معرفی بازی موبایل Don't Touch the Spikes: پرنده‌ای گرفتار میان دیوارها

اگر Run Bird Run را بازی کرده باشید، شکل و شمایل Don't Touch the Spikes در نگاه اول برایتان بسیار آشنا به نظر می‌رسد. حال آن‌که صرف نظر از ظاهر، این دو بازی تفاوت‌های عمده‌ای با هم دارند. با یک پرنده به همان شکل طرف هستید. در آن بازی کنترل پرنده‌ای را بر عهده داشتید که با حرکت روی جعبه‌های چوبی  از برخورد با آن‌ جعبه‌هایی که مثل یک بازی تتریس از بالا به سمت پایین فرو می‌ریزند فرار می‌کردیم. در این بازی قضیه فرق می‌کند و این پرنده را در شرایطی می‌بینیم که بین دو دیوار گرفتار شده و راهی برای فرار ندارد. پرنده‌ای که با شروع بازی مشغول پرواز شده و به دیوار روبروی خود برخورد می‌کند و به سمت دیوار پشتی بر‌می‌گردد. این پرنده در حال سقوط است و شما باید سعی کنید با ضربه زدن بر روی صفحه، او را بین زمین و هوا معلق نگه دارید. با هر بار برخورد به دیوار یک امتیاز به دست می‌آورید. اما بازی به همین سادگی هم نخواهد بود. همان‌طور که از نام بازی پیداست، نباید با تیغ‌ها (یا خوشه‌ها) برخوردی داشته باشید. تیغ‌هایی که از قسمت‌های مختلف دیوار بیرون آمده و فقط قسمتی از فضای دیوار محلی مناسب برای برخورد شما و گرفتن امتیاز خواهد بود. پس از هر برخورد، مکان این تیغ‌ها عوض می‌شوند و در بازگشت مجدد به سمت آن دیوار با موقعیتی متفاوت روبرو خواهید شد. در ابتدای بازی فضاهای خالی بیشتری روی دیوارها وجود دارند که می‌توان به راحتی با آن‌ها برخورد کرد و امتیاز گرفت. پس از کمی پیشروی این فضاها کوچک‌تر و تنگ‌تر می‌شوند و برای برخورد با آن‌ها باید دقت بیشتری داشته باشید. لازم به ذکر است که بالا و پایین این فضا با این تیغ‌ها پوشیده شده و سقوط پرنده و همین‌طور اوج‌گیری بیش از اندازه با او منجر به شکست شما خواهد شد. شکلات‌هایی در طول بازی کنار دیوارها ظاهر می‌شوند  که ممکن شما را وسوسه کنند تا برای به دست آوردنشان ریسک بیشتری بکنید و فضاهای سخت‌تری را برای برخورد با فضای خالی بین تیغ‌ها انتخاب کنید. این شکلات‌ها به شما این امکان را می‌دهد تا Skinهای مختلفی را آزاد کنید و پرندگانی در شکل و شمایل مختلف را برای بازی خود داشته باشید. 

همین یک بخش به اندازه کافی می‌تواند سرگرم کننده باشد اما این تمام محتوای  Don't Touch the Spikes نیست. بازی به شما این امکان را می‌دهد که کنترل دو پرنده را به صورت همزمان در اختیار داشته باشید. گرچه این کار به تمرکز بسیار زیادی نیاز دارد و توصیه‌ی خود بازی هم این است که این بخش را به صورت دونفره به همراه دوست خود انجام دهید. در این حالت نیمی از صفحه در اختیار شما و نیم دیگر آن در اختیار دوستتان قرار می‌گیرد. شکست هر کدام از این دو نفر به منزله به پایان رسیدن بازی و برد بازیکن مقابل او است. 

بخش دیگری که در بازی وجود دارد Cave (غار) است. این بخش نیز از مکانیزم اصلی بازی پیروی می‌کند و در عین حال تفاوت‌هایی با آن دارد. همه جا تاریک است و پرنده‌ی شما در یک غار تاریک حضور دارد. شما فقط روبروی این پرنده را می‌بینید که به وسیله‌ی چراغ قوه‌ای که روی کلاه ایمنی پرنده قرار دارد روشن شده است! چراغی که می‌توانید به وسیله‌ی شکلات‌هایی که در اختیار دارید ارتقا دهید تا نور چراغ بتواند فضای بیشتری از دیوار را در تاریکی غار به شما نشان دهد. دیوارها هم بر خلاف حالت عادی بازی ثابت نیستند و به سمت بالا در حرکت هستند. امتیاز شما هم به جای شمارش تعداد برخوردهایتان به دیوار، با اندازه گیری مقدار بالا رفتن دیوار در هر دور بازی شما محاسبه می‌شود. بهتر است بگوییم مدت زمانی که پرنده در این غار دوام می‌آورد محسابه می‌شود. در محیط غار به جای شکلات، الماس‌هایی وجود دارد که با جمع‌‌آوری آن‌ها نیز می‌توانید آیتم‌هایی را آزاد کنید. 

گرافیک بازی بسیار ساده طراحی شده و انواع مختلفی از پرندگان را می‌توانید در بازی آزاد کنید که کمی باعث تنوع خواهد شد. یکی از نکاتی که Ketchapp در اکثر بازی‌های خود رعایت می‌کند تغییر رنگ محیط بازی است. به شکلی که در طول بازی پس از هر پنج امتیاز رنگ محیط عوض می‌شود. با توجه به این‌که امتیاز شما در مرکز صفحه قرار دارد و به راحتی قابل مشاهده است، دلیل این تغییر رنگ را می‌توان کمک به سخت‌تر شدن بازی دانست. چرا که با هر بار تغییر رنگ ممکن است برای لحظاتی تمرکز خود را از دست بدهید. موسیقی در این بازی شنیده نمی‌شود و فقط صدای برخورد با دیوار‌ها را می‌شنوید.

در کل Don't Touch the Spikes یک بازی سرگرم‌کننده و اعتیاد‌ آور است که تا مدت‌ها سرگرمتان خواهد کرد. 

دانلود از کافه بازار | دانلود از گوگل پلی | دانلود از آیتونز

تهیه شده در زومجی