آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟ | از میس سانشاین کوچولو تا ایتالیایی
در این شماره از مقالات «آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟» در ابتدای به سراغ فیلمی حالخوبکن و البته تا اندازهای تراژیک رفتهایم. پس از آن هم فیلم ایتالیایی را خواهیم دید. یک اثر روسی و پر از استعاره که نقدی است بر سیاست و جامعهای که در آن زندگی میکنیم.
فیلم میس سانشاین کوچولو
فیلم Little Miss Sunshine
- کارگردان: جاناتان دیتون و ولری فاریس
- بازیگران: گرگ کینر
- سال انتشار: ۲۰۰۶
خانوادهای درصدد هستند تا دخترشان را به فینال مسابقه زیبایی برسانند.
سانشاین یک فیلم حالخوبکن است که نامزد چهار جایزه از جمله نامزد جایزه بهترین فیلم در جوایز اسکار شد. ساخت این فیلم به مدت چند سال طول کشید و برای حق پخشاش مشکلات زیادی بهوجود آمد. این فیلم به فروش قابل توجهی هم رسید و بیش از ده برابر هزینهی خودش را فروخت. سانشاین دربردارندهی صحنههای متعددی از زندگی است، روایتی از یک سفر جادهای که با خانوادهای پرچالش همراه میشود و ما را به دنیایی واقعی میبرد. این فیلم با وجود اینکه با یک طنز تلخ رقیق همراه است اما به مخاطب امید میدهد. سفر تراژیک این خانواده با یک فولکس واگن از کار افتاده استعارهای از یک زندگی پرکشمکش است که باید هر جور که شده به سرانجام برسد. این درام انسانی در بطن خود مسائل زیادی را دربارهی زندگی و خانواده واکاوی میکند. سانشاین از آن فیلمهایی است که اگرچه نیش میزند اما درنهایت نیز میخنداند.
فیلم ایتالیایی
فیلم The Italian
- کارگردان: آندری کراوچوک
- بازیگران: نیکولای اسپیریدونوف
- سال انتشار: ۲۰۰۵
وقتی که یک خانوادهی ایتالیایی وانیا را به فرزندی قبول میکنند، او تصمیم میگیرد که بهدنبال مادر واقعیاش بگردد.
سینمای روسیه، سینمای منحصربفرد و استخوانداری است که تحت تاثیر فشارهای سیاسی و اجتماعی دست به خلق آثاری زده که در لایههای زیرین خود مسائل بزرگی را به چالش میکشد. اصلا سینمای کشورهای تحت فشار، فیلمهای فوقالعادهای دارند، آثاری که به صورتی استعاری دست به نمایش روایتهای بزرگی میزنند. این فیلم برخلاف نامش یک اثر روسی است، نامی که با توجه به نوع روایتاش کاملا بهدرستی انتخاب شده است. وانیا قهرمان این قصه روس است نه ایتالیایی اما زمانیکه فقر باشد، تو دیگر هیچ هویتی نخواهی داشت. فیلم ایتالیایی داستان پسر کوچکی است که در یتیمخانهای فرسوده زندگی میکند. زمانیکه خانوادهای ایتالیایی او را به فرزندی قبول میکنند، دیگر بچههای یتیمخانه از روی حسادت او را ایتالیایی صدا میزنند. حال وانیا برای پیدا کردن مادر واقعی خود سفری سخت را آغاز میکند تا دوباره به مادری بپیوندد که هرگز او را ندیده است. جهان این فیلم برای کودکان این یتیمخانه سرد و تاریک است، راه فراری نیست و این کابوسی است که آنها رها نمیکند.
یتالیایی تصویری واقعی از زندگی بخشی از مردمان جامعه یعنی کودکان یتیمخانهها است. فیلمی تأثیرگذار در رابطه با انسانیت، ازدستدادن و بهدست آوردن. ایتالیایی در پس داستان ملودرام خود، استعارهای دربارهی هویت و سرزمین مادری است. فیلمی که نشان میدهد، چگونه حکومتها و دولتها با تصمیمات اشتباه خود، فقر و نابرابری را به جامعه تحمیل میکنند و باعث از بین رفتن هویت انسانها میشوند.