نویسنده: حسین صدری
// دوشنبه, ۲۷ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۱۷:۰۱

مصاحبه سازنده A Way Out در مورد صنعت بازی‌های ویدیویی

جوزف فارس، نویسنده و کارگردان بازی A Way Out، اخیرا گفت و گوی کوتاهی با وبسایت گیم‌اسپات داشت. او در این گفت و گو از دیدگاهش نسبت به صنعت بازی صحبت کرد.

شبی که رویداد The Game Awards در آن برگذار شد مملو از غافلگیری‌های هیجان انگیز و بزرگ بود. از معرفی سومین قسمت از سری بایونتا گرفته تا رونمایی از بسته‌ی الحاقی The Legend of Zelda: Breath of the Wild و تریلر جدید بازی Death Stranding. اما شاید به یاد ماندنی‌ترین لحظه‌ی این رویداد به معرفی تریلر جدید بازی A Way Out مربوط شود. زمانی که جوزف فارس، کارگردان و نویسنده‌ی این بازی روی استیج آمد و در میان صحبتش با جف کیلی لحظاتی جنجالی را خلق کرد! او در سخنان عجیب و دیوانه وارش ابتدا به برتری گیم اواردز نسبت به مراسم اسکار اشاره کرد و با لحنی بسیار تند اما جالب و بامزه، مراسم اسکار و برگذار کنندگانش را شدیدا مورد توهین قرار داد! او سپس در صحبت‌هایش به الکترونیک آرتز اشاره کرد. کمپانی‌ای که قرار است بازی خود او را به انتشار برساند. او به به کار بردن عبارت «گند زدن‌های EA با لوت باکس‌ها!» بار دیگر حاضران را به تشویق وا داشت و توجهات را به سوی خود جلب کرد. او توانست لحظاتی بسیار عجیب و خنده دار خلق کند و در حالی جف کیلی تمام تلاشش را کرد تا او را آرام کند اما فارس توانست هر حرفی را که در دلش مانده بود بزند! ممکن است با دیدن وضعیت او در این مراسم طور دیگری قضاوتش کنید اما حقیقت این است که فارس عقاید و نظراتی دارد که به شدت بر آن‌ها پایبند است.

A Way Out

اگر همه‌ی دنیا نیز جمع شوند و بگویند بازی تو مزخرف است، من باز هم از اعماق قلبم می‌دانم که این‌طور نیست

اخیرا، وبسایت گیم‌اسپات توانسته مصاحبه‌ای با او داشته باشد و نظرش را درباره‌ی بازی A Way Out و به طور کلی صنعت گیم بداند. فارس که قبلا بازی‌ای مانند Brothers: A Tale of Two Sons را نیز نویسندگی و کارگردانی کرده بود، باور دارد که بازی A Way Out پروژه‌ی بسیار خاصی است. او از این بازی به عنوان تجربه‌ی کو-آپ‌ای یاد می‌کند که هیچ کس تابه‌حال مشابهش را ندیده. درست بر خلاف بازی قبلی او که یک تجربه‌ی کو-آپ معمولی و استاندارد بود، در A Way Out بازی کردن به صورت کو-آپ اجباری است. شما حتما باید چه به صورت آنلاین و چه به صورت لوکال بازی را با یک دوست تجربه کنید. به همین خاطر است که این بازی سخاوتمندانه به دوست شما اجازه می‌دهد که به صورت کاملا رایگان با شما بازی کند و اگر قصد تجربه‌ی آنلاین این بازی را دارید، فقط و فقط به یک نسخه از آن نیاز خواهید داشت. (که به گفته‌ی خود فارس اگر همه چیز به تصمیم او وابسته بود، ترجیح می‌داد که هر دو نسخه‌ی بازی را به رایگان در خدمت مخاطب قرار دهد!)

با این که استودیوی Hazelight تیمی نبستا کوچک است، نکته‌ی جالب آنجاست که فارس از بیش از حد بزرگ شدن جاه‌طلبی‌اش برای این بازی هراسی ندارد.

من دیوانه‌ام! می‌فهمی منظورم چیست؟ برخی از مردم هیجان‌زده‌اند. برخی از آن‌ها نیز دیوانه هستند. ولی وضع من از همه‌ی آنان بدتر است!

این چیزی است که می‌خواهم بگویم. من حاضرم برای بازی‌ام بمیرم! در این حد برای بازی هیجان‌زده‌ام! من هر کاری برای این بازی می‌کنم. برای آن زندگی می‌کنم و برای آن نفس می‌کشم. این بازی همه چیز من است!

اگر همه‌ی دنیا نیز جمع شوند و بگویند بازی تو مزخرف است، من باز هم از اعماق قلبم می‌دانم که این‌طور نیست. این بازی معرکه است. من باور دارم وقتی که مردم آن را بازی کنند کاملا متوجه می‌شوند از چه چیزی حرف می‌زنم.

فارس تاکید فراوانی بر این موضوع دارد که او در حال ساختن چیزی است که تابه‌حال در صنعت ویدئوگیم دیده نشده:

کاری که ما در استودیو Hazelight می‌کنیم این است که تجربه‌هایی را پیدا کنیم که همیشه تازه و نو هستند؛ و این بدین معناست که برای مثال در بازی‌مان تیراندازی خواهیم داشت. اما به همین راضی نخواهیم شد و این تازه بخش کوچکی از بازی اصلی است. این بخش زمانی در بازی قرار می‌گیرد که معنا می‌دهد. بله البته ما می‌توانستیم سه سال تمام روی بخش‌های تیراندازی بازی کار کنیم و آنقدر آن را پولیش کنیم که بسیار عالی و روان شود. اما من از تکراری شدن خسته می‌شوم. من ترجیح می‌دهم یک تجربه‌ی متنوع داشته باشم.

A Way Out

از شکست خوردن نمی‌ترسم. نه! واقعا از آن ترسی ندارم. من از آن استقبال می‌کنم. اما چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد. چرا که من به چیزی که می‌سازم ایمان دارم

در این که فارس به شدت به بازی‌اش ایمان دارد شکی نیست. اما سوال اینجاست که این بازی در خود چه دارد که به او تا این اندازه اعتماد به نفس داده؟ او از پرداختن به جنبه‌های مختلف این بازی و صحبت درباره‌ی آن‌ها پرهیز می‌کند و به جای آن تلاش دارد از ایمانی که به این بازی دارد بگوید. به گفته‌ی او A Way Out ریسک پذیری خاصی درون خود دارد که صنعت ویدئوگیم به این نوع ریسک پذیری‌ها نیاز دارد.

این فقط چیزی است که حسش می‌کنم. البته باید بگویم که من از شکست خوردن نمی‌ترسم. من فکر می‌کنم که این صعنت نیاز دارد ریسک‌پذیر باشد.  اوایل کار افراد بسیاری از من می‌پرسیدند که چرا این یک تجربه‌ی کو-آپ اجباری است؟ چرا هیچ بخش تک نفره‌ای درون بازی نیست؟ بسیاری از مردم از این ویژگی شکایت می‌کنند و این اصلا بد نیست. بگذار شکایت کنند. چگونه یک نفر می‌تواند طبق عقیده‌ی خود رفتار کند اگر مدام به کاری که می‌کند شک داشته باشد؟ واقعا چرا با شکست خوردن اینقدر مشکل داریم؟ من از شکست خوردن نمی‌ترسم. نه! واقعا از آن ترسی ندارم. من از آن استقبال می‌کنم. اما چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد. چرا که من به چیزی که می‌سازم ایمان دارم و مصرانه آن را ادامه می‌دهم.

البته اگر چنین چیزی را می‌گویم به آن معنا نیست که من به حرف کسی گوش نمی‌دهم.‌‌­ موضوع این است که من از خودم نمی‌­پرسم که «بازیکن‌­ها دوست دارند چه چیزی را بازی کنند؟» چیزی که من از خودم می­پرسم این است که: «آن­‌ها دوست دارند چه چیزی را بازی کنند که خودشان از علاقه‌­شان به آن خبر ندارند؟» واقعا این گونه نیست که من بگویم گیمر‌ها مهم نیستند. قطعا این­گونه نیست. من قطعا دوست دارم مردم بازی من را بازی کنند و همچنین دوست دارم آن­ها چیزی را تجربه کنند که پیش از این هیچ وقت تجربه نکرده‌­اند.

فارس این نظر را که می­‌گوید: «او در ساخت بازی‌­هایش ریسک می­‌کند چون فقط با بودجه­‌های اندک بازی‌­های مستقل و کوچک می‌­سازد» رد می‌­کند. او هم‌­اکنون برای بازی‌­های بعدی‌­اش هم ایده‌­هایی دارد. فارس حتی معتقد است که بازی‌های بعدی‌­اش قرار است به استاندارد­های بازی‌­های AAA نزدیک‌­تر نیز باشد. اما به اعتقاد او، کار کردن روی یک بازی بزرگ‌­تر او را از اعتقادات و روشش دور نخواهد کرد.

به من اعتماد کنید و چیزی را که می­گویم باور کنید؛ اگر من روی بازی­‌های بزرگ، با بودجه­‌ها­ی کلان نیز کار کنم، همچنان همان جوزف فارس قدیمی باقی خواهم ماند. با همان اعتقادات و روشی که برایتان درباره‌­اش حرف زدم.

در ادامه­‌ی گفت و گو، فارس مجددا به بحث ترس از شکست پرداخت و گفت:

چیزی که بسیار خطرناک­‌تر از شکست است این است که از شکست بترسید. آن موقع است که از کارهایی که باید انجامشان دهید دست می‌­کشید. و وقتی که واقعا شکست خوردید، سعی می‌­کنید که موضوع را به دست بگیرید تا در این باره کاری انجام دهید اما غافل از این که این ترس از شکست است که جلوی بسیاری از فیلم‌­ها و بازی‌­ها را گرفته.

فارس در پایان سخنانش نیز به منتقدان اشاره کرد. او گفت:

آن­ها ممکن است خیال کنند رفتار من فریبکارانه است. اما من حقیقتا اهمیتی نمی­‌دهم! من هیچ وقت از باور داشتن چیزی که روی آن کار می‌­کنم دست بر نمی‌­دارم و چنین چیزی غیر ممکن است!

A Way Out

نظر شما درباره‌­ی سخنان فارس چیست؟ ممکن است رفتارهای او و سخنان و باورهایش تا اندازه‌­ای عجیب به نظر برسد اما به عقیده‌­ی بسیاری، گرچه زلدا جایزه‌­ی بازی سال را به خانه برد اما در واقع این جوزف فارس است که توانسته برنده‌­ی بی چون و چرای The Game Awards سال ۲۰۱۷ باشد. بازی A Way Out در سال ۲۰۱۸ برای پی سی، ایکس باکس وان و پلی استیشن 4 منتشر خواهد شد.


منبع Gamespot
اسپویل
برای نوشتن متن دارای اسپویل، دکمه را بفشارید و متن مورد نظر را بین (* و *) بنویسید
کاراکتر باقی مانده