صحبت های نویسنده Tomb Raider درباره رابطه والد و فرزند در بازی ها
ریانا پرچت، نویسنده بازی Tomb Raider، در جدیدترین مصاحبه‌ی خود، در مورد بازی‌های داستان محور با رابطه والد و فرزند صحبت کرده است.
ریانا پرچت یکی از ماهرترین و ارزشمندترین نویسنده‌های بازی‌های ویدیویی است که در سال ۲۰۱۳ با ریبوت بازی Tomb Raider و دنباله آن، توانست موفقیت زیادی را کسب کند. البته نباید آثار گذشته وی را نیز فراموش کرد. ریانا پرچت جدای از سری جدید Tomb Raider، نویسندگی بازی Mirror's Edge، بازی Heavenly Sword و سری Overlord را بر عهده داشته است. پرچت با توجه به حضورش در صنعت بازی‌های ویدیویی، تغییرات زیادی را به‌چشم دیده است و با نویسندگی دو نسخه از Tomb Raider، نشان داد که چگونه می‌توان یک شخصیت زن را به یک قهرمان و شخصیتی شاخص تبدیل کرد. وی نیز بر این عقیده است که طی سال‌های گذشته، بازی‌های ویدویی در بخش داستان‌سرایی پیشرفت‌های زیادی داشته‌اند، اما هنوز این بخش در حال پیشرفت است و نیاز به تکامل دارد.
این روزها در بازی‌های داستان محور، شاهد موردی هستیم که در بازی God of War به‌وضوح به‌تصویر کشیده شد و ریانا پرچت در مصاحبه خود با سایت گیم‌اسپات به آن اشاره کرده است. وی بر این عقیده است که بازی‌های اخیر که نشان‌دهنده زندگی پدر و پسر یا در حالت کلی‌تر پدر و فرزند هستند، ساخته دست توسعه‌دهندگانی است که خود پدر بودن را تجربه کرده‌اند و یک داستان با محوریت ماجراجویی پدر و فرزند نوشته‌اند. حال پرچت قصد دارد این ایده را برای داستان‌سرایی مادر و فرزند نیز پیاده‌سازی کند؛ از این‌رو او از علاقه خود به نوشتن داستان نسخه‌ای از توم ریدر که در آن لارا کرافت یک مادر است، سخن گفته است. وی در این باره می‌گوید:
در این صنعت موردی که وجود دارد و دوست دارم آن را بگویم، این است که داستان‌های زیادی حول پدرها نوشته شده است. توسعه‌دهنده‌های این دسته از بازی‌ها، زمانی که پدر می‌شوند، به زندگی و دنیایی که فرزندشان در آن قرار دارد عمیق‌تر نگاه می‌کنند و شاهد داستان‌های کم‌تری حول مادرها هستیم. معمولا در بازی‌های پدر-محور، چه در بازی‌های ویدیویی و چه سینما و تلویزیون، شاهد این هستیم که مادر قصه یا مرده است یا گمشده است یا اصلا مادری در کار نیست.
به‌عبارتی در این سال‌ها شاهد بازی‌هایی هستیم که dad-ification (اظهار نظر پدرانه) نام دارند و اصلا مادرها نقشی در بازی ندارند؛ مخصوصا مادرهایی که قوی و همه فن حریف باشند. دیدن لارا کرافت به‌عنوان مادر، موردی است که من فکر می‌کنم می‌تواند جالب باشد و ماجراجویی با لارا کرافت آن هم زمانی که وی یک مادر است، چیزی است که به آن فکر می‌کنم. من مادر نیستم و شبیه به مادرها هم رفتار نمی‌کنم، اما دوستانی دارم که مادر بودن را تجربه کرده‌اند و خودم نیز مادر دارم. از این‌رو معتقدم این مورد می‌تواند جذاب باشد و چالش‌های سر راه یک شخصیت برای اینکه یک مادر باشد، آن هم در حالی که یک قهرمان است، مورد جالبی است که می‌توان به آن پرداخت.
ریانا پرچت در ادامه صحبت‌های خود به این مورد اشاره کرد که تا به‌حال بازخوردهای مثبتی از سوی تعدادی از هواداران سری توم ریدر درباره مادر بودن لارا کرافت دریافت کرده است و از طرفی عده‌ای اعلام کرده‌اند که مادر بودن به لارا کرافت نمی‌آید یا اینکه وی شخصیتی مستقل است و نیازی به همراه ندارد. اما زندگی هر شخص مدام در حال تغییر است و پرچت فکر می‌کند استفاده از این ایده می‌تواند دنیای توم ریدر را هیجان‌انگیزتر از گذشته بکند:
دلایل زیادی وجود دارند از اینکه یک شخص بین سن ۲۱ تا ۳۵ سال بخواهد فرزند داشته باشد. شما جوان هستید و می‌خواهید مستقل باشید، ولی زندگی که همیشه ثابت نمی‌ماند. زندگی پستی و بلندی‌های مختلفی دارد و همه چیز همیشه مطابق میل شما پیش نمی‌رود. دلایل زیادی وجود دارد که چرا افراد تبدیل به یک مادر می‌شوند و حتما نباید با داشتن یک بچه این اتفاق رخ دهد.
پرچت در ادامه گفت‌وگوی خود با سایت گیم‌اسپات به این مورد اشاره کرده است که دوست دارد قهرمان‌های زن میانسال را در بازی‌های ویدیویی ببیند. اینکه شخصیت‌های قهرمان مرد می‌توانند راحت پا به سن بگذارند و همچنان یک قهرمان باقی بمانند؛ در صورتی که این مورد در شخصیت‌های زن وجود ندارد:
من فکر می‌کنم ما به قهرمان‌های میانسال زن بیشتری نیاز داریم. در حال حاضر قهرمان‌های مرد میانسالی را داریم که در صنعت بازی‌های ویدیویی حضور دارند که از میان آن‌ها می‌توان به سم فیشر و اسنیک اشاره کرد؛ شخصیت‌هایی که با گذر زمان پیرتر می‌شوند، اما برای زن‌ها، آن‌ها نمی‌توانند زیاد پا به سن بگذارند. حال دیدن این موضوع در صنعت بازی‌های ویدیویی، می‌تواند مورد جالبی باشد؛ آن هم زمانی که لارا کرافت را داریم که یک شخصیت بسیار قدیمی در صنعت بازی‌های ویدیویی به‌حساب می‌آید. همچنین این اتفاق می‌تواند عالی باشد که شاهد تغییرات سن لارا کرافت و تجربیات وی به‌عنوان یک Tomb Raider باشیم. من دوست دارم این مورد را ببینم و اینکه مشاهده کنم چگونه می‌توان شخصیتی قهرمان را خلق کرد؛ آن هم زمانی که یک مادر است. واقعا دیدن لارا کرافت میانسال که کارکشته‌تر از قبل و باهوش‌تر از گذشته است، برای من شدیدا جالب است.
با تمام تفاسیر ریانا پرچت در جریان مصاحبه‌ی خود به این مورد اشاره کرده است که دوست دارد بیشتر به قهرمان‌های زن و همچنین داستان‌های مادر و فرزند پرداخته شود. این در حالی است که همانطور که پرچت اشاره کرد، بیشتر شاهد داستان‌های پدر و فرزند در صنعت سینما و تلویزیون و بازی‌های ویدیویی هستیم. درانتها نظر شما کاربران زومجی در مورد صحبت‌های ریانا پرچت چیست؟
