جمله های ماندگار انیمه برزرک؛ انسان، فراتر از هیولا!

گاتس، مزدوری سرگردان که شمشیری عظیم در دنیای برزرک در دست دارد، معمولاً ترجیح می‌دهد تنها کار کند. اما وقتی او به‌طرز غافلگیرکننده‌ای در دوئل با گریفیث، رهبر جاه‌طلب و کاریزماتیک گروه مزدور باند شاهین شکست می‌خورد، خود را در این گروه می‌یابد. در عرض سه سال گاتس به یک فرمانده در این گروه تبدیل می‌شود و با قدرت عظیمش، به‌همراه رهبری گریفیث، باند شاهین به‌خاطر تسلط بر هر نبردی مشهور می‌شود. اما با هدف تاریک و خودخواهانه‌ گریفیث، موفقیت‌های آن‌ها در نبردها در نهایت به بهایی سنگین تمام می‌شود.

در واقع این مجموعه نمادی از چیزی است که طرفداران انیمه هنگام فکر کردن به یک فانتزی تاریک و به‌شدت سیاه در نظر دارند. در دنیایی که در حال سقوط به تباهی است، هر اتفاق وحشتناکی که می‌تواند رخ دهد، رخ می‌دهد. این اثر به‌طور بی‌امان ناراحت‌کننده، خشن، ناامیدکننده و از نظر اخلاقی خاکستری است. اما با تمام تلخی و درد، این انیمه و شخصیت‌هایش عمق خاصی دارند که به‌دقت مفاهیم اراده آزاد، پایداری، ارتباطات انسانی و فساد را بررسی می‌کند و با هر سختی، حکمتی به‌دست می‌آید؛ مانند این جملات از مانگا و انیمه برزرک که توسط ComicBook جمع‌آوری شده است، در ادامه با بهترین آن‌ها بیشتر آشنا می‌شویم.

«تلاش کن، بجنگ، تقلا کن! تنها همین است که شمشیر کسی می‌شود که با مرگ روبه‌رو می‌شود!»

- شوالیه اسکلت ، برزرک، جلد ۹، چپتر ۳۷

شوالیه اسکلت به‌عنوان یک نشانه‌ی شوم در مقابل گاتس ظاهر می‌شود و او را از خسوف و وحشت‌های آینده باخبر می‌کند. در ‌حالی‌که گاتس (و صادقانه بگویم هر کسی که به‌اندازه کافی بدشانس باشد و در آن دنیا وجود داشته باشد) با جهنمی مطلق پر از هیولاهای شیطانی، وحشت‌های روانی و جسمی که هیچ‌کس نباید با آن‌ها روبه‌رو شود و انسان‌های بی‌رحم دیگر دست‌وپنجه نرم می‌کند، او هنوز هم به‌نحوی قدرت مبارزه را پیدا می‌کند. و همان‌طور که شوالیه اسکلت توضیح می‌دهد، گاهی اوقات حتی زمانی که همه‌چیز تاریک به‌نظر می‌رسد، اراده محض برای بقا کافی است.

«چرا من همیشه... وقتی همه‌چیز را از دست دادم، متوجه می‌شم؟»

- گاتس، برزرک، جلد ۱۲، چپتر ۷۱

گاتس شاید یک جنگجوی سرسخت باشد، اما کاملاً نسبت به اذعان به چیزهای واقعاً مهمی که ممکن است از دست بروند، مصون نیست؛ به‌ویژه وقتی نوبت به یادگیری از اشتباهات و تشخیص آنچه قبلاً در دسترسش بوده، می‌رسد. دیدگاه پس‌نگر ممکن است واضح باشد، اما نیاز به تمرین دارد تا بتوانیم اعتراف کنیم که اشتباه کرده‌ایم و با فروتنی از آن یاد بگیریم، تا امیدوارم چنین حماقتی را تکرار نکنیم. متأسفانه بی‌حاصلی چرخه‌ای گاهی برنامه‌های دیگری دارد. پس از نجات گریفیث، درک وحشتناک گاتس، رویدادهای وحشتناک‌تری را که به‌زودی به راه می‌افتند، پیش‌بینی می‌کند.

«حتی اگه چیزی که از دست رفته رو به زور برگردونی... دیگه مثل قبل نمیشه.»

- گاتس، برزرک، جلد ۳۳، چپتر ۲۸۷

گاتس با وجود تلاشش برای دوباره سرهم کردن ذهن شکسته کاسکا، اذعان می‌کند که تنها مسیری که در زندگی می‌توان حرکت کرد، به سمت جلو است. گاتس با بدن شکسته و کاسکا با ذهن شکسته، هر دو زمان و سختی‌ها به آن‌ها و کسانی که برایشان عزیز است، رحم نکرده‌اند؛ به همان اندازه که او آرزوی بازگشت به قبل از خسوف را دارد، می‌داند که چنین تلاشی چیزی جز یک خیال خام نیست.

گاتس پس از خسوف، بلوغ و رشد عاطفی زیادی نشان می‌دهد و اذعان می‌کند که باید در نهایت از سختی‌های موجود عبور کند، نه این‌که در گذشته غرق شود. ما ممکن است اغلب در نوستالژی غرق شویم و برای گذشته آرزو کنیم و اگرچه خوب است که خاطرات شیرین و ریشه‌هایمان را قدر بدانیم، اما در نهایت باید برای خلق آینده‌ای بهتر تلاش کنیم.

«انتقام چیزیه که باید توی خون خیس و تیزش کنی... هرچی بیشتر تیزش کنی، بیشتر زنگ می‌زنه، پس دوباره تیزش می‌کنی. در نهایت چیزی که باقی می‌مونه یه توده زنگ‌زده و آهن قراضه‌ست.»

- گودو، برزرک، جلد ۱۷، چپتر ۱۲۹

در حالی‌که نفرت و عطش برای خون بیشتر، شیاطین را در دنیای برزرک به حرکت درمی‌آورد، متأسفانه بسیاری از انسان‌ها را نیز به حرکت درمی‌آورد و آن‌ها را از هیولاهایی که با آن‌ها روبه‌رو می‌شوند، بهتر نمی‌کند. سخت کردن قلب می‌تواند انسان را نسبت به رشد مثبت کور کند و باعث شود از سختی‌ها فرار کند، به‌جای این که با آن‌ها روبه‌رو شود و از آن‌ها عبور کند. اذعان به غم و اندوه، انسان را ضعیف نمی‌کند. برعکس، به او اجازه می‌دهد تا آن را بشناسد و بر آن غلبه کند، به‌جای این که اجازه دهد به یک نفرت غرق‌کننده تبدیل شود که به تلاشی بی‌حاصل و چرخه‌ای برای انتقام منجر می‌شود و به احتمال زیاد و به‌طرز کنایه‌آمیزی، در نهایت به خودتخریبی می‌انجامد.

«چرا بیشتر مردها دست به چنین کارهایی می‌زنن که فقط به خونریزی ختم می‌شه؟»

- پرنسس شارلوت، برزرک (۱۹۹۷)، اپیزود ۹

واقع‌بین باشیم؛ بانوان در دنیای برزرک قطعاً با برخی از وحشیانه‌ترین سختی‌ها روبه‌رو می‌شوند. در یک نقطه، گاتس حتی به کاسکا به‌خاطر یک جنگجوی زن کوچک و شکننده بودن ایراد می‌گیرد که بسیار بی‌ادبانه است. به هر حال بیشتر خونریزی در این مجموعه توسط مردان به وجود می‌آید. «پسرها، پسر هستند»، درست است؟

«تلاش کن. مبارزه کردن فقط برای مردن نیست. به تلاش ادامه بده و ادامه بده تا به پایان پایان‌ها برسی، بعدش باز هم تلاش کن.»

- جودو، برزرک، جلد ۱۳، چپتر ۸۱

جودو همان‌طور که دوری در یافتن نمو می‌گوید: «فقط شنا کن»، در اصل به هم‌قطاران تلاشگرش می‌گوید: «فقط به تلاش ادامه بده». اقتصاد بد است؟ فقط به تلاش ادامه بدهید. بازار کار وحشتناک است؟ فقط به تلاش ادامه بدهید. یک ارتش کامل از شیاطین تو را دنبال می‌کند؟ فقط به تلاش ادامه بدهید. یک سری بدشانسی مداوم به سراغت می‌آید؟ فقط به تلاش ادامه بدهید. گاهی اوقات استقامت و صبر ساده‌ترین راه برای در نهایت غلبه کردن است. حریف را خسته کنید. با تلاش پیروز شوید.

«این زندگی توئه. هر کاری که می‌خوای باهاش بکن.»

- گاتس، برزرک، جلد ۳، چپتر ۸

در‌حالی‌که زمینه این نقل قول دقیقاً الهام‌بخش نیست و با توصیه گاتس به «خودتخریبی» همراه است که قطعاً نباید تأیید شود، اما احساس ملایم‌تری مانند «از تلاش برای زندگی‌ای که رؤیایش را داری، نترس» چیزی است که هر کسی می‌تواند آن را به دل بگیرد. (به جز زمانی که مربوط به انجام کاری باشد که به نفع شما نیست و همچنین گریفیث. او باید در پیگیری رؤیایش کمی آرام بگیرد). اما به غیر از رفتارهای خودتخریبی یا گریفیث، تا زمانی که رؤیاها و اهدافت از نظر اخلاقی درست هستند، دنبالشان کنید.

«پاداش جاه‌طلبی بیش از حد... خودتخریبی است.»

- گاتس، مانگا برزرک، جلد ۲، چپتر ۲

خواه گاتس در مورد خودش صحبت کند یا سرنوشت گریفیث را پیش‌بینی کند، مفهوم یکی است: تعیین استانداردهای بیش از حد بالا و هدف‌گذاری برای یک هدف کاملاً غیرواقعی، تنها به ناامیدی منجر می‌شود. در حالی‌که هدف‌گیری برای ماه و راضی شدن به فرود در میان ستارگان یک چیز است، اما «پرواز بیش از حد نزدیک به خورشید» می‌تواند به‌معنای سقوط یک نفر باشد.

«درست می‌گی، ما فناپذیر و شکننده‌ایم. اما حتی اگه شکنجه یا زخمی بشیم، برای زنده موندن می‌جنگیم.»

- گاتس، برزرک (۱۹۹۷)، اپیزود ۱

گاتس در حین شکنجه بارون با تیر، برای هیولا توضیح می‌دهد که چگونه، اگرچه موجودات فانی و «پست‌تر» مانند انسان‌ها ممکن است ذاتاً آسیب‌پذیر باشند، اما شکنندگی جسمانی آن‌ها به‌معنای ماهیتی شکننده نیست. در‌حالی‌که ممکن است به‌نظر برسد چکش واقعیت تلخ به‌سادگی هر موجود فانی را در مسیر خود له می‌کند، اما برعکس، کسانی که اراده برای تحمل دارند، در واقع با قدرت برای انجام این کار ساخته می‌شوند. این نقل قول، درک گاتس از اهمیت داشتن اراده‌ای پایدار برای بقا با وجود رنج، شرایط نامساعد و سرنوشتی ظاهراً تلخ را نشان می‌دهد. او واقعاً یک «تلاشگر» است که با وجود مبارزه، به تلاش ادامه می‌دهد.

«من انسان اصیلم، تا اعماق وجودم. منو با شما هیولاهای غیرعادی اشتباه نگیر.»

- گاتس، مانگا برزرک، جلد ۳۱، چپتر ۲۷۵

در ادامه تأکید گاتس بر این‌که انسان‌ها به‌عنوان موجودات فانی آن‌قدرها هم که هیولاها و شیاطین فکر می‌کنند ضعیف نیستند، او در ادامه تأکید می‌کند که انسان بودن در واقع او را بهتر می‌کند. گاتس یک تلاشگر است که حداقل به‌اندازه کافی عزت نفس دارد تا تشخیص دهد که او ممکن است یک انسان ساده باشد، اما یک انسان تلاشگر بودن قطعاً بهتر از یک هیولا بودن است.