آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟ | از دریاچه شیمر تا حفاری
در این شماره از مقالات «آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟» به‌سراغ دو اثر جذاب از نتفلیکس خواهیم رفت. در ابتدا فیلم کمتر دیده شده‌ی دریاچه شیمر را خواهیم دید و بعد از آن یکی از بهترین و دیده‌شده‌ترین آثار این پلتفرم چند سال اخیررا خواهیم دید.
فیلم دریاچه شیمر
فیلم Shimmer Lake
- کارگردان: اورن اوزیل
- نویسنده: اورن اوزیل
- بازیگران: بنجامین واکر، رین ویلسون
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۷
یک پلیس محلی ماموریت دارد تا از راز سه جنایتکار در شهری کوچک پرده بردارد.
دریاچه شیمر یکی از بهترین و البته کمتر دیده شده‌‌ترین آثار نتفلیکس است. این فیلم نئونوآر جنایی که اولین تجربه کارگردان‌اش بود توجه مخاطبان را به خود جلب کرد. اورن اوزیل اولین قدم در مسیر کاری‌اش را طوفانی شروع کرد و دریاچه شیمر در سال ۲۰۱۷ توانست عنوان یکی از بهترین فیلمنامه‌های غیراقتباسی را به‌دست آورد. دریاچه شیمر با ساختار خلاقانه و غیرخطی خود روایت‌اش را در طول یک هفته پیش می‌برد اما به شیوه‌ای معکوس. داستان به صورت تکه‌تکه روایت می‌شود و فیلم از زمان حال شروع شده و روز به روز به عقب برمی‌گردد تا به ابتدای قوس داستانی برسد، یک استراتژی قدرتمند که به فیلم جذابیت خیره‌کننده‌ای بخشیده است.
درواقع این فیلم به‌خاطر سبک و شیوه‌ی روایت‌اش است که برای مخاطب و منتقد اینقدر جذاب به چشم می‌آید. این فیلم شاید شما را به یاد ممنتو بیندازد اما دریاچه شیمر به هیچ‌وجه یک کپی نیست. درواقع خیلی ناعادلانه است که ما اثر را یک کپی از ممنتو نولان بدانیم.
این درام معمایی و جنایی که به ترتیب زمانی معکوس روایت می‌شود، یک کمدی سیاه نیز هست. فیلم با مسخره جلوه دادن ماموران اف‌بی‌آی دست به ایجاد فضایی متفاوت نسبت به فیلم‌های کلاسیک پلیسی و معمایی می‌زند و از این طریق یک کمدی با لحنی تلخ را خلق می‌کند. دریاچه شیمر برای کسی که اولین تجربه کارگردانی‌اش را تجربه کرده اثری درخشان است. فیلمی که توانسته به یک ترکیب ژانری فوق‌العاده برسد و المان‌های ژانری را به‌خوبی با یکدیگر ترکیب کند.
فیلم حفاری
فیلم The Dig
- کارگردان: سایمون استون
- بازیگران: کری مولیگان، ریف فاینز
- سال انتشار: ۲۰۲۱
زنی با یک بیماری لاعجلاج تصمیم به حفاری خانه‌اش می‌گیرد و روابط عاشقانه‌ای را آغاز می‌کند.
حفاری یکی از فیلم‌های موفق نتفلیکس است که توانست توجه مخاطبان را به خود جلب کند. این فیلم که براساس یکی از داستان‌های جان پریستون ساخته شده اتفاقاتش بر اساس یک داستان واقعی حفاری باستان‌شناسی است که در سال ۱۹۳۹ در ساتن هو انجام شد. دقت تاریخی این فیلم تا حد بسیار زیادی رعایت شده اما برخی اتفاقات بخاطر مصالح سینمایی حذف یا اضافه شده‌اند. فیلم حفاری درام عاشقانه‌ای است که آرام‌آرام پیش می‌رود و رازهای خود را برملا می‌کند. از طرفی هم زیرمتن‌هایی از جنگ همراه‌اش است که با توجه به عنصر حفاری یک استعاره‌ی زیبا را در فیلم شکل می‌دهند.
استعاره‌ها و مضامین فرعی در این اثر به وفور یافت می‌شوند. فیلمساز جنگ، بیماری، حفاری و باستان‌شناسی را در یکدیگر می‌آمیزد تا از آن‌ها معانی سنگین اما شاعرانه‌ای را خلق کند. این فیلم اثری درباره‌ی حفاری و باستان‌شناسی نیست، بلکه استعاره‌ای است آرام و تاثیرگذار درباره‌ی مرگ و میراث جنگ جهانی دوم.