معرفی سریال It: Welcome to Derry | بازگشت به شهر دلقک شیطانی

پس از موفقیت تجاری دو فیلم It، برادران وارنر تصمیم گرفت تا با ساخت داستانی پیش درآمد دنیای دری را گسترش دهد و به ریشه شخصیت پنی وایز بپردازد که این پروژه از یک فیلم سینمایی به یک سریال ترسناک تبدیل شده است. سریال IT: Welcome to Derry در واقع پیش‌درآمدی برای دو فیلم It است و ریشه‌های دلقک قاتل پنی‌وایز و تاریخچه‌ی نفرین‌شده‌ی شهر دری را بررسی می‌کند. اندی موسکیتی که هر دو قسمت فیلم آن را کارگردانی بود، وظیفه ساخت و کارگردانی ۴ قسمت اول سریال را بر عهده داشته است.

جیسون فوکس و برد کین به‌عنوان شورانر در سریال آن: به دری خوش آمدید نقش دارند و بازیگرانی چون تیلور پیج، جوان آدپو، کریس چاک، جیمز رمار، مادلین استو و رودی منکوسو در این سریال ترسناک نقش‌آفرینی کرده‌اند. اما بخش جذاب تیم بازیگران بازگشت بیل اسکاشگورد برای نقش پنی وایز است که باعث شده است هیجان ما برای تماشا سریال دوچندان شود. سریال It: Welcome to Derry در ۸ قسمت تولید شده است که طبق برنامه سریال برای ۳ فصل برنامه‌ریزی شده است که هر فصل ۲۷ سال به عقب خواهد رفت.

البته ساخت فصل‌های بعدی به موفقیت فصل اول بستگی دارد. سریال که اقتباسی از داستا‌ن‌های گفته نشده رمان محبوب استیون کینگ است در سال ۱۹۶۲ جریان دارد و در صورت ساخت فصل‌های بعدی، فصل دوم در سال ۱۹۳۵ و فصل سوم در سال ۱۹۰۸ اتفاق خواهد افتاد و گذشته و ریشه پنی‌وایز را بررسی خواهد کرد. قسمت‌های سریال بامداد دوشنبه هر هفته پخش خواهد شد که البته قسمت دوم به‌خاطر هالووین روز جمعه پخش خواهد شد. در ادامه به بررسی قسمت اول سریال و بخش‌های مختلف آن خواهیم پرداخت و ببینیم آیا توانسته است ترس و وحشت ترس را بازگرداند.

پس از این شروع نسبتا شوکه کننده و قدرتمند که به نحوی آن را می‌توان میخ محکم و قوی برای شروع سریال بدانیم، حالا نوبت به معرفی شخصیت‌های سریال می‌شود. از این نقطه روند سریال تا حد زیادی کند خواهد شد که البته تا حد زیادی طبیعی است، اما مسائلی مثل قلدرهای مدرسه یا قلدری برای افراد آسیب پذیر تا مسائل نژاد پرستی تا حد زیادی تکراری، کلیشه‌ای و خسته کننده شده است. صد البته هدف معرفی شخصیت‌های آسیب‌پذیری است که هر یک می‌تواند قربانی بعدی پنی‌وایز باشد، اما شخصیت‌های بزرگسالی هم در سریال معرفی می‌شوند.

درواقع به‌نظر می‌رسد که ما در حال تماشای یک نسخه جدیدتر از فیلم اول هستیم که حالا داستان جنگ سرد هم به آن اضافه شده است. با اینکه به‌نظر می‌رسد حداقل در ابتدا قرار نیست داستان خیلی جدید و ساختار شکنی را شاهد باشیم، سریال تلاش می‌کند تا از دلایل موفقیت فیلم اول پیروی کند تا به سرنوشت فیلم دوم دچار نشود. اما فیلم به خوبی داستان اولیه را شکل می‌دهد و کم کم از فضای مدرسه دور می‌شود تا به داستان اصلی برسیم و آن هم این است که آن شب چه اتفاقی برای متی رخ داده و آیا او هنوز زنده است؟

اما صحنه‌های ترسناک سریال It: Welcome to Derry یک تفاوت عمده با فیلم‌ها دارند. با اینکه همچنان شاهد جامپ اسکر هستیم، حداقل در قسمت اول این صحنه‌ها به شکلی طراحی و به تصویر کشیده‌ نشده‌اند که آزار دهنده باشند یا به زور تلاش کند بیننده را بترساند. البته در قسمت اول واقعا شاهد صحنه خیلی ترسناکی هم نیستیم، اما طراحی جذاب و خوبی دارند؛ حتی با اینکه خیلی ایده‌های جدیدی در آن‌ها دیده نمی‌شود. نداشتن نوآوری بدون شک نکته مثبتی نیست، اما نمی‌تواند هم منفی باشد؛ اگر همان ایده‌های تکراری به درستی و خوب اجرا شوند.

اما سریال رفته رفته داستان خود را شکل می‌دهد و روند سریال به سمتی می‌رود که انتظارش را داریم؛ حتی با اینکه شباهت‌های غیر قابل انکاری به فیلم اول دارد. بااین‌حال برای ادامه تماشا سریال بدون شک نیاز به پایانی داریم که باعث شود مجاب شویم قسمت بعدی را تماشا کنیم و این سریال همین پایان را به ما می‌دهد. پایان سریال تا حدی شوکه کننده است؛‌ چرا که خشونتی به خرج می‌دهد که شاید انتظارش را تا میانه‌های سریال نداشتیم، اما در همان قسمت اول شاهد آن هستیم تا سریال بتواند ببیننده خود را حفظ کند.

پایان سریال سوالات زیادی در مورد هیولایی که معرفی شده است، سرنوشت بچه‌ها، پنی‌وایز الان کجا است، واقعیت پشت منطقه ممنوعه پایگاه نظامی دری چیست و اینکه واقعا چه اتفاقی برای متی رخ داده است، مطرح می‌شود. سریال با طرح چنین سوالاتی شروع قدرتمندی دارد و در صورتی که به هر سوال به درستی پاسخ دهد می‌تواند کاری را که فیلم‌های آن انجام ندادند انجام دهد. از طرفی باید ببینیم سریال چقدر می‌تواند به گذشته و ریشه پنی‌وایز بپردازد؛ مخصوصا که هر فصل قرار است به عقب برود و باید بتواند دلیل مناسبی ارائه کند که فصل‌های بعدی را نیز دنبال کنیم.

سریال It: Welcome to Derry در اولین گام موفق عمل کرده است و نوید یک اقتباس آزاد از یکی از بهترین و محبوب‌ترین رمان‌های ترسناک استیون کینگ را می‌دهد. اگرچه سریال از نظر اجرای صحنه‌های ترسناک یا نوع روایت کار جدیدی انجام نمی‌دهد،‌ اما همان ایده‌ها را به درستی اجرا می‌کند و همچنین نمی‌خواهد به زور بیننده خود را بترساند. پس سریال از جامپ اسکرهای ضعیف یا زیاده‌روی در استفاده از آن فعلا دوری کرده است و باید پس از پایان خونین قسمت اول سریال می‌تواند روند فعلی را تا ورود پنی‌وایز حفظ کند یا در ادامه شاهد اتفاقات دیگری خواهیم بود.