گزارش باکس آفیس: از افتتاحیه ناامیدکننده Jungle Cruise تا ارزیابی عملکرد سریع و خشن ۹
گزارش باکس آفیس این هفته را با گشت‌و‌گذار در جنگل (Jungle Cruise)، جدیدترین فیلم دواین جانسون و اِمیلی بلانت شروع می‌کنیم که اکرانش را با کسب رقمِ قابل‌قبول اما نه چندان شگفت‌انگیزِ ۳۴ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار به‌عنوان افتتاحیه‌ی خانگی آغاز کرد. این رقم برابر با افتتاحیه‌ی اکثر فیلم‌های ستاره‌محورِ غیرسریع و خشنِ کارنامه‌ی دواین جانسون مثل رمپیج (۳۵ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار) و جومانجی: به جنگل خوش آمدید (۳۶ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار) است. البته که جومانجی ۲ در کریسمس سال ۲۰۱۷ به ۴۰۴ میلیون دلار فروشِ خانگی دست یافت، اما حتی رمپیچ نیز با وجود رقابت با امثال ردی پلیر وان، یک مکان ساکت و انتقام‌جویان: جنگ ابدیت هرطور که شده از مرز ۱۰۰ میلیون دلار فروش خانگی عبور کرد. اگر بودجه‌ی گشت‌و‌گذار در جنگل حدود ۲۰۰ میلیون دلار نبود، شاید افتتاحیه‌ی فعلی‌اش خیلی بهتر به نظر می‌رسید. در شرایط غیرکرونایی انتظار می‌رفت این فیلم که با نقدهای ضد و نقیض (امتیاز راتن‌تومیتوز ۶۳) و میانگین امتیاز خیلی خوب A منفی از تماشاگرانش مواجه شده است، مورد استقبال قرار بگیرد.
ناسلامتی تحلیلگران از گشت‌و‌گذار در جنگل به عنوان بهترین فرصت دیزنی برای معرفی یک فرنچایزِ لایواکشن جدید که از زمان گنجینه‌ی ملی (National Treasure) در سال ۲۰۰۴ و دزدان دریایی کاراییب در سال ۲۰۰۳، بارها با امثال رنجر تنها (The Lone Ranger) و شاهزاده‌ی پارسی (Prince of Persia) در ساختن آن شکست خورده است یاد می‌کردند. بالاخره دوران ریاست باب آیگر بر دیزنی نه به خاطر ساخت فرنچایزهای سینمایی اورجینال، بلکه به خاطر خریدهای فراوانش (پیکسار، مارول، لوکاس‌فیلم، فاکس) و سرمایه‌گذاری روی فاکتور نوستالژی (بازسازی لایواکشنِ انیمیشن‌های کلاسیکش) شناخته می‌شود. اصلا همین که ما مجبور هستیم از یک اکشن/کمدیِ ستاره‌محورِ ۲۰۰ میلیون دلاری که براساس یکی از سواری‌های شهربازی‌های دیزنی ساخته شده است، به عنوان یک «فرنچایز جدید» یاد کنیم، از عمقِ واقعی وضعیت غم‌انگیزِ فعلی هالیوود پرده برمی‌دارد.
گشت‌و‌گذار در جنگل با حدود ۶۲ میلیون دلار که در سراسر دنیا فروخته است و درآمدِ ۳۰ میلیون دلاری‌اش از پلتفرم دیزنی‌پلاس، شایسته‌ی لقب «یک موفقیت ناامیدکننده» است؛ به این معنا که فروش فعلی‌اش در دوران کرونا برابر با همان مقداری است که در صورتِ عملکرد ناامیدکننده‌اش در شرایط غیرکرونایی کسب می‌کرد. مشخص نیست دیزنی دقیقا چرا مشکلی با ریختن این همه پولِ بی‌زبان به پای گشت‌و‌گذار در جنگل نداشته است؛ دیزنی قبلا درحالی ۲۲۵ میلیون دلار خرجِ دزدان دریایی کاراییب ۲ کرد که قسمت اولِ مجموعه به ۶۵۰ میلیون دلار فروش از ۱۳۰ میلیون دلار بودجه دست یافته بود. این همان اشتباهی است که دیزنی در سال ۲۰۱۳ هم با بودجه‌ی هنگفتِ رنجر تنها مُرتکب شده بود. در نتیجه، احتمال اینکه عملکرد گشت‌و‌گذار در جنگل حتی در شرایط غیرکرونایی هم در مقایسه با هزینه‌ی تولیدش ناامیدکننده می‌بود خیلی بالا است. با همه‌ی اینها، فیلم‌های اخیر دیزنی (منهای بلک‌ویدو) نشان داده‌اند که دوام طولانی‌مدتِ خوبی دارند.
افتتاحیه‌ی شوالیه‌ی سبز پشت سر جادوگرِ رابرت اِگرز، الماس‌های تراش‌نخورده و موروثی در رده‌ی چهارم بهترین افتتاحیه‌های تاریخ استودیوی A24 جای می‌گیرد
گرچه رایا و آخرین اژدها اصلا و ابدا موفق حساب نمی‌شود، اما فروش ۵۵ میلیون دلاری خانگی‌اش از ۸ و نیم میلیون دلار افتتاحیه، آن را به بادوام‌ترین فیلمِ دوران کرونا تبدیل می‌کند. کروئلا با کسب ۸۵ میلیون دلار از ۲۶ و نیم میلیون دلار افتتاحیه، حکم یکی از بادوام‌ترین فیلم‌های تاریخِ اخیرِ آخرهفته‌ی «روز یادبود» را دارد. از آنجایی که تنها فیلم جدید دیزنی مرد آزاد (Free Guy)، محصول استودیوی قرن بیستم است (سیزدهم آگوست/۲۲ مرداد ۱۴۰۰)، پس دیزنی می‌تواند گشت‌و‌گذار در جنگل را تا زمان اکران شنگ‌چی و دَه حلقه (۱۵ شهریور ۱۴۰۰) به تنها اولویتش تبدیل کند. یکی دیگر از چیزهایی که به نفعِ گشت‌و‌گذار در جنگل است این است که از حالا تا زمان اکران ونوم ۲، همه‌ی تازه‌اکران‌ها یا مثل جوخه‌ی انتحار (The Suicide Squad)، نفس نکش ۲ (Don't Breathe 2)، خاطره‌پردازی (Reminiscence)، کندی‌من (Candyman) و بدطینت (Malignant) غیرکودک‌پسندانه هستند یا مثل گشت پنجه‌ای (PAW Patrol) مُختصِ بچه‌ها هستند. در نتیجه، گشت‌و‌گذار در جنگل در جریان دو ماه آینده نقش تنها فیلم خانواده‌پسندِ سینماها را ایفا می‌کند و تازه بعد از آن هم توسط فیلم‌های خانواده‌پسندِ خودِ دیزنی جایگزین خواهد شد.
دومین تازه‌اکران این هفته اما شوالیه‌ی سبز (The Green Knight)، محصول استودیوی معظمِ A24 است که تاکنون به عنوان مهم‌ترین فیلم هنریِ پُرسروصدای تابستان امسال هدف قربان‌صدقه‌های منتقدان و نِردهای سینما قرار گرفته است. ساخته‌ی دیوید لوئری اکرانش را با کسب افتتاحیه‌ی قوی ۶ میلیون و ۷۸۴ هزار دلار آغاز کرد. اینکه این فیلم بسیار نامرسوم و شاعرانه‌ی غیرعامه‌پسند در بحبوحه‌ی دوران کرونا به چنین درآمدی دست یافته است، بدون‌شک موفقیت‌آمیز تفسیر می‌شود. افتتاحیه‌ی شوالیه‌ی سبز آن را پشت سر جادوگرِ رابرت اِگرز (۸ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار در سال ۲۰۱۶)، الماس‌های تراش‌نخوردهی برادران سفدی (۹ میلیون و ۴۰۰ هزار دلار در سال ۲۰۱۹) و موروثیِ آری اَستر (۱۳ و نیم میلیون دلار در سال ۲۰۱۸) در رده‌ی چهارم بهترین افتتاحیه‌های تاریخ استودیوی A24 جای می‌دهد. گرچه میانگین امتیاز این فیلم از تماشاگرانش (C مثبت) در ظاهر نگران‌کننده به نظر می‌رسد، اما نه تنها چنین امتیازی برای چنینِ فیلم هنری ساختارشکنانه‌ای کاملا رایج و قابل‌درک است، بلکه الزاما به معنی سرنوشتِ سیاهش در گیشه نیست؛ گرچه موروثی امتیاز D مثبت را از تماشاگرانش دریافت کرده بود، اما با تجربه‌ی دوامی درخشان، ۳/۲۵ برابر افتتاحیه‌اش فروخت و به مجموعِ خانگی ۴۴ میلیون دلار دست یافت.
فیلم‌های ترسناک تقریبا همیشه با امتیاز بدی توسط تماشاگرانشان مواجه می‌شوند (منهای فیلم‌های ترسناکِ عامه‌پسند با پایان‌های خوش)، اما همین که امتیاز شوالیه‌ی سبز با امتیاز میدسُمار (یک فیلم کاملا غیرعامه‌پسند که ۲۷ میلیون دلار فروخت) برابری می‌کند، امیدوارکننده است. در نهایت، در رابطه با شوالیه‌ی سبز با یک فیلم کالت طرفیم که ۱۵ میلیون دلار خرج برداشته است و از آنجایی که خیلی از علاقه‌مندان نمی‌توانستند آن را در سینماها ببینند (اکران این فیلم در بریتانیا به دلیل کرونا لغو شد) یا از نشستن در سالن سینما احساس امنیت نمی‌کنند، احتمالا در دوران پخشش در شبکه‌ی نمایش خانگی با استقبالِ ویژه‌ای مواجه خواهد شد.
سومین و آخرین تازه‌اکران این هفته مُرداب (Stillwater)، ساخته‌ی تام مک‌کارتی است که تقریبا در سالن‌های خالی از تماشاگر اکران شد. مت دیمون در این درام اولداسکول نقش یک آمریکایی گردن‌کلفت را بازی می‌کند که به فرانسه سفر می‌کند تا دخترش را که به‌طور اشتباهی به ارتکاب قتل محکوم شده است نجات بدهد. این فیلم از اکران در ۲ هزار و ۵۳۱ سینما، ۵ میلیون و ۱۰۰ هزار دلار کسب کرد. محصول استودیوی فوکس‌فیچرز که با ۲۰ میلیون دلار بودجه تهیه شده، باید شانس بیاورد تا در پایان اکرانش از مرز ۱۰ میلیون دلار فروش خانگی عبور کند.
در زمینه‌ی فیلم‌های قدیمی جدول اما برایتان از پیر (Old)، فیلم ترسناک جدید ام. نایت شیامالان بگویم که ۶ میلیون و ۶۷۰ هزار دلار (۶۰ درصد اُفت فروش) در دومین آخرهفته‌اش فروخت و به مجموع ۱۰ روزه‌ی ۳۰ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار رسید. اُفت فروش این فیلم جایی در بین سقوط ۶۵ درصدی اتفاق (از ۳۰ میلیون دلار افتتاحیه در سال ۲۰۰۸) و سقوط ۵۵ درصدی ملاقات (از ۲۵ میلیون دلار افتتاحیه در سال ۲۰۱۵) جای می‌گیرد. در نتیجه، درآمد نهایی ۳۸ تا ۴۵ میلیون دلاری پیر پیش‌بینی می‌شود که گرچه خوب است، اما نتیجه‌ی فوق‌العاده‌ای برای این فیلمِ ۱۸ میلیون دلاری که خودِ شیامالان بودجه‌اش را تامین کرده، محسوب نمی‌شود. گرچه این فیلم بدون‌شک توسط کرونا صدمه دیده است، اما از طرف دیگر، حتی در شرایط غیرکرونایی هم این احتمال وجود داشت که این فیلمِ بدون ستاره به جای گسست (۱۳۷ میلیون خانگی)، عملکردی نزدیک به ملاقات (۶۵ میلیون خانگی) داشته باشد. پیر با ۴۹ میلیون دلاری که تاکنون از سراسر دنیا کسب کرده است، تا هفته‌ی آینده سه برابر بودجه‌اش خواهد فروخت.
رده‌ی چهارم جدول به بلک‌ویدو (Black Widow) تعلق دارد که ۶ میلیون و ۴۲۶ هزار دلار دیگر در چهارمین آخرهفته‌اش کسب کرد و به مجموع ۲۴ روزه‌ی ۱۶۷ میلیون دلار رسید. احتمالا همین الان که مشغول خواندن این متن هستید، بلک‌ویدو درآمدِ خانگی سریع و خشن ۹ (۱۶۸ و نیم میلیون دلار) را پشت سر گذاشته است و به پُرفروش‌ترین فیلم گیشه‌ی آمریکای شمالی در سال ۲۰۲۱ تبدیل شده است. عملکرد بلک‌ویدو اما با در نظر گرفتن استانداردهای دنیای سینمایی مارول دلسردکننده است. این فیلم با ۳۴۳ میلیون دلاری که تاکنون در دنیا فروخته است، احتمالا پشت سرِ کاپیتان آمریکا: نخستین انتقام‌جو (۳۷۶ میلیون دلار در سال ۲۰۱۱) و هالک باورنکردنی (۲۶۷ میلیون دلار در سال ۲۰۰۸)، در رده‌ی سومِ کم‌درآمدترین فیلم‌های دنیای سینمایی مارول جای خواهد گرفت.
بلک‌ویدو پایین‌تر از کاپیتان آمریکا: نخستین انتقام‌جو و هالک باورنکردنی، در رده‌ی سوم کم‌درآمدترین فیلم‌های دنیای سینمایی مارول قرار می‌گیرد
رده‌ی ششم جدول به اسپیس جَم: میراث جدید (Space Jam: A New Legacy)، محصول برادران وارنر تعلق دارد که ۵۰۱تا از سینماهایش را در سومین آخرهفته‌ی نمایشش از دست داد و با کسب ۴ میلیون و ۲۶۵ هزار دلار به مجموع ۶۰ میلیون و ۷۴۰ هزار دلار فروش خانگی و ۱۱۹ میلیون دلار فروش جهانی دست یافت. رقمی که نتیجه‌ی قابل‌قبولی برای این فیلم ۱۵۰ میلیون دلاری نیست. این موضوع درباره‌ی چشمان مار (Snake Eyes)، محصول پارامونت هم صدق می‌کند که با تجربه‌ی اُفت فروش وحشتناکِ ۷۰ درصد، ۴ میلیون دلار در دومین آخرهفته‌اش کسب کرد و به مجموع ۱۰ روزه‌ی اسفناکِ ۲۲ میلیون و ۳۰۰ هزار دلار رسید. احتمال موفقیت هر دوی این فیلم‌ها حتی در شرایط غیرکرونایی هم دور از انتظار بود. در رده‌ی نُهم جدول به اتاق فرار: تورنمنت قهرمانان (Escape Room: Tournament of Champions) برمی‌خوریم که ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار دلار دیگر در سومین آخرهفته‌اش فروخت؛ این دنباله‌ی ترسناک که با ۱۵ میلیون دلار بودجه تهیه شده، تاکنون ۲۰ و نیم میلیون دلار در خانه و ۳۱ میلیون دلار در دنیا فروخته است.
انیمیشن بچه رییس: بیزینس خانوادگی (The Boss Baby: Family Business) که ساختش ۸۲ میلیون دلار خرج برداشته است، یک میلیون و ۳۰۰ هزار دلار دیگر در پنجمین آخرهفته‌اش فروخت و به مجموعِ خانگی ۵۳ و نیم میلیون دلار و مجموع جهانی ۷۰ میلیون دلار دست یافت. پاکسازی برای همیشه (The Forever Purge) هم با کسب یک میلیون و ۱۴۰ هزار دلار در پنجمین آخرهفته‌اش به ۴۳ میلیون دلار فروش خانگی و ۶۳ و نیم میلیون دلار فروش جهانی دست پیدا کرد. قابل‌ذکر است که احضار: شیطان مرا وادار کرد (The Conjuring: The Devil Made Me Do It) بالاخره از مرز ۱۹۵ میلیون دلار فروش جهانی عبور کرد و به این ترتیب، به درآمدی پنج برابر بودجه‌ی ۳۹ میلیون دلاری‌اش دست یافت. گرچه احضار ۳ کماکان کم‌درآمدترین فیلم مجموعه حساب می‌شود، اما حداقل حالا مجموع درآمد جهانی کُل این سری هشت قسمتی با عبور از مرز ۲ میلیارد دلار، آن را به نخستین مجموعه‌ی تماما بزرگسالانه‌ی ۲ میلیارد دلاری تاریخ باکس آفیس تبدیل می‌کند.
سریع و خشن ۹ درحالی در بیست و پنجم ژوئن (۴ تیر ۱۴۰۰) اکران شد که جمعه‌ی گذشته، در سی و ششمین روزِ اکرانش در آمریکای شمالی در شبکه‌ی نمایش خانگی پخش شد. پخش زودهنگامِ این فیلم در پلتفرم‌های اجاره‌ی فیلم به دلیل توافق‌نامه‌ی شرکت کامکست (شرکت مادر یونیورسال) با سینماهای زنجیره‌‌ای بزرگِ ایالات متحده است که طبق آن فیلم‌هایی که اکرانشان را با بیش از ۵۰ میلیون دلار افتتاحیه آغاز می‌کنند، می‌توانند پس از ۳۱ روز اکران سینمایی (برخلاف دوره‌ی ۹۰ روزه‌ی سابق) در شبکه‌ی نمایش خانگی منتشر شوند. اگر جوخه‌ی انتحار یا مرد آزاد (Free Guy) معجزه کنند که هیچی، در غیر این صورت سریع و خشن ۹ برنده‌ی بی‌رقیبِ تابستان ۲۰۲۱ حساب می‌شود. این فیلم که با ۲۰۰ میلیون دلار بودجه تهیه شده، نه تنها اکرانش را با عبور از فروش خانگی هابز و شاو (۱۷۳ میلیون دلار) به پایان خواهد رساند، بلکه به مجموع جهانی ۶۷۵ میلیون دلار دست خواهد یافت.
اُفت فروشی که این فیلم (اکثرا به دلیل فاکتور کرونا) در مقایسه با درآمد یک میلیارد و ۲۳۶ میلیون دلاری سریع و خشن ۸ تجربه کرده است، یادآور سقوطِ خطرناک ترنسفورمرها: آخرین شوالیه (۶۰۵ میلیون دلار در سال ۲۰۱۷) در مقایسه با ترنسفورمرها: عصر انقراض (یک میلیارد و ۱۰۴ میلیون دلار در سال ۲۰۱۴) است؛ یکی از آن اُفت فروش‌هایی که در شرایط عادی به مرگِ فرنچایزها منجر می‌شوند. شکی نیست که سریع و خشن ۹ برخلافِ بلک‌ویدو، واندروومن ۱۹۸۴، مولان و تنتِ کریسنولان، تنها فیلمی بود که در صورت اکران در شرایط غیرکرونایی از مرز یک میلیارد دلار فروشِ جهانی عبور می‌کرد. اما حتی همین الانش هم سریع و خشن ۹ پشت سر کاراگاه محله‌چینی‌ها ۳ (۶۸۵ میلیون دلار) و سلام، مامان (۸۲۵ میلیون دلار)، سومین فیلم پُرفروشِ باکس آفیس ۲۰۲۱ و پُرفروش‌ترین فیلم غیرچینی امسال حساب می‌شود. همچنین، نحوه‌ی پول درآوردنِ سریع و خشن ۹ نیز جالب‌توجه است و در تضاد با باور مرسوم قرار می‌گیرد.
باور مرسوم دیکته می‌کرد که سریع و خشن ۹ افتتاحیه‌ی بزرگی در آمریکای شمالی تجربه می‌کند، اما به دلیل تبلیغات دهان به دهانِ ضعیفش، فاکتور کرونا و انتشار زودتر از همیشه‌اش در شبکه‌ی نمایش خانگی با اُفت فروش سریع و شدید مواجه می‌شود. همچنین، طبق باور مرسوم این فیلم نه تنها افتتاحیه‌ی بزرگی در بازار چین می‌داشت، بلکه در ادامه به درآمدی شگفت‌انگیز در این کشور دست پیدا می‌کرد. بالاخره علاوه‌بر هابز و شاو که ۲۰۱ میلیون دلار در چین فروخت، هر دوی سریع و خشن ۷ و سریع و خشن ۸ هم ۳۹۲ میلیون دلار در این کشور فروخته بودند. با وجود این، سریع و خشن ۹ اکرانش در چین را با کسب ۱۳۶ میلیون دلار افتتاحیه آغاز کرد؛ رقمی که گرچه با هر متر و معیار دیگری خوب است، اما پایین‌تر از افتتاحیه‌ی ۱۶۸ میلیون دلاری سریع و خشن ۸ قرار می‌گیرد. مشکل ساده بود: مخاطبان چینی فیلم را دوست نداشتند.
سریع و خشن ۹ که به خاطر مشکلات کلافه‌کننده‌ای مثل بازنویسی تاریخ مجموعه (معرفی برادر گم‌شده‌ی دام تورتو و زنده کردن شخصیت هان) و انحرافاتی که هیچ نقش دیگری جز زمینه‌چینی دو فیلم آینده نداشتند، مورد انتقاد قرار گرفته بود، ۲۱۶ میلیون دلار در چین فروخت. رقمی که به‌طور مُستقل خوب است و فقط در مقایسه با فیلم‌های قبلی مجموعه ناامیدکننده به نظر می‌رسد. درواقع، عملکرد سریع و خشن ۹ به دلیل تاثیر منفی احتمالی‌اش روی سریع و خشن ۱۰ نگران‌کننده است. چرا که سینماروهای چینی نشان داده‌اند که گرچه حاضرند برای تماشای افراد ایکس: آپوکالیپس (۱۲۳ میلیون در سال ۲۰۱۶) و ترمیناتور: جنسیس (۱۱۳ میلیون در سال ۲۰۱۵) به سینما بروند، اما همزمان می‌توانند به افراد ایکس: دارک فینیکس (۵۹ میلیون در سال ۲۰۱۹) و ترمیناتور: سرنوشت تاریک (۵۱ میلیون در سال ۲۰۱۹)، دنباله‌ی فیلم‌هایی که دوست نداشتند بی‌اعتنایی کنند. این موضوع درباره‌ی درآمدِ ۲۲۸ میلیون دلاری ترنسفورمرها: آخرین شوالیه در مقایسه با درآمد ۳۲۰ میلیون دلاری ترنسفورمرها: عصر انقراض نیز صدق می‌کند. ناسلامتی وارکرفت اُفت فروش شدیدتری را در بازار چین در مقایسه با آمریکای شمالی تجربه کرد.
مخاطبان چینی برخلاف باور مرسوم نشان داده‌اند همه‌ی بلاک‌باسترهای هالیوودی را چشم بسته نمی‌بلعند، بلکه می‌توانند از یک جایی به بعد دست از دیدنِ آنها بکشند. گرچه سریع و خشن ۹ فعلا قسر در رفت، اما آیا سریع و خشن ۱۰ به قربانی واقعی شکستِ فیلم قبلی در جلب نظر سینماروهای چینی تبدیل خواهد شد؟ از طرف دیگر، این فیلم اکرانش در آمریکای شمالی را با کسب ۷۰ میلیون دلار افتتاحیه آغاز کرد که از زمان سریع و خشن ۴ (۷۱ میلیون در سال ۲۰۰۹)، ضعیف‌ترین افتتاحیه‌ی تاریخِ مجموعه حساب می‌شود. اما نکته این است: افتتاحیه‌ی ۷۰ میلیونی سریع و خشن ۹ خیلی نزدیک به چیزی است که این فیلم در شرایط غیرکرونایی می‌فروخت. چرا که سریع و خشن ۸ (۲۲۶ میلیون از ۹۹ میلیون افتتاحیه)، قسمت محبوب هیچکس در این مجموعه نیست و افزودن جان سینا در قامت برادر دام تورتو و بازگرداندن شخصیت هان هم فقط می‌توانست بخشی از علاقه‌مندی از دست رفته‌ی مخاطبان پس از کیفیت ناامیدکننده‌ی قسمت قبل را جبران کند.
با وجود این، سریع و خشن ۹ با کسب ۱۶۸ و نیم میلیون دلار در خانه، ۲/۴ برابرِ افتتاحیه‌ی ۷۰ میلیون دلاری‌اش فروخته است که دوام خیلی خوبی در این فرنچایز محسوب می‌شود. در مقایسه، دوام دیگر فیلم‌های این مجموعه عبارتند از: سریع و خشن ۲ (۱۲۷ میلیون از ۵۰ میلیون افتتاحیه / ۲.۵۲ برابر درآمد افتتاحیه)، توکیو دریفت (۶۲ میلیون از ۲۴ میلیون افتتاحیه / ۲.۵۸ برابر افتتاحیه)، سریع و خشن ۴ (۱۵۵ میلیون از ۷۱ میلیون افتتاحیه / ۲.۱۸ برابر افتتاحیه)، سریع و خشن ۵ (۲۱۰ میلیون از ۸۶ میلیون افتتاحیه / ۲.۴ برابر افتتاحیه)، سریع و خشن ۶ (۲۳۸ میلیون از ۱۱۷ میلیون افتتاحیه / ۲ برابر افتتاحیه)، سریع و خشن ۷ (۳۵۳ میلیون از ۱۴۷ میلیون افتتاحیه / ۲.۴ برابر افتتاحیه)، سریع و خشن ۸ (۲۲۶ میلیون از ۹۹ میلیون افتتاحیه / ۲.۹ برابر افتتاحیه) و هابز و شاو (۱۷۴ میلیون از ۵۹ میلیون افتتاحیه / ۲.۹ برابر افتتاحیه). به بیان دیگر، سریع و خشن ۹ کارش را در رده‌ی دوم یا سومِ بادوام‌ترین دنباله‌های مجموعه به پایان خواهد رساند.
اکران نسبتا کوتاه سریع و خشن ۹ در چین را باید به پای کیفیتِ ضعیف و انحرافات داستانی کلافه‌کننده‌اش (چینی‌ها اهمیتی به هشتگ «عدالت برای هان» نمی‌دادند) نوشت و دوام قویِ آن در آمریکای شمالی هم به خاطر این است که فیلم در آن واحد هم چیزی که طرفداران هاردکور مجموعه می‌خواستند را بهشان می‌دهد (احیای هان و سفر به فضا) و هم نقش یک اکشنِ پُرزرق‌و‌برقِ بی‌ضرر و زیان را برای عموم سینماروها ایفا می‌کند. البته نباید فاکتور رُقبای بی‌زور و بازوی سریع و خشن ۹ را هم دست‌کم گرفت. وقتی رقبای شما به امثال بلک‌ویدو، اسپیس جَم ۲ و چشمانمار خلاصه شده‌اند، پادشاه شدن و پادشاه ماندن خیلی آسان‌تر می‌شود.