تحلیل کنفرانس یوبیسافت در E3 2016

کنفرانس‌های یوبیسافت معمولاً موردانتظارترین لحظات E3 نیستند، اما به توجه به نام‌های بزرگی که در طی سال‌ها توسط این کمپانی فرانسوی ساخته و منتشر شده، می‌توان انتظار معرفی و نمایش بازی‌های خاطره‌انگیز و بزرگی را داشت که حتی یکی از آن‌ها قدرتش را دارد که همه‌ی نگاه‌ها را به سمت یوبیسافت جلب کند. اما امسال در یکی از E3هایی که تقریباً همه‌چیز داشت و حداقل دو کنفرانس عالی در آن برگزار شد، یوبیسافت مسیر کاملاً متفاوتی را پیش گرفت و جایزه‌ی خواب‌آورترین دو ساعت کل نمایشگاه را از آن خود کرد. در انتظاراتمان از کنفرانس یوبیسافت گفتیم که غیر سه چهار بازی از پیش مشخص‌شده، شاهد صحبت در مورد بازی‌های واقعیت مجازی و یک بازی کاملاً جدید نیز خواهیم بود. در انتهای مطلب به شاهکار یوبیسافت یعنی بازی Steep خواهیم رسید که مثلاً قرار بود «سورپرایز» کنفرانس باشد، اما فعلاً اجازه دهید یک دقیقه سکوت کنیم برای بازی‌های موردانتظارمان که توسط دست‌های یوبیسافت زیر خاک دفن شدند و ما را از تمام امید‌هایمان ناامید کردند.

Splinter Cell؟ Prince of Persia؟ یوبیسافت حتی یک Rayman هم معرفی نکرد، چه برسد به بازی‌هایی که گیمرها برای آن سر و دست می‌شکنند. اما فاجعه‌بودن این کنفرانس اصلاً به این دلیل نیست که بازی‌های بزرگ قدیمی یوبیسافت جایی در آن نداشتند، حتی شاید انتظارات ما هم کمی بیش از حد خوشبینانه بود اما خود آن مراسم دو ساعته به قدری اجرای ضعیف و غیرقابل تحملی داشت که نمایش‌های خوبی مثل گیم‌پلی Watch Dogs 2 و For Honor آن طور که حقشان بود، دیده نشدند. درست زمانی که داشتیم کم‌کم دوباره به یوبیسافت اعتماد می‌کردیم و به بازی‌های آینده‌ی این شرکت امیدوار می‌شدیم، با یک کنفرانس کاملاً ناامیدکننده حتی بیش از پیش مطمئن شدیم که دیگر لازم نیست برای هیچ محصولی که از این کارخانه‌ی بازیسازی بیرون می‌آید هیجان‌زده شویم و حتی خبر تصاحب احتمالی این شرکت توسط ویوندی، دیگر آنچنان ناراحت‌کننده به نظر نمی‌رسد. اما یوبیسافت چطور توانست به مرحله‌ی جدیدی از بد بودن دست پیدا کند؟

یوبیسافت طبق معمول کنفرانسش را با رقص و آواز شروع کرد و نسخه‌ی جدید Just Dance را معرفی کرد. هنوز معلوم نیست چرا هر سال یک نسخه از این بازی منتشر می‌شود و هر سال هم پای ثابت کنفرانس است. بعد از نمایش یک تریلر سینماتیک از Tom Clancy's Ghost Recon Wildlands، انتظار داشتیم کم کم موتور کنفرانس روشن شود و شاهد گیم‌پلی‌های جذاب از بازی‌های معرفی شده و احتمالا یکی دو سورپرایز باشیم. Wildlands بازی بدی به نظر نمی‌رسد اما نمایش خنک  و بی‌حالی داشت و با شرایط فعلی بعید است به چیز بهتری از آن نمایش که دیدیم تبدیل شود. گیم‌پلی پخش‌شده از بازی، مأموریت تعقیب و گریز اِل سوئنو، یکی از سردسته‌های کارتل مواد مخدر مکزیک بود که توسط چهار نفر به شکلی کاملاً مصنوعی و از پیش تعیین‌شده بازی می‌شد. خوبیِ بازی این است که می‌توان مراحل آن را به صورت آفلاین و با هوش مصنوعی نیز انجام داد و در این زمینه محدودیتی شاهد نیستیم. Ghost Recon Wildlands در تاریخ ۱۷ اسفند منتشر می‌شود.

ترِی پارکر و مت استون سازندگان سریال South Park دیگر پای ثابت کنفرانس‌های یوبیسافت هستند و امسال هم حضور داشتند، حضوری پررنگ و البته کاملاً غیر ضروری. ما سال گذشته از کنفرانس پی‌سی گیمینگ ایراد می‌گرفتیم که بیش از حد طولانی بود و سازندگان معمولاً حرف خاصی نداشتند و مجری نیز کمک چندانی به جذابیت مراسم نمی‌کرد، اما حالا یوبیسافت هم دقیقاً همان مسیر را رفته و حتی مبل و صندلی هم برای سازنده‌ها فراهم کرده تا ده دقیقه هم که شده، بشینند و راجع به بازی نه چندان پرطرفدار خود حرف بزنند. South Park: Fractured But Whole اصلاً بازی بدی نیست و شاید حتی از تمام بازی‌های نمایش‌داده شده بازخوردهای بهتری کسب کند، اما اختصاص دادن این میزان زمان برای بازی، کج‌سلیقگی برگزارکنندگان کنفرانس را نشان می‌دهد. نمایش‌های چندباره‌ی گیم‌پلی بازی و یکی دو تریلر سینمایی، از همان اوایل کنفرانس نشان داد یوبیسافت چیزی در چنته ندارد و فقط زمان برنامه‌اش را طولانی‌تر کرده است. اما ما همچنان خوشبین بودیم.

از معرفی محتواهای دانلودی جدید The Division که بگذریم، می‌رسیم به یک نمایش نچسب دیگر: Eagle Flight. پالمر لاکی، مؤسس آکیولس به همراه پنج نفر دیگر روی سن آمدند تا کمی از قابلیت‌های این بازی واقعیت مجازی بگویند. این شبیه‌ساز عقاب هم نکته‌ی خاصی نداشت که بخواهیم برای آن هیجان‌زده شویم و فقط نگاه کردن به شش نفر که هدست واقعیت مجازی روی سر دارند و مدام به این‌طرف و آن‌طرف نگاه می‌کنند، حس عجیبی داشت. بازی جدید واقعیت مجازی یوبیسافت که بعد از نمایش Eagle Flight معرفی شد، یک پروژه از دنیای «پشتازان فضا» (Star Trek) بود که چیز زیادی از آن نشان داده نشد و فقط یکی از بازیگران قدیمی این مجموعه روی سن آمد و چند دقیقه‌ای هم او وقت ما را گرفت. ظاهراً یوبیسافت نمی‌داند یک نمایش هرچند کوتاه حتی از نسخه‌ی پیش از آلفای بازی جذاب‌تر از خاطرات یک فرد کاملاً بی‌ربط به دنیای بازی‌های رایانه‌ای است.

اما یکی از نمایش‌های خوب کنفرانس خسته‌ی یوبیسافت، تریلر سینمایی و گیم‌پلی بازی For Honor بود. تریلرهای CG یوبیسافت دیگر زبانزد خاص و عام شده‌اند و این بار هم بازی با یک ویدیوی جذاب همراه شد تا باز هم انتظارات را بالا ببرد. گیم‌پلی نمایش داده شده، از قسمت وایکینگ‌های بازی بود و هرچند سیستم مبارزات آن به طور کلی نکته‌ی جدیدی نداشت، اما جو بازی و تنوع مبازرات سه گروه وایکینگ، سامورایی و شوالیه‌ها می‌تواند وعده‌ی یک بازی نو و تازه را بدهد. For Honor در تاریخ ۲۶ بهمن امسال منتشر می‌شود و اگر حتی به احتمال یک درصد بتواند نمره‌های بالایی بگیرد، باید کلاهمان را بالا بیاندازیم.

همچنان منتظر بودیم که یوبیسافت حداقل به یکی از خواسته‌هایمان جواب مثبت بدهد، اما دو بازی که هیچکس منتظرشان نبود معرفی شدند: نسخه‌ی بعدی بازی Grow Home به نام Grow Up و نسخه‌ی جدید از سری Trials به نام Trials of The Blood Dragon. از بین این دو، می‌توان به بازی Trials of The Blood Dragon امیدوار بود چرا که این سری همیشه بازی‌هایی هیجان‌انگیز و نفس‌گیر داشته اما بازیِ دیگر با توجه به عملکرد نه‌چندان موفق نسخه‌ی قبلی‌اش، بعید است توجه زیادی را به خود جلب کند. اینجا بود که دیگر از معرفی یک Rayman جدید ناامید شدیم چرا که به اواخر کنفرانس نزدیک می‌شدیم (یا حداقل فکر می‌کردیم نزدیک می‌شدیم، چون انتظار نداشتیم ۲ ساعت به طول بیانجامید!) و هنوز نمایش دو بازی بزرگ دیگر مانده بود.

نحوه‌ی نمایش Watch Dogs 2 شاید تنها نکته‌ی واقعاً جالب کنفرانس یوبیسافت باشد. هک شدن گریبان آیشا تایلر را هم گرفت و میان صحبت‌هایش، چراغ‌ها خاموش و روشن شدند و روی نمایشگر بزرگ پشت سر او لوگوی گروه هکر DedSec نقش بست. گیم‌پلی Watch Dogs 2 نحوه‌ی استفاده از گجت‌ها و قابلیت‌های مارکوس هالووی، شخصیت اصلی بازی را نشان داد و از حق نگذریم، گیم‌پلی خوبی را شاهد بودیم. گرافیک بازی در حد معقول بود و ظاهراً یوبیسافت دوباره جرئت نکرده که بازی را روی یک پی‌سی رده‌بالا اجرا کند. نسخه‌ی دوم واچ داگز حدود پنج ماه دیگر و در تاریخ ۲۵ آبان عرضه خواهد شد و آنطور که از شواهد پیداست، اگر همه‌ی مراحل داستانی بازی مانند نمایش E3 باشند، با یک بازی خوب طرف خواهیم بود.

و اما Steep، «سورپرایز» یوبیسافت. یک بازی ورزشی که شامل اسکی، اسنوبرد، چتربازی و لباس پرنده می‌شود و تمرکزش بر روی مسابقات آنلاین است. بازی بدی به نظر نمی‌رسد، اما آیا واقعاً تمام تلاش یوبیسافت برای ساخت یک بازی بزرگ و جدید همین بود؟ آیا ارزش آن را داشت که دو ساعت منتظر این سورپرایز باشیم و با یک بازی معمولی روبه‌رو شویم؟ در شرایطی که بازی‌های اخیر یوبیسافت عملکرد چندان جالبی نداشتند و خود شرکت هم در شرایط خوبی به سر نمی‌برد، می‌شد با ساخت نسخه‌ی جدید از بازی‌های قدیمی حداقل خواسته‌های گیمرها را فراهم کرد و از لحاظ فروش هم تقریباً مطمئن بود. اما ریسک‌های یوبیسافت به ندرت جواب می‌دهند و اگر از بین این چهار بازی بزرگ، باز هم با یک اثر عالی رو به رو نباشیم، کم کم باید با این شرکت فرانسو‌ی دوست‌داشتنی که همه خاطرات خوشی از آن داشتیم خداحافظی کنیم.

تهیه شده در زومجی

---