۵۰ فیلمی که باید در تابستان تماشا کرد (بخش چهارم)
فصل تابستان و شور و نشاطی که در آن به خاطر تعطیلات و تفریحات مخصوصش وجود دارد، باعث میشود تا بازار گرمی برای سرگرمیهایی مانند سینما به وجود بیاید. فیلمهای به اصطلاح باکسآفیس و هالیوودی در فصل تابستان حسابی داغ هستند و گذشته از آثار اکشن و پر زد و خورد و پر انرژی که در این فصل اکران میشود، فیلمهای خاصی هم از کارگردانان سرشناس در این فصل عرضه میشود که ارزش دیدن را دارد. با بخش چهارم «۵۰ فیلمی که باید در تابستان تماشا کرد» همراه باشید تا بهترین فیلمهای این فصل را به شما معرفی کنیم.
Trainwreck (فاجعهی اجباری)
کارگردان: جاد آپاتونویسنده: امی شومربازیگران: امی شومر، بیل هیدر، بری لارسونتاریخ اکران: ۲۶ تیر ۱۳۹۴
Trainwreck جدیدترین اثر کمدی جاد آپاتو است که مانند بیشتر فیلمهای او مفرح و تا حدودی مضحک است. داستان این فیلم دربارهی دختری به نام امی است که از کودکی، تحت تاثیر عقاید پدرش، با زندگی مشترک و داشتن همسر به طور کلی مخالف بوده و به همین دلیل سالهای زیادی از عمرش را به تنهایی سپری میکند. او که به خیال خود زندگی آزاد و لذتبخشی دارد و از قید و بندهای خستهکنندهی زناشونی در امان مانده، حتی فکر کردن به ازدواج هم برایش مثل یک شوخی بیمزه است. یک روز وقتی امی دربارهی موضوع مقالهی جدیدش تحقیق میکند، به طور کاملا تصادفی با یک پزشک ورزشی جذاب و موفق روبرو میشود؛ بله، درست حدس زدید؛ از همین لحظه به بعد امی احساس میکند که میتواند جور دیگری هم به زندگی نگاه کند.
Trainwreck دو نقطهی درخشان دارد که هر دو را مدیون امی شومر است. اول از همه باید به فیلمنامهی عالی این اثر اشاره کنیم که پر از شوخیهای کلامی و موقعیتهای کمیک است و به تنهایی میتواند مخاطب را ۱۲۰ دقیقه پای فیلم نگه دارد. نکته دیگر مربوط به بازی فوقالعادهی امی شومر است؛ تا قبل از این هرگز فکر نمیکردیم او کمدین قابلی باشد و بتواند در سینما نیز (مثل تلویزیون) موفق ظاهر شود، اما باید اعتراف کنیم که اشتباه میکردیم.
همه چیز نشان میدهد که Trainwreck یک کمدی کمنقص است و میتواند یکی از بهترین گزینهها برای تماشا کردن در تابستان باشد. فقط امیدواریم برخلاف فیلمهای قبلی آپاتو، این یکی ریتم مناسبی هم داشته باشد.
The Look of Silence (نگاه سکوت)
کارگردان: جاشوا اوپنهایمرتاریخ اکران: ۲۶ تیر ۱۳۹۴
The Look of Silence دومین مستند جاشوا اوپنهایمر پس از The Act of Killing سال ۲۰۱۲ است که دربارهی نسلکشی مردم اندونزی ساخته میشود. این اتفاق که در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی و به بهانهی ریشهکن کردن کمونیست رخ داد، منجر به کشته شدن بیش از ۵۰۰۰۰۰ نفر از مردم این کشور شد. داستان این مستند روایتگر زندگی خانوادهای است که پسر بزرگترشان را طی این نسلکشی از دست دادهاند. ادی، پسر کوچک این خانواده که در زمان مرگ برادرش هنوز به دنیا نیامده بود، حالا برای سوالات بیجواب خانوادهاش به دنبال پاسخ میگردد و در این راه حتی با عاملان این حادثه و قاتلین برادرش نیز رو در رو میشود.
The Look of Silence مانند بسیاری از مستندهای تاریخی حاوی صحنههای بهتانگیز و غیرقابل توضیح است. این فیلم قصد ندارد حال مخاطبانش را بهتر کند و احساس آنها را نسبت به دنیا و خودشان بهبود بخشد؛ این فیلم صرفا به شما یادآور میشود که قصههای مهم نیازی به بازیگر و جلوههای ویژه برای تاثیرگذاری ندارند؛ گاهی زندگی خیلی واقعیتر از چیزی است که گمان میکنیم.
Boulevard (بلوار)
کارگردان: دیتو مونتیلنویسنده: داگلاس سوزبهبازیگران: رابین ویلیامز، باب اودنکرک، کتی بیکرتاریخ اکران: ۲۶ تیر ۱۳۹۴
Boulevard را باید یک فیلم غیرمنتظره از دیتو مونتیل بنامیم. او که قبلا خود را با آثار اکشن و جنایی مثل Fighting و A Guide to Recognizing Your Saints معرفی کرده بود، اکنون به سراغ یک درام نسبتا آرام رفته است.
نولان مک (با بازی رابین ویلیامز) حدود ۲۶ سال از زندگی یکنواختش را به عنوان کارمند یک بانک سپری کرده است. او و همسرش جوی رابطه نسبتا خوبی با یکدیگر دارند و همه چیز میان آنها معمولی به نظر میرسد؛ تا اینکه یک روز رانندگی در یک خیابان ناآشنا باعث میشود نولان با تصمیم سرنوشتساز و غیرمنطقی زندگیاش مواجه شود. او پس از برخورد با یک پسر جوان به نام لئو که به دردسر افتاده است، حد و مرزهای زندگی قدیمیاش را کنار میگذارد و تصمیم میگیرد چهرهی واقعی خود را نمایان سازد.
یک بار دیگر نقشی جدی به رابین ویلیامز سپرده شده و او به بهترین شکل ممکن از پس اجرای آن برآمده است. خلق رفتارها و احساسات درونی مردی که از روند تکراری زندگی خسته شده تنها از بازیگر توانایی مثل ویلیامز انتظار میرود.
Boulevard یک فیلم قدرتمند از مونتیل است که بار دیگر ثابت میکند این کارگردان علاقهی عجیبی به خلق داستانهای شخصیتمحور دارد.
Irrational Man (مرد غیرمنطقی)
کارگردان: وودی آلننویسنده: وودی آلنبازیگران: اما استون، خواکین فونیکس، پارکر پوزیتاریخ اکران: ۲ مرداد ۱۳۹۴
دیگر عادت کردهایم که هر سال یک فیلم از وودی آلن ببینیم. اینبار خواکین فونیکس و اما استون با این کارگردان صاحب سبک همراه شدهاند تا یک درام اسرارآمیز را روی پردهی سینما بیاورند.
آبه لوکاس (خواکین فونیکس) یک استاد فلسفه و اهل رودآیلند است که راهش را گم میکند. او پس از وارد شدن به یک رستوران و گوش دادن به صحبتهای افراد محلی، تصمیم میگیرد که یک ماجراجویی پرهیجان را آغاز کند. اگرچه این تصمیم کمی عجیب به نظر میرسد، اما انرژی و هدف جدیدی را برای لوکاس به همراه دارد. او در ادامه با یک استاد متاهل و ناراضی (پارکر پوزی) و همچنین یک دانشجوی مشتاق (اما استون) آشنا میشود و زندگیاش رنگ تازهای به خود میگیرد.
پس از کمدی عاشقانهی Magic in the Moonlight سال ۲۰۱۴، این دومین همکاری استون با آلن محسوب میشود.
Unexpected (غیر منتظره)
کارگردان: کریس سوانبرگنویسنده: مگان مرسیر، کریس سوانبرگبازیگران: کوبی اسمالدرز، آندرس هولم، گیل بینتاریخ اکران: ۲ مرداد ۱۳۹۴
Unexpected یک کمدی-درام ساده با موضوعی جذاب و درگیرکننده است. داستان از جایی شروع میشود که سامانتا ابوت (کوبی اسمالدرز) که به عنوان معلم در یکی از دبیرستانهای مرکزی شهر فعالیت میکند، متوجه میشود که به طور ناخواسته باردار شده است. از سوی دیگر دبیرستان دولتی شیکاگو که سامانتا در آنجا مشغول به کار است، پس از پایان سال تحصیلی بسته خواهد شد؛ بنابراین شرایط سامانتا به لحاظ روحی اصلا مناسب نیست، اما خوشبختانه نامزدش (آندرس هولم) وضعیت او را به خوبی درک میکند. آنها از ترس اینکه مادر سامانتا جریان را بفهمد و او را تا به دنیا آمدن فرزندش نزد خود نگه دارد، خیلی زود با یکدیگر ازدواج میکنند. سامانتا در بازگشت به دبیرستان متوجه میشود که جاسمین (گیل بین)، یکی از باهوشترین دانشآموزانش نیز مثل او باردار شده است. در ادامه رابطهی دوستانهای بین سامانتا و جاسمین شکل میگیرد و نحوهی روبرو شدن آنها با بارداری ناخواستهشان جریانات فیلم را به وجود میآورد.
کریس سوانبرگ حدود دو سال برای نگارش فیلمنامهی Unexpected وقت صرف کرده و به نظر میرسد که این اثر یکی از بهترین فیلمهای او باشد. جالب است بدانید که کوبی اسمالدرز در طول فیلمبرداری Unexpected واقعا باردار بوده است.
Southpaw (چپدست)
کارگردان: آنتوان فوکوآنویسنده: کورت ساتربازیگران: راشل مکآدامز، جیک جیلنهال، فارست ویتاکرتاریخ اکران: ۲ مرداد ۱۳۹۴
آنتوان فوکوآ کارگردانی است که در کارنامهی کاریاش فراز و فرودهای زیادی دیده میشود، اما او قصد دارد تا با Southpaw موفقیتهای The Equalizer را تکرار کند. یک فیلم اکشن مبارزهای که زندگی شخصی یک بوکسور چپدست را به تصویر میکشد.
بیلی هوپ (جیک جیلنهال)، قهرمان مشهور بوکس، تصمیم میگیرد تا در اوج افتخار، این ورزش را کنار بگذارد و اوقات بیشتری را با خانوادهاش بگذراند؛ اما وقتی همسرش مورین در حادثهای توسط یک بوکسور دیگر کشته میشود، زندگی او به طور کلی از هم میپاشد. سازمانهای حمایت از کودکان، به دلیل رفتارهای پرخاشگرانهی بیلی، دخترش لیلا را از او جدا میکنند و حالا تنها امید این قهرمان قدیمی، بازگشت به مبارزه است. او با کمک مربیاش تایتس تیک ویلز تلاش میکند تا افتخارات گذشتهی خود را تکرار کند و اعتبار از دست رفتهاش را پس بگیرد تا از این طریق بتواند دوباره سرپرستی لیلا را در اختیار داشته باشد.
بالاخره پس از مدتها یک فیلم از فوکوآ میبینیم که در آن اسلحه حرف اول و آخر را نمیزند، بلکه این زور بازو است که همه چیز را تعیین میکند.
Listen to Me Marlon (مارلون به من گوش کن)
کارگردان: استیون رایلینویسنده: استیون رایلی، پیتر اتدگیبازیگران: مارلون براندوتاریخ اکران: ۷ مرداد ۱۳۹۴
برخی از بازیگران مطرح سینما به ندرت مصاحبه میکنند، در حالی که بعضی دیگر به پیشنهاد هیچ مجله و خبرنگاری نه نمیگویند؛ نمیخواهیم بگوییم که کدام یک از این عادتها میتواند برای یک بازیگر حرفهای مناسبتر باشد، اما نکتهای که وجود دارد این است که مصاحبهها کمک میکنند تا از زندگی خصوصی و ویژگیهای شخصیتی هنرمند محبوبمان بیشتر آگاه شویم، و این چیزی که با نگاه کردن به فیلمهایش هرگز به آن پی نخواهیم برد. Listen to Me Marlon یک مستند فوقالعاده جالب از زندگی شخصی مارلون براندو، یکی از تاثیرگذارترین بازیگران تاریخ سینما است که خیلی خیلی بیشتر از یک مصاحبهی معمولی ما را با جنبههای پنهان شخصیتی او آشنا میکند.
این مستند که استیون رایلی آن را کارگردانی کرده، با استفاده از نوارهای صوتی که براندو در طول زندگیاش آنها را ضبط کرده تهیه شده است. براندو این نوارها را در منزل، در جریان ملاقاتهای کاری، هنگام معالجه، کنفرانسهای مطبوعاتی و حتی در زمانی که هیپنوتیزم شده ضبط کرده است! او در این نوارها از همه چیز زندگیاش حرف میزند و حتی گاهی دربارهی آینده پیشگویی میکند؛ مثلا در بخشی از حرفهای او میشنویم که میگوید: در آینده حرکات بازیگرها با استفاده از موشنکپچر بازسازی میشود و احساسات آنها درون رایانهها شکل میگیرد و به وجود میآید.
بدون تردید مارلون براندو یک اسطورهی دستنیافتنی در تاریخ سینما است؛ قطعا برای همهی ما هیجانانگیز خواهد بود وقتی او با زبان خودش، نگفتههای زندگیاش را برایمان بازگو میکند.
The End of the Tour (پایان سفر)
کارگردان: جیمز پونسولتنویسنده: دیوید لیپسکی (کتاب)، دونالد مارگولیسبازیگران: جسی آیزنبرگ، آنا کلامسکی، جیسون سیگلتاریخ اکران: ۹ مرداد ۱۳۹۴
دو فیلم قبلی جیمز پونسولت یعنی Smashed و The Spectacular Nowتبدیل به دو درام عالی و تماشایی شدند. این کارگردان امسال با یک فیلم جالب به نام The End of the Tour بازگشته است. اگرچه این فیلم به لحاظ موضوع و حال و هوا با دو اثر قبلی او قابل مقایسه نیست، اما از نظر کیفیت ساخت شاید بهترین فیلم پونسولت تا به امروز باشد.
The End of the Tour بازگوکننده داستان دیوید لیپسکی (جسی آیزنبرگ)، نویسندهی معمولی مجلهی رولینگ استون است که قصد دارد تا در سال ۱۹۹۶ با دیوید فاستر والاس (جیسون سیگل)، نویسندهی بزرگ و مشهور آن دوران یک مصاحبه ترتیب دهد. برای این منظور لیپسکی با والاس در سفر تبلیغاتیاش برای کتاب شوخی بینهایت همراه میشود. با اینکه والاس تمایل دارد به عنوان یک نویسنده، خلوت و تنهایی خود را حفظ کند، اما با حضور لیپسکی نیز هیچ مشکلی ندارد. چالش ماجرا برای لیپسکی از زمانی آغاز میشود که او از خود میپرسد: چطور یک فرد با چنین جایگاه و شهرتی میتواند تا این حد معمولی باشد؟ والاس کسی است که مثل همه به رستوران مکدونالد میرود و همبرگر صرف میکند، در دانشگاه درس میدهد و برخلاف موفقیتهایی که کسب کرده، غمها و مشکلات خاص خود را دارد. روابط میان لیپسکی و والاس کمکم پیچیدهتر میشود و از یک مصاحبهی معمولی فاصله میگیرد.
Best of Enemies (بهترین دشمنان)
کارگردان: رابرت گوردون، مورگان نویلنویسنده: رابرت گوردون، مورگان نویلبازیگران: جان لیتگو، کلسی گرامر، دیک کوتتاریخ اکران: ۹ مرداد ۱۳۹۴
Best of Enemies یک مستند دربارهی مناظرهی سیاسی بین گور ویدال، نماینده حذب آزادیخواه و ویلیام افباکلی از حذب محافظهکار است. این بحثها یکی از معروفترین مشاجرات سیاسی است که در سال ۱۹۶۸ در تلویزیون ایالات متحده شکل گرفته است.
این دعواهای تند و تیز اگرچه در زمان خود بحثهای زیادی را به پا کردند، اما در واقع پایهگذار گفتگوها و مناظرات سیاسی شدند که امروزه در رسانههای اکثر کشورهای جهان به عنوان یکی از ارکان اصلی دموکراسی شناخته میشود.
Best of Enemies توسط مورگان نویل (که به خاطر کارگردانی مستند Twenty Feet from Stardom برندهی جایزهی اسکار شده است) و رابرت گوردون کارگردانی میشود. این ششمین همکاری مشترک نویل و گوردون برای کارگردانی یک اثر است.
Mission: Impossible – Rogue Nation (ماموریت غیرممکن – قوم سرکش)
کارگردان: کریستوفر مککوآرینویسنده: کریستوفر مککوآری، بروس گلربازیگران: تام کروز، جرمی رنر، سیمون پگتاریخ اکران: ۹ مرداد ۱۳۹۴
پنجمین و آخرین فیلم از سری ماموریت غیر ممکن، احتمالا بهترین قسمت آن خواهد بود. قسمت قبلی این مجموعه به نام Mission: Impossible – Ghost Protocol، با کارگردانی برَد بِرد و بازی درخشان تام کروز، ثابت کرد که یک سری میتواند حتی در چهارمین قسمتش هم با کیفیت بالایی که دارد مخاطبان را شگفتزده کند.
اینبار اتان هانت (تام کروز) و تیمش، در یکی از غیرممکنترین ماموریتهایی که تا کنون انجام دادهاند، قصد دارند تا اتحادیه را نابود کنند. اتحادیه نام یک سازمان بزرگ جهانی از قاتلین و خرابکارهای حرفهای است که هدف اصلیشان از بین بردن IMF (سازمانی که هانت برای آن کار میکند) است.
کارگردانی Rogue Nation به کریستوفر مککوآری سپرده شده است. او قبلا هم در فیلم Jack Reacher با کروز همکاری کرده و ویژگیهای این بازیگر توانا را به خوبی میشناسد، به همین دلیل انتظار میرود که در قسمت پنجم شاهد یکی از بهترین بازیهای کروز در این مجموعه باشیم. اگرچه مککوآری به اندازهی بِرد شناختهشده نیست، اما تجربهی او در پروژههای بزرگی مثل The Usual Suspects و Edge of Tomorrow، و البته Jack Reacher میتواند منجر به ساخت یک فیلم عالی دیگر از مجموعهی ماموریت غیرممکن شود.
منبع: The Film Stage