وارد سالن ابتدایی شدیم؛ یک سالن بزرگ که بیشتر حالت گیم‌نت داشت و اکثرا بچه‌های کم سن‌وسال‌تر، مشغول تجربه بازی زولا بودند. اما اصل ماجرا تازه آغاز شد؛ یک استیج بزرگ با یک نمایشگر غول پیکر، دو نمایشگر فوق‌عریض برای معرفی تیم‌ها و ۱۰ صندلی و سیستم کامل برای دو تیم پنج نفره.
دقیقا روبه‌روی استیج، دو اتاق مخصوص پخش زنده قرار داشت؛ اتاق‌هایی که آماده و مهیا شده بودند تا مسابقات را به صورت زنده و مستقیم برای علاقه‌مندان پخش کنند. در روز دوم مسابقات این فرصت و افتخار را داشتم که چند دقیقه‌ای را از کانال رسمی آپارات بازی زولا در خدمت علاقه‌مندان به بازی باشم. هرچند در گزارش مسابقات بازی‌های ویدیویی بی‌تجربه بودم اما تجربه خوب و لذت‌بخشی بود.
پشت استیج و در راهرویی که کنار آن قرار داشت، هشت اتاق تمرین با تمام امکانات مهیا بود تا تیم‌ها قبل از شروع مسابقات بتوانند آنجا با یکدیگر تمرین کنند و با هم، استراتژی‌هایی را که قرار است به کار ببندند مرور کنند. روی سردر هر کدام از اتاق‌ها، نام یکی از نقشه‌های بازی حک شده بود که البته اسم پرسپولیس هم بر سردر یکی از اتاق‌ها خودنمایی می‌کرد. مرکز نان استاپ همانطور که گفتم، به خوبی برای انجام مسابقات ورزش‌های الکترونیکی مهیا شده بود. طبق صحبت‌هایی که با مهدی جهانگیری و مدیران ترکیه‌ای لوکوم گیمز، ناشر بازی و بقیه اعضای تیم زولا داشتیم، این مرکز همان جایی است که قرار است جام جهانی زولا با ۲۵۰ هزار دلار جایزه در آن برگزار شود؛ مسابقاتی که قرار است ایرانی‌ها هم حتما یک نماینده در آن داشته باشند.
روز اول، مسابقات مقدماتی بود و البته با سالنی خلوت‌تر. با این حال در روز اول یک لایو در اینستاگرام زومجی گرفتیم و سعی کردیم تا شما را بیشتر در حال و هوای مسابقات قرار دهیم. در خلال این لایو هم مهدی صحبت‌هایی درباره بازی و حضور آن در ایران داشت؛ اینکه شرکت سازنده بازی به صورت رسمی در ایران حضور دارد و سرورهای آن‌هم در کشور ما قرار دارند تا بازیکنان بازی بتوانند با کمترین پینگ تایم، بیشترین لذت را از بازی ببرند. روز اول را به گرفتن تصاویر از محل برگزاری مسابقات اختصاص دادیم؛ چون می‌دانستیم اینجا فردا بسیار شلوغ‌تر و البته، هیجان‌انگیزتر خواهد بود.
ساعت ۷ عصر بود که همراه با شهریار و مهدی از مرکز برگزاری مسابقات خارج شدیم. بعد از چرخی که در خیابان استقلال زدیم، تصمیم گرفتیم تا این مدت زمان کم را به کاری بسیار لذت‌بخش اختصاص دهیم؛ پس با راهنمایی مهدی که شهر را خوب بلد بود، به آن طرف استانبول و مرکز مدرن آن رفتیم تا فیلم Aquaman را در سینما ببینیم؛ آن هم 4DX! از جایی که شهریار فیلم را دقیقا شب قبلش و با کیفیت پایین دیده بود، مقاومت زیادی کرد تا نظر ما را به دیدن Creed 2 تغییر دهد، اما مرغ یک پا داشت و ما هم خواهان تماشای 4DX فیلم آکوامن. من تجربه این نوع از سینما را نداشتم؛ پس وقتی اولین بار صندلی تکان خورد و باد به سر و صورتم می‌زد، فکر می‌کردم ساعت خوبی در انتظار من است اما ما فیلم خوبی را برای دیدن در 4DX انتخاب نکرده بودیم! آکوامن از صحنه اول تا سکانس آخرش اکشن بود و این گردن ما بود که شب موقع خواب، درد تکان‌های زیاد صندلی را با خود به هتل آورده بود. جدای از اینکه چقدر آکوامن فیلم خوش ساخت و لذت‌بخشی بود، شب اول با اتفاق جالبی تمام شد و آن هم خوابیدن شهریار وسط تماشای آکوامن روی آن صندلی‌ها بود.
صبح روز بعد ساعت ۹ صبح بیدار شدیم و قبل از اینکه دوباره به سمت مرکز برگزاری مسابقات برویم، با مترو به سمت ایستگاه شیشلی رفتیم تا بعد از خرید از مرکز خرید جواهر، به سمت خیابان استقلال برویم. ساعت ۱۲ ظهر که به محل برگزاری مسابقات رسیدیم، عوامل برگزاری مشغول چیدن صندلی تماشاگران بودند. بعد از اینکه یک مصاحبه با مدیر استودیو لوکوم گیمز، ناشر بازی گرفتیم، منتظر شدیم تا بازی‌ها شروع شوند. دقیقه به دقیقه به تعداد کسانی که برای تماشای بازی‌ها وارد سالن می‌شدند، اضافه می‌شد؛ تا جایی که وقتی نوبت به بازی فینال بین دو تیم گالاتسرای و گیمرز او فیوچر رسید، جا برای نشستن نبود.
بازی فینال بسیار نزدیک بود. با اینکه اکثریت قریب به اتفاق صحبت از برد راحت گالاتسرای می‌کردند اما تیم رقیب تا جایی که توان داشت بازی را به درازا کشاند؛ ولی در نهایت این گالاتسرای بود که توانست رقیب خود را از میان بردارد و قهرمان زولا ترکیش کاپ 2019 شود؛ مسابقاتی که مجموعا ۲۵۰ هزار لیر ترکیه جایزه داشت و سهم تیم قهرمان، ۸۰ هزار لیر بود. بعد از اینکه جوایز و مدال‌ها به تیم‌های اول تا چهارم داده شد، نوبت به این رسید تا با کاپیتان تیم قهرمان مصاحبه‌ای داشته باشیم و از او درباره روند مسابقات بپرسیم؛ تیمی که با این قهرمانی، در مسابقات جام جهانی زولا که اردیبهشت ۹۸ برگزار خواهد شد، یکی از نماینده‌های کشور ترکیه در این مسابقات خواهد بود.
حول و حوش ساعت ۷ که شد، کار ما در مرکز نان استاپ به پایان رسید. به سمت هتل رفتیم تا خستگی این دو روز فشرده و سنگین کاری را از تن بیرون کنیم. صبح روز دوشنبه، فقط دو سه ساعت وقت داشتیم تا استانبول را ببینیم؛ پس به سمت تاریخی شهر رفتیم و از قصر تاریخی کناره ساحلی استانبول و ایاصوفیه دیدن کردیم. این دو ساعت هم به تندی گذشت تا به سمت هتل برویم و با برداشتن وسیله‌هایی که داشتیم، آنجا را به مقصد فرودگاه ترک کنیم.
این دو روز کاری اگرچه بسیار سنگین و فشرده بود، اما لذت زیادی داشت. حسرت هم داشت از اینکه ما هم شاید باید چنین بازی‌ای در کشور داشتیم؛ ما هم باید چنین فضایی برای یک بازی بومی داشته باشیم. بسیاری از کسانی که با من در شبکه‌های اجتماعی در ارتباط بودند یا از طریق لایو زومجی در اینستاگرام در روز اول، سوال‌هایشان را می‌پرسیدند، فکر می‌کردند که زولا یک بازی ایرانی است؛ در حالی که چنین نیست و محل تولد زولا کشور ترکیه است که به صورت رسمی برای ایران هم عرضه شده است.
از این سفر کاری، یک ویدیو هم تهیه کردیم که در پستی جداگانه آن را منتشر کردیم که شامل تصاویری از محل برگزاری مسابقات، سفر ما به استانبول و سایر موارد می‌شود. در ادامه هم می‌توانید مصاحبه زومجی با گنجو آلپ (Genco Alp)، مدیر هلدینگ ناشر بازی زولا و همینطور آیتکین یشبش (Aytekin Yeşbek)، کاپیتان تیم قهرمان را تماشا کنید. امیدوارم از مطالعه این گزارش لذت برده باشید.
دانلود از آپارات | تماشا در یوتیوب
