حقایق جالب سریال The Office - اداره
در این مقاله به‌بررسی نکات و حقایق جالب سریال اداره (The Office)، یکی از سیتکامهای بسیار محبوب سال‌های نه‌چندان‌دور خواهیم پرداخت. با زومجی همراه باشید.
در ادامه مطالب حقایق جالب، امروز به‌سراغ سریال اداره (The Office) رفتیم، سریالی که درکنار سریال‌هایی مانند سریال Friends، سریال How i Met Your Mother و سریال ساینفلد از محبوب‌ترین سریال‌های کمدی ژانر سیتکام به‌شمار می‌رود. نسخه اصلی این سریال ابتدا در کشور انگلستان و درسال ۲۰۰۱ میلادی پخش شد که پس از انتشار تنها دو فصل، تولید آن به بن‌بست خورد. پس از این ماجرا شبکه NBC تصمیم گرفت تا نسخه آمریکایی آن را به‌صورت کامل بازسازی کند که خبر بسیار خوبی برای طرفداران سریال‌های کمدی سیتکام تلقی می‌شد. مراحل ساخت و فیلم‌برداری این سریال در سال ۲۰۰۴ آغاز و نخستین قسمت آن در تاریخ چهارم فروردین سال ۱۳۸۴ (سوم مارس ۲۰۰۵) از شبکه NBC پخش شد.
تهیه‌کنندگی این سریال برعهده گرگ دنیلز قرار گرفت؛ فردی که به‌عنوان تهیه‌کننده در ۷۶ قسمت انیمیشن سیمپسون‌ها و در تمام قسمت‌های سریال ساینفلد حضور داشت و به‌همین‌دلیل کارنامه بسیار خوبی در سریال‌های کمدی دارد. در این سریال بازیگران برجسته‌ای مانند جان کرازینسکی، استیو کارل و رین ویلسون به‌ایفای نقش می‌پردازند. یکی از نکته‌های این سریال که هم می‌توان از آن به‌عنوان نکته منفی آن و هم می‌توان به‌عنوان نکته مثبت سریال به آن اشاره کنیم، وجود نداشتن صداهای خنده رایج در سریال‌های سیتکام است. این موضوع شاید درابتدا عجیب باشد ولی با گذشت زمان به آن عادت خواهید کرد و احتمالا از آن لذت خواهید برد. سریال آفیس پس از پخش ۲۰۱ قسمت از آن در قالب ۹ فصل در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۲ (۱۶ می ۲۰۱۳) بعد از ساخت خاطراتی بسیار خوب برای طرفداران این سریال به‌انتهای خود رسید.
ما در این مقاله قصد نقد و بررسی خط داستانی سریال را نداریم و تنها به‌بررسی نکات و حقایق جالب آن خواهیم پرداخت؛ حقایقی که شاید از آن‌ها اطلاعی نداشته باشید. این شما و این هم حقایق جالب سریال The Office.
۱- تغییر بازیگران شخصیت‌های مختلف
این موضوع در هر فیلم یا سریالی بدیهی است که سازندگان آن برای هر شخصیت بازیگر دیگری را مدنظر داشته باشند یا برای بازیگران سریال شخصیت دیگری را آماده کرده باشند؛ این امر درمورد سریال آفیس هم صدق می‌کند. خیلی سریع به این موارد اشاره خواهیم کرد؛ آدام اسکات برای نقش جیم هالپرت و سث روگان برای نقش دوایت شروت مدنظر سازندگان سریال بودند که حضور هردوی آن‌ها در سریال به‌دلایلی لغو شد. اریک استون‌استریت که درحال‌حاضر در سریال Modern Family درحال ایفای نقش است، برای شخصیت کوین تست داده بود و همچنین آنجلا کینزی قبل از اینکه بازی در نقش آنجلا را به‌عهده گیرد برای نقش شخصیت پَم مدنظر سازندگان سریال بود! باب ادنکیرک برای نقش مایکل اسکات انتخاب شده بود ولی قبل از شروع فیلم‌برداری استیو کارل جایگزین او شد؛ دلیل این موضوع لغو شدن سریالی بود که کارل در آن حضور داشت و با لغو شدن آن توانست به تیم بازیگران سریال آفیس ملحق شود. فیلیس اسمیت که شخصیت فیلیس را در سریال بازی می‌کند به‌عنوان مشاور انتخاب بازیگران سریال به تیم ساخت آن اضافه شد ولی پس از مدتی سازندگان سریال تحت تاثیر استعداد بازیگری او قرار گرفتند و شخصیت فیلیس را تنها برای او طراحی کردند.
۲- سوتی بسیار بد جان کرازینسکی در زمان آزمون بازیگری
یکی از دلایلی که آدام اسکات را به حضور در سریال و بازی در نقش جیم بسیار نزدیک کرده بود، اتفاقات فاجعه‌بار آزمون بازیگری جان کرازینسکی تلقی می‌شود. در قدم اول او قرار بود که برای نقش شخصیت دوایت شروت آزمون دهد ولی تیم انتخاب بازیگران سریال را متقاعد کرد که به او اجازه دهند نقش جیم را تنها مطالعه کند و ببیند که شخصیت جیم چه ویژگی‌هایی دارد. زمانی‌که او با شخصیت جیم آشنا شد سازندگان سریال قبول کردند که از او برای حضور در این نقش پس از اتمام آزمون‌های بازیگران حاضر در محل آزمون، تست بگیرند. فاجعه اصلی زمانی رخ داد که کرازینسکی در زمانی‌که در سالن انتظار منتظر بود نوبت او شود با فردی غریبه روبه‌رو شد، مردی که در سالن نشسته بود درحال خورد یک سالاد بود که از جان سؤال کرد که آیا او برای آزمون خود نگران است یا خیر که جان کرازینسکی اینگونه جواب او را داد: «نه، حقیقتا اصلا نگران آزمون خودم نیستم، درنهایت یا نقش را می‌گیرم یا خیر ولی نکته‌ای که من را به‌شدت نگران می‌کند خود سریال است. من نسخه بریتانیایی این سریال را به‌شدت دوست داشتم و مطمئن نیستم که آمریکایی‌ها موفق شوند آن را به‌خوبی به‌تصویر بکشند؛ آن‌ها یک استعداد ذاتی در خراب کردن فیلم‌ها و سریال‌های خوب دارند که این من را نگران می‌کند و اصلا دوست ندارم به‌خاطر آن‌ها کیفیت سریال The Office زیر سؤال برود. علاقه من به آن سریال به‌قدری است که اگر در نسخه آمریکایی آن حضور پیدا کنم و این سریال به یک فاجعه تبدیل شود، نمی‌دانم چگونه با خود کنار بیایم».
مرد غریبه پس از صحبت‌های جان کرازینسکی در جواب او گفت: «اسم من دنیل گرِگ است و تهیه‌کننده اصلی این سریال به‌شمار می‌روم و از آشنایی با شما بسیار خوشحال هستم، امیدوارم بیشتر همدیگر را ببینیم». می‌توانید خودتان را جای کرازینسکی در آن لحظه قرار دهید؟ نکته جالب این است که او درنهایت آزمون شخصیت جیم را به‌بهترین شکل پشت سر گذاشت و خود دنیل گرِگ او را برای این نقش انتخاب کرد.
۳- تعهد جان کرازینسکی به نقش خود
پس از اتفاقاتی که در زمان آزمون بازیگری او اتفاق افتاد که در مورد قبلی به آن اشاره کردیم، کرازینسکی تمام تلاش خود را به‌کار گرفت تا نقش شخصیت جیم را به‌بهترین شکل ممکن ایفا کند. او قبل از شروع مراحل فیلم‌برداری با چند شرکت فروش کاغذ مصاحبه کرد و حتی در یک شرکت به‌صورت آزمایشی مشغول به‌کار شد. او در زمان حضور خود در آن شرکت فروش کاغذ تمام جزییات فروش را یادداشت می‌کرد و به‌دقت فضای آن اداره را زیر نظر می‌گرفت تا بتواند نقش خود را به‌طبیعی‌ترین شکل ممکن بازی کند. او پس از کسب تجربه در آن شرکت به شهر اسکرنتون در ایالت پنسیلوانیا (محل فیلم‌برداری سریال) رفت تا بتواند از نزدیک با محیطی که قرار بود مدت زمان زیادی را در آن‌جا سپری کند، آشنا شود. او در طول اقامت خود در اسکرنتون فیلم‌های زیادی از آن منطقه گرفت تا با تماشای آن‌ها بیشتر با آن مکان آشنایی پیدا کند. نکته جالب درباره فیلم‌های ضبط شده توسط کرازینسکی این است که قسمت‌هایی از تیتراژ ابتدایی سریال توسط همان تصاویر ضبط شده توسط جان کرازینسکی تهیه شده‌اند. از تصاویر مربوط‌به تیتراژ ابتدایی سریال که عبور کنیم، موسیقی آن تیتراژ نیز توسط بازیگران سریال انتخاب شده است؛ دنیل گرگ چهار قطعه موسیقی را دراختیار بازیگران قرار داد تا آن‌ها با رای‌گیری قطعه مناسب برای تیتراژ را انتخاب کنند.
۴- آدرس شرکت داندر میفلین
همان‌طور که اشاره کردیم و حتما می‌دانید سریال آفیس یک نسخه بریتانیایی دارد که ساخت آن به‌انتها نرسید و نسخه آمریکایی این سریال از روی آن نسخه ساخته شده است. به‌همین‌دلیل سازندگان سریال سعی کردند تا جای ممکن به نسخه بریتانیایی سریال اشاره‌هایی داشته باشند تا آن نسخه فراموش نشود. آدرس شرکت داندر میفلین یکی از همان اشارات است؛ آدرس این شرکت فروش کاغذ در شهر اسکرانتون و در خیابان اسلاگ با شماره پلاک ۱۷۲۵ در سریال بارها تکرار می‌شود ولی این خیابان در شهر اسکرنتون اصلا وجود خارجی ندارد. این آدرس در حقیقت مربوط‌به شرکت داندر میفلین در نسخه بریتانیایی آن است که این آدرس در انگلستان واقعا وجود دارد و آدرس واقعی شرکت داندر میفلین در آن سریال تلقی می‌شود.
۵- کامپیوترهای شرکت داندر میفلین
کارکنان یک اداره بدون‌شک برای انجام کارهای خود به کامپیوتر نیاز دارند. نه‌تنها در آن زمان بلکه همین الان هم در فیلم و سریال‌هایی که تعداد زیادی کامپیوتر در صحنه‌های خود نیاز دارند از کامپیوترهای واقعی استفاده نمی‌شود؛ این موضوع به‌این‌دلیل است که استفاده از کامپیوترهای واقعی هم هزینه زیادی را به‌همراه دارد و هم از نظر محیطی و چینش صحنه‌ها دردسر زیادی برای سازندگان آن اثر به‌همراه خواهد داشت. در سریال آفیس ولی این موضوع به طبیعی‌ترین شکل ممکن رعایت شده و تمامی کامپیوترهای موجود در سریال واقعی هستند. نکته جالب‌تر این است که زمانی‌که یکی از شخصیت‌ها از ضعیف بودن کامپیوتر خود شاکی می‌شود، در واقعیت کامپیوتر او را با مشکلاتی همراه می‌کنند که این شکایت کاملا طبیعی به‌نظر برسد. نه‌تنها کامپیوترهای موجود در سریال واقعی بودند که تمام آن‌ها به اینترنت نیز متصل بودند تا شخصیت‌های سریال بتوانند از آن استفاده کنند؛ برای مثال زمانی‌که یکی از شخصیت‌های سریال در اینترنت به‌دنبال مطلبی می‌گردد واقعا آن کار را انجام می‌دهد تا تمام جزییات آن صحنه به‌طبیعی‌ترین شکل ممکن برای بیننده به‌نمایش درآید.
۶- پرهزینه‌ترین قسمت سریال
نویسندگان سریال برای سکانس خاستگاری جیم از پم صحنه مشخصی را درنظر داشتند؛ آن‌ها قصد داشتند تا این سکانس را در یک محل استراحت بین راهی در جاده مِریت فیلم‌برداری کنند. این کار بودجه‌ای سنگین معادل ۱۰۰ هزار دلار نیاز داشت و همچنین طبق قوانین آن مکان آن‌ها اجازه استفاده از باران مصنوعی را نداشتند؛ موضوعی که برای آن‌ها بسیار مهم بود و قصد داشتند که حتما این صحنه زیر باران ضبط شود. بنابراین آن‌ها تصمیم گرفتند که تمام آن مکان را در بیرون از استودیو با جزییات کامل شبیه‌سازی کنند؛ جاده، استراحت‌گاه بین راهی، مغازه‌های موجود در آن مکان و از همه مهم‌تر بارانی که باید در آن لحظه می‌بارید. خرج کردن ۱۰۰ هزار دلار به‌تنهایی برای یک قسمت بسیار زیاد بود و بااین‌حال سازندگان این سریال برای فیلم‌برداری آن قسمت و بازسازی تمام جزییات آن مبلغی حدود ۲۵۰ هزار دلار خرج کردند (مبلغی حدود ۲.۵ برابر مقدار مجاز برای خرج کردن در آن قسمت). دنیل گرگ در مصاحبه‌ای درباره این قسمت گفت: «این قسمت با اختلاف پرهزینه‌ترین قسمت ضبط شده در تمام سریال به‌شمار می‌رود ولی بدون شک تمام لحظات این قسمت ارزش آن پول را داشت، به‌این‌دلیل که می‌توان از آن قسمت به‌عنوان یکی از مهم‌ترین لحظات سریال یاد کرد». حق کاملا با گرگ است.
۷- خرید کاغذ شرکت داندر میفلین در واقعیت
در سال ۲۰۱۱ شرکت فروش کاغذ Quill.Com که در اختیار شرکت Staples قرار داشت در بیانه‌ای اعلام کرد که قصد دارد کاغذ‌هایی با برند شرکت داندر میفلین به‌فروش برساند. در آن زمان مدیر اجرایی این شرکت در مصاحبه‌ای درباره این موضوع گفت: «صنعت تولید و فروش کاغذ یک صنعت درحال مرگ به‌شمار می‌رود. باوجود دسترسی آسان به اینترنت که تقریبا تمام مردم دنیا به آن دسترسی دارند، تقاضا برای خرید کاغد به‌شدت رو به کاهش است. این یک اتفاق بدیهی قلمداد می‌شود؛ زمانی‌که شما به‌راحتی بتوانید با چند کلیک تمام اطلاعاتی که نیاز دارید را پیدا کنید بدون شک زحمت تهیه نسخه فیزیکی آن‌ها را به خود نخواهید داد. شرکت ما هم از این داستان مستثنی نبود و ما هم در حال سقوطی مرگ‌بار بودیم و به‌شدت به یک ایده نو برای سرپا نگه‌داشتن شرکت حتی برای مدت کوتاهی نیاز داشتیم. خب در این حوزه داندر میفلین یک نماد و یک برند بسیار محبوب به‌شمار می‌رود و ما برای استفاده از نام آن‌ها تمام راه‌های قانونی را طی کردیم و درنهایت موفق به انجام این کار شدیم. این موضوع باعث شد تا میزان فروش شرکت ما در آن زمان به میزان بسیار زیادی رشد داشته باشد و به‌لطف محبوبیت سریال The Office و برند داندر میفلین ما از مرگ حتمی نجات پیدا کردیم».
۸- مخفی کردن حضور استیو کارل در قسمت پایانی سریال
به‌طور حتم هرگاه درباره سریال آفیس صحبت کنیم به یاد شخصیت مایکل اسکات با بازی هنرمندانه استیو کارل خواهیم افتاد؛ شخصیتی که به‌راحتی می‌توان از او به‌عنوان نماد این سریال و حتی مهم‌ترین شخصیت حاضر در آن نام برد، حتی با وجود اینکه او در فصل هفتم سریال را ترک کرد بازهم ایرادی به این موضوع وارد نخواهد شد. استیو کارل نه‌تنها در میان طرفداران سریال که در میان سازندگان و بازیگران آن هم از محبوبیت بسیار زیادی برخوردار بود. مجریان سریال تنها افرادی بودند که از حضور استیو کارل در قسمت پایانی آن خبر داشتند. آن‌ها این موضوع را نه با بازیگران سریال و نه حتی با مدیران شبکه NBC درمیان نگذاشتند. طی هماهنگی که میان چند نفر از سازندگان سریال و استیو کارل صورت گرفت، قرار شد تا صحنه‌هایی که استیو کارل در قسمت پایانی سریال در آن‌ها حضور دارد را به‌صورت مخفی و در یک استودیو کرایه شده و دور از چشم رسانه‌ها فیلم‌برداری کنند. همچنین دیالوگ‌هایی که برای استیو کارل درنظر گرفته بودند را برای شخصیت کرید قرار دادند و نام کارل را در فهرست افراد حاضر در قسمت پایانی ذکر نکردند. قسمت پایانی سریال را بازیگران و تیم سازنده سریال همراه یکدیگر تماشا کردند و تک‌تک آن‌ها مثل تمام طرفداران سریال در سراسر جهان با تماشای استیو کارل در قسمت پایانی به‌وجد آمدند. حرکت بسیار جالب و غافل‌گیر‌کننده سازندگان سریال واقعا شگفت‌انگیر بود.
۹- دعواهای جذاب جیم و دوایت
به‌احتمال زیاد شما هم با من موافق هستید که یکی از خنده‌دارترین و جذاب‌ترین موضوعات سریال، دعواهای لفظی و تنش‌های میان شخصیت جیم با بازی جان کرازینسکی و شخصیت دوایت با بازی رین ویلسون خواهد بود. جروبحث‌های این دو نفر معمولا با پیروزی جیم به انتها می‌رسید و معمولا با خورد شدن اعصاب دوایت همراه بود. در یکی از سکانس‌های مربوط‌به این تنش‌ها در فصل اول، نیلسون یک جمله برای شخصیت جیم به ذهنش می‌رسد که جواب جیم را بسیار جالب‌تر می‌کرد که این جمله با موافقت سازندگان سریال به جمله‌های شخصیت جیم در فیلم‌نامه اضافه شد. این مسئله رفته‌رفته به یک موضوع عادی تبدیل شد تا جایی که در دعواهای میان این دو نفر، بسیاری از جملات هرکدام را نفر مقابل پیشنهاد می‌داد. رین نیلسون در مصاحبه‌ای گفت: «این نکته بسیار جالب است که ما دو نفر علاوه‌بر شرکت در درگیری‌های لفظی میان خودمان، تلاش می‌کردیم که جملات و جواب‌های نفر مقابل را جالب‌تر کنیم. در طول سریال یک یا دوبار پیش آمده است که تمام متن فیلم‌نامه مربوط‌به دعوای بین دوایت و جیم را کنار می‌گذاشتیم و به‌طور کامل تنها از جملات یکدیگر برای شخصیت‌هایمان استفاده می‌کردیم. بین خودمان بماند، این کار حسابی اعصاب نویسنده‌ها را خورد کرده بود ولی درنهایت آن‌ها هم از نتیجه کار راضی بودند».
۱۰- خداحافظی غم‌انگیز پم و مایکل اسکات
یکی از غم‌انگیزترین سکانس‌های سریال مربوط‌به صحنه خدافظی مایکل اسکات با شخصیت پم با بازی جنا فیشر قلمداد می‌شود؛ سکانسی که مایکل اسکات پس از هفت فصل سریال را ترک کرد و مطمئنا بسیاری از طرفداران این سریال با تماشای این سکانس ناراحت شدند. فیشر در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۸ درباره آن سکانس و نحوه فیلم‌برداری آن توضیح داد و گفت: «نویسندگان و سازندگان سریال در آن سکانس تمام فیلم‌نامه‌های از قبل آماده شده را در سطل زباله ریختند و به ما اعلام کردند که هر جمله یا عبارتی که فکر می‌کنید مناسب این لحظه است را به‌یکدیگر بگویید. فکر کنید اگر واقعا در این شرایط قرار داشتید چه جملاتی به‌زبان می‌آوردید و همان را بگویید؛ اگر فکر می‌کنید یک خداحافظی خشک و خالی هم کافی باشد ما همان را در سریال قرار می‌دهیم. این موضوع به‌هیچ‌وجه در ضبط اینگونه سکانس‌های مهم و احساسی در فیلم‌ها و سریال‌ها رایج نیست و معمولا برای انتخاب جملات این سکانس‌ها ساعت‌ها زمان صرف می‌شود ولی این عامل نه‌تنها آن سکانس را بسیار بسیار طبیعی‌تر نشان داد بلکه جملاتی که من و استیو در آن لحظات ردوبدل کردیم، از صمیم قلبمان بود و جملاتی بود که به‌خوبی احساس ما نسبت‌به آن لحظه را نمایش می‌داد. به‌همین‌دلیل اشک‌های من در آن سکانس مصنوعی و طبق فیلم‌نامه نبودند و کاملا از احساسات من نسبت‌به لحظه خداحافظی با مایکل اسکات دوست‌داشتنی سرچشمه می‌گرفتند».
۱۱- حقایق متفرقه سریال
- جان کرازینسکی در فصل سوم سریال با یک کلاه گیس به‌ایفای نقش پرداخت. او در آن زمان برای حضور در فیلم Leatherheads موهای خود را به‌طور کامل تراشیده بود.
- ایفای نقش شخصیت کارول در سریال برعهده همسر استیو کارل قرار گرفت.
- جنا فیشر بازیگر نقش پم حلقه ازدواج شخصیت خود در فیلم را پس از اتمام فیلم به‌عنوان یادگاری نزد خود نگه داشت.
- شخصیت موس پسر دایی دوایت را یکی از نویسندگان سریال یعنی مایکل شور بازی می‌کند.
- آنجلا کینزی بازیگر شخصیت آنجلا و جنا فیشر بازیگر نقش پم بعد از پایان سریال به دوستانی بسیار صمیمی تبدیل شدند؛ این دو شخصیت در سریال به‌هیچ‌وجه رابطه خوبی باهم نداشتند.
- روی میز مایکل اسکات در فصل پنجم یک تنگ ماهی قرار داشت که ماهی درون آن مرتبا درحال تغییر دیده می‌شد؛ اولین ماهی او گلدفیش و آخرین ماهی او یک بلک‌فیش بود.
نظر شما همراهان همیشگی سایت زومجی درباره این سریال دوست‌داشتنی چیست؟ اگر شما هم نکته جالبی درباره این سریال درنظر دارید که در این مقاله به آن اشاره‌ای نشده است، آن را با ما و سایر خوانندگان سایت زومجی درمیان بگذارید.
