بررسی بازی Tell Me Why

در جریان روایت اپیزودیک این بازی، شخصیت‌های تایلر و آلیسون عمق بسیار خوبی پیدا کرده و به‌بهترین شکل ممکن، رشد می‌کنند. شیمی مابین این دو کاراکتر، دیالوگ‌هایی که رد و بدل می‌کنند و تمامی مواردی که میان آن‌ها به جریان می‌افتد از همان لحظه‌ی اول، کیفیت بسیار خوبی دارد؛ چند لایه شدن و مسیری که به رشد شخصیتی تایلر و آلیسون می‌انجامد اما، موردی است که این ۲ را به شخصیت‌های مهم و بسیار دوست داشتنی تبدیل می‌کند؛ کاراکترهایی که برای گیمرها به مهم‌ترین ارکان داستان این اثر تبدیل می‌شوند و در جریان چرخ‌وفلکی احساسی با نام Tell Me Why، او را همراهی می‌کنند. بازی در لحظاتی که از ریتم می‌افتد (به‌خصوص اپیزود اول) ممکن است حوصله‌ی گیمر را سر ببرد اما پس از آن که مسیر اصلی روایی خود را برای گیمر فرش می‌کند، به یک درامِ جنایی تبدیل می‌شود که لحظه‌ای نمی‌توان از آن دل‌ کند. درامی که دوست دارید لحظه لحظه‌اش را دنبال و تک تک اسرار آن را برملا کنید.

بازی Tell Me Why به دور از شعارزدنی، داستانی عمیق و درگیرکننده را روایت می‌کند. داستانی که ضمن پرداخت به مفاهیمی همچون «خانواده» و «عشق میان خواهر و برادر»، با روبه‌رو کردن گیمر با مواردی جدی و به‌خصوص، ذهن او را به چالش می‌کشد و درگیرش می‌کند.

بازی تل می وای از منظر گیم‌پلی، همان فرمول آشنای بازی‌های ماجرایی را دنبال می‌کند. دوربین بازی سوم‌شخص است و طی حدودا ۹ ساعتی که ماجراهای این اثر را دنبال می‌کنید،‌ با دنیای بازی تعامل خواهید داشت و با پازل‌های مختلف درگیر خواهید شد. متاسفانه طی اولین اپیزود از Tell Me Why، جریان گیم‌پلی، تعامل با محیط و حل پازل‌ها، فدای روایت داستان می‌شوند. در اولین اپیزود از بازی گیمرها بیشتر از اینکه مشغول تعامل با دنیای اثر شوند، درحال گوش دادن به‌دیالوگ یا تماشای کات‌سین هستند. البته که این قضیه با روایت آرام‌سوز بازی و طبیعت قسمت اول آن که آماده‌سازی جهان و پیرنگ داستان اثر باشد، هم‌سو است اما، روند گیم‌پلی را تحت تاثیر قرار داده است.

خوش‌بختانه در ۲ اپیزود بعدی، گیم‌پلی بازی به‌خوبی جا می‌افتد و جای‌گذاری مناسب لحظات تعامل با اشیا و حل کردن معما در مسیر بازیکن، ترکیب بسیار خوب و سرگرم‌کننده‌ای را پدید می‌آورد. معماهای بازی تنوع بسیار خوبی دارند و حل کردن آن‌ها، بررسی یک سری پارامتر مهم و تحلیل آن‌ها را طلب می‌کند. روند حل اکثر معماهای بازی به خواندن یک کتاب به‌خصوص با نام Book of Goblins بستگی دارد. در این کتاب، داستان‌های پرتعدادی وجود دارند که اکثر معماهای بازی هم از دل همین داستان‌ها بیرون آمده‌اند. معماهای بازی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که روند حل کردن و موفقیت در پشت سر گذاشتن آن‌ها، حس خوبی از جنس مکاشفه و پیشرفت را در گیمر زنده می‌کند. بازیکنان ازطریق سیستم دیالوگ، می‌توانند با دیگر کاراکترهای دنیای بازی تعامل داشته باشند و در لحظات خاص، تصمیماتی اساسی را اتخاذ کنند؛ تصمیماتی که نتیجه‌ی آن‌ها، روی سرنوشت دنیا و ماجرای تایلر/آلیسون، تاثیری مستقیم می‌گذارند.

تایلر و آلیسون با یادآوری لحظه‌هایی به‌خصوص از دوران کودکی‌شان، روند داستان و گیم‌پلی بازی را تحت تاثیر قرار می‌دهند

از منظر جلوه‌های صوتی و بصری، با اثری استاندارد طرف هستیم. به‌لطف صداگذاری و دوبلاژ عالی هنرمندان حاضر در تیم نقش‌آفرینی Tell Me Why، پردازش عالی کاراکترهای بازی به بار می‌نشیند و گیمر به‌خوبی می‌تواند با شخصیت‌ها ارتباط برقرار کند. صداپیشگان بازی به‌خصوص آگست ایدن (در نقش تایلر)، اریکا لندبک (در نقش آلیسون) و صدای آشنای امیلی اُبراین که پیش‌تر با نقش‌آفرینی در نقش آملی (Amlie) از بازی Death Stranding صدایش برایمان آشناست و در این بازی هم نقش «مری - آن» را عالی ایفا کرده، همگی در Tell Me Why وظایف خود را به نحو احسن ایفا کرده‌اند. آفرینش موسیقیایی اثر هم بسیار باکیفیت از آب درآمده و فضاسازی عالی شهر دلوس کراسینگ را تکمیل می‌کند.

جلوه‌های دیداری بازی اما با وجود خوب بودنشان؛ بی‌ایراد هم نیستند. با وجود اینکه طراحی هنری بازی زیبا و چشم‌نواز است، «تل می وای» از یک‌سری ایراد فنی رنج می‌برد. اگر ایرادهایی مثل یک سری افت فریم یا بی‌کیفیت بودن/دیر لود شدن برخی از بافت‌ها را کنار بگذاریم؛ به ضعف انیمیشن صورت‌ها می‌رسیم. از آنجایی که بازی مورد بحث، اثری درام است؛ در نتیجه در طول تجربه‌مان با لحظات احساسی پرتعدادی روبه‌رو می‌شویم. لحظاتی از جمله خشمگین یا غمگین شدن کاراکترها. ضعف انیمیشن‌ها در تل می وای مثل مانعی می‌ماند که دقیقا در لحظاتی که کاراکترها از نظر احساسی برانگیخته شده‌اند و ارتباط حداکثری گیمر را می‌طلبند، دقیقا در همین لحظات است که خود را نشان داده و مثل یک دیوار حائل، مانع بیشتر شدن ارتباط گیمر با شخصیت‌ها می‌شود. با وجود اینکه اثر نام‌برده یک بازی ۳۰ دلاری است که انتظار روبه‌رو شدن با جلوه‌های گرافیکی پر زرق و برق آثار AAA در آن شاید بی‌انصافی باشد؛ می‌توانیم از خیر یک‌سری بافت کم‌کیفیت یا افت فریم‌های کم تعداد بازی بگذریم اما ضعف انیمیشن چهره‌ها، تجربه‌ی اثر را تحت تاثیر قرار می‌دهد و نمی‌توان از خیر آن گذشت.

در پایان باید گفت که Tell Me Why یک بازی ماجرایی ۳۰ دلاری و باکیفیت است که ارزش هزینه کردن و زمان گذاشتن را دارد. اثری که ثابت می‌کند چرا استودیوی دونت‌ناد حالا یک تیم صاحب‌سبک و جدی در زمینه‌ی تولید بازی‌های ادونچر به‌حساب می‌آید و چرا باید برای بازی بعدی آن‌ها یعنی Twin Mirror هیجان‌زده باشیم. اگر به تجربه‌ی بازی‌های ماجرایی علاقه‌دارید و از تجربه‌ی بازی‌های قبلی این استودیو به‌خصوص سری لایف ایز استرنج (Life Is Strange) لذت برده‌اید؛ در تجربه‌ی Tell Me Why، این درام جنایی و بسیار جذاب، ذره‌ای تردید نداشته باشید!

این بررسی با محوریت نسخه‌ی پی سی بازی Tell Me Why انجام شده است