معرفی انیمیشن کوتاه Ascension
Ascension انیمیشن کوتاهی با شوخ طبعی تاریک و منحصر‌به‌فرد است که با داستانی نمادین سعی در بیان مفاهیم حائز اهمیتی درباره‌ی زندگی دارد.
انیمیشن کوتاه Ascension (به فارسی؛ صعود) در سال ۲۰۱۳ برای اولین‌بار در جشنواره‌های فیلم بین‌المللی به نمایش درآمد و توانست جوایز مختلف زیادی را کسب کند و سپس بعد از گذشت مدتی نه چندان کوتاه به‌صورت رایگان در سایت‌هایی همچون YouTube و Vimeo برای تماشا قرار گرفت. این انیمیشن هفت دقیقه‌ای در بستر طراحی CGI فوق‌العاده‌ی خود، داستانی قابل بحث اما سرشار از صحنه‌های خنده دار را به بینندگان ارائه می‌کند. اگر بخواهیم لیستی از نقاط قوت این اثر و هر آنچه آن را به اثری تبدیل کرد که جوایز جشنواره‌های مختلف را درو کند تهیه کنیم، باید حتما به زمان‌بندی خوب سکانس‌های کمدی و به خدمت داستان در آمدن جنبه‌ی تکنیکی و بصری بسیار قوی این انیمیشن اشاره کنیم. چه در انیمیشن‌ها و چه در آثار پر زرق و برق سینمایی، اغلب اوقات یا داستان فدای جلوه‌های ویژه می‌شود، یا تمامی تمرکز روی بخش داستانی گذاشته می‌شود و از پردازش‌های آنچنانی در بخش تکنیکی اثر خبری نیست، اما به خوبی می‌توان مشاهده کرد که در ساخت Ascension تلاش شده هر چیز در جایگاه خودش قرار بگیرد.
داستان انیمیشن Ascension با الهام از سنتی دیرینه ساخته شده که در بین مردم اروپا و کوهنوردانی که قصد صعود به قله‌های رشته کوه آلپ را دارند، رواج دارد؛ براساس این سنت، کوهنوردانی که به قله‌های رشته کوه آلپ صعود می‌کنند، مجسمه‌هایی، برای مثال مجسمه‌ی مریم مقدس یا عیسی مسیح، را در نوک قله قرار می‌دهند تا خداوند لطف خود را شامل حال دیگر کوهنوردان کرده و ایشان بتوانند به سلامت و بدون مواجهه با خطرات جدی به نوک قله صعود کنند.
در Ascension نیز، ماجرای صعود دو کوهنورد در قرن هجدهم میلادی به نوک قله‌ای برفی روایت می‌شود. این دو کوهنورد بر طبق سنت مجسمه‌ای از مریم مقدس را با خود به نوک قله حمل می‌کنند، اما از آنجایی که یکی از این دو کوهنورد دچار معلولیت‌هایی جسمی است، این صعود با چالش‌های متعددی همراه می‌شود. آیا با وجود همه‌ی این دشواری‌ها، دو کوهنورد ماجرا موفق به صعود به قله و قرار دادن مجسمه در نوک کوه می‌شود یا خیر؟
این انیمیشن در سال ۲۰۱۳ توسط پنج هنرجو از شعبه‌ی شهر آرل آموزشکده‌ی هنرهای دیجیتال Supinfocom به نام‌های توماس بوردیس، مارتین دی کودن هاو، کارولاین دومورگ، کولین لاوبری و فلورین وچیون ساخته شد. این تیم پروسه‌ی ساخت Ascension را با عبارت چهارده ماه شب‌های بی خوابی توصیف می‌کنند.لاوبری ساخت این انیمیشن را به‌عنوان پروژه‌ی فارغ التحصیلی خود آغاز کرد و سپس تیم ساخت آن را گرد هم آورد. این تیم تنها دو ماه از سال آخر تحصیل خود در Supinfocom را صرف نوشتن فیلم نامه‌ی این اثر کردند. از همان ابتدای امر تصمیم بر آن بود که چهار چوب این انیمیشن براساس جلوه‌ی بصری فوق واقع گرایانه و شوخی‌هایی نهاده شود که در تمام طول اثر حضور دارند؛ عملکرد بسیار خوب تیم سازنده در این زمینه‌ها خود باعث شد که این عناصر به نقاط قوت Ascension تبدیل شوند، اما تحقق چنین دورنمایی برای یک تیم دانشگاهی آنقدرها هم ساده نبود. به‌گفته‌ی بوردیس، ساخت این اثر با چالش‌ها و سختی‌های زیادی در زمینه‌های تکنیکی و هنری همراه بود و آن‌ها برای رسیدن به جنبه‌ی بصری مد نظرشان با مشکلاتی بزرگ مواجه بودند. وی در این‌باره می‌گوید:
با وجود اینکه همه چیز قرار بود بسیار قابل باور و واقع گرایانه به نظر بیاید، ما می‌خواستیم به سبکی دست پیدا کنیم که با طراحی شخصیت‌ها و رنگ‌هایی که در نور پردازی و ساخت بافت‌ها استفاده شده نیز هم خوانی داشته باشد. ما عکس‌های متعددی را از کوه‌های مختلف مورد مطالعه قرار دادیم تا بالاخره توانستیم پالت رنگی را تهیه کنیم که برای سفر شخصیت‌های پر دردسرمان در Ascension مناسب باشند و با پیرامون هم‌خوانی داشته باشند. یکی از دلایلی که باعث شد تصمیم بگیریم چشمان شخصیت‌هایمان را بپوشانیم، دشواری‌ها و چالش طراحی چشمانی واقع گرایانه به‌صورت دیجیتالی بود. طراحی چشمانی که در انیمیشن‌ها و ساخته‌های دیجیتالی طبیعی به نظر برسد کاری بسیار دشوار است و همین مسئله موجب می‌شود که در اکثر اوقات در آثار مختلف شاهد چشمانی نسبتا ترسناک یا بی حس باشیم و این موضوع باعث لطمه وارد شدن به حس واقع گرایانه‌ی اثر می‌شد.
مرحله‌ی پیش ساخت گسترده‌ی این اثر از ماه می سال ۲۰۱۲ آغاز شد و تکمیل آن تا ماه اکتبر طول کشید. ارائه‌ی محصول نهایی تا پایان فوریه ۲۰۱۳ به طول انجامید. به‌لطف هشت ماه پژوهش و آزمون و خطا که تا ماه دسامبر زمان برد، مراحل ساخت اصلی اثر بیشتر از دو ماه طول نکشید، اما این امر بدون آماده‌سازی مفصل و هم کاری نزدیک تیم سازنده ممکن نبود. بوردیس در این زمینه توضیح می‌دهد:
تحقیق و پژوهش طولانی مدت به ما کمک کرد که بتوانیم مطمئن شویم که ساخت چنین پروژه‌ای با شرایط و امکانات ما ممکن است و مشکلات تکنیکی متعددی که انتظارشان را داشتیم، سد راهمان نخواهند شد. در دست دیگر، به‌لطف کار تیمی، مشخص بودن نقش‌ها و وظایف و حس مسئولیت پذیری اعضا، ما توانستیم با موفقیت مراحل دشوار ساخت و پیش ساخت را بین یکدیگر تقسیم کنیم و با آسانی بیشتری از آن‌ها بگذریم. هر زمان ساخت قابی از یک صحنه برای انیمیشن تائید می‌شد، سریعا نورپردازی و رندر آن انجام می‌شد، بعد طراحی دیجیتال آن انجام می‌گرفت و سپس اعضا مشغول ویرایش و طراحی صدا می‌شدند. پس هر قاب تصویر که طراحی می‌شد، همه‌ی اعضای تیم به‌صورت همزمان مشغول به کار می‌شدند و مراحل ساخت انیمیشن به خوبی پیش می‌رفت.
این تیم از نرم‌افزار‌های VRay روی 3ds Max و ZBrush برای مدل سازی، طراحی جلوه‌های ویژه، نور پردازی و رندر کردن، از Maya برای پویا نمایی و طراحی لباس شخصیت‌ها، از Vue xStream برای برای طراحی پس زمینه‌ها، از Nuke برای ترکیب تصاویر و نهایتا از Adobe Premiere برای تدوین استفاده کردند. اعضای تیم برای صداگذاری بهتر اثر، سفری دو روزه به رشته کوه‌های آلپ داشتند و صداهای مورد نیاز خود را ضبط کردند.
با وجود تمامی این صحبت‌ها، این پنج فیلم ساز ۱۹۰۰۰ ساعت برای ساخت این انیمیشن صرف کردند و با وجود تمامی سختی‌های پیش رو، ۱۱۰۰۰ فریم موجود در این انیمیشن را ساختند و به حرکت درآوردند. با دیدن موفقیت اعضای این تیم پنح نفره بعد از ساخت این اثر و مشغول به کار شدن ایشان در استودیوهای بزرگ، باید انیمیشن Ascension و پروسه‌ی ساخت آن را سر مشقی برای هنرجویان و انیمیشن سازان تازه کار قرار داد؛ در وضعیت پر رقابت امروزه‌ی صنعت انیمیشن که هر گوشه از دنیا سبک و سیاق خود را برای ارائه دارد، تنها ارائه‌ی ظاهری زیبا و چشم پسند کافی نیست؛ داستان نویسی خوب، صداگذاری حرفه‌ای، دیدگاه هنری متفاوت، مهارت در طراحی و تدوین به همراه شوخ طبعی و زمان‌بندی مناسب در روایت داستانی می‌تواند تاثیری بسزا در موفقیت اثر در بعدهای مختلف داشته باشد. نظرات خود را در رابطه با این انیمیشن با ما در میان بگذارید.
