بررسی نسخه نینتندو سوییچ بازی BioShock: The Collection

شاید در اوایل عرضه نینتندو سوییچ، کمتر شخصی فکر می‌کرد روزی فرا برسد که سازنده‌ها، بازی‌های نام‌ آشنا و قدرتمند خود را روی این کنسول هیبریدی منتشر کنند. در ابتدا شرکت‌هایی مثل بتسدا، دو نسخه انتهایی مجموعه Doom و همچنین Wolfenstein را در اختیار کاربران نینتندو سوییچ قرار دادند. بااین‌که پورت این دسته از بازی‌ها روی نینتندو سوییچ کمی دست‌خوش تغییرات شده بود، اما متوجه شدن تغییرات گرافیکی، آن‌چنان کار راحتی نبود.

در ادامه بعضی از بازی‌های بزرگ‌تر و وسیع‌تر نظیر بازی The Witcher 3: Wild Hunt هم برای نینتندو سوییچ عرضه شدند. ویچر 3 تغییرات گرافیکی زیادی کرده بود و برای اینکه روی سخت‌افزار نینتندو سوییچ قابل اجرا باشد، سی دی پراجکت رد، سازنده و ناشر مجموعه The Witcher، گرافیک بصری و کیفیت بافت‌ها را به‌شدت کاهش داده بود.

بااین‌حال، تجربه‌ی کلی و لذت بخش بازی به‌واسطه‌ی مأموریت‌ها و داستان به بازیکنان اجازه می‌داد تا از تجربه‌ی The Witcher 3: Wild Hunt روی نینتندو سوییچ نهایت لذت را ببرند. مدتی پیش، پورت یکی از بهترین کالکشن‌های نسل هشتم در اختیار کاربران نینتندو سوییچ قرار گرفت. سؤال اصلی این است که آیا بازی BioShock: The Collection، همانند نسخه نسل هشتمی خود روی نینتندو سوییچ عمل کرده است؟

در این بررسی هدف این نیست که داستان بازی و شخصیت پردازی کاراکترها را در نسخه‌های اول، دوم و همچنین اینفینیت بررسی کنیم، بلکه با عرضه بایوشاک کالکشن، بررسی کامل آن را در زومجی مطالعه کرده‌اید. دراینجا قصد داریم نگاهی به پورت بازی BioShock: The Collection روی نینتندو سوییچ داشته باشیم و ببینیم که استودیو Blind Squirrel Games به چه شکل کار خود را روی نینتندو سوییچ انجام داده است.

یکی از مشکلات کلی بایوشاک کالکشن در زمان عرضه، این بود که نسخه‌های اول و دوم، به‌خوبی ریمستر نشده بودند. بااین‌حال، با ورود به شهر رپچر و محیط‌های کم‌نور، متوجه می‌شدید که نورپردازی بازی و افکت‌های حاصل از آن، بهتر از نسخه اصلی است. استودیو بلایند اسکوئیرل گیمز برای اینکه بتواند BioShock: The Collection را روی نینتندو سوییچ پورت کند، دست به کاهش جزئیات بافت‌ها و تکسچرهای گرافیکی زده است.

با شروع بازی BioShock، به‌خوبی متوجه این مورد می‌شوید. بافت دیوارها، سوختن یک محیط یا جنازه درکنار مواردی مثل جزئیات نمایش کاراکترها یکی از موارد تو ذوق زننده برای نسخه نینتندو سوییچ BioShock: The Collection به حساب می‌آید. همچنین با ورود به محیط‌های تاریک هم به‌خوبی می‌توان کیفیت پایین بافت‌ها را تماشا کرد.

این در حالی است که اگر از نینتندو سوییچ خود به‌صورت پرتابل استفاده کنید، مشکلات ذکر شده تا حدی کاهش پیدا می‌کنند. موارد ذکر شده در بازی BioShock 2 هم دیده می‌شوند، اما استودیو بلایند اسکوئیرل گیمز در پورت این نسخه عملکرد بهتری را از خود به‌نمایش گذاشته است.

جدا از این موارد، گل سر سبد BioShock: The Collection، بازی BioShock: Infinite است که از نظر پورت، بهترین عملکرد را از خود به‌نمایش گذاشته است. شاید کیفیت بافت‌ها در این نسخه هم پایین‌تر از کالکشن بایوشاک روی سایر پلتفرم‌ها باشد، اما روی تجربه‌ کلی شما تاثیر نمی‌گذارد و از ثانیه‌به‌ثانیه بازی لذت می‌برید.

فارغ از این مشکلات، ارزش BioShock: The Collection زمانی مشخص می‌شود که هر سه نسخه را درکنار یکدیگر قرار می‌دهیم. یک پکیج کامل از سه بازی بی‌نظیر که هرکدام از آن‌ها، شما را وارد ماجراجویی جدیدی می‌کند. آشنایی و رویارویی با کاراکترهایی مثل اندرو رایان، سوفیا لمب و الیزابت، مواردی هستند که مخاطب را برای متوجه شدن سرگذشت آن‌ها، تا آخرین سکانس از داستان سرگرم می‌کند.

مورد ارزشمند بعد، بسته الحاقی‌های بازی است. بایوشاک کالکشن فقط محدود به سه بازی اصلی نیست و تمامی بسته‌های الحاقی نسخه اول، دوم و اینفینیت هم در کالکشن قرار داده شده‌ است. ازاین‌رو کاربر با خرید بایوشاک کالکشن، می‌تواند تجربه‌ی بسیار ارزشمندی را کسب کند.

از نظر رزولوشن و نرخ فریم، هر سه نسخه در حالت اتصال به داک، روی رزولوشن 1080p و نرخ فریم ۳۰ فریم برثانیه اجرا می‌شوند. این در حالی است که در حالت پرتابل، نرخ فریم ثابت است، اما رزولوشن به 720p تغییر پیدا می‌کند. نکته‌ی بسیار خوب پارت بازی روی نینتندو سوییچ این است که از نظر افت فریم، حتی در شلوغ‌ترین سکانس‌های مبارزه‌ای هم بایوشاک کالکشن افت فریم ندارد و تجربه‌ی بسیار خوبی را هم ارائه می‌دهد.

اگر جزو آن دسته از کاربران نینتندو سوییچ هستید که تابه‌امروز، فرصت تجربه سه نسخه بایوشاک را نداشته‌اید، بازی BioShock: The Collection بهترین گزینه برای شما است. کاربران می‌توانند این بازی را به‌صورت فیزیکی و قیمت ۵۰ دلار یا به‌صورت جداگانه و با قیمت ۲۰ دلار (هر یک از نسخه‌ها) آن را از فروشگاه eShop خریداری کنند. گیم‌پلی بازی هنوز هم جذابیت خود را دارد. قهرمان داستان درکنار سلاح‌های گرم خود، دارای مهارت‌های ویژه‌ای است که جدا از مبارزات، در حل معماهای محیطی هم می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید.

این در حالی است که بایوشاک اینفینیت، شما را وارد یک شهر رویایی در بالای ابرها می‌برد که کلمبیا نام دارد. به همان اندازه که نسخه اینفینیت از نظر ظاهری دستخوش تغییرات شده، از نظر گیم‌پلی هم تغییر پیدا کرده است. دراینجا شاهد یک گیم‌پلی عمیق‌تر و پولیش شده‌تر نسبت‌به دو نسخه پیشین هستیم و پس از گذشت پنج سال، به‌خاطر قرار گیری اجزای مناسب المان‌های گیم‌پلی درکنار یکدیگر، شاهد سرگرم کننده بودن آن هستیم.

مورد بعد که شاید برای بعضی از کاربران اذیت کننده باشد، برچسب ۵۰ دلاری آن باتوجه‌به کیفیتی است که ارائه می‌کند. همچنین BioShock: The Collection جزو آن دسته از بازی‌هایی است که بازیکن باید حجم گسترده‌ای از‌ آن را دانلود کند. به‌عبارتی، با خرید نسخه فیزیکی، کارتریج بازی تنها شامل بخش‌های ابتدایی هر یک از نسخه‌های Bioshock، Bioshock 2 و Bioshock: Infinite می‌شود. ازاین‌رو بازیکن باید حجم زیادی را برای کسب مابقی محتویات بازی و بسته‌های الحاقی، خرج کند.

باتمامی این تفاسیر، BioShock: The Collection بااینکه مشکلات مختلفی از نظر کیفیت پورت روی نینتندو سوییچ دارد و شاید در نگاه اول راضی کننده نباشد، اما داستان بازی‌های اصلی و بسته‌های الحاقی آن‌ها به‌گونه‌ای است که در جهان بازی غرق می‌شوید و گذر زمان را حس نخواهید کرد. اگر تابه‌حال سه‌گانه بایوشاک، مخصوصا نسخه اینفینیت را تجربه نکرده‌اید و نینتندو سوییچ تنها پلتفرم بازی کردن شما است، به هیچ‌وجه BioShock: The Collection را از دست ندهید.

بررسی بازی روی نینتندو سوییچ انجام شده است