بررسی بازی Tooth and Tail

زمانی که صحبت از سبک خاصی در بازی‌های ویدیویی می‌شود، ناخودآگاه ذهن‌مان سراغ بازی‌هایی می‌رود که به‌نوعی آن سبک را به‌ ما معرفی کرده‌اند. برای مثال، وقتی در مورد بازی‌های شوتر اول‌شخص صحبت می‌کنیم، ذهن‌مان به سراغ بازی‌هایی مثل Call of Duty یا برای قدیمی‌تر‌ها Medal of Honor می‌رود. یا خیلی از ما، بازی‌های سبک نقش آفرینی را اولا با آثار ایزومتریکی مثل Diablo و Dungeon Siege و بعد هم بازی‌های سه‌بعدی مثل Dragon Age شناختیم که البته، همگی در یک سری ویژگی‌ها مثل امکان ارتقای شخصیت یا به دست آوردن آیتم‌های مختلف در طول بازی، شبیه به هم بودند. در زمینه بازی‌های استراتژیک هم قضیه به همین روال است و خب اگر زیرشاخه‌هایی مثل استراتژیک همزمان یا نوبتی را در نظر نگیریم و وارد جزییات نشویم، در کل می‌توان گفت که بازی‌های این سبک، آثاری هستند که در آن‌ها باید موارد زیادی را مدیریت کرد؛ مواردی از قبیل جنبه‌های اقتصادی حکومت یا نیرو‌های نظامی و موارد دیگر. هدفم بررسی سبک‌های مختلف بازی‌های ویدیویی نیست و دلیل ذکر این موارد، این است که به بازی Tooth and Tail برسیم. بازی‌ای که یک اثر در سبک استراتژیک است اما سازندگانش موفق شده‌اند تعریف جدیدی از این سبک ارائه کنند و با ساده‌تر کردن خیلی از المان‌های پیچیده در این بازی‌ها، کاری کنند که بتوان در یک مدت زمان کوتاه هم Tooth and Tail را تجربه کرده و از آن لذت برد.

Tooth and Tail داستان گروهی از حیوانات را روایت می‌کند که برای رسیدن به ازادی‌هایی مثل داشتن غذای بیش‌تر، با یکدیگر مبارزه می‌کنند. با اینکه در طول بازی در مجموع شاهد روایت داستان نسبتا خوبی با محوریت حیوانات مختلف هستیم، اما خب مثل خیلی از بازی‌های سبک استراتژیک، در Tooth and Tail هم داستان اهمیت خیلی چندانی ندارد و صرفا، دلیلی برای این است که دلیل قانع‌کننده‌ای برای انجام مراحل بازی پیش روی گیمر قرار دهد. در ابتدای متن به این اشاره کردیم که Tooth and Tail تعریف جدیدی از بازی‌های سبک استراتزیک ارائه می‌کند. با اینکه شاید چنین ادعایی در مورد بازی کمی اغراق‌آمیز به نظر برسد، اما خب واقعیت دارد؛ چرا که معمولا بازی‌های استراتژیک روی کامپیوتر، با آثاری شناخته شده‌اند که در آن‌ها باید دقت زیادی به جزییات داشته باشید و موارد مختلفی را مدیریت کنید. اما Tooth and Tail با حذف چنین جزییاتی، کاری کرده که هدف شما در بازی صرفا به چند مورد خلاصه شود و از طرف، کاری کرده که فقط بتوان با کلید‌های جهت و یک کلید ماوس، بازی را پیش برد. در واقع دلیل اینکه سازندگان بازی را به این شکل ساده طراحی کرده‌اند، انتشار آن روی کنسول‌ها بوده است. کنسول‌ها به دلیل نداشتن ماوس و کیبورد، معمولا پلتفرم خوبی برای تجربه بازی‌های استراتژیک به شمار نمی‌روند اما Tooth and Tail کاری کرده که بتوان روی کنسول هم یک بازی خیلی خوب در این سبک تجربه کرد و از آن، لذت برد.

کلیت گیم‌پلی بازی Tooth and Tail به این شکل است که گیمر، در نقش فرمانده عمل می‌کند که پرچم به دست، امکان حرکت در روی نقشه و همچنین دادن دستور‌های مختلف را دارد. در طول هر مرحله از بازی یا در بخش چندنفره آن، شما یک پایگاه اصلی دارد که در واقع بنایی شبیه به یک آسیاب است و می‌توانید در کنار آن، صرفا با یک کلیک اقدام به ساخت مزرعه کنید که منبع درآمد شما به حساب می‌آید و باعث می‌شود منابع لازم برای ساخت نیرو‌ها را به دست بیاورید. همچنین در بازی یک سری بنای دیگر هم مخصوص نیرو‌ها وجود دارند که با ساخت آن‌ها هم می‌توانید نیرو تولید کرده و آماده حمله یا دفاع از پایگاه خودتان شوید. آخرین نوع بنایی هم که می‌توان در بازی ساخت، یک سری بنای دفاعی است که می‌توانند در صورت نزدیک شدن دشمن، به سمت آن‌ها شلیک کنند. در کل ساخت و ساز در بازی Tooth and Tail، به همین سه مورد و بنا خلاصه می‌شود و به همین دلیل هم لازم نیست خیلی درگیر ساخت و ساز انواع و اقسام ساختمان‌ها شوید و تازه پس از آن هم زمان بگذارید تا متوجه عملکرد و تاثیر هر ساختمان در بازی شوید. 

پس از اینکه نیرو‌های خودتان را تولید کردید، زمان حمله به دشمن فرا می‌رسد. هدف شما در اکثر زمان بازی، از بین بردن پایگاه دشمن است و همچنین می‌توانید با تصرف آسیاب‌های بیش‌تر در طول نقشه، مزارع بیش‌تری ساخته و به نوعی پایگاه‌هایتان را گسترش دهید. اما ساز و کار حمله که یکی از ویژگی‌های بسیار خوب بازی به شمار می‌رود، بسیار ساده طراحی شده است. به این صورت که کافی است شما فرمانده‌تان را با کلید‌های جهت حرکت داده و سپس کلید ماوس (یا کلید مربوطه در نسخه‌های کنسولی) را فشار دهید تا نیرو‌ها دور شما جمع شوند و اقدام به شلیک به سمت دشمن کنند. همچنین مثلا اگر در کنار یک هدف خاص ایستاده و کلید ماوس را نگه دارید، نیرو‌ها روی آن تمرکز می‌کنند. کل کنترل‌های مربوط به هدایت نیرو‌ها به همین موارد خلاصه شده است و اصلی‌ترین عاملی که باعث شده بتوان Tooth and Tail را روی کنسول‌ها هم تجربه کرد، همین ویژگی کنترل ساده نیرو‌ها در آن است.

یکی دیگر از ویژگی‌های مثبت بازی Tooth and Tail، سریع بودن روند گیم‌پلی آن است. در حالی که بازی‌های استراتژیک به عنوان آثاری شناخته می‌شوند که گاهی تجربه آن‌ها می‌تواند حتی چیزی در حدود یک روز کامل هم زمان گیمر را بگیرد، اما هر دور بازی در Tooth and Tail ممکن است نهایتا در عرض ۱۰ دقیقه تا یک ربع و حتی کم‌تر به پایان برسد که خب شخصا، آن را یک اتفاق مثبت می‌دانم که باعث می‌شود بتوانم در کوتاه‌مدت هم از بازی لذت ببرم و خیلی وقت پای آن صرف نکنم. اما در کنار این ویژگی‌های مثبت، Tooth and Tail مشکلاتی هم دارد و کاملا اثری بی‌نقص نیست. یکی از این مشکلات، مربوط به بخش داستانی بازی می‌شود. درست است که از بازی‌های استراتژیک نمی‌توان خیلی انتظار تنوع فوق‌العاده در طول مراحل را داشت و تقریبا در همه این آثار مراحل داستانی بازی صرفا به از بین بردن یک هدف خاص خلاصه می‌شوند، اما باز هم شاهد آثار زیادی بوده‌ایم که توانسته‌اند تنوع خوبی را در نحوه ارائه همین یک هدف رایج هم در خود داشته باشند. اما در Tooth and Tail، خیلی شاهد چنین تنوعی نیستیم و با اینکه مثلا بازی سعی می‌کند تا با روایت داستانش کاری کند که مراحل متفاوت از هم به نظر برسند، اما پس از گذشت مدتی و انجام چند مرحله از بازی، متوجه خواهید شد که تقریبا در هر مرحله صرفا در حال تکرار یک سری کار‌های تکراری هستید و هدف دیگری جز دفاع از پایگاه خودتان و از بین بردن پایگاه حریف ندارید. درست است که ویژگی‌هایی مثل سخت‌تر شدن مراحل به مرور زمان یا گنجاندن یک سری ماموریت‌های فرعی در طول هر مرحله کمی به روند آن تنوع می‌بخشند، اما در مجموع مراحل بازی آنطور که باید و شاید از هم متمایز نیستند و با اینکه به دلیل جذاب بودن هسته کلی گیم‌پلی نمی‌توان گفت که روند بازی در طولانی‌مدت خسته‌کننده می‌شود، اما شاید کمی جذابیت اولیه را از دست بدهد.

مشکل بعدی در بازی Tooth and Tail، وجود یک سری عدم تعادل‌ها در زمینه نیرو‌ها است که گاهی کمی اعصاب‌خرد‌کن می‌شود. برای مثال پس از گذشت چند مرحله، با نیرو‌های مار دشمن آشنا خواهید شد که واقعا کابوس شما در بازی به شمار می‌روند! چرا که اولا بیش از حد جان سخت هستند و حتی قوی‌ترین نیرو‌های شما هم کار سختی در از بین بردن آن‌ها خواهند داشت و خب این را هم در نظر بگیرید که معمولا این نوع دشمنان در تعداد خیلی زیاد حمله می‌کنند و دوم هم اینکه به دلیل سمی بودن، این موجودات باعث می‌شوند تا نیرو‌ها یا حتی بناهای شما خیلی راحت از بین بروند و بعید نیست که مثلا حمله یک گروه از مار‌ها، بتواند در عرض چند دقیقه کل پایگاه شما را ویران کرده و تمام نیرو‌هایتان را از بین ببرد. البته اشتباه نکنید به شخصه اصلا مشکلی با چالش در بازی ندارم و حتی از آن استقبال هم می‌کنم اما به شرطی که ابزار لازم برای مقابله با این چالش هم به گیمر اعطا شوند. اما در Tooth and Tail چنین ابزاری خیلی به شما داده نمی‌شود و به همین دلیل هم در برخی از مراحل بازی، باید واقعا شانس داشته باشید تا بتوانید مرحله را با موفقیت پشت سر بگذارید. 

اما Tooth and Tail علاوه بر بخش داستانی، یک قسمت چندنفره هم دارد که می‌توان آن را به صورت آنلاین، آفلاین حالت تقسیم صفحه (Spilt Screen) یا حتی با هوش مصنوعی تجربه کرد. در قسمت قبل به مساله عدم تعادل اشاره کردیم اما خب خوشبختانه این مساله در بخش چندنفره بازی دیده نمی‌شود که اتفاق خوبی است؛ چرا که این بخش بیش‌تر حالتی رقابتی دارد و در صورت نبود تعادل، کل جذابیت این بخش از بین می‌رفت. اما دلیل اینکه در بخش چندنفره شاهد تعادل بیش‌تری هستیم، این است که در این قسمت شما امکان چینش نیرو‌ها را دارید و در نتیجه می‌توانید آن‌هایی را انتخاب کنید که بیش‌تر به دردتان می‌خورند و مناسب تاکتیک بازی‌تان هستند. به بیان دیگر، در حالی که در بخش تک‌نفره مثلا سه نوع نیرو در یک مرحله به شما داده می‌شود که فقط امکان تولید آن‌ها را در طول مرحله دارید، در بخش چندنفره از بین تعداد نسبتا زیادی نیرو می‌توانید تعدادی را به عنوان نیروهای موردنظر خودتان انتخاب کنید که مناسب سبک بازی شما هستند و سپس از آن‌ها برای نبرد بهره ببرید. در بخش چندنفره همچنین شاهد چند گروه از حیوانات هستیم که هریک، نیرو‌های مخصوص به خودشان را دارند و این هم عامل دیگری است که باعث می‌شود Tooth and Tail بتواند برای مدت طولانی‌تری سرگرم‌کننده باقی بماند.

در مجموع Tooth and Tail موفق شده یک سری از المان‌های بازی‌های استراتژیک بزرگ را حذف کرده و تجربه‌ای ساده‌تر به مخاطب ارائه کند. اتفاقی که البته می‌توانست به ضرر آن تمام شود اما سازندگان بازی این کار را به شکلی انجام داده‌اند که نه تنها نتیجه بدی برای بازی در پی نداشته، بلکه باعث شده با اثر استراتژیکی رو‌به‌رو شویم که می‌توان در یک زمان کوتاه هم از آن لذت برد و این، بهترین ویژگی مثبت بازی است. Tooth and Tail همچنین علاوه بر گیم‌پلی، در زمینه‌های صوتی و بصری هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. سازندگان برای بازی از گرافیکی پیکسلی بهره برده‌اند که تصمیم درستی هم بوده و بازی از نظر گرافیک، در سطح خیلی خوبی قرار دارد. از طرف دیگر با اینکه طراحی محیط‌ها تنوع خیلی عالی‌ای ندارد، اما طراحی انواع و اقسام نیرو‌های هر گروه به خوبی صورت گرفته و فرمانده هر گروه هم طراحی مناسبی دارد. شاید تنها مشکلی که البته از بعد فنی در بازی وجود دارد، گیر کردن بیش از حد فرمانده به موانع مختلف در محیط است که گاهی حسابی به ضرر مخاطب هم تمام می‌شود. چرا که مثلا فرض کنید در وسط یک نبرد هستید که ناگهان شخصیت‌تان به یک مانع گیر می‌کند و همین کافی است تا نتوانید مثلا نیرو‌عا را عقب برده یا دستور متمرکز شدن روی یک دشمن خاص را بدهید و در یک چشم به هم زدن، کل ارتش شما از بین برود! اما در کنار این مشکل بازی مخصوصا از بعد گرافیک هنری کیفیت خیلی خوبی دارد. 

به این مساله موسیقی‌های عالی‌ای را که در طول بازی پخش می‌شوند هم اضافه کنید؛ موسیقی‌هایی با تم حماسی که کاملا مناسب حال و هوای بازی هستند و اتمسفر خوبی را در آن پدید می‌آورند. در مجموع Tooth and Tail یک بازی استراتژیک به ظاهر ساده است که جذابیت‌های زیادی دارد. با اینکه شاید روند مراحل بازی پس از مدتی آن جذابیت اولیه را نداشته باشد، اما بخش چندنفره بازی کافی است تا بتوانید برای مدت زمان طولانی هم این بازی را همراه با دوستان‌تان یا حتی با هوش مصنوعی تجربه کنید و لذت زیادی از بازی کردن آن ببرید. پس اگر طرفدار بازی‌های استراتژیک هستید و به دنبال تجربه جدیدی در این سبک می‌گردید، Tooth and Tail را از دست ندهید. 

این بازی روی پلتفرم پی‌سی بررسی شده است.