مرور شخصیت های شرور در انیمیشن های دیزنی

مدتی پیش بود که انیمیشن Wish روی پرده‌های سینما رفت. جدیدترین انیمیشن استودیو انیمیشن‌سازی والت دیزنی که شاید تو نگاه اول چیزی که توجه ما رو جلب کند استایل گرافیکی 2بعدی جذاب آن باشد که قرار است در آثار آینده دیزنی بیشتر شاهد استفاده از این استایل گرافیکی باشیم. اما موردی که در تریلرها و نمایش‌های انیمیشن آرزو خیلی بیشتر توجه طرفداران دیزنی را به خودش جلب کرد، بازگشت یک شخصیت شرور و منفی درست و حسابی و کلاسیک بود.

کریس پاین نقش پادشاه مگنیفیکو (King Magnifico) رو در انیمیشن Wish بر عهده دارد که شوهر ملکه آمایا و پادشاه کشور روزاس و حافظ آرزوها هم محسوب می‌شود. حالا به این مناسبت تصمیم گرفتیم که ببینیم چرا طرفدارهای دیزنی اصلا با بازگشت شخصیت شرور کلاسیک به یک انیمیشن دیزنی خوشحال هستند و اصلا چرا در این سال‌ها کمتر خبری از این شخصیت‌های شرور دوست داشتنی بود و اصلا بازگشت این نسخه از شخصیت‌ها خبر خوبی است یا نه. پس در ادامه با فیلمزی همراه باشید.

برای حمایت از کانال فیلمزی ویدیو را در یوتیوب تماشا کنید

شخصیت‌های شرور و منفی همیشه پای ثابت انیمیشن‌های استودیو والت دیزنی بوده‌اند. از همان ابتدا و با انیمیشن سفید برفی و هفت کوتوله ما شاهد شخصیت‌های منفی مثل ملکه شیطانی بودیم. شخصیت‌های منفی همیشه نقش مهمی در داستان انیمیشن‌های دیزنی داشتند؛ حتی اگر بسیاری از کلیشه‌های انیمیشن‌های دیزنی را حفظ و تکرار می‌کردند. حتی می‌توان گفت که بسیاری از این شخصیت‌ها را با آهنگ شرورانه‌ای که در انیمیشن می‌خواندند به یاد داریم و حتی عجیب هم نیست بگوییم که برخی از این شخصیت‌های شرور توانسته بودند به شخصیت‌های محبوب و معروف‌تری نسبت به شخصیت اصلی انیمیشن تبدیل شوند.

برای همین همیشه وقتی صحبت از یک انیمیشن دیزنی می‌شد، اول از همه بسیاری منتظر بودن ببینن شخصیت شرور انیمیشن چه کسی است کیه و قرار است چه کارهای شرورانه‌ای از او ببینیم. به‌طور مثال و در انیمیشن ۱۰۰ و یک سگ خالدار ما شخصیت کروئلا دویل را داشتیم که انقدر به شخصیت محبوبی تبدیل شد که دیزنی حتی رفت از این شخصیت یک فیلم لایو اکشن موفق با بازی اما استون هم ساخت. البته در آن دوران خیلی از بچه‌ها حتی از این شخصیت هم می‌ترسیدند که خب حق هم داشتند.

در انیمیشن زیبای خفته هم مالیفیسنت را داشتیم که با اینکه خیلی شبیه به همان ملکه شیطانی سفید برفی بود، اما انقدر شخصیت محبوب و معروفی شد که دیزنی در سال‌های گذشته دو فیلم لایو اکشن براساس این شخصیت ساخته و اکران کرده است که البته اقتباس‌های متفاوتی هم بودند. با موفقیت این دسته شخصیت‌ها خود دیزنی هم کم کم متوجه شد که اصلا شاید کلید اینکه انیمیشن آن‌ها بیشتر و بهتر دیده شود همین شخصیت‌های شرور دوست داشتنی باشد. بعد از آن هم نوبت به شخصیت شیر خان در انیمیشن کتاب جنگل رسید.

ببری خطرناک و آدم‌خوار که عملا کل موجودات جنگل از این جانور می‌ترسیدند و دیزنی به بهترین شکل ممکن این شخصیت ترسناک و مرگبار را به تصویر کشید و یجورایی روی دست کروئلا دویل هم از این نظر بلند شد. تجربیات دیزنی تو این موضوع روزبه‌روز بیشتر شد و در انیمیشن Robin Hood هم شخصیت پرنس جان را داشتیم. البته خیلی از این شخصیت‌ها در اصل در منبع اقتباس‌اشان بودند و دیزنی صرفا آن‌ها را خیلی جذاب‌تر به تصویر کشیده بود و توانسته بود با استفاده از این شخصیت‌ها کیفیت کارهای خودش را هم بیشتر کند.

همچنین می‌توان به جرات گفت که اوج کار دیزنی با انیمیشن The Little Mermaid شروع شد که شخصیت شرور اورسولا رو داشتیم که یک جادوگر دریایی است که صدای آریل را در ازای پاهای انسانیش می‌گیرد و تلاش می‌کند عشق او را نابود کند. حتی آهنگ معروف Poor Unfortunate Souls را هم بسیاری با آن خاطره زیادی دارند. انیمیشن دیو و دلبر البته برخلاف کارهای قبلی دیزنی بیشتر تمرکز آن روی رابطه بل و دیو بود، اما شخصیت شروری مثل گستان داشت که شاید در حد و اندازه شرورهای قبلی نبود، اما باز هم بسیاری از این شخصیت متنفر شدند.

سپس انیمیشن Aladdin با شخصیت جعفر و انیمیشن شیر شاه با شخصیت اسکار را داشتیم که این دو انیمیشن از به یاد ماندنی‌ترین شخصیت‌های شرور را تحویل دادن که یجورایی حسن ختام این شخصیت‌های کلاسیک هم بودند و پس از آن عملا این دسته از شخصیت‌ها در کارای دیزنی افول زیادی کردند. دیگه خبری از اون شخصیت‌های کلاسیک جذاب تو انیمیشنای بعدی دیزنی نبودش.

این شخصیت‌ها نسبت به شخصیت‌های گذشته دیزنی ماندگاری زیادی نداشتند و به شخصیت‌های کاملا فراموش شدنی تبدیل شده بودند. اما تو انیمیشن‌های مدرن دیزنی عملا این شخصیت‌ها یا نقش آن‌ها مثل انیمیشن Frozen و زوتوپیا خیلی کمرنگ شده بود یا مثل انیمیشن Encanto و انیمیشن Strange World عملا شخصیتی شروری نداشتیم. البته گروهی اعتقاد داشتند که نسل جدید به‌هرحال مثل نسل گذشته نیست و دیزنی دارد مسیر درستی را دنبال می‌کند. البته هم دیزنی موفقیت‌هایی داشت و مثلا در انیمیشن انکانتو حذف شخصیت شرور کمک زیادی به داستان انیمیشن کرده بود.

البته شخصیت‌های شرور کاملا حذف نشده بودن مثلا در انیمیشن Tangled یا انیمیشن Wreck-It Ralph یا حتی فروزن هم چنین شخصیت‌هایی داشتیم، اما همان‌طور که گفتیم خیلی شخصیت‌های ماندگاری نبودند. شاید رد کارای مدرن دیزنی انیمیشن Big Hero 6 تنها اثری است که درکنار انیمیشن Tangled بتوانیم بگوییم یک شخصیت شرور نسبتا کلاسیک داشت و شخصیت نسبتا موفقی هم بود. بااین‌حال در انیمیشن Raya and the Last Dragon عملا شخصیت شرور خاصی نداشتیم و حتی همان شخصیتی هم که فکر می‌کردیم شخصیت منفی است، تبدیل به شخصیت مثبت شد.

در هر حال گفتیم که نبود چنین شخصیتی عملا در برخی از کارهای دیزنی مثل مثل انیمیشن انکانتو جواب داد، اما خیلی سریع دیزنی متوجه شد که شاید راه را کاملا دارد اشتباه می‌رود. انیمیشن Strange World این موضوع را مثل روز روشن نشان داد تا دیزنی را از یک خواب عمیق بیدار کند. به‌طور کارهای اخیر دیزنی این بود که یا شخصیت شرور خیلی نقش محوری و خاصی نداشتند یا اینکه کلا خبری از آن‌ها نبود.

همین موضوع هم باعث شد تا مثلا در انیمیشن Frozen 2 هم چنین موضوعی احساس شود، اما خب فروش انیمیشن باعث شد تا این کمبود کمتر توسط خود استودیو حس شود. بااین‌حال در طول زمان دیزنی یا از سر نوستالژی یا دلایل دیگر کم کم به این نتیجه رسید که نمی‌توان ار هر انیمیشنی که تولید می‌کند از سیستم فعلی خود پیروی کند و با اینکه اکثرا هم موفق بوده‌ است، اما باز هم در برخی کارها کمبود چنین شخصیت‌هایی کاملا احساس می‌شود.

حالا نوبت به انیمیشن Wish رسیده است، انیمیشنی که طبق وعده دیزنی قرار است چه از نظر آرت استایل و چه از نظر محتوا شباهت زیادی به کارهای کلاسیک دیزنی داشته باشد. حداقل براساس تریلرهای انیمیشن می‌شود این نتیجه را گرفت که فقط صرفا با یک انیمیشن خوشگل دیگه طرف نیستیم و دیزنی واقعا دارد یک کار کلاسیکی را تحویل طرفدارانش می‌دهد، اما یک بخشی که بیشتر چشم همه را گرفته است و آن هم بازگشت شخصیت کلاسیک شرور است.

شخصیت پادشاه مگنیفیکو طبق نمایش‌های انیمیشن آرزو تقریبا همان شخصیت کلاسیکی است که سال‌ها حسرت برگشتن آن را می‌خوردیم. شخصیتی که حداقل استایلی شبیه به جعفر در انیمیشن علاالدین را دارد و آشا باید با پادشاه بدجنس و خبیثی مواجه شود که از هیچ چیزی برای رسیدن به اهدافش دریغ هم نمی‌کند. خبر خوب هم انتخاب کریس پاین برای نقش پادشاه مگنیفیکو است و دلیل آن هم این است که پاین توانایی بالایی هم در آواز خواندن دارد.

بدین ترتیب از از الان می‌شود مطمئن بود که می‌توانیم منتظر یک آهنگ کلاسیک دیگه از زبان یک شخصیت شرور دیزنی باشیم. البته اینکه انیمیشن Wish بالاخره انتظارات ما را برآورده می‌کند یا نه مشخص نیست و این موارد صرفا براساس تریلر اخیر انیمیشن است که امید را به جبهه طرفدارهای کارهای کلاسیک‌تر دیزنی بازگردانده است. واقعیت هم این است که دیزنی اگر بتواند ترکیبی از حالت کلاسیک و مدرن در کارهای خودش استفاده کند، می‌تواند نتیجه بهتری هم بگیرد و شاهد نتایج بهتری هم باشیم.

به‌طور مثال انتظار نداریم در انیمیشن زوتوپیا 2 شاهد شخصیت شرور کلاسیک درجه یک باشیم، اما در انیمیشن فروزن 3 و انیمیشن فروزن 4 چنین چیزی کاملا احساس می‌شود. بااین‌حال طبق نقدهای اولیه انیمیشن آرزو فعلا نتوانسته است حداقل نظر منتقدان را جلب کند. براساس نقدای منتشر شده، انیمیشن Wish به اثری فراموش‌شدنی توصیف شده است که بیشتر از اینکه تلاش کند روی پاهای خودش بایستد، بیشتر نسخه ضعیف‌تر انیمیشن‌های قبلی دیزنی است.

البته تماشاگرها نقدای نسبتا مثبت‌تری داشتند و به انیمیشن سینمااسکور A- را داده‌اند، اما فروش انیمیشن فعلا ناامید کننده بوده است. بااین‌حال دیزنی امیدوار است در تعطیلات سال نو عملکرد انیمیشن در گیشه بهتر شود و همچنین در سرویس دیزنی پلاس با اقبال بهتری مواجه شود. در هر حال عملکرد کریس پاین در نقش منفی انیمیشن فعلا جز نکات مثبت انیمیشن Wish یاد شده است که می‌تواند جنبه مثبتی باشد!

---