هر آن چه از بازی Quake Champions می‌دانیم

در طی دو سال متوالی حضور بتسدا در E3، آن‌ها همیشه دست پر به میدان آمدند و اتفاقات خوبی را برای هر گیمری رقم زدند. آن‌ها سال پیش با DOOM نمایشگاه E3 را گرم کردند و امسال نیز با معرفی بازی Quake Champions سالن را به آتش کشیدند. بازی DOOM که سعی داشت یک تیراندازی کلاسیک را به بازیکنان ارایه دهد، وظیفه‌اش را به خوبی انجام داد و حال نوبت به Quake رسیده است. اما همین ابتدای کار باید بدانید که این بازی همانند تیراندازی‌های آرنا مانند Overwatch و Team Fortress 2 نیست. چرا که حس متفاوت آن، حس خونین و نبردهای بسیا‌ر درگیر کننده، در کنار کاراکترهای مختلف همراه با آهنگ گیم‌پلی و گان‌پلی کاملا فوق‌العاده سریع، راه خود را از دیگر تیراندازی‌های هم سبک خود جدا می‌کند.

آخرین شماره اصلی این سری یعنی Quake 4 چیزی حدود ۱۱ سال پیش عرضه شد و بعد از عرضه نسخه فرعی Enemy Territory: Quake Wars، این مجموعه تا همین امسال نیز در خواب عمیقی فرو رفته بود. هرچند طرفداران پر و پا قرص این سری، نام Quake را با بازی Quake Live تا به امروز زنده نگه داشتند. اما به هر حال به نظر می‌رسد که بعد از Doom، استودیو اید سافتور زمان مناسبی را برای باز کردن دوباره چشم‌های سری Quake یافته است. به گفته سازنده بازی عرضه بازی Doom باعث شد تا خیلی از موارد برای ساخت و معرفی بازی Quake مهیا شود. به نظر می‌رسد که موفقیت بازی DOOM و نشستن آن به دل طرفدارانِ این جور بازی‌های کلاسیک، باعث شده تا Quake بدون معطلی به صورت جدی‌تر در دستور کار قرار بگیرد. اما از طرفی دیگر، همان‌طور که رفته رفته جای چنین اثری در بین بازی‌ها خالی می‌شد، سازندگان بزرگ و کوچک بر این فکر افتاده بودند تا با ساخت بازی‌های مشابه، جای خالی این بازی را پر کنند. آثاری مانند Xonotic ،Warsow، یا جدیدترین اثر کلیف بلیزینسکی به نام LawBreaker و از همه این‌ها بزرگ‌تر، نسخه جدید Unreal Tournament کمپانی اپیک نشان می‌دهند که هنوز هم سازندگان تشنه به دست آوردن دل بازیکنان قدیمی و دهه نودی هستند. بنابراین، اید سافتور و بتسدا هرگز دوست نداشتند از قافله عقب بمانند. موفقیت اثری مانند Overwatch نیز کاملا ثابت کرد که یک بازی آرنا اگر به خوبی و با کیفیت بالا ساخته شود و قهرمان‌های آن به قول معروف تو دل برو باشند، مردم به شدت از آن استقبال خواهند کرد.

همانند راهی که Doom پیش گرفته بود، Quake نیز سعی می‌کند تا پلی محکم بین بازیکنان کهنه کار و بازیکنان تازه کار ایجاد کند. یا بهتر است بگویم در عین حال که سعی دارد ذائقه گیمرهای قدیمی را در بازی حفظ کند، در عین حال نیز سعی دارد تا با خلق و خوی جوانان امروزی نیز کنار بیاید. دقیقا همین جا است که موضوع قهرمانان پیش می‌آید. این روزها که بازیکنان به دنبال عمق بیشتری در بازی و گیم‌پلی هستند، ارتباط میان آن‌ها و قهرمانان مختلف به خوبی می‌تواند به ایجاد عمق و دلبستگی به یک بازی کمک کند. هر شخصی دارای شیوه مختلف بازی خود است و اگر تمامی شخصیت‌ها همانند گذشته شکل و شمایلی بسیار نزدیک به هم داشته باشند، این معادله برهم می‌خورد، بنابراین با ایجاد قهرمانانی متفاوت، با ظاهر و نماهایی خوش نقش و نگار همراه با قدرت‌های مختلف، هم می‌توان طیف وسیعی از بازیکنان را پوشش داد و هم عمق خوبی برای یک بازی ایجاد کرد. Quake نیز دقیقا سعی دارد از همین روش پیروی کند.

Quake Champions در ابتدا قرار بود تنها به صورت یک بسته الحاقی برای نسخه گذشته این سری عرضه شود، اما خب همانطور که گفتم، وجود Doom و دیگر بازی‌های آرنا امروزی باعث شد تا نسخه جدید و متحول شده‌ای از Quake به نام Champions شکل بگیرد و تصمیم بر این شد تا برای ساخت آن تماما از ابزار جدید استفاده شود. چرا که اگر این نسخه قرار بود فقط به صورت یک آپدیت ارایه شود، بنابراین باید از همان موتوری که در سال ۱۹۹۹ ساخته شده بود استفاده می‌شد! اما تغییر و استفاده از تکنولوژی‌های امروزی به این معنی نیست که بازی قرار است از ریشه‌های خود دور شود؛ نه خبری از لیست انتخاب اسلحه‌ها «Loadout» خواهد بود و نه ایجاد قوانینی که باعث محدودیت بازیکنان می‌شوند. هر مبارزی قادر است هر اسلحه و نیرویی را که در نقشه وجود دارد به دست آورد. بسته‌های سلامتی، آیتم‌های افزایش قدرت و پدهای افزایش پرش در جای جای نقشه قرار داده شده‌اند، اما در عین حال سیستم حرکت و جنبش هنوز بخش کلیدی بازی را تشکیل می‌دهند و در کنار آن‌ها خیزش‌ها و پرش‌ها با استفاده از راکت نقش مهمی را در مسابقات ایفا می‌کنند. حتی می‌توان گفت اسلحه‌ها نیز برای طرفداران، غریبه نخواهند بود و حسی آشنا به بازیکنان دست خواهد داد؛ اسلحه‌هایی مانند ریل ‌گان، گانتلت گان و نیل گان تماما در بازی حضور خواهند داشت.

در راس تمامی موارد و ستون‌هایی که بازی Quake را همچنان یک اثر کلاسیک نگه داشته‌اند، استودیو اید سافتور مبارزها یا Championها را در بازی قرار داده است. اما قبل از هر چیز باید بگویم که این یک بازی تیراندازی قهرمانی (Hero Shooter) نیست. با اینکه رفتار و شکل و شمایل آن‌ها نسبت به یکدیگر متفاوت است، اما تفاوت کلی آن‌ها در گیم‌پلی به آژنگ و چین‌های خیلی کوچک ختم می‌شود. این تفاوت‌ها اصولا مربوط به سیستم حرکتی هر یک از مبارزین است. به عنوان مثال، مبارزی به نام Ranger وجود دارد که قادر است در نقشه بازی به صورت سرگردان یا بهتر است بگویم نامرتب به این طرف و آن طرف بپرد که در عین حال پرش‌های او سرعت بالایی هم دارند. Ranger یکی از کاراکترهای اصلی سری Quake محسوب می‌شود و ابزاری به نام Dire Orb به همراه دارد. او قادر است با پرتاب این وسیله دقیقا به همان نقطه تلپورت شود. کاراکتر Sorlag نیز از Quake III به این قسمت آمده است و این توانایی را دارد تا اسید پرتاب کند. وظیفه اصلی او در کنترل ازدحام و در شلوغی‌ها به خوبی به چشم می‌آید. مبارز دیگری به نام Anarki وجود دارد که کارایی آن شبیه به Ranger است، اما می‌تواند سرعت بسیار بالاتری نسبت به دیگر کاراکترها داشته باشید؛ چرا که او از وسیله هاوربرد «Hoverboard» مانندی برای حرکت استفاده می‌کند. در عین حال میزان سلامتی و زره او کمتر است اما او قادر است خود را مداوا کند. همچنین مبارزی دیگر وجود دارد که می‌تواند به آن افرادی که بیش از حد در میادین مبارزه کشته می‌شوند کمک کند. او Galena نام دارد و قادر است تا با انداختن توتم یا اجسام نمادین، هم تیمی‌های خود را مداوا کند. اما شاید برای شما سوال پیش بیاید که با وجود بازگرداندن سلامتی به این شکل توسط Anarki یا Galena، آن روش سنتی که بازیکنان باید برای به دست آوردن سلامتی، خوب نقشه را حفظ می‌کردند و آیتم‌ها را به دست می‌آوردند چه می‌شود؟

با این تفاسیر شاید فکر کنید که Quake Champions سعی دارد تا جا پای Overwatch بگذارد، اما خیر اینطور نیست. هر یک از مبارزها تنها دارای یک قابلیت منحصر به فرد هستند و به جز این قابلیت‌های معرفی شده، در بسیاری از راه و روش‌های مبارزه‌ و گیم‌پلی شبیه به یکدیگر طراحی شده‌اند. از طرفی دیگر اید سافتور برای پیکربندی این بازی کاملا از نسخه‌های گذشته استفاده کرده است. سازنده بازی سعی کرده تا با طراحی تنها یک قابلیت منحصر به فرد، و شباهت گیم‌پلی در باقی موارد، بازیکنان را بیشتر روی عملکرد خود متمرکز کند تا انتخاب قهرمان‌های مختلف. یکی از بخش‌های بسیار مهم بازی Overwatch انتخاب قهرمان‌ها است، اما در Quack Champions، انتخاب مبارزین برای مسابقات به سادگی باعث برتری نمی‌شود، بلکه این مهارت هر بازیکن است که کاراکترها را متفاوت نشان می‌دهد. به لطف این که هر یک از شخصیت‌ها تنها یک قابلیت منحصر به فرد دارند و دیگر موارد تقریبا به یک شکل هستند، همانند OVerwatch بر سر انتخاب قهرمان فشاری بر بازیکن وارد نیست. مثلا همانند بازی جذاب بلیزارد مجبور نیستید یک کلاس از گروه پشتیبان را انتخاب کنید یا با مشکل تکراری بودن کاراکترها در یک گروه رو به رو شوید. اما به هر حال باید به یاد داشته باشید که Quake Champion یک بازی تیمی است و عدم هماهنگی با دیگر اعضا کار دست‌تان می‌دهد. استفاده درست از قابلیت‌ها نیز بسیار مهم است. به طور مثال کاراکتری به نام Visor وجود دارد که می‌تواند دشمنان را از پشت دیوارها ببیند. این درست همانند Widowmaker در بازی Overwatch است. اگر کار با او را بلد باشید، به موفقیتی شیرین می‌رسید. یا کاراکتر دیگری به نام Nyx وجود دارد که برای مدتی کوتاه می‌تواند نامرئی شود و دشمن را در مخمصه بیاندازد. اما اگر نتوانید به خوبی از این دو و قابلیت‌ متفاوت آن‌ها استفاده کنید، خب به یک عضو به درد نخور در گروه تبدیل می‌شوید.

مسئله مهمی که اید سافت‌ور از آن آگاه است موضوع مهم بالانس بازی در جریان مبارزات است. شاید برخی از نکات Overwatch باعث برهم زدن بالانس بازی می‌شوند. کاراکترها با هم جور در نمی‌آیند، ابزار و اسلحه‌ها بالانس نشده‌اند یا نقشه‌ها ایرادات جزیی داشته باشند، اما خب این Overwatch است، اولین تجربه بلیزارد در زمینه تیراندازی اول‌شخص آرنا. اما Quake یک موجود بالغ بیست ساله است و طرفداران آن نیز بعد از چندین سال تشنه یک Quake ناب با تکنولوژی‌های جدید هستند. پس عدم بالانس در این بازی مساوی است با طرفدارانی خشمگین که بعد از این همه مدت انتظار، حال و حوصله آپدیت‌های بی‌شمار، آن هم فقط برای ایجاد بالانس در بازی را ندارند. برای جلوگیری از این امر، استودیو اید سافتور از همین حالا با کمک پلیرهای حرفه‌ای سعی بر برطرف کردن اشکالاتی دارد که ممکن است به بالانس بازی ضربه بزنند.

موارد زیادی در گیم‌پلی بازی قرار دارند که Quake را به آن چه که طرفدارها نیاز دارند نزدیک و نزدیک‌تر می‌کند. به طور مثال در این بازی قادر هستیم هر مقدار اسلحه‌ای را که می‌توانیم حمل کنیم و در عین حال هیچ خبری از Load outها یا چنین چیزهایی نخواهد بود. برای به دست آوردن اسلحه‌های مختلف باید به خوبی جای آن‌ها و زمان بارگذاری آن‌ها را یاد بگیرید. اسلحه‌هایی مانند ماشین ‌گان، شات ‌گان، نیل‌ گان، راکت لانچر، لایتنینگ‌ گان و باز گانتلت، پای ثابت اسلحه‌های Quake Champions هستند. علاوه بر اسلحه‌ها، پرش‌ها با استفاده از راکت که به اصطلاع Rocket Jumping گفته می‌شوند، نقش به سزایی در بازی ایفا می‌کنند. Quake Champions یک بازی صرفا زمینی نیست، خیلی از کاراکترها همیشه در حال پرش هستند و مبارزات در هوا نیز صورت می‌گیرد.

بازی Quake Champions ابتدا به صورت یک نسخه بتا در سال ۲۰۱۷ همراه با ۱۲ مبارز منتشر خواهد شد. اما پشتیبانی از بازی سال‌ها ادامه خواهد داشت و اضافه شدن نقشه‌ها و کاراکترهای جدید متوقف نخواهد شد. بسیاری از جزییات و نکات مهم مربوط به بازی نیز در حال طراحی هستند و شکل و عملکرد نهایی آن‌ها زیر بررسی سازندگان قرار دارد. به طور مثال هنوز مشخص نیست سیستم پیشرفت در بازی چگونه عمل خواهد کرد، اما به قول سازندگان بازی، آن‌ها در حال حاضر سعی دارند تا این بازی را بسیار سرگرم کننده بسازند و جوری نباشد که پس از مدتی پلیرها آن را رها کنند. همچنین یکی از تصمیمات مهمی که سازندگان سعی بر رسیدن به نتیجه روی این موضوع دارند، رایگان بودن «Free to Play» این اثر است. بازی Quake Live نیز به صورت رایگان در اختیار بازیکنان قرار داشت، اما در مورد Quake Champions باید صبر کرد و دید.

همچنین این بازی فعلا فقط برای صاحبان پلتفرم رایانه‌های شخصی تدارک دیده شده است، اما با توجه به صحبت‌های سازنده بازی، تمام درب‌ها به روی گیمرهای کنسولی بسته نشده است و احتمال دارد پس از مدتی شاهد عرضه Quake Champions برای کنسول‌ها باشیم.