گزارش باکس آفیس: از عملکرد شگفت‌انگیز Shang-Chi تا افتتاحیه قوی فیلم ترسناک جیمز وان

پس از اینکه بلک‌ویدو چه به‌عنوان پیش‌درآمدِ دیرهنگام یک شخصیت مُرده، چه به‌عنوان یکی از منفورترین فیلم‌های مارول و چه به‌عنوان فیلمی که همزمان روی دیزنی‌پلاس منجر شد، از هیجان‌‌زده کردنِ طرفداران برای بازگشت مارول و تکرار موفقیت‌های سابقِ این مجموعه در گیشه باز ماند، این هفته شانگ‌چی و افسانه‌ی دَه حلقه (Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings) علاوه‌بر جلب نظر مثبت اکثر منتقدان، به آغاز واقعی فاز چهارم دنیای سینمایی مارول در باکس آفیس تبدیل شد. این فیلم که به‌طور اختصاصی در سینماها پخش شده است، در آخرهفته‌‌ای که مصادف با تعطیلی «روز کارگر» در ایالات متحده (روز دوشنبه) است اکران شد و به افتتاحیه‌ی باورنکردنی جمعه تا یکشنبه‌ی ۷۵ میلیون و ۵۰۰ هزار دلار (و افتتاحیه‌ی جمعه تا دوشنبه‌ی ۹۰ میلیون دلار) در باکس آفیسِ خانگی و افتتاحیه‌ی ۱۴۶ میلیون دلاری در سراسر دنیا دست پیدا کرد.

این رقم نه‌تنها بهتر از افتتاحیه‌ی سه‌روزه‌ی ۷۰ میلیون دلاری سریع و خشن ۹ است، بلکه درآمد چهارروزه‌اش هم بالاتر از افتتاحیه‌ی سه‌روزه‌ی ۸۰ میلیون دلاری بلک‌ویدو قرار می‌گیرد. کسانی که در روز تعطیلی دوشنبه به تماشای این فیلم موردانتظار رفته بودند، حتما در صورت عدم تعطیلی روز دوشنبه در طول سه روز قبل به تماشای آن می‌رفتند. بنابراین، می‌توان ۱۴ میلیون و ۵۰۰ هزار دلارِ اضافه‌ای که فیلم در روز دوشنبه فروخته را جزو افتتاحیه‌ی سه روزه‌اش حساب کرد. در این صورت، افتتاحیه‌ی جمعه تا یکشنبه‌ی ۹۰ میلیون دلاری شانگ‌چی، آن را درکنار افتتاحیه‌ی ۸۵ تا ۹۵ میلیون دلاری امثالِ ثور: دنیای تاریک، کاپیتان آمریکا: سرباز زمستان، نگهبانان کهکشان و دکتر استرنج قرار می‌دهد. این فیلم همچنین با پشت سر گذاشتنِ افتتاحیه‌ی ۳۰ و نیم میلیون دلاری ریبوت هالووین ۲۰۰۷، رکورد بزرگ‌ترین افتتاحیه‌ی تاریخِ آخرهفته‌ی «روز کارگر» را نیز شکست.

شانگ‌چی (که ۸ میلیون دلار از درآمد خانگی‌اش را از سینماهای آیمکس به‌دست آورده)، نشان داد که آخرهفته‌ی روز کارگر که خیلی وقت بود توسط هالیوود مورد بی‌اعتنایی قرار می‌گرفت (همزمان با پایان سلسله بلاک‌باسترهای تابستانی و بازگشت دانش‌آموزان به مدرسه)، به اندازه‌ی هر آخرهفته‌ی دیگری در طولِ سال، زمانِ حاصلخیری برای شکوفایی بلاک‌باسترهای پُرخرج است. گرچه هالیوود با آخرهفته‌ی بعد از آخرهفته‌ی روز کارگر همچون یک منطقه‌ی مُرده رفتار می‌کرد، اما این نگرش با افتتاحیه‌ی ۱۲۳ میلیون دلاری فیلم ترسناک آن (It) در سال ۲۰۱۷ در این آخرهفته تغییر کرد. سال گذشته تنتِ کریس نولان که در آخرهفته‌ی روز کارگر روی پرده رفت، تلاش کرد تا صنعت سینما را مجدد راه‌اندازی کند، اما شکست خورد. گرچه افتتاحیه‌ی ۵۳ میلیون دلاری‌اش در کشورهای خارجی قوی بود، اما درآمد یازده‌ی روزه‌ی ۲۰ میلیون دلاری‌اش در گیشه‌ی خانگی ناامیدکننده بود و نتوانست به موفقیتی که باعث جدی گرفتن پتانسیل‌های آخرهفته‌ی روز کارگر توسط هالیوود می‌شود تبدیل شود.

اما اکنون شانگ‌چی که با استقبال اکثرا مثبتِ منتقدان (امتیاز ۹۲ روی سایت راتن‌تومیتوز) و تماشاگران (امتیاز A) مواجه شده، بالاخره به نخستین موفقیتِ غول‌آسای بی‌حرف‌و‌حدیثِ آخرهفته‌ی روز کارگر تبدیل شد. گرچه عده‌ای با استناد به تریلرهای ناامیدکننده‌ی شانگ‌چی (و همچنین فاکتور کرونا) نگران بودند که نکند افتتاحیه‌ی این فیلم در بینِ فیلم‌های رده‌پایینِ مارول قرار بگیرد، اما همه‌ی این نگرانی‌ها با اختلاف وحشتناکی بدبینانه از آب درآمدند. افتتاحیه‌ی جمعه تا یکشنبه‌ی این فیلم نه‌تنها بهتر از افتتاحیه‌ی ۵۵ تا ۶۵ میلیون دلاری امثالِ هالک باورنکردنی، ثور، کاپیتان آمریکا: اولین انتقام‌جو و اَنت‌من است، بلکه با اختلاف کمی پایین‌تر از اَنت‌من و وسپ و بلک‌ویدو قرار می‌گیرد. تریلرهای دلسردکننده‌ی فیلم هم درنهایت به نفعش تمام شدند. دیزنی با عدم لو دادنِ بخش‌های برترِ فیلم در کمپین تبلیغاتی‌اش، خیلی به هرچه شگفت‌زده‌تر شدن مخاطبان در حین تماشای آن و افزایشِ بار مثبت تبلیغات دهان به دهانِ پیرامونِ فیلم کمک کرد.

درواقع، همان‌طور که اطلاعات منتشرشده توسط شرکت‌های آمارگیری «اِسکرین‌انجین» و «پُست‌ترک» نشان می‌دهند، سروصدای رسانه‌ای ناشی از استقبال غافلگیرکننده‌ی منتقدان و تبلیغات دهان به دهان پیرامون شانگ‌چی، نقش پُررنگی در انگیزه‌بخشی به سینماروها برای خارج شدن از خانه داشته ایفا کرده‌اند. طبق نظرسنجی‌ها، ۶۳ درصد از مخاطبان، بلیتشان را در همان روزِ دیدن فیلم خریده‌اند، ۱۶ درصد بلیتشان را یک روز قبل، ۱۴ درصد یک هفته قبل و ۷ درصد هم بیش از یک هفته قبل تهیه کرده‌اند. درحالی ۶۳ درصد از تماشاگران بلیتشان را آنلاین خریده‌اند که ۳۵ درصد هم آن را از باجه‌ی بلیت‌فروشی خودِ سینماها خریده‌اند. درحالی ۳۱ درصد مخاطبان مردان زیر ۲۵ سال و ۳۱ درصد مردان بالای ۲۵ سال بودند که ۲۵ درصد از آن‌ها را زنان زیر ۲۵ سال و ۱۸ درصدشان را نیز زنان بالای ۲۵ سال تشکیل می‌دادند. ۵۹ درصد تماشاگران را افراد بین ۱۸ تا ۳۴ سال شامل می‌شدند.

تنوع نژادی سینماروها نیز عبارت است از: ۳۶ درصد سفیدپوست، ۲۲ درصد لاتین‌تبار، ۱۸ درصد سیاه‌پوست و ۱۸ درصد آسیایی (بهترین آمار دنیای سینمایی مارول در زمینه‌ی جذب مخاطبان آسیایی). همچنین، آمار مربوط‌به روشی که مردم برای تماشای فیلم انتخاب کرده‌اند، نشان می‌دهد که آن‌ها از نشستن در سینماها در دوران کرونا خیلی احساس امنیت داشته‌اند: ۲۳ درصد مخاطبان با دو تا چهار دوست، ۱۶ درصد با یک دوست، ۷ درصد با پنج دوست (یا بیشتر از پنج) به تماشای فیلم رفته‌اند و خانواده‌ها هم ۲۰ درصد مخاطبان را تشکیل داده بودند. ۱۶ درصد از خریداران بلیت به‌عنوان قرار عاشقانه در سینماها حاضر شده‌اند و ۱۰ درصد هم تنهایی به دیدن فیلم مارول آمده بودند. طبق آمار مهم‌ترین دلایلِ تماشاگران برای دیدن شانگ‌چی از این قرار است: بخشی از فرنچایزی که دوستش دارند است (۴۹ درصد)؛ ژانر/داستان (۴۶ درصد)؛ با کسی آمده‌اند که آن‌ها را برای دیدنش تشویق کرده است (۳۱ درصد)؛ گروه بازیگران در مجموع (۲۷ درصد)؛ تعریفِ کیفیت خوبش را شنیده‌اند (۲۷ درصد)؛ سیمو لیو، بازیگر نقش شانگ‌چی (۲۳ درصد)؛ آکوافینا (۱۴ درصد) و درنهایت، نقدهای منتقدان (۱۴ درصد).

نتیجه‌ی نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند تاثیرگذارترین ابزار تبلیغاتی که مردم را برای دیدن فیلم ترغیب کرده بودند به ترتیب، تریلرهای یوتیوب (۲۳ درصد)، تریلرهای آنلاین (۱۳ درصد)، تریلرهای پخش‌شده در داخلِ سینماها (۱۱ درصد)، پیشنهاد دوستان و خانواده (۹ درصد)، تریلرها و کلیپ‌های اینستاگرامی (۹ درصد)، تبلیغات تلویزیونی (۸ درصد)، تریلرها و کلیپ‌های توییتری (۳ درصد)، تریلرها و کلیپ‌های فیسبوکی (۳ درصد)، بنرها و پوسترهای داخل سینماها (۳ درصد) و بیلبوردها و تبلیغات شهری (۲ درصد) بوده‌اند. ۴۰ درصد مخاطبان گفته‌اند که تریلر یا کلیپ‌های آنلاینِ فیلم را یک ماه پیش از دیدن فیلم دیده بودند و ۲۱ درصد هم پاسخ داده‌اند که تریلرها را به معنای واقعی در همان روزی که می‌خواستند فیلم را ببینند دیده‌اند. ۱۴ درصد هم جواب دادند که آن‌ها پیش از دیدن شانگ‌چی هرگز هیچ تریلری ندیده‌اند. سؤال بعدی این بود: مردم در دو ماه اخیر معمولا چند بار در شرایط کرونا به سینما رفته‌اند؟ ۵ درصد از مخاطبان شانگ‌چی جواب دادند که در دو ماه گذشته هفت یا بیش از هفت فیلم دیده‌اند، ۲ درصد شش فیلم دیده بودند، ۵ درصد ۵ فیلم دیده بودند، ۹ درصد چهار فیلم دیده بودند، ۲۲ درصد سه فیلم دیده بودند، ۲۸ درصد ۲ فیلم دیده بودند و درنهایت، ۳۰ درصد هم فقط یک فیلم دیده بودند.

گرچه دو فیلم اخیر مارول که به معرفی شخصیت‌های کاملا جدید اختصاص داشتند فراتر از انتظارات ظاهر شدند، اما شانگ‌چی از لحاظ میزان علاقه‌مندی عموم مردم و طرفداران به‌خصوصِ این آی‌پی به امثال اَنت‌من و دکتر استرنج نزدیک‌‌تر است. تا پیش از بلک‌پنتر (یک میلیارد و ۳۴۶ میلیون دلار) و کاپیتان مارول (یک میلیارد و ۱۲۸ میلیون دلار)، رکورد پُرفروش‌ترین فیلم غیرتیمی مارول (که شامل تونی استارک نبود) در اختیار دکتر استرنج (۶۷۷ میلیون دلار) بود. تا اوایل ۲۰۱۷ تنها فیلم غیرتونی‌ استارک‌محورِ مارول که موفق شده بود از مرز ۷۱۵ میلیون دلار عبور کند، نگهبانان کهکشان (۷۷۳ میلیون دلار در سال ۲۰۱۴) بود. تا اوایل ۲۰۱۸، تنها فیلم‌های مارول که بدون تونی استارک به بیش از ۸۰۰ میلیون دلار دست یافته بودند، نگهبانان کهکشان ۲ (۸۶۴ میلیون دلار) و ثور: رگناروک (۸۵۴ میلیون دلار) بودند. حتی عملکرد دیوانه‌وار بلک‌پنتر و انتقام‌جویان: جنگ ابدیت جلوی انت‌من و وسپ (۶۲۰ میلیون دلار) را از کسب درآمدی به اندازه‌ی قسمت اول انت‌من (۵۱۹ میلیون دلار) نگرفت.

در ابتدا این‌طور به نظر می‌رسید حالا که تاریخ پخش ونوم: بگذار کشتار برپا شود تا پانزدهم اُکتبر (۲۳ مهر ۱۴۰۰) عقب اُفتاده است، شانگ‌چی از حالا تا روز اکران زمانی برای مُردن نیست در هشتم اُکتبر (۱۶ مهر ۱۴۰۰)، بزرگ‌ترین بلاک‌باستر و تنها فیلم خانواده‌پسندِ سینماها خواهد بود. چرا که سایر را فیلم‌های بزرگسالانه‌ای مثل شمارنده کارت (The Card Counter)، گریه کن ماچو (Cry Macho)، چشمان تَمی فِی (The Eyes of Tammy Faye) و فیلم‌های ترسناکی مثل کندی‌من (Candyman)، بدطینت (Malignant)، هالووین می‌کُشد (Halloween Kills) و غیره تشکیل داده‌اند. اما همان‌طور که سونی در واکنش به افتتاحیه‌ی فاجعه‌بار جوخه‌ی انتحاریِ جیمز گان (۲۶ میلیون دلار)، تاریخ اکران فیلم ابرقهرمانیِ تام هاردی را از بیست و چهارم سپتامبر به پانزدهم اکتبر تغییر داد، اکنون در واکنش به موفقیتِ شانگ‌چی آن را به یکم اکتبر (۹ مهر ۱۴۰۰) جلو انداخته است که به این معنی است که حالا شانگ‌چی مدت زمان کمتری (دو هفته کمتر) تنها سرگرمی خانواده‌پسندِ سینماها باقی خواهد ماند. قسمت نخست اَنت‌من اکرانش را در سال ۲۰۱۵ با کسب ۵۸ میلیون دلار افتتاحیه آغاز کرد و رفت تا به ۱۸۰ میلیون دلار فروشِ خانگی دست پیدا کند؛ حتی قسمت اول نگهبانان کهکشان هم در سال ۲۰۱۴ به ۳۳۳ میلیون دلار فروشِ خانگی از ۹۴ میلیون دلار افتتاحیه دست یافت.

در مقابل، ثور: دنیای تاریک با وجود افتتاحیه‌ی ۹۶ میلیون دلاری‌اش، فقط ۲۰۶ میلیون دلار کسب کرد؛ حتی اگر شانگ‌چی عملکردی شبیه به دنیای تاریک داشته باشد، درآمد خانگی ۱۸۰ میلیون دلاری‌اش تضمین‌شده خواهد بود. اما اگر این فیلم دوامی شبیه به بلک‌پنتر (۷۰۰ میلیون دلار از ۲۴۲ میلیون دلار افتتاحیه‌ی چهار روزه) را تجربه کند (دوامی که شاید غیرممکن باشد، اما قابل‌خیال‌پردازی است)، آن وقت به رقم نفسگیرِ ۲۴۰ میلیون دلار فروش خانگی دست خواهد یافت.

اگر اتفاق غیرمنتظره‌ای نیافتد، شانگ‌چی می‌تواند با عبور از مرز ۲۰۰ میلیون دلار فروش در گیشه‌ی آمریکای شمالی، به نخستین فیلم ۲۰۰ میلیون دلاری باکس آفیسِ خانگی از زمان پسران بد تا ابد (ژانویه‌ی ۲۰۲۰) تبدیل شود. موفقیت شانگ‌چی به مدرک بیشتری برای اثباتِ این حقیقت تبدیل شد که نه‌تنها اکران اختصاصی فیلم‌ها در سینماها اهمیت دارد، بلکه شکست امثال جوخه‌ی انتحاریِ جیمز گان یا فیلم جدید جی. آی. جو نه به خاطر پیچیدگی‌های دوران کرونا یا پخش همزمان روی سرویس‌های استریمینگ، بلکه از عدم علاقه‌مندی مردم برای دیدنِ آن‌ها سرچشمه می‌گرفت. اگر استودیوها چیزهایی را که مخاطبان برای دیدنشان مشتاق هستند ارائه کنند (یک مکان ساکت ۲، بلک‌ویدو، سریع و خشن ۹، کندی‌من و غیره)، آن‌ها برای دیدنشان در سینماها حاضر خواهند شد.

اما از شانگ‌چی که بگذریم، به بدطینت (Malignant)، ساخته‌ی جدید جیمز وان در ژانر وحشت برمی‌خوریم که این هفته پیش از آغاز اکرانش در آمریکای شمالی، در کشورهای خارجی روی پرده رفت. محصول اورجینالِ بزرگسالانه‌ی برادران وارنر که بعد از موفقیت خارق‌العاده‌ی آکوآمن (یک میلیارد و ۱۴۸ میلیون دلار) حکم پاداش جیمز وان را دارد، ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار دلار از نمایش در ۲۴ منطقه (حدود ۳۸ درصد از کُل مناطق جهانی) کسب کرد. این فیلم ۵۹۵ هزار دلار در اسپانیا (۶۲ درصد بهتر از کندی‌من)، ۵۱۵ هزار دلار در فرانسه (۱۰ درصد بهتر از اتاق فرار ۲) و ۲۰۰ هزار دلار در ایتالیا (۸۳ درصد بهتر از کندی‌من) فروخته است. این فیلم ماوراطبیعه که پیرامونِ یک راز قتل می‌چرخد، از جمعه‌ی این هفته در آمریکای شمالی روی پرده خواهد رفت.

رده‌ی سوم جدول اما در اختیارِ مرد آزاد (Free Guy) است که ۸ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار دیگر در سومین آخرهفته‌ی جمعه تا یکشنبه‌اش فروخت. رقمی که مجموعِ درآمد ۱۸ روزه‌اش را به ۹۵ میلیون دلار رساند. همچنین، این فیلم با فقط ۲۲ درصد اُفت فروش در دومین آخرهفته‌ی نمایشش در بازار چین مواجه شد و با کسب ۱۸ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار، مجموعِ درآمدِ ۱۰ روزه‌اش در این کشور را به ۵۷ میلیون دلار رساند. درست همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد سینماروهای چینی به‌طور ویژه‌ای از این فیلم ویدیوگیمی که پُر از ارجاعات به فرهنگ عامه‌ی آمریکا است استقبال کرده‌اند. این موضوع باز دوباره ثابت کرد که حالا که بازار چین در زمینه‌ی تولید بلاک‌باسترهای باکیفیت با محوریت فرهنگ خودشان به استقلال رسیده‌اند، ترجیح می‌دهند به تماشای فیلم‌های وارداتی که میزان‌ِ خارجی‌بودنشان بیشتر است بروند و مرد آزاد هم در این زمینه به امثال زوتوپیا، بازیکن شماره یک آماده و کتاب سبز می‌پیوندد.

مرد آزاد همین روزها با پیشی گرفتن از آواتار (۵۷ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار) و انیمیشن روح (۵۷ میلیون و ۹۰۰ هزار دلار)، پشت سر تنها تنت (۶۶ میلیون دلار)، گودزیلا علیه کونگ (۱۸۸ میلیون دلار) و سریع و خشن ۹ (۲۱۶ میلیون دلار)، در بین پُرفروش‌ترین فیلم‌های هالیوودی سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ در بازار چین قرار خواهد گرفت. فیلمِ فانتزیِ رایان رینولدز تاکنون ۲۳۹ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار در سراسر دنیا فروخته است. درآمد حدودا ۳۰۰ میلیون دلاری یک فیلمِ اورجینالِ ستاره‌محورِ ۱۱۵ میلیون دلاری حتی در شرایط غیرکرونایی هم به‌معنی یک موفقیتِ قاطعانه است. حالا که حرف از چین شد، باید گفت که جنگ فردا (The Tomorrow War)، محصول استودیوی اسکای‌دنس که در ابتدا روی سرویس استریمینگ آمازون پرایم منتشر شده بود، در این بازار اکران شد. این فیلم علمی‌تخیلیِ اورجینال با بازی کریس پرت که پیرامون سفر در زمانِ شهروندان زمان حال به آینده برای شرکت در جنگ علیه بیگانگان متهاجم می‌پردازد، درحالی یکی از بلاک‌باستری‌ترین فیلم‌های تابستان بود که متاسفانه سر از سرویس‌ استریمینگ درآورد. خلاصه اینکه این فیلم که نتوانست دربرابر دوام قوی فیلم پُرسروصدای مرد آزاد در چین ایستادگی کند، به درآمد افتتاحیه‌ی نارضایت‌بخشِ ۸ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار در این کشور دست پیدا کرد.

رده‌ی دوم جدول به کندی‌من (Candyman)، محصول یونیورسال تعلق دارد که با تجربه‌ی اُفت فروشی کم و بیش قابل‌انتظار (منفی ۵۴ درصد)، ۱۰ و نیم میلیون دلار دیگر کسب کرد. این فیلم ترسناک که با ۲۵ میلیون دلار بودجه تهیه شده، پس از یازده روزی که از نمایشش گذشته، ۴۲ میلیون دلار در گیشه‌ی خانگی و ۵۰ میلیون دلار در دنیا فروخته است. در رده‌ی چهارم جدول به انیمیشن سگ‌های نگهبان (PAW Patrol: The Movie) برمی‌خوریم که ۵ میلیون و ۶۲۰ هزار دلار دیگر در جریان سومین آخرهفته‌ی چهار روزه‌اش فروخت و به مجموع خانگی ۳۱ میلیون دلار و مجموعِ جهانی ۶۲ میلیون دلار رسید که نتیجه‌ی قابل‌قبولی برای فیلمی که با ۲۶ میلیون دلار بودجه تهیه شده، است. نفس نکش ۲ (Don't Breathe 2) که با ۱۰ میلیون دلار بودجه ساخته شده، تاکنون ۲۸ میلیون دلار در گیشه‌ی خانگی و ۴۰ میلیون دلار در دنیا کسب کرده است؛ رقمی که گرچه کماکان سودآور خواهد بود، اما حتی به درآمد ۱۵۵ میلیون دلاری فیلم اول از پنج سال پیش نزدیک هم نمی‌شود.

جوخه‌ی انتحاری (The Suicide Squad) درحالی به پایان دوره‌ی نمایشش در پلتفرمِ اچ‌بی‌اُ مکس رسید که تاکنون به درآمد ۳۱ روزه‌ی ۵۴ و نیم میلیون دلار در گیشه‌ی خانگی و ۱۶۲ میلیون دلار در گیشه‌ی جهانی دست یافته است. بلک‌ویدو درحالی به ۱۸۳ میلیون دلار فروش خانگی رسید که سریع و خشن ۹ از مرز ۱۷۳ میلیون دلار فروش در آمریکای شمالی (و ۷۱۰ میلیون دلار در دنیا) عبور کرد. فیلم ترسناک خانه‌ی شب (The Night House) پس از ۱۸ روزی که از نمایشش گذشته، ۶ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار فروخته است و پیر (Old)، جدیدترین فیلم ام. نایت شیامالان هم به مجموع خانگی ۴۷ میلیون دلار و مجموع جهانی ۸۵ میلیون دلار از ۱۸ میلیون دلار بودجه دست پیدا کرده است. اکشن شاگرد (The Protege)، ساخته‌ی مارتین کمپل به درآمد ۱۸ روزه‌ی ۷ میلیون دلار رسید. اِسپیس جم: یک میراث جدید (Space Jam: A New Legacy) درحالی این هفته از مرز ۷۰ میلیون دلار عبور کرد که شوالیه‌ی سبز (The Green Knight) نیز تاکنون ۱۷ میلیون دلار فروخته است.

جدول ۱۰ فیلم برتر آخرهفته (۳ تا ۵ سپتامبر ۲۰۲۱)

---