گزارش باکس آفیس: فروش Suicide Squad سقوط کرد و Sausage Party رکورد شکست

این هفته بالاخره بعد از ۸ سال که از آغاز تولید «مهمانی سوسیسی» (Sausage Party) می‌گذرد، کمپانی سونی این انیمیشن را عرضه کرد. این انیمیشن بزرگ‌سالانه‌‌ی افسارگسیخته که مدت‌هاست با تریلرهای تبلیغاتی‌اش طرفداران سرسختی را برای خودش جمع کرده، در آخرهفته‌ی افتتاحیه‌اش بهتر از انتظارات ظاهر شد و ۳۳/۶ میلیون دلار کسب کرد. ساخته‌ی سث روگن و ایوان گولدبرگ که ۱۹ میلیون دلار خرج ساختش شده است در میان فیلم‌های خانواده‌پسندِ جریان اصلی هالیوود اثر بسیار نادری محسوب می‌شود. بنابراین برای محاسبه‌ی عملکرد فیلم باید این موضوع را در مقایسه با انیمیشن‌های معمول سینما در نظر گرفت. این رقم بهترین افتتاحیه‌ی یک انیمیشن با درجه‌بندی سنی R را برای «مهمانی سوسیسی» به ارمغان آورد. همچنین این فیلم به بهترین افتتاحیه‌ی یک انیمیشن در ماه آگوست تبدیل شد و در نهایت در جایگاه هشتمِ بهترین افتتاحیه‌های سث روگن قرار گرفت.

طبق نظر اکثر منتقدان «مهمانی سوسیسی» همزمان فیلم بامزه و تفکربرانگیزی است که به‌طرز هوشمندانه‌ای با پیام‌های زیرمتنی مجموعه «داستان اسباب‌بازی» (Toy Story) شوخی می‌کند و همانند کارهای اخیر روگن و گولدبرگ تمام ویژگی‌هایش به خنداندن تماشاگر خلاصه نمی‌شود، بلکه چیزهای پرمغز بیشتری هم برای ارائه دارد. اما می‌توان گفت مطمئنا اکثر تماشاگران روز افتتاحیه، به خاطر دیدن شوخ‌طبعی مسخره‌ی یک سری مواد غذایی سخنگو و خشونت‌های منزجرکننده‌ای که نصیب آنها می‌شوند به تماشای فیلم رفته‌اند. استقبال از «مهمانی سوسیسی» چندان تعجب‌برانگیز هم نیست. بالاخره امسال، سالِ انیمیشن‌هایی با حیوانات سخنگو بود که می‌‌توان این فیلم را هم دنباله‌روی همان روند دانست. باید صبر کرد و دید آیا این فیلم در ادامه مثل «زندگی مخفی حیوانات خانگی» (The Secret Life of Pets) به یک موفقیت پرسروصدا تبدیل می‌شود یا نه. اما تحلیلگران هم‌اکنون فکر می‌کنند «مهمانی سوسیسی» این پتانسیل را دارد تا تبدیل به اولین انیمیشن بزرگ‌سالانه‌ای شود که از مرز ۱۰۰ میلیون دلار فروش خانگی عبور می‌کند. اتفاقی که اگر بیافتد دست کمی از شگفتی ندارد.

یادمان نرود در تابستانی که اکثر فیلم‌های تکراری سال‌های گذشته چندان با تماشاگران ارتباط برقرار نکردند، «مهمانی سوسیسی» به خاطر ایده‌ی جسورانه‌اش و با توجه به این شرایط شانس بالایی برای جذب مردم دارد. این موفقیت می‌تواند خبر خوبی برای سینماروهایی باشد که آثار متنوع‌تر و شجاعانه‌تری را از هالیوود درخواست می‌کنند. مسئله این است که اگرچه «مهمانی سوسیسی» اولین فیلم با درجه‌بندی R یا بزرگ‌سالانه‌ی امریکایی نیست، اما اولین فیلمی از این نوع است که این‌قدر در بین عموم مردم سروصدا به پا کرده و اولین فیلمی از این نوع است که به چنین فروشی دست پیدا کرده است. اتفاقی که امیدوارم به آثار متنوع‌تری در این حوزه منجر شود و استودیوها به این نتیجه برسند که انیمیشن مدیوم فوق‌العاده‌ای برای ساخته‌‌های اوریجینال‌شان است.

دومین تازه‌اکران گسترده‌ی این هفته «اژدهای پیت» (Pete’s Dragon)، محصول والت دیزنی است که خوشبختانه تبدیل به یکی از بهترین فیلم‌های تابستان امسال شده است. در نتیجه کمی ناراحت‌کننده است که می‌بینیم فیلم در گیشه چندان کارش را عالی شروع نکرده است. این فیلم فانتزی لایو اکشن که بازسازی انیمیشنی محصول سال ۱۹۷۷ است، ۲۱ و نیم میلیون دلار به عنوان افتتاحیه به جیب زد. رقمی که به روشنی خیلی از افتتاحیه‌های ۷۰ و ۸۰ میلیونی فیلم‌هایی مثل «سیندرلا» (Cinderella)، «ملفیسنت» (Maleficent) و «اُز: بزرگ و قدرتمند» (Oz: The Great and Powerful) پایین‌تر است. اما خب، نباید فراموش کنیم که «اژدهای پیت» به هیچ‌وجه به اندازه‌ی فیلم‌های بالا مشهور و پرطرفدار نیست و هیچ ویژگی‌ خاصی (مثل بازیگر مشهور) هم برای جلب‌توجه ندارد. تنها چیزی که مردم را به دیدن این فیلم می‌کشاند، نقدها و این حقیقت است که با یک فیلم پریانی لایو اکشن دیگر از دیزنی طرفیم.

خبر خوب اما این است که دیزنی لزوما انتظار عملکرد یک بلاک‌باستر را از «اژدهای پیت» نداشت. چون بودجه‌ی فیلم فقط حدود ۶۵ میلیون دلار است. پس، این نه تنها شکستی برای دیزنی محسوب نمی‌شود، بلکه به معنای تصمیم درستی از سوی آنها نیز است. اگر دیزنی می‌خواهد بازسازی لایو اکشن داستان‌های پریانی‌اش با قدرت در گیشه ظاهر شود، آنها باید برای همه‌ی سلیقه‌ها فیلم بسازند. «اژدهای پیت» یکی از آن ساخته‌‌های کوچک‌تر اما خوش‌ساختشان است که بخش دیگری از مردم را به خودش جلب می‌کند. بخشی که علاقه‌‌ای به فیلم‌های پرزرق‌و‌برق‌تر و عامه‌پسندترشان ندارند. فعلا تنها سوالی که باقی می‌ماند این است که آیا فیلم در هفته‌های آینده جدول دوام می‌آورد یا نه. اگرچه در ابتدا به نظر می‌رسد فیلمی به این خوبی امکان ندارد مورد استقبال کافی مردم قرار نگیرد، اما این حقیقت را نباید نادیده بگیریم که یک فیلم خانواده‌پسند دیگر در قالب «کوبو و دو تار» (Kubo and the Two Strings) هفته‌ی بعد کارش را شروع می‌کند که از قضا هم بازیگران مشهوری دارد و هم بیشتر از «اژدهای پیت» روی رادار سینماروها بوده است. در هر صورت، ظاهرا این روزها بهشت خانواده‌های سینمادوست است!

آخرین تازه‌اکران این هفته اما «فلورنس فاستر جکینز» (Florence Foster Jenkins) با بازی مرل استریپ است که بعد از اکران در یک هزار و ۵۲۸ سالن سینما، ۶/۵۸ میلیون دلار کسب کرد. این افتتاحیه تقریبا برابر با فیلم قبلی استریپ، «ریکی و فلش» (Ricki and the Flash) است که اوایل آگوست سال پیش کارش را با ۶.۶ میلیون دلار شروع کرد و رفت که ۲۶/۸ میلیون دلار در مجموع به دست بیاورد. تنها تفاوت این دو این است که «فلورنس» چه در زمینه‌ی میانگین امتیاز تماشاگران و چه منتقدان با نتایج بهتری روبه‌رو شده است

اما بالاخره به «جوخه‌ی انتحار» می‌رسیم که برخلاف آتش‌بازی‌اش در هفته‌ی گذشته، این هفته با ۶۷/۳ درصد افت فروش مواجه شد و ۴۳/۷ میلیون دلار فروخت. البته تحلیلگران چنین سقوطی را پیش‌بینی کرده بودند. چون انتظار می‌رفت که بعد از هفته‌ی اول، نقدهای ضعیف فیلم روی فروش آن تاثیرگذار باشد. هم‌اکنون مجموع درآمد خانگی فیلم ۲۲۲/۸ میلیون دلار است. این درحالی بود که فیلم ۵۸ میلیون دلار دیگر از بازار بین‌المللی کسب کرد و مجموع درآمد جهانی‌اش را بعد از ۱۲ روزی که از اکرانش می‌گذرد به ۴۶۵/۳ میلیون دلار رساند. در حال حاضر «جوخه‌ی انتحار» در میان تمام اکران‌های سال ۲۰۱۶ در جایگاه یازدهم قرار دارد و در جدول فیلم‌های لایو اکشن نیز در رده‌ی هفتم جای گرفته است.

جایی دیگر در میان ۱۰ فیلم برتر چارت، «جیسون بورن» (Jason Bourne) بعد از افت فروش عظیم ۶۲ درصدی‌ای که در هفته‌ی دوم تجربه کرده بود، در هفته‌ی سوم اکرانش فقط با ۳۹ درصد افت فروش مواجه شد و با کسب ۱۳/۶ میلیون دلار، مجموع درآمدش را به ۱۲۶/۷ میلیون دلار رساند. اما شگفت‌انگیزتر «مامان‌های بد» (Bad Moms) بود که در هفته‌ی سوم اکرانش تنها با ۱۸/۲ درصد افت روبه‌رو شد و به عنوان یک کمدی بزرگ‌سالانه مجموع درآمد خانگی‌اش را به ۷۱/۴ میلیون دلار رساند که برای فیلمی با بودجه‌ی ۲۰ میلیون دلار عالی است.

جدول ۱۰ فیلم برتر هفته

نگاهی به برخی فیلم‌های تازه‌اکرا‌ن‌شده‌ی این هفته:

مهمانی سوسیسی

Sausage Party

«مهمانی سوسیسی» زندگی مخفی مواد غذایی را به تصویر می‌کشد که برخلاف زندگی مخفی اسباب بازی‌های پیکسار در دنیای بسیار ترسناک، مرگبار و بزرگ‌سالانه‌ای جریان دارد. ماجرا درباره‌ی فرانک (سث روگن)، یک سوسیس و براندا (کریستن ویگ)، یک نان هات‌داگ و دوستانشان است که فکر می‌کنند خریده شدن توسط مشتری‌ها و رفتن به خانه‌ی انسان‌ها به معنای رستگاری و بهشت است اما آنها خیلی زود متوجه می‌شوند انسان‌ها قصد سرخ کردن آنها در روغن داغ و جویدنشان را دارند. از همین سو فرانک و گروهش تصمیم می‌گیرند تا از دست انسان‌ها فرار کرده و به دیگر مواد غذایی هشدار بدهند که چه سرنوشتی انتظارشان را می‌کشد. «مهمانی سوسیسی» یکی از موردانتظارترین فیلم‌های امسال بود. فقط به خاطر اینکه این یکی از انیمیشن‌های بزرگ‌سالانه‌ی انگشت‌شماری است که توسط یک استودیوی هالیوودی ساخته شده است. اما آیا فیلم موفق شده انتظارات‌مان را برآورده کند؟ بله، از قرار معلوم اکثر منتقدان «مهمانی سوسیسی» را اثر دیوانه‌واری توصیف کرده‌اند و آن را تجربه‌ی متفاوتی از انیمیشن‌های معمول سینما دانسته‌اند.

پیتر تراویس که فیلم را دوست داشته در نقدش می‌آورد: «شما با این فکر دیوانه‌خانه‌ی "مهمانی سوسیسی" را ترک می‌‌کنید: چیزی که الان دیدم فیلم بود یا توهم؟ از این حرفم به عنوان تعریف و تمجید برداشت کنید». ریچارد روپر از شیکاگو سان‌تایمز که از فیلم خیلی راضی بوده می‌آورد: «این یکی از نامتعادل‌ترین، کثیف‌ترین، مسخره‌ترین و از لحاظ سیاسی نادرست‌ترین فیلم‌های سال است. همچنین این یکی از بامزه‌ترین‌هایشان نیز است که به روش مریض و منحرفِ خودش حرف‌های هرچند آشکار اما قابل‌تاملی درباره‌ی دنیای دیوانه‌ی ما می‌زند». منتقد سن‌فرانسیسکو کرانیکل به نکته‌ی مهم فیلم اشاره می‌کند: «"مهمانی سوسیسی" بدون‌شک برای همه نیست و درجه‌بندی سنی R فیلم که به درستی داده شده این موضوع را تضمین می‌کند. اما عنصری که فیلم را به اثر قالبا خنده‌دار و بسیار هوشمندی در برابر دیگر بلاک‌باسترهای هم‌رده‌اش تبدیل می‌کند ایده‌هایش هستند». امتیاز متاکریتیک این فیلم ۶۷ است.

اژدهای پیت

Pete’s Dragon

ماجرا از این قرار است که برای سال‌ها است که هیزم‌شکن مسنی به اسم آقای میچام (رابرت ردفورد) برای بچه‌های محل، داستان‌هایی درباره‌ی اژدهای بزرگی که در اعماق جنگل زندگی می‌کند تعریف می‌کند. اما این داستان‌ها برای دخترش گریس (برایس دالاس هاوارد) که جنگلبان است، افسانه‌ای بیش نیستند. تا اینکه او با پسر مرموزی به اسم پیت (اوک فیگلی) آشنا می‌شود که نه خانواده‌ای دارد و نه خانه‌ای و تنهایی به همراه اژدهای سبزی به اسم الیوت در جنگل زندگی می‌کند. «اژدهای پیت» یکی از آن بازسازی‌‌هایی بود که به خاطر فیلمبرداری در مکان‌های طبیعی نیوزیلند، خیلی‌ها را برای دیدنش هیجان‌زده کرده بود. چون حتما خبر دارید که در اکثر بازسازی‌های لایو اکشن انیمیشن‌های کلاسیک دیزنی، به جز بازیگران همه‌چیز CGI است. پس این می‌توانست به یک نفس تازه تبدیل شود. خبر خوب این است که «اژدهای پیت» ناامیدمان نکرده و چنین اتفاقی افتاده است.

کنت توران که فوق‌العاده فیلم را دوست داشته می‌نویسد: «تجربه‌ی "اژدهای پیت" مثل دیدن چیزی است که به نظر منقرض شده است. مخلوقی که به اندازه‌ی همان هیولای آتشین و پرنده‌ای که اسمش را یدک می‌کشد، سحرآمیز و افسانه‌ای است. این یعنی یک فیلم خانوادگی درجه‌یک که برای ندیدنش هیچ بهانه‌ای قابل‌قبول نیست». پیتر دبروگ از ورایتی که از فیلم راضی است، می‌آورد: «یکی از لذت‌بخش‌ترین شگفتی‌های سینمایی امسال. یک فیلم خانوادگی باکیفیت که رویاپردازی جوانان را به جنبش می‌اندازد و به ما یادآور می‌شود که زمانی عبارت "فیلم دیزنی" برای خودش معنا داشت». امتیاز متاکریتیک این فیلم ۷۲ است.

گزارش باکس آفیس هفته‌ی گذشته

---