گزارش باکس آفیس: صدرنشینی فیلم ترسناک Happy Death Day

مهم‌ترین تازه‌اکران و صدرنشین این هفته فیلم ترسناک «روز مرگت مبارک» (Happy Death Day) بود که اکرانش را با افتتاحیه‌ی معرکه‌ی ۲۶ و نیم میلیون دلار شروع کرد. محصول استودیوی بلام‌هوس که با ۴ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار بودجه تهیه شده، هنوز هیچی نشده ۵ و نیم برابر بودجه‌اش فروخته است. نتیجه‌ای که بعد از موفقیت «گسست» (Split) و «برو بیرون» (Get Out) در اوایل ۲۰۱۷، موفقیت قابل‌توجه‌ی دیگری برای استودیوی بلام‌هوس محسوب می‌شود. اگرچه قبلا تحلیلگران فکر می‌کردند پارامونت تاریخ اکران «مادر!» (mother) را برای عدم برخورد با فصل دوم سریال «چیزهای عجیب‌تر» (Stranger Things) عقب انداخته است، اما ظاهرا «روز مرگت مبارک» خطر اصلی حساب می‌شده است. موفقیت این فیلم را اول از همه باید به پای خوش‌نامی استودیوی بلام‌هوس نوشت. موفقیت، موفقیت می‌آورد. از آنجایی که مردم خیلی دو فیلم «گسست» و «برو بیرون» را دوست داشتند، ظاهرا این استودیو به ناشر مطمئن و شناخته‌‌شده‌ای تبدیل شده است که مردم به محصولاتش اعتماد می‌کنند. این در حالی بود که تریلر تبلیغاتی «روز مرگت مبارک» در یک ماه گذشته قبل از یکی از پرطرفدارترین فیلم‌های ترسناک این روزها یعنی «آن» (It) نیز پخش می‌شده است. احتمالا کسانی که اوقات خوشی را با «آن» گذرانده‌اند، به دنبال فرصت تازه‌ای برای تجربه‌ی دوباره ترس بوده‌اند و «روز مرگت مبارک» هم اولین فیلم ترسناکی است که بعد از خوابیدن سروصدای «آن» روی پرده رفته است.

اگر از لحظات پایانی «گسست» چشم‌پوشی کنیم، پس «روز مرگت مبارک» سومین افتتاحیه‌ی بالای ۲۵ میلیون دلاری متوالی بلام‌هوس برای یک فیلم غیردنباله/اورجینال محسوب می‌شود. همچنین این فیلم پشت سر افتتاحیه‌ی ۴۰ میلیون دلاری «گسست»، افتتاحیه‌ی ۳۴ میلیون دلاری «پاکسازی» (The Purge) و ۳۳ میلیون دلاری «برو بیرون» در رده‌ی چهارم بهترین افتتاحیه‌‌ی فیلم‌های غیردنباله‌ای تاریخ این کمپانی قرار می‌گیرد. افتتاحیه‌ی «روز مرگت مبارک» فقط کمی بالاتر از افتتاحیه‌ی ۲۵ میلیون و ۴۰۰ میلیون دلاری «ملاقات» (The Visit)، ساخته‌ی ام. نایت شیامالان بود. اگر فیلم در ادامه عملکردی شبیه به «ملاقات» یا «ویجی» (Ouija) داشته باشد می‌تواند به ۶۵ تا ۷۰ میلیون دلار فروش خانگی دست پیدا کند. اما اگر فیلم دوام بهتری در جدول داشته باشد، می‌تواند با عملکردی شبیه به «آنابل: خلقت» (Annabelle: Creation) به ۷۷ میلیون دلار هم دست پیدا کند و می‌تواند با شتابی نزدیک به «نفس نکش» (Don’t Breathe) تا ۸۹ میلیون دلار فروش خانگی هم برسد. خلاصه «روز مرگت مبارک» مدرک دیگری بر این حقیقت است که بلام‌هوس دارد (مخصوصا در زمینه‌ی فیلم‌های ترسناک) به برند شناخته‌شده‌ای مثل مارول، پیکسار و ایلومینیشن تبدیل می‌شود.

دومین تازه‌اکران این هفته اما «خارجی» (The Foreigner) بود. فیلمی که با توجه به سروصدایی که «بلید رانر ۲۰۴۹» (Blade Runner 2049)‌ سر بودجه‌ی بالایش به راه انداخته است نمونه‌ی موفق فیلمی است که با بودجه‌ی پایینش می‌تواند به نتیجه‌ی درخشانی دست پیدا کند. این درام/اکشن که با ۳۵ میلیون دلار بودجه تهیه شده، ۱۲ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار به عنوان افتتاحیه در آمریکای شمالی کسب کرد. این اگرچه رقم دیوانه‌واری نیست و در واقع کمتر از افتتاحیه‌ی ۱۵ میلیون دلاری «آدمکش آمریکایی» (American Assassin) یا افتتاحیه‌ی ۱۴ میلیون دلاری «جان ویک» (John Wick) است، اما محصول کمپانی اس.تی.اکس اینترتینمنت نه تنها موفقیت ضروری‌ای برای این ناشر تازه‌کار که ضربه‌ی زیادی از دوران فرمانروایی نت‌فلیکس خورده است محسوب می‌شود، بلکه مثال بارز فیلمی آمریکایی/چینی است که می‌تواند در هر دو بازار مورد استقبال قرار بگیرد. جدیدترین ساخته‌ی مارتین کمپل همین الانش ۷۸ میلیون دلار از چین به دست آورده و حدود ۱۰۰ میلیون دلار از سرتاسر دنیا کسب کرده است. این یعنی «خارجی» تاکنون سه برابر بودجه‌اش فروخته است. این درست در تضاد با «دیوار بزرگ» (The Great Wall) و «وارکرفت» (Warcraft) قرار می‌گیرد. اولی که با ۱۵۰ میلیون دلار بودجه تهیه شده بود، ۳۳۴ میلیون دلار در دنیا فروخت و به جز درآمد ۱۷۱ میلیونی‌اش در چین، تقریبا در تمام مناطق دیگر دنیا شکست خورد. دومی هم که با ۱۶۵ میلیون دلار بودجه ساخته شده بود، ۲۲۰ میلیون دلار از چین کسب کرد و در دیگر نقاط دنیا مورد توجه قرار نگرفت. هر دوی این فیلم‌ها آن‌قدر گران‌قیمت بودند که به هر دو بازار آمریکا و چین برای موفقیت نیاز داشتند. اما «خارجی» برای سودآوری نیاز به نتایج بلاک‌باسترگونه‌ای در هیچکدام از این دو بازار ندارد.

«خارجی» دو هفته پیش با نتایج خوبی در چین روی پرده رفت و در مقابل کمدی بلاک‌باستری به اسم «هرگز نگو بمیر»‌ (Never Say Die) ایستادگی کرد. و بله، از آنجایی که با یک درام/اکشنِ بزرگسالانه‌ی تیره و تاریک سروکار داریم، هیچ‌وقت نباید انتظار درآمد فیلم‌هایی عامه‌پسندتری مثل «کونگ‌فو یوگا» (Kong Fu Yoga) ‌یا «مجرم‌یاب» (Skiptrace) در چین را از آن داشته باشیم. «خارجی» در بین فیلم‌های لیام نیسن، حکم «پیاده‌روی بین سنگ‌قبرها» (A Walk Among Tombstones) را در مقایسه با «ربوده‌شده» (Taken) را دارد. اینکه فیلم از اینجا به بعد چه وضعیتی خواهد داشت دقیقا معلوم نیست. اگر فیلم بتواند به فراتر از ۳۵ میلیون دلار دست پیدا کند، پشت سر فروش ۶۵ میلیون دلاری «جنگ در برانکس» (The Rumble in Bronx) با احتساب نرخ تورم، در رده‌ی دوم پرفروش‌ترین فیلم وارداتی جکی چان قرار می‌گیرد. البته این امکان هم وجود دارد که فیلم فقط مورد استقبال طرفداران قرار گرفته باشد و به زودی سقوط کند. هر اتفاقی بیافتد، نکته این است که «خارجی» آن‌قدر ارزان‌قیمت ساخته شده بود که برای موفقیت نیازی به رکوردشکنی در هیچکدام از بازارهای آمریکا و چین نداشت. اما روی هم رفته این عملکرد امیدوارکننده‌ای برای اولین اکران گسترده‌ی جکی چان پس از هفت سال غیبت در آمریکا محسوب می‌شود.

در زمینه‌ی فیلم‌های قدیمی با «بلید رانر ۲۰۴۹» (Blade Runner 2049)‌ شروع می‌کنیم که ۱۵ میلیون و ۱۰۰ هزار دلار در دومین هفته‌ی اکرانش فروخت که به معنی ۵۵ درصد افت فروش نسبت به هفته‌ی گذشته است. این فیلم بعد از ۱۰ روزی که از اکرانش گذشته ۶۰ میلیون دلار فروخته است. همان‌طور که در گزارش هفته‌ی پیش هم گفتم، دلیل اصلی شکست تجاری این فیلم به بودجه‌ی غول‌پیکر ۱۵۵ میلیون دلاری‌اش مربوط می‌شود. اگر با فیلم ارزان‌قیمت‌تری طرف بودیم یا فیلم افتتاحیه‌ی بسیار بزرگ‌تری داشت، درآمد ۱۰ روزه‌ی ۶۰ میلیون دلاری و درآمد جهانی ۱۵۸ میلیون دلاری‌اش چندان بد نمی‌بود. بنابراین به نظر می‌رسد دلیل اصلی شکست «بلید رانر ۲۰۴۹» بیشتر از اینکه به خاطر عدم استقبال مردم از یک فیلم با کیفیت باشد، به بودجه‌ی بالایش برمی‌گردد. مشکل خرج کردن یک‌عالمه پول روی محصولی با طرفداران خاص است. در نتیجه بعد از اینکه فلان فیلم به اندازه‌ی کافی نفروخت، نمی‌توان همه‌ی کاسه و کوزه‌ها را بر سر مردم شکست. بالاخره علاقه‌ی دیوانه‌وار خوره‌های اینترنتی سینما به معنی علاقه‌ی عموم سینماروها نیست.

از سوی دیگر «آن» (It) را داریم که ۶ میلیون دلار دیگر در ششمین هفته‌ی اکرانش کسب کرد و به ۳۱۴ میلیون و ۹۲۹ هزار دلار فروش خانگی دست پیدا کرد. با این حساب تحلیلگران فروش خانگی نهایی این فیلم را چیزی بین درآمد ۳۲۵ میلیون دلاری «جوخه‌ی انتحار» (Suicide Squad) و ۳۳۳ میلیون دلاری «مرد عنکبوتی: بازگشت به خانه» (Spider-Man: Homecoming) پیش‌بینی می‌کنند. خلاصه این محصول ۳۵ میلیون دلاری با ۶۳۱ میلیون دلاری که در دنیا فروخته، یک موفقیت تمام‌عیار حساب می‌شود. این وسط فراموش نکنیم که دیگر فیلم ترسناک برادران وارنر یعنی «آنابل: خلقت» هم این هفته از مرز ۳۰۰ میلیون دلار فروش جهانی عبور کرد. رقمی که مجموع درآمد دنیای سینمایی «احضار» (The Conjuring) را به فراتر از یک میلیارد دلار رساند. درام عاشقانه‌ی «کوهستانی بین ما» (The Mountain Between Us) حدود ۵ میلیون و ۶۵۰ هزار دلار در دومین هفته‌ی اکرانش فروخت. محصول کمپانی فاکس قرن بیستم که با ۳۵ میلیون دلار بودجه تهیه شده، بعد از ۱۰ روز اکران، ۲۰ و نیم میلیون دلار کسب کرده است. این در حالی بود که «ساخت آمریکا» (American Made) حدود ۵ میلیون و ۴۲۳ هزار دلار در سومین هفته‌ی اکرانش به جیب زد. فیلم ۵۰ میلیون دلاری تام کروز تا حالا ۴۰ میلیون دلار در آمریکای شمالی و ۱۱۲ میلیون دلار در دنیا فروخته است. این اگرچه ارقام بلاک‌باسترگونه‌ای نیستند، اما کماکان با فیلم غیرمجموعه‌ای/غیرفانتزی‌ ارزان‌قیمتی طرفیم که می‌تواند به سود قابل‌توجه‌ای دست پیدا کند.

فیلم کامیک‌بوکی «کینگزمن: محفل طلایی» (Kingsman: The Golden Circle) در چهارمین هفته‌ی اکرانش ۵ میلیون و ۳۱۵ هزار دلار دیگر فروخت. ساخته‌ی متیو وان بعد از ۲۴ روزی که از نمایشش می‌گذرد، ۸۹ میلیون و ۶۵۰ هزار دلار کسب کرده است. این فیلم ۱۰۴ میلیون دلاری، با فروش جهانی ۲۶۷ میلیون دلاری‌اش عملکرد قوی‌تری در خارج از کشور داشته است. انیمیشن «لگو نینجاگو» (The Lego Ninjago) در چهارمین هفته‌ی اکرانش ۴ میلیون و ۳۱۵ هزار دلار فروخت و به درآمد ۲۴ روزه‌ی ۵۱ میلیون و ۵۵۷ هزار دلار دست پیدا کرد. دیگر انیمیشن جدول «پونی کوچولوی من» (My Little Pony) است که در دومین هفته‌ی اکرانش با کله سقوط کرد. این فیلم ۴ میلیون دلار کسب کرد و به درآمد ۱۰ روزه‌ی ۱۵ میلیون و ۵۱۳ هزار دلار دست پیدا کرد. دقیقا معلوم نیست آیا استودیوی لاینزگیت در حال پول در آوردن از این فیلم باشد، اما چیزی که معلوم است این است که با تولید مجموعه انیمیشنی جدیدی طرف نیستیم. راستی، «ویکتوریا و عبدل» (Victoria & Abdul) تنها اکران اسکارگونه‌ی جدول است که هیچکس اهمیتی بهش نمی‌دهد. فیلم بعد از اکران در ۹۰۰ سینما، ۳ میلیون و ۱۱۵ هزار دلار دیگر فروخت و به درآمد خانگی ۱۱ میلیون و ۳۴۱ هزار دلار و درآمد جهانی ۴۰ میلیون دلار دست پیدا کرد.

جدول ۱۰ فیلم برتر هفته

 نگاهی به برخی فیلم‌های تازه‌اکرا‌ن‌شده‌‌ی این هفته:

روز مرگت مبارک

Happy Death Day

استودیوی بلام‌هواس هشت سالی می‌شود که مشغول به ساخت فیلم‌های ترسناک است که قالبا موفق از آب در می‌آیند. در این دوران بعضی از فیلم‌هایشان نه تنها برای دنباله چراغ سبز گرفته‌اند، بلکه به مجموعه‌های دور و درازی هم تبدیل شده‌اند که می‌توان از تعدادی از موفق‌ترینشان به «فعالیت فراطبیعی» (Paranormal Activity)، «پاکسازی» (The Purge) و «موذی» (The Insidious) اشاره کرد. سال ۲۰۱۷ اما مخصوصا سال به‌یادماندنی و ویژه‌ای برای آنها بوده است. آنها با دو فیلم «گسست» (Split) و «بیرو بیرون» (Get Out) نه تنها مورد استقبال منتقدان قرار گرفتند، بلکه با سرمایه‌گذاری‌های اندک به درآمدهای غول‌پیکری دست پیدا کردند. «روز مرگت مبارک» سومین محصول بلام‌هوس تا اینجای سال ۲۰۱۷ است. فیلم درباره‌ی دختر جوانی به اسم تری است که در حال دست و پنجه نرم کردن با بدترین روز تولدش است. چرا؟ به خاطر اینکه در پایان او توسط قاتل ناشناسی به قتل می‌رسد، می‌میرد و وقتی چشمانش را باز می‌کند، خودش را دوباره در صبح روز تولدش پیدا می‌کند. تا اینکه همه‌چیز دوباره با کشته شدنش توسط این قاتل که ماسک نوزادِ مورمورکننده‌ای به صورت زده به پایان می‌رسد و ری‌ست می‌شود. بله، یک‌جورهایی با ترکیب ایده‌ی داستانی فیلم «روز موش‌خرما» (Groundhog Day) با کلیشه‌های ژانر اسلشر سروکار داریم. بعد از اینکه تری چندباری طعم مرگ را چشید، تصمیم می‌گیرد تا متوجه شود تا پشت دستی کرده و از هویت قاتل پرده بردارد. پس با فیلمی طرفیم که فرمول آشنای فیلم‌های اسلشر را با غافلگیری جالبی روبه‌رو کرده است: در این فیلم شخصیت اصلی هم قربانی است و هم ناجی.

منتقد لس آنجلس تایمز که فیلم را دوست دارد در یادداشتش می‌نویسد: «تعداد مرگ و میرهای "روز مرگت مبارک" در حد و اندازه‌ی اکثر فیلم‌های ترسناک است. اما تفاوت این است که در اینجا همه‌ی مرگ‌ها مربوط به یک نفر می‌شود. اینجا جایی است که "روز مرگت مبارک" از دیگر فیلم‌های ترسناک کلیشه‌ای که جذابیتشان به حدس زدن ترتیب قتل کسانی که در یک عمارت قدیمی، اردوگاه یا خوابگاه گرفتار شده‌اند فاصله می‌گیرد. تمرکز داستان در این فیلم از اینکه چه کسی زودتر یا دیرتر می‌میرد، به یک معمای هوشمندانه درباره‌ی هویت قاتل تغییر کرده است... اگر تمام چیزی که از یک فیلم ترسناک می‌خواهید خون و خونریزی و بیرون ریختن دل و روده است، "روز مرگت مبارک" به دردتان نمی‌خورد. اما اگر دنبال این هستید که در کنار لذت بردن از چندتا صحنه‌ی ترسناک، ذهن‌تان هم درگیر یک راز هوشمندانه شود، "روز مرگت مبارک" را از دست ندهید». جیمز براردینلی از ریل‌ویوز که دو ستاره به فیلم داده می‌آورد: «"پیش از آنکه بمیرم"، فیلمی که اوایل امسال اکران شد هم از ایده‌ی "روز موش‌خرما" استفاده کرده بود، اما آن فیلم در مقایسه با "روز مرگت مبارک" برداشت تازه‌ی هوشمندانه‌ای را از آن ارائه کرد. با این حال از آنجایی که برای تماشای "روز مرگت مبارک" نیازی نیست حواس‌تان شش دانگ به فیلم باشد، احتمالا این فیلم توسط مخاطبان جوانی که ترجیح می‌دهند توسط روایت‌های نامرسوم یا داستان‌هایی که نیاز به تحقیق و بررسی دارند به چالش کشیده نشوند بسیار مورد توجه قرار خواهد گرفت». امتیاز متاکریتیک این فیلم ۵۷ است.

 خارجی

The Foreigner

جکی چان با «خارجی» به سینمای لایو اکشنِ آمریکا بازگشته است. چان منهای صداپیشگی‌اش در نقش «میمون» در سری «پاندای‌ کونگ‌فوکار» (KungFu Panda) از زمان بازی در نقش آقای میاگامی در بازسازی «بچه‌ی کاراته‌باز» (Karate Kid) تاکنون در هیچ فیلم آمریکایی‌ای حضور نداشته است. این در حالی بود که «خارجی» حکم یکی از آن فیلم‌های اکشن چان که خیلی وقت است از او ندیده‌ایم هم داشت. «خارجی» که براساس رمانی به اسم «مرد چینی» از سال ۱۹۹۲ است، به مردی به اسم کوآن (چان) می‌پردازد که دخترش را در یک حادثه‌ی بمب‌گذاری از دست می‌دهد و در نتیجه دست به کار می‌شود تا از بمب‌گذارانِ ایرلندی‌ای که دخترش را ازش گرفتند انتقام بگیرد. پیرس برازنان نقش گری آدامز، یکی از مقامات بالارتبه‌ی دولتی را بازی می‌کند که کوآن برای گرفتن اطلاعاتی درباره‌ی بمب‌گذاران با او ارتباط برقرار می‌کند و آدامز از دادن اطلاعات سر باز می‌دهد. همین موضوع کوآن را که مامور سابق نیروهای ضربت بوده است مجبور می‌کند تا تک‌نفره سفر انتقام‌جویانه‌اش را شروع کند. یکی دیگر از کسانی که با این فیلم به سینما برگردد مارتین کمپبل به عنوان کارگردان است که بیشتر از همه به خاطر کارگردانی دو فیلم جیمز باندی «گولدن‌آی» (Golden Eye) و «کازینو رویال» (Casino Royale) شناخته می‌شود. کمپبل از زمان «گرین لنترن» در سال ۲۰۱۱ تاکنون هیچ فیلمی کارگردانی نکرده بود. پس این فیلم نقش بازگشت این کارگردان را هم بعد از شکست فاجعه‌بار آخرین فیلمش داشت.

جیمز براردینلی از ریل‌ویوز که سه ستاره به فیلم داده می‌نویسد: «"خارجی" برای جکی چان حکم یک تغییر حالت را دارد. چان که به خاطر اکشن/کمدی‌های شوخ و شنگش معروف است، تاکنون هیچ‌وقت به اندازه‌ی این فیلم به درون تاریکی فرو نرفته بود... لحن فیلم اندوهناک است. دیگر خبری از ویژگی‌های بازیگوشانه و باستر کیتون‌گونه‌‌ای که در گذشته در سکانس‌های مبارزه‌ی این بازیگر دیده می‌شد نیست. این نقش همچنین به چان این فرصت را می‌دهد تا جلوه‌ای از بازی دراماتیکش را به نمایش بگذارد که قبلا از او ندیده بودیم». نویسنده‌ی سن فرانسیسکو کرانیکل که فیلم را دوست دارد می‌آورد: «این اولین فیلم چان است که کیفیتی در حد و اندازه‌ی فیلم‌های هونگ کونگی او در اوایل دوران کاری‌اش دارد. فیلم در کنار قابلیت‌های هنرهای رزمی و ظرافت فیزیکی او، از این حقیقت که او در اوایل دهه‌ی شصتم زندگی‌اش به سر می‌برد هم استفاده می‌کند. فیلم به چان اجازه می‌دهد تا نشان دهد که هنر بازیگری را بلد است. چان در فواصل بین تله کاشتن، منفجر کردن همه‌چیز و بیهوش کردن آدم‌ها، نقش مردی اندوهگین را طوری بازی می‌کند که انگار تمام غم‌های دنیا دارند از صورتش به بیرون فوران می‌کنند». منتقد ورایتی که از فیلم چندان راضی نیست می‌نویسد: «"خارجی" چیزی بیشتر از یک اکشن بالاتر از متوسط اما قالبا کلیشه‌ای نیست که در آن چان با یک سری اراذل و اوباش و نیروهای مرموز سیاسی مبارزه می‌کند». امتیاز متاکریتیک این فیلم ۵۵ است.

---