بازی‌های ویدیویی می‌تواند روند پیری مغز افراد مسن را معکوس کند

ابداع و طراحی فعالیت‌هایی که اثرات پیری بر مغز را معکوس کند، کاری بسیار مشکل و پیچیده است. گروهی از دانشمندان مغز و اعصاب یک بازی ویدیویی طراحی کردند که نشانه‌های امیدوارکننده‌ای از معکوس شدن اثرات پیری روی مغز افراد سالخورده را نشان می‌دهد. حالا محققانی که پشت این بازی ویدیویی و مطالعات به عمل آمده پیرامون آن هستند در تلاش برای اثبات این موضوع هستند که تمرین به وسیله بازی‌های ویدیویی می‌تواند اثرات بسیار خوبی روی مغز افراد مسن داشته باشد.

بازی ویدیویی که به منظور سلامت نگه‌داشتن مغز در حین بالا رفتن سن طراحی شده، طرفداران و مشتاقان زیادی پیدا کرده است.

گلِن اسمیت، دانشمند و محقق مغز و اعصاب کلینیک مایو در روچستر مینسوتا دراین‌باره می‌گوید:

افراد بسیار بسیار زیادی وارد این حوزه و تحقیقات شده‌اند.

مغز انسان نشان داده که قابلیت تغییر ساختار و البته توسعه مهارت‌های جدید را در طول عمر دارد. اگرچه همه محصولات موجود در بازار به وسیله علم و شناخت راجع به مغز افراد پا به سن گذاشته ساخته نشده و به همین منظور قابلیت آن‌ها ثابت نشده است. به همین منظور، اسمیت که روی درمان نشانه‌های اولیه جنون به وسیله بازی‌های ویدیویی مطالعه می‌کند، معتقد است که شک و شبهه بسیار زیادی دراین‌باره وجود دارد. 

آدام گازالِی، محقق مغز و اعصاب دانشگاه کالیفرنیا،‌ این مسئله را با توسعه یک بازی ویدیویی با نام NeuroRacer مورد هدف قرار داده است. این تحقیقات برپایه افزایش عامل حواس‌پرتی به محض بالا رفتن سن و سال بنا شده است. این گروه تحقیقاتی به کمک افراد شاغل در صنعت بازی‌های ویدیویی، محیطی سه‌بعدی طراحی کرده‌اند که مهارت چندوظیفگی را هدف قرار داده است.

بازی NeuroRacer دو کار را به صورت همزمان به بازیکن واگذار می‌کند. بازیکن باید فقط وقتی دکمه را فشار دهد که یک نشانه خاص (مانند یک دایره آبی) روی صفحه به نمایش درمی‌آید و از عکس‌العمل نشان دادن به سایر نشانه‌هایی که روی صفحه پدید می‌آیند، خودداری کند. به عبارت دیگر، مخاطب باید با استفاده از کنترلر، وظیفه کنترل یک اتومبیل را در مسیری مارپیچ بین تپه‌ها را به عهده بگیرد. به محض اینکه بازیکن در مدیریت آشوب موجود در بازی بهتر می‌شود، سرعت محول شدن دو وظیفه ذکر شده هم افزایش می‌یابد. آدام درباره بازی می‌گوید:

دقیقا در این نقطه است که بازی نه آن قدر سخت است که گیج کننده باشد و نه آن‌قدر آسان که حوصله مخاطب را سر ببرد.

در آزمایش اولیه، ۱۷۴ نفر که در دهه دوم تا هفتم زندگی خود بودند این بازی را در حالی که وسیله سنجش امواج الکترونیکی مغز به سرشان وصل شده بود، انجام  دادند.

سپس، ۱۶ نفر از افراد مسنی که در سلامت بودند (سن بین ۶۰ تا ۸۵ سال) این بازی را به خانه بردند تا ۳ بار در هفته و به مدت یک ماه روی لپ‌تاپ خود بازی کنند. سپس آن‌ها به آزمایشگاه برگشتند تا وقتی سنسور سنجش امواج مغز به آن‌ها وصل بود، به بازی کردن بپردازند. قبل و بعد از این تمرین، شرکت کنندگان به منظور اندازه‌گیری مهارت‌هایی نظیر حافظه و دقت، آزمایش‌هایی را انجام دادند.

پس از این تمرین، شرکت‌کنندگان مسن بهبود مهارت چندوظیفگی را نشان دادند. در واقع آن‌ها بهتر از جوان‌های ۲۰ ساله‌ای عمل کردند که تمرینی در این بازی نداشتند. آن‌ها همچنین ۶ ماه بعد و بدون اینکه تمرین بیشتری در بازی داشته باشند ، مورد آزمایش قرار گرفتند.

در عوض، حتی خارج از دنیای بازی‌های ویدیویی، افرادی که به انجام بازی NeuroRacer پرداختند هم بهبودهایی در حافظه و قدرت دقت را شاهد بودند. افراد گیمر در آزمایشی که به حافظه فعال مربوط می‌شد -قابلیتی که چیزی را موقتا در ذهن نگه داشته و دوباره آن را بازخوانی کنیم- سرعت ۱۰۰ میلی‌ثانیه را نشان دادند. در حالی که این بهبود در افرادی که بازی را انجام ندادند یا مجاب به تمرین برای انجام دادن وظیفه‌های همزمان نشدند، مشاهده نشد. گیمرها همچنین در دقت و توجه پایدار هم بهبود پیدا کردند؛ جایی که باید مراقب صفحه نمایش باشند تا سریعا به تغییرات روی آن واکنش نشان دهند.

اسمیت این تغییرات و بهبودها را بسیار شگفت‌انگیز قلمداد کرد در حالی که آن‌ها فقط برای ۱۲ ساعت تمرین کرده بودند. آرتور کرامِر، محقق مغز و اعصاب دانشگاه ایلینوی نیز در تایید صحبت‌های اسمیت اعلام کرد که این نتایج بسیار امیدوار کننده هستند اما اعتقاد دارد یکی از اصلی‌ترین سوالاتی که درباره ارزش بازی‌های ویدیویی وجود دارد این است که می‌تواند افراد مسن را از پرستاری در منزل بی‌نیاز کند؟ سوالی که نمی‌توان به استناد این مطالعه به آن پاسخ داد.

فواید بالقوه بازی‌های ویدیویی ممکن است در مطالعات رفتارشناسی که آینده و روی تعداد افراد بیشتری انجام خواهد شد، ثابت شود. فوایدی که به طور مثال از به‌یادداشتن کارهای روزانه و رانندگی ایمن اشاره کرد.

اگرچه، گازالِی این برنامه را دارد تا با توسعه بازی‌های ویدیویی جدیدتر روی بهبود مهارت‌های دیگر یا درمان افسردگی کار کند.

نظر شما دراین‌باره چیست؟‌ آیا می‌توان در آینده به طور قطع ثابت کرد که بازی‌های ویدیویی می‌توانند روند پیری و کهولت مغز را در افراد مسن ثابت کرد؟

منبع: Wired