چرا برای پلوریبوس، سریال جدید خالق بریکینگ بد، هیجان‌زده‌ایم؟

وینس گیلیگان، خالق سریال‌های ماندگار Breaking Bad (بریکینگ بد) و Better Call Saul (بهتره با سال تماس بگیری) پس از سال‌ها با پروژه‌ای تازه بازگشته است. این بازگشت به خودی خود هیجان‌انگیز است، اما آنچه که سریال Pluribus (پلوریبوس) را از آثار دیگر متمایز می‌کند، جسارت وینس گیلیگان در ترک قلمرو جنایی و ورود به ژانری کاملا متفاوت است. این نمایش نه‌تنها یک اسپین-آف دیگر در دنیای بریکینگ بد نیست، بلکه اثری علمی-تخیلی است که وعده تحولی بزرگ را می‌دهد.

هیجان پیرامون سریال پلوریبوس تنها به نام خالقش محدود نمی‌شود، بلکه از وعده یک رویکرد متفاوت در داستان‌پردازی نشئت می‌گیرد؛ رویکردی که در آن وینس گیلیگان قصد دارد تا مضامین مورد علاقه خود را در بستری کاملا تازه به تصویر بکشد. این تغییر رویه، نشان از آمادگی وینس گیلیگان برای ریسک‌پذیری و کشف افق‌های تازه دارد. برای درک بهتر این تحول، می‌توان یک نگاه کلی به تکامل مسیر هنری گیلیگان انداخت و نقاط مشترک و تفاوت‌های این سه سریال کلیدی را مقایسه کرد.

سریال پلوریبوس برای پخش در تاریخ ۱۶ آبان ۱۴۰۴ (۷ نوامبر ۲۰۲۵) از شبکه +Apple TV در نظر گرفته شده است. با اینکه اطلاعات کمی از این نمایش علمی-تخیلی منتشر شده است، همین جزئیات اندک هم سطح انتظارات را به‌شدت افزایش داده است. یکی از قابل توجه‌ترین جنبه‌های این پروژه، اعتماد بی‌حدوحصر اپل تی‌وی پلاس به وینس گیلیگان است. این سرویس استریم دو فصل کامل از سریال را بدون نیاز به تولید قسمت آزمایشی و بررسی بازخورد سفارش داده است. در صنعت تلویزیون که هرگونه سرمایه‌گذاری با دقت و وسواس زیادی انجام می‌شود، این اقدام نشان‌دهنده اعتبار و شهرت بی‌نظیر یک خالق محتوا است. یک پلتفرم بزرگ تنها زمانی میلیاردها دلار را روی یک پروژه سرمایه‌گذاری می‌کند که از موفقیت و نبوغ خالقش اطمینان داشته باشد. این تصمیم اپل، به خودی خود به‌عنوان یک مهر تأیید بر کیفیت پلوریبوس عمل می‌کند و هیجان مخاطبان را بیش از پیش افزایش می‌دهد.

خلاصه داستان Pluribus به همان اندازه که کوتاه است، مرموز و جذاب به‌نظر می‌رسد: «بدبخت‌ترین فرد روی زمین باید جهان را از خوشبختی نجات دهد.» این شعار غیرمعمول، بلافاصله ذهن مخاطب را درگیر مفاهیم عمیقی می‌کند. درکنار وینس گیلیگان، بازگشت ری سیهورن، بازیگر نقش کیم وکسلر در Better Call Saul، به‌عنوان بازیگر اصلی پلوریبوس، یکی از عوامل کلیدی افزایش هیجان است. این هنرپیشه در آثار قبلی گیلیگان عملکرد درخشانی داشت و انتظار می‌رود که در این سریال نیز نقش حیاتی و چندلایه‌ای ایفا کند. این انتخاب نشان می‌دهد که گیلیگان همچنان به بازیگران مورد اعتمادش وفادار مانده است و از همان ترکیب برنده در مسیر خلق جهان‌های تازه بهره می‌گیرد؛ ترکیبی از روایت جسورانه، بازی‌های روان‌کاوانه و شخصیت‌پردازی‌هایی که تا مدت‌ها در ذهن مخاطبین باقی می‌مانند.

وارونگی دراماتیک: از سقوط به رستگاری

وینس گیلیگان در آثار قبلی خود، الگویی منحصربه‌فرد را در داستان‌پردازی دنبال کرده است؛ الگویی که آن را «تبدیل یک شخصیت از آقای چیپس [نماد شخصیتی ساده، خوش‌قلب و دوست‌داشتنی] به صورت‌زخمی [نماد یک جنایت‌کار بی‌رحم]» توصیف می‌کند. والتر وایت در بریکینگ بد یک معلم شیمی معمولی بود که در مسیر تبدیل به یک قاچاقچی بی‌رحم، تمام اصول اخلاقی خود را زیر پا گذاشت. این تغییر، یک روند تدریجی از فساد و سقوط اخلاقی بود که هر تصمیم کوچک، زنجیره‌ای از پیامدهای فاجعه‌بار را به دنبال داشت. همین مفهوم در سریال Better Call Saul نیز تکرار شد؛ جایی‌که جیمی مک‌گیل به‌تدریج هویت حقوقی و اخلاقی خود را از دست داد و به وکیلی بی‌اخلاق تبدیل شد.  

اما سریال پلوریبوس شبکه اپل تی‌وی پلاس این فرمول را به‌شکلی دراماتیک وارونه می‌کند. در‌حالی‌که آثار قبلی وینس گیلیگان درباره «سقوط» بودند، به‌نظر می‌رسد که این سریال درباره «رستگاری» باشد. قهرمان داستان از نقطه‌ای منفی (بدبختی) کارش را آغاز می‌کند و هدفش نه کسب قدرت یا ثروت، بلکه نجات جهان از یک نیروی به‌ظاهر مثبت (خوشبختی) است. این پیچش داستانی، هواداران را به وجد می‌آورد؛ زیرا نشان می‌دهد که گیلیگان نه‌تنها فرمول موفق خود را تکرار نمی‌کند، بلکه در حال کشف مسیر خلاقانه جدیدی است. این کارگردان ازطریق یک واژگونی ماهرانه، همان‌قدر که در به‌تصویرکشیدن انحطاط انسانی استاد است، شاید در روایت داستان رستگاری نیز تبحر خود را نشان دهد. این یک ریسک‌پذیری هوشمندانه است که تنها یک داستان‌گوی برجسته می‌تواند آن را به این شکل به‌کار گیرد.

مضامین فلسفی: از غرور تا اجبار به خوشبختی

یکی از دلایل موفقیت وینس گیلیگان، توانایی این کارگردان در بررسی مضامین فلسفی عمیق در قالب درام‌های سرگرم‌کننده است. در بریکینگ بد، غرور والتر وایت و تأثیرش بر زندگی این کاراکتر و اطرافیانش محور اصلی داستان بود. هر انتخاب والتر وایت، از کوچک‌ترین دروغ‌ها تا بزرگ‌ترین جنایات، نتیجه مستقیم غرور و میلش به کنترل شرایط بود و هر تصمیم، پیامدهای غیرقابل جبرانی داشت. اما گیلیگان تأکید کرده است که پلوریبوس حاوی جرم و مواد مخدر نخواهد بود. این نکته به این معنا است که این کارگردان از ژانر علمی-تخیلی به‌عنوان یک ابزار استعاری برای بررسی مضامین آشنای خود استفاده می‌کند. «خوشبختی مسری» شاید استعاره‌ای برای یک ایدئولوژی، یک بیماری اجتماعی یا یک تصمیم جمعی باشد که به ظاهر مثبت است، اما درنهایت هویت فردی را از بین می‌برد و زنجیره‌ای از پیامدهای ویران‌گر را به دنبال دارد؛ درست مانند غرور والتر وایت. این رویکرد نشان می‌دهد که گیلیگان از بستر علمی-تخیلی برای ارائه یک نقد عمیق اجتماعی و روان‌شناختی بر جامعه مدرن استفاده می‌کند؛ جامعه‌ای که در آن مثبت‌گرایی اجباری و همرنگ‌شدن با اجتماع، تهدیدی بزرگ برای فردیت و سلامت روان به‌حساب می‌آید. این ارتباط بین مضامین قدیمی و بستر جدید، یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های پلوریبوس است.

پس از انتشار تیزر کوتاه سریال Pluribus، جامعه هواداران بلافاصله شروع به رمزگشایی از نمادهای موجود کردند. در این ویدیو ری سیهورن در حال لیسیدن دونات‌ها و قراردادن آن‌ها در جعبه دیده می‌شود. با اینکه این صحنه عجیب به‌نظر می‌رسد، با شعار «خوشبختی مسری است» و نماد ظرف پتری که در تیزر به نمایش درآمد، کاملا همخوانی دارد. این نمادها به این فرضیه دامن می‌زنند که «خوشبختی» در دنیای پلوریبوس، یک پاتوژن یا ویروس است که از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.  

در این سناریو، قهرمان داستان که «سیاه‌بخت‌ترین فرد روی زمین» است، تنها کسی است که توانسته دربرابر این روند مقاومت کند و وظیفه دارد تا جهان را از این «وحدت» اجباری و هولناک نجات دهد. این نظریه‌ها نشان‌دهنده عمق و پیچیدگی بالقوه داستان هستند و هواداران را به بحث و تبادل نظر درباره آینده سریال وادار می‌کنند. طرفداران اکنون با اشتیاق منتظرند تا ببینند که آیا قهرمان داستان می‌تواند این «وحدت مصنوعی» را در هم بشکند یا خیر و آیا اندوه می‌تواند جهان را نجات دهد؟

حضور ری سیهورن به‌عنوان بازیگر اصلی در پلوریبوس یکی از بزرگ‌ترین دلایل هیجان برای این سریال است. این هنرپیشه توانمند در نقش کیم وکسلر در سریال «بهتره با سال تماس بگیری»، عملکردی درخشان و فراموش‌نشدنی از خود به نمایش گذاشت. شخصیت کیم وکسلر از یک وکیل پرتلاش به یکی از پیچیده‌ترین و محبوب‌ترین شخصیت‌های طول تاریخ تبدیل شد و چندین نامزدی جایزه امی را برای ری سیهورن به ارمغان آورد. انتخاب سیهورن برای نقش اصلی پلوریبوس نشان‌دهنده اعتماد کامل وینس گیلیگان به توانایی این بازیگر در به‌تصویرکشیدن شخصیت‌های چندلایه و پیچیده است.

در هر فصل از Better Call Saul لایه‌های جدیدی از کیم وکسلر آشکار می‌شد و ری سیهورن توانست به‌شکلی استادانه، فروپاشی درونی و مبارزه اخلاقی این شخصیت را به تصویر بکشد. این توانایی، سیهورن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای نقش یک قهرمان «مبارزه با خوشبختی» تبدیل می‌کند. چنین شخصیتی نیاز به بازیگری دارد که بتواند به‌طور همزمان ضعف، قدرت و عمق درونی را به‌شکلی ظریف به‌نمایش بگذارد. سیهورن با سابقه درخشان خود در نقش کیم وکسلر ثابت کرده است که دقیقا همان بازیگری است که می‌تواند یک ایده بزرگ را به یک تجربه بصری و فکری تبدیل کند.

دلایل هیجان‌زدگی برای پلوریبوس فراتر از یک خبر ساده است؛ این هیجان، واکنشی به یک اتفاق بزرگ در دنیای تلویزیون است. بازگشت وینس گیلیگان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین داستان‌گویان نسل خود، انتخاب ژانری کاملا متفاوت که نشان از جسارت و خلاقیت دارد، بررسی مضامین عمیق فلسفی در بستری نو و حضور ری سیهورن به‌عنوان بازیگر اصلی، همگی از عواملی به‌شمار می‌آیند که پلوریبوس را به یکی از مورد انتظارترین سریال‌های سال ۲۰۲۵ تبدیل می‌کنند. این نمایش نه‌تنها به‌دنبال تکرار فرمول‌های موفق گذشته نیست، بلکه به‌نظر می‌رسد که یک تکامل خلاقانه برای گیلیگان باشد. او که پیش از این به ما آموخته بود چگونه یک انسان معمولی به هیولا تبدیل می‌شود، اکنون به ما نشان خواهد داد که چگونه «بدبختی» می‌تواند به نیرویی برای نجات جهان تبدیل شود. این یک تجربه بصری هیجان‌انگیز است که هواداران بی‌صبرانه انتظارش را می‌کشند و خوشبختانه نباید زمان زیادی برای تماشای آن منتظر بمانند.