بیوگرافی سینتیا اریوو
در این مطلب نگاهی به زندگی و کارنامه‌ی هنری سینتیا اریوو خواهیم داشت. همراه زومجی باشید.
سینیتا اریوو (Cynthia Erivo) در هشتم ژانویه‌ی ۱۹۸۷ در شهر لندن متولد شد. والدین اریوو مهاجرینی نیجریایی بودند. مادر اریوو، که به پیشه‌ی پرستاری مشغول بود، از دیرباز به علاقه‌ی فرزندش به بازیگری آگاه بود و از این علاقه‌ی او حمایت می‌کرد. اریوو در این رابطه به نشریه‌ی نیویورک تایمز (The New York Times) می‌گوید:
وقتی این مسئله را با او در میان گذاشتم، او اصلا شوکه نشد، چون از قبل از علاقه‌ی وافر من به بازیگری باخبر بود. پس وقتی من به او گفتم می‌خواهم به عرصه‌های بازیگری و خوانندگی وارد شوم، او در پاسخ گفت که باید تلاش خود را بیشتر کنم.
اریوو در نقش دلوریس ون کارتیر، نمایش راهبه‌ی بدلی، ۲۰۱۳
اریوو بازیگری را در سن یازده سالگی و از صحنه‌‌ی تئاترهایی کوچک در لندن آغاز کرد. اجراهای قابل قبول اریوو در این نمایش‌ها، باعث شد که او به برنامه‌های ریلیتی تی وی (Reality TV) راه یابد. او در ابتدا برای تحصیل در رشته‌ی روانشناسی موسیقی به کالج وارد شد، اما کمی بعد تصمیم به تغییر رشته گرفت و با تکیه بر سابقه‌ی هنری درخشان خود در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک ثبت‌نام کرد. اریوو در حال سفر با تیم نمایش راهبه‌ی بدلی (Sister Act) بود، که خبر روی صحنه رفتن اجرایی جدید از نمایشنامه‌ی موزیکال رنگ ارغوانی (The Color Purple) به گوشش رسید؛ او حتی لحظه‌ای درنگ نکرد و برای حضور در اجراهای سال ۲۰۱۳ این نمایش، سریعا خود را به لندن رساند. وقتی این نمایش به برادوی رسید، اریوو درباره‌ی دلیل علاقه‌ی فراوان خود به نقشش در «رنگ ارغوانی» به نیویورک تایمز گفت:
من فکر نمی‌کنم یک دختر سیاه‌پوست بودن در آمریکا، فرق چندانی با یک دختر سیاه‌پوست بودن در انگلیس داشته باشد. ما همگی این درد را درون خود احساس می‌کنیم که در جایی اشتباه هستیم و به این مکان‌ها تعلق نداریم.
اریوو در نقش سیلی، نمایش رنگ ارغوانی، ۲۰۱۳
حضور در رنگ ارغوانی برای این بازیگر جوان بسیار پربار و مثمر ثمر بود؛ او برای بازی در نقش سیلی توانست یک جایزه‌ی تونی (Tony) دریافت کند، به همراه سایر بازیگران این اجرا برنده‌ی یک جایزه‌ی گرمی (Grammy) شد و به خاطر اجرایش در شبکه‌ی ان بی سی (NBC) با دست پر از مراسم امی (ٍEmmy) به خانه برگشت. با تمام این اوصاف، حضور در نقش سیلی، که با بازی ووپی گولدبرگ (Whoopi Goldberg) در اقتباس سینمایی سال ۱۹۸۵ استیون اسپیلبرگ (Steven Spielberg) معروف شده بود، یک داستان بود و حضور در نقش هریت تابمن (Harriet Tubman) داستانی دیگر. وقتی اخبار اولیه از حضور سینتیا اریوو در نقش هریت تابمن منتشر شد، منتقدان و مردم واکنشی منفی از خود نشان دادند؛ این مسئله که زنی بریتانیایی قرار بود نقش یکی از بزرگ‌ترین فعالان اجتماعی و مبارزین حقوق مدنی آمریکا را ایفا کند، آنچنان به مذاق منتقدان و کاربران، به‌خصوص آمریکایی‌ها، خوش نیامد. خوشبختانه اریوو تحت تاثیر این موج منفی قرار نگرفت. او در گفت‌وگو با خبرگزاری ددلاین (Deadline) بیان کرد:
من ترجیح می‌دهم روایت خوبی از این داستان را ارائه دهم و حق آن را ادا کنم. امیدوارم ذهنیت بعضی افراد تغییر کند.
او در برنامه‌ی تلویزیونی امروز (TODAY) ادامه داد:
من جان و روحم را در این نقش قرار دادم. این فیلم برای من خیلی ارزشمند است. او [هریت تابمن] برای من خیلی ارزشمند است.
در گفت‌وگویی اختصاصی با مجله‌ی اوپرا (Oprah Magazine) اریوو باری باری دیگر به اهمیت ارائه‌ی تصویری صحیح از تابمن اشاره کرد و به انتقاداتی که به انتخاب وی برای این نقش وارده شده، پاسخ داد:
ما این روزها زیاد شخصیت‌های زنی را نمی‌بینیم که براساس کلیشه‌های رایج نوشته نشده باشند. مسئله‌ای که بیش از هر چیز دیگر مرا به این افراد علاقه‌مند می‌کند، انسان بودن آن‌هاست. این نکته‌ی اول است. آن‌ها بخشی از تاریخ مردم سیاه‌پوست در آمریکا هستند. آن‌ها بخشی از تاریخ من نیز به‌شمار می‌روند، چون من در انگلیسی که علاقه به صحبت کردن درمورد زنانی از اقلیت‌های نژادی ندارد، همیشه آن‌ها را می‌شناختم، دوست داشتم و سرلوحه‌ی خود قرار دادم. نام آن‌ها در کتاب‌های تاریخ نیست. انگار که آن‌ها در واقعیت آن مکان وجود ندارند. آن‌ها زنانی بودند که من می‌شناختم و الگوی خود قرار داده بودم. وقتی من در سن رشد بودم و سعی می‌کردم آواز خوانی بیاموزم، زنان زیادی از اقلیت‌های نژادی این فرصت را نداشتند که به اندازه‌ی زنان آمریکایی در زمینه‌ی موسیقی فعالیت و تاثیرگذاری داشته باشند. آن دسته از الگوهای من در زندگی که سیاه‌پوستند، همگی اهل آمریکا هستند.
اریوو در نقش هریت تابمن، فیلم هریت، ۲۰۱۹
ایفای نقش هریت تابمن برای اریوو اهمیت بالایی داشت و او باید خود را برای این نقش طاقت فرسا آماده می‌کرد. او پروسه‌ی آماده‌سازی ذهنی و جسمی سنگین خود برای این نقش را بخشی جدا ناپذیر از شغل خود می‌داند و در این رابطه می‌گوید:
اگر [اجرایی که از خود به نمایش می‌گذاری] از اعماق قلبت نیاید، پس از کجا می‌آید؟ اگر بخواهی واقعا با داستان ارتباط برقرار کنی و زندگی در آن بدمی، باید قلبا آن را حقیقت بدانی.
او در ادامه به این مسئله اشاره کرد که چگونه با استفاده از موسیقی توانست به احساسات مورد نظر خود برای قسمت‌های مختلف این فیلم دست بیابد:
قطعات زیادی از هنرمندان مختلف وجود دارد که من با استفاده از آن‌ها می‌توانم به سطوح مختلفی از حس غم دسترسی پیدا کنم. در صحنه‌ای از فیلم هریت اتفاقی بسیار ناگوار رخ می‌دهد؛ من برای آماده‌سازی خودم برای این صحنه از قطعه‌ی خداحافظی خوب (Good Goodbye) از لیان لا هاواس (Lianne La Havas) استفاده کردم. این آهنگ واقعا با اعصاب آدم بازی می‌کند... چیزی در این قطعه وجود دارد که غم فقدان را فریاد می‌زد.
بازی درخشان اریوو در فیلم هریت (Harriet) ممکن است جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اصلی زن را در مراسم اسکار ۲۰۲۰ برای این بازیگر سی و سه ساله‌ی بریتانیایی به همراه داشته باشد. او برای کسب این جایزه باید با اسکارلت جوهانسون (Scarlett Johansson)، سیرشا رونان (Saoirse Ronan)، شارلیز ترون (Charlize Theron) و رنی زیلوگر (Renée Zellweger) رقابت کند. او در صورت دستیابی به این جایزه، چهار جایزه‌ی امی، گرمی، اسکار و تونی را کسب کرده و به اصطلاح به کلاب EGOT وارد می‌شود. تنها ۱۵ نفر در دنیا موفق به کسب هر چهار جایزه شد‌ه‌اند و اگر اریوو موفق به کسب جایزه‌ی بهترین بازیگر زن در مراسم اسکار ۲۰۲۰ شود، به جوان‌ترین فردی بدل می‌شود که افتخار حضور در فهرست EGOT را به نام خود ثبت کرده است.
