صحنه پایانی و ترسناک سریال It: Welcome to Derry یک تصمیم دقیقه نودی بوده است
به نقل از گیمزرادار، جیسون فوکس، یکی از شورانرهای سریال It: Welcome to Derry، تأیید کرده که صحنه کوتاه افتخاری و غافلگیرکننده اعضای Losers Club در قسمت هشتم اصلاً در فیلمنامه اولیه وجود نداشته است؛ تصمیمی که در آخرین لحظات گرفته شد، اما حالا یکی از تلخترین صحنههای فیلم It: Chapter Two را عمیقتر و هولناکتر از همیشه میکند.
ادامه این مطلب ممکن است بخشی از اتفاقات قسمت هشتم سریال It: Welcome to Derry را فاش کند.
فوکس که نویسندگی قسمت پایانی فصل اول سریال It: Welcome to Derry را نیز بر عهده داشته است، در گفتوگو با GamesRadar+ توضیح میدهد: «این تصمیم واقعاً در لحظات پایانی گرفته شد. آن صحنه در جریان فیلمبرداریهای دوباره شکل گرفت. فیلمبرداری دوباره بخش طبیعی هر پروژه بزرگی است، اما ما عملاً به انتهای کار رسیده بودیم. مدتها درباره این ایده صحبت میشد که چطور میتوانیم یک اتصال نهایی دیگر با فیلمها ایجاد کنیم. پوستر کودکان گمشده ریچی توزیر را داشتیم، اما دنبال یک قطعه دیگر از پازل بودیم؛ چیزی که پلی مستقیم بین سریال و فیلمها بسازد و حس کند این داستان دقیقاً ما را به آستانه فیلم It: Chapter One میرساند.»
صحنه کوتاه و افتخاری مورد بحث، حضور سوفیا لیلیس در نقش بورلی مارش است؛ صحنهای که در آن بورلی خردسال، گریان روی زمین اتاق بیمارستان Juniper Hill نشسته و به جسد مادرش خیره شده؛ مادری که به شکلی تراژیک خودکشی کرده است. در پایان قسمت هشتم، داستان ۲۷ سال جلو میرود و با اینگرید کرش سالخورده روبهرو میشویم؛ شخصیتی که با وجود نقش مستقیمش در مرگ بیش از ۲۰ شهروند سیاهپوست دری، حالا ظاهری آرام و مهربان دارد.
اما این آرامش دوام چندانی ندارد. او با شنیدن سر و صدا به راهرو میرود و بورلی را میبیند که کنار پدر سواستفادهگرش روی زمین افتاده است. بورلی با چشمانی اشکآلود به اینگرید نگاه میکند و او با لبخندی سرد میگوید: «هیچکس واقعاً توی دری نمیمیره.»
اگر فیلم It: Chapter Two را دیده باشید، حتماً به یاد دارید که پنیوایز در قالب پیرزنی به نام خانم کرش به سراغ بورلی بزرگسال میآید؛ صحنهای بهشدت آزاردهنده که زخمهای قدیمی سواستفاده پدرش را دوباره زنده میکند. حالا اما سریال نشان میدهد که این انتخاب، تصادفی نبوده است.
فوکس در ادامه توضیح میدهد: «این موضوع زمینه آن صحنه در It: Chapter Two را کاملاً تغییر میدهد. حالا متوجه میشویم که دلیل انتخاب این چهره فقط شکنجه روانی بورلی بهخاطر رابطهاش با پدرش نیست. این در واقع کندوکاو در عمیقترین و سرکوبشدهترین خاطره ذهن اوست؛ خانم کرش، کسی که درست در روز وقوع یکی از تلخترین اتفاقات زندگیاش—خودکشی مادرش—با او روبهرو شد.»
با این افشاگری، سریال It: Welcome to Derry نهتنها بهعنوان یک پیشدرآمد عمل میکند، بلکه لایههای روانشناختی تازهای به روایت فیلمهای سینمایی اضافه میکند؛ لایههایی که وحشت پنیوایز را شخصیتر، عمیقتر و بهمراتب بیرحمانهتر از قبل نشان میدهند.