مهم‌ترین آثار هنری موزه آرمیتاژ
موزه آرمیتاژ یا ارمیتاژ یکی از بزرگ‌ترین و معروف‌ترین موزه‌های دنیا و شامل نقاشی‌ها و وسایل بسیار قدیمی است. از ساعت طاووس یا تابوتدان الکساندر نوسکی چیزی شنیده‌اید؟
محتوای اصلی این مطلب متعلق به سایت کجارو بوده و در زومجی بازنشر شده است.
اگر قصد سفر به سن پترزبورگ در روسیه را دارید هرگز مشهورترین موزه دنیا، موزه آرمیتاژ (Hermitage Museum) را فراموش نکنید. این موزه با داشتن بیش از ۳ میلیون اثر هنری در سالن‌ها و ساختمان‌های مختلف، باعث می‌شود تا بازدیدکنندگان در بازدید از آثار دچار سردرگمی شوند. کجارو شما را در دیدن آثار مهم این موزه راهنمایی می‌کند.
به یاد داشته باشید کجارو به گردشگرانی که قصد سفر به سن پترزبورگ یا هرکدام از شهرهای روسیه را دارند، در انتخاب ارزان‌ترین تور کمک می‌کند. شما می‌توانید از میان پکیج‌های ده‌ها آژانس معتبر همکار کجارو، تور سن پترزبورگ و تور روسیه را انتخاب و سفرتان را با پایین‌ترین قیمت، برنامه‌ریزی کنید.
۱. مدونا لیتا (Madonna Litta)
با اینکه نقاش اصلی این نقاشی هنوز مشخص نیست، اما براساس خطوط و خصوصیات، منتسب به لئوناردو داوینچی است. این تابلو زنی را به تصویر می‌کشد که در حال شیر دادن به نوزادش است. صورت خانم اندکی کج و رو به بالا است و درحالی‌که با عشق به چهره فرزندش می‌نگرد، لبخندی گوشه لبش پیدا است. این نقاشی در بیشتر قرن ۱۹ در مالکیت خانه میلانی لیتا (Milanese house of Litta) بود و نامش را از همین مکان گرفته است. سپس یکی از اعضای خانواده میلانی آن را به آرمیتاژ هدیه داد.
۲. ساعت طاووس (Peacock Clock)
جیمز کاکس، زرگر و پیشه‌ور بریتانیای کبیر، این ساعت طاووسی را با اندازه واقعی ساخت. این ساعت یک سیستم مکانیکی پیچیده دارد: وقتی طاووس پرهایش را باز می‌کند، جغد نیز چشمانش را باز می‌کند و خروس می‌خواند. زمانی‌که کاترین دوم روسیه ساعت را خرید، مکانیزم ساعت طی حمل‌ونقل آسیب دید و مکانیک‌های روسی شروع به تعمیر آن کردند. از آن روز تا به حال کاملا قابل استفاده بوده است اما به‌خاطر شکنندگی و ظرافت مکانیزمش، طاووس تنها هفته‌ای یک بار، چهارشنبه‌ها، پرهایش را باز می‌کند.
۳. دانائه‌ی رامبرانت (Rambradt’s Danae)
هنرمند هلندی، رامبرانت، در یکی از شاهکارهایش دانائه را به تصویر کشیده است. دانائه یکی از شخصیت‌های اساطیر یونانی است. او مادر پرسئوس است. زئوس در هیبت یک باران طلا با دانائه آمیزش کرد. در اصل مدل رامبرانت همیسش ساسکیا بوده اما بعدا تصویر چهره‌اش را به چهره‌ی معشوقه‌اش Geertje Dircx تغییر داد. این نقاشی دوران غم‌انگیزی در آرمیتاژ داشته است. در سال ۱۹۸۵ چندین بار با اسید سولفوریک به آن حمله شد و با چاقو پاره شد. با اینکه تعمیر موفقیت‌آمیزی داشت، اما بیشتر نقاشی اصلی از بین رفت.
۴. سه الهه (The Three Graces)
اثر هنرمند ایتالیایی، آنتونیو کانووا، سه دختر زئوس، Euphrosyne، Algaea و Thalia، را به‌شکل مجسمه به تصویر کشیده است. این اثر مربوط به دوران نئوکلاسیک است و مفهوم زیبایی و اینکه زنان باید چگونه به تصویر کشیده شوند را به چالش می‌کشد. این سه خانم که از یک قطعه بزرگ سنگ مرمر با تکنیک‌های عالی تراشیده شده‌اند (حتی بافت پوستشان هم پیدا است)، روبه‌روی هم ایستاده‌اند.
۵. تابوتدان الکساندر نوسکی
در اوایل قرن ۱۸ زمانی‌که سن پترزبورگ برای اولین‌بار به عوان پایتخت اعلام شد، بقایای تابوت الکساندر نوسکی (یک شاهزاده و قهرمان) را آوردند و شهر اکساندرنوسکی لاورا را به‌عنوان منزلگاهش ساختند. طی آشوب‌های انقلاب روسیه بقایای قبر او به غارت برده شد. تابوتدان نقره بزرگ و ۱/۶ تنی او تکه‌تکه و به موزه ارمیتاژ منتقل شد.
۶. بازگشت پسر مسرف (The Return of the Prodigal Son)
یکی دیگر از شاهکارهای رامبرانت از آخرین آثار او است. او در این اثر صحنه‌ای از داستان‌های کتاب مقدس را به تصویر می‌کشد. این نقاشی بخشش را نشان می‌دهد: یک پدر پسرش را پس از اینکه تمام ارث و اموالش را به هدر داده می‌بخشد. نور بر چهره پر از عشق پدر متمرکز است. این در حالی است که دیگر افراد در تاریکی قرار گرفته‌اند. ترکیب هنری اثر، درونمایه‌ی شفقت و عشق به فرزند را نشان می‌دهد.
۷. پایکوبی (Dance)
این یکی از دو نقاشی هنری ماتیس (Henri Matisse)، با اسم مشترک است. نقاشی خواهر در موره هنرهای مدرن نیویورک نگه‌داری می‌شود. اولین‌بار یک تاجر روسی به نام سرگی شوکین این تابلوی بزرگ را برای عمارت در موسکو سفارش داد. این اثر تا زمان انقلاب در همان جا ماند. پیش از سفارش، ماتیس در حال بررسی مفهوم حرکات و پایکوبی به‌خصوص رقص محلی بود.
۸. Conestabile Madonna
این نقاشی کوچک از هنرمند ایتالیایی، رافائل، مریم مقدس را نشان می‌دهد که فرزندش را در حال کتاب خواندن در آغوش دارد. این کار ناتمام باقی ماند. منتقدان هنری معتقدند که این آخرین اثر رافائل در اومبریا، پیش از عزیمتش به فلورانس بود و به همین خاطر آن را ناتمام رها کرده است. این اثر هدیه‌ی الکساندر دوم روسیه به همسرش ماریا الکساندرونا است.
۹. دشت شقایق (Poppy Field)
کلود مونه نقاشی‌های زیادی از دشت‌ها را در منزلش در ژیورنی داشت. خیلی از آن تابلوها دشت شقایق را نشان می‌دهند که امروزه یکی از آن‌ها در موزه آرمیتاژ است. در سبک امپرسیون قرن ۱۹، توجه‌ها از جزئیات گرفته و به ایده‌ها و احساسات منتقل می‌شود. مونه یکی از رهبران این سبک نقاشی است.
۱۰. دانائه‌ی تیسین (Titian’s Danae)
تیسین و شاگردانش نقاشی‌های زیادی با یک مضمون دارند که یکی از آن‌ها در موزه آرمیتاژ است. این نقاشی صحنه اغوای دانائه توسط زئوس را نشان می‌دهد که خود را به‌شکل بارانی از طلا درآورده است.
۱۱. سن پیتر و سن پولس (Saints Peter and Paul)
این نقاشی متعلق به قرن ۱۶ و اثر هنرمند اسپانیایی، ال گرکو است. نفر سمت راست پولس است که حین خطابه و کتاب به دست نقاشی شده است. چهره او مصمم و آرام است. پیتر، در سمت دیگر، ضعیف و آشفته نشان داده شده است. این نقاشی افراد مقدس را قدیس نشان نداده است. آن‌ها به‌صورت ایده‌آل نشان داده نشده‌اند و ضعف‌های آن‌ها در نقاشی پیدا است. به همین دلیل این اثر در زمان خود از طرف شاه اسپانیایی رد شد.
۱۲. ترکیببندی ۶
کاندینسکی در این نقاشی که به چشم عوام چند لکه رنگ است، تصاویر بسیاری را با هم ترکیب کرده است، از جمله برهنگی، حیوانات، نخل، باران و غیره. این اثر برخلاف پیچیدگی‌اش، تنها در سه روز تکمیل شده است و در نتیجه یکی دیگر از شاهکارهای کاندینسکی متولد شد و او را به برجسته‌ترین افراد جنبش آبستره تبدیل کرد.
۱۳. جان گرفتن پسوخه با بوسه کوپیدو (Psyche Revived by Cupid’s Kiss)
این مجسمه باشکوه اثر انتونیو کانووا، دو شخصیت اسطوره‌ای پسوخه و کوپیدو، را نشان می‌دهد که پسوخه پس از بوسه‌های کوپبید بیدار می‌شود. تفاوت مرمر صاف پوست عشاق و بافت زبر صخره نشان‌دهنده‌ی تکنیک و مهارت هنرمند ایتالیایی است.
۱۴. نهار (The Lunch)
این نقاشی جزو اولین نقاشی‌های هنرمند اسپانیایی دیه‌گو ولاسکوئز است. این نقاشی یک میز نهار ساده با دو انار و یک تکه نان را نشان می‌دهد. توجه نقاش به جزئیات باعث شده تا چروک رومیزی و یقه مردان نیز فراموش نشود. نور نقاشی چهره افراد را زنده کرده است و تمام چین‌خوردگی‌ها را نشان می‌دهد.
۱۵. میدان کنکورد (Place de la Concorde)
این نقاشی یک موضوع فرعی از نقاشی‌های معمول نقاش از بالرین‌ها است. این نقاشی خانواده لپیک (Lepic) و سگشان را به تصویر می‌کشد که در حال عبور از میدان کنکورد پاریس هستند. موقعیت ناشیانه افراد و استفاده غیرمعمول از فضا، اولین تاثیرات عکاسی را نشان می‌دهد. پس از جنگ جهانی دوم، این نقاشی تا دهه‌ها گمشده محسوب می‌شد تا اینکه مقامات روسی آن را پیدا کردند و در موزه آرمیتاژ قرار دادند.
۱۶. باکخوس (Bacchus)
تصویر پرجنب‌وجوش و صادق بدن‌های انسان‌ها، بدون هیچ شکی نشان می‌دهد که این اثر، اثر دستان پیتر پل روبینس است. با اینکه مضمون باکانلیا در نقاشی‌های او موضوعی عمومی بوده اما خود باکخوس را غیرمتعارف می‌کشیده است.
۱۷. نوازنده لوت (The Lute Player)
کاراواجو استاد سبک باروک ایتالیایی است. نوازنده لوت یکی از اولین آثار او و پر از نمادهای عشق و مهربانی است. آلات موسیقی، لوت و دیگر سازهای روی میز، لذت زودگذر را نشان می‌دهند. خود کاراواجو این اثر را یکی از موفق‌ترین آثارش می‌داند.
۱۸. بانوی سیاهپوش (Lady in a Black Dress)
این اثر که به «بانوی رنوآر» نیز معروف است موضوع بیشتر نقاشی‌هایش بوده است. برخلاف لباس سیاهش، سایه‌های خاکستری، چروک‌ها را نشان می‌دهند و بازی نور و رنگ را خلق می‌کنند. صورت زن جزئیات زیادی ندارد و این از ویژگی‌های آثار این هنرمند است.
۱۹. جودیت (Judith)
نقاشی جودیت اثر هنرمند ایتالیایی جورجونه، یکی از کم‌یاب‌ترین نقاشی‌های موزه آرمیتاژ است. این اثر که با ورنی زرد پررنگ و غلیظ پوشیده شده بود، در قرن ۱۹ تعمیر شد. این بازسازی در سال ۱۹۷۱ اثر را به بهترین حالت ممکن به حالت اولیه‌اش بازگرداند. موضوع نقاشی به کتاب جودیت اشاره دارد.
۲۰. خاطره باغ در اخن (خانم‌های ارل) ( Memory of the Garden at Etten (Ladies of Arles)
ونسان ون گوگ در ابتدا این اثر را فقط برای تزئین منزلش کشید. این هنرمند مدت طولانی را در آرل، محل تولد این نقاشی، زندگی کرد. پدرش یک کشیش بود. این نقاشی دوران تعیین‌کننده زندگی خود نقاش در دهه ۱۸۸۰ را نشان می‌دهد، زمانی‌که تصمیم گرفت شغلش را به هنر تغییر دهد.
