پیش نمایش بازی Watch Dogs 2

Watch Dogs مانند اکثر قریب به اتفاق بازی‌های اخیر یوبیسافت، یک محصول متوسط و معمولی بود که نقاط قوتش نمی‌توانست از آن یک بازی لذت‌بخش بسازد. اگر نمایش اولیه‌ی بازی در E3 2012 را فراموش می‌کردید و تا به حال هم یکی از نسخه‌های GTA را تجربه نکرده بودید، شاید می‌شد از نسخه‌ی اول بازی لذت برد. اما نکته‌ی منحصر به فردی که بازی داشت و یوبیسافت نتوانست از آن در راستای موفقیت بازی استفاده کند، مکانیسم هک کردن دنیا بود. در واچ داگز می‌توانستید با گوشی ابرهوشمند خود دوربین‌های مدار بسته، ماشین‌ها و چراغ راهنمایی را هک کنید و در شهر هرج و مرج راه بیندازید. مشکل سازندگان این بود که نتوانستند با این پتانسیل تازه، مراحلی جذاب طراحی کنند و غیر از این بازی‌ از مشکلات فنی دیگری هم رنج می‌برد.

اما یوبیسافت پس از تولید چند بازی با ایده‌ی نو و اجرای ضعیف، به این نتیجه رسید که کارهای بزرگ را کنار بگذارد و بیشتر روی ساخت یک بازی سرگرم‌کننده و «باحال» تمرکز کند. 2 Watch Dogs با چنین هدفی ساخته شده است. اولین چیزی که در همین راستا نظرتان را جلب می‌کند، تغییر شهر بازی به سان فرانسیسکوی رنگارنگ و پر زرق و برق نسبت به شیکاگوی خشک و یکنواخت است. در کل اتمسفر بازی به کلی تغییر کرده و دیگر شاهد یک بازی جدی نیستیم، نه شهر دیگر آن ابهت قدیم را دارد و نه شخصیت اصلی یک کاراکتر کاریزماتیک است.

|

به مارکوس هالووِی، هکر واچ داگز 2 خواهیم رسید اما فعلاً در مورد خود شهر و دنیای بازی سازندگان این وعده را داده‌اند که با یک محیط زنده طرف هستیم که دیگر بازیکن، مرکز دنیا نیست؛ بلکه دیگر کارکترها نیز با ما و با یکدیگر تعامل دارند و با قدم زدن در سطح شهر، می‌توان شاهد اتفاق‌های مختلفی بود. این مسئله در یک بازی که مکانیسم اصلی‌اش هک کردن است بسیار حائز اهمیت است چرا که فرصت‌های بیشماری برای دستکاری دنیا وجود دارد. در Watch Dogs 2 حالا می‌توانید تک تک وسایل نقلیه را نیز کنترل کنید و مثل یک اسباب‌بازی، آن‌ها را به هرکجا خواستید ببرید. غیر از ظرفیت‌هایی که این ویژگی برای طراحی مراحل هیجان‌انگیز ایجاد می‌کند، می‌توان به سبک بازی‌هایی چون Just Cause فقط در شهر چرخید و کارهای هیجان‌انگیز انجام داد.

سان فرانسیسکویی که ما تجربه‌ خواهیم کرد از سیستم‌عامل ctOS 2.0 بهره می‌برد که نسخه‌ی بروز همان سیستم‌عامل نه چندان امنی است که در شیکاگو به کار گرفته شده بود. با این نرم‌افزار همه‌ی مردم شهر به یکدیگر متصل‌اند و یک رخنه‌ی کوچک کافی است تا تمام پیام‌های خصوصی اطرافیانتان در دسترس شما قرار گیرد. به نظر می‌رسد سازندگان واقعاً به نظرات گیمرها و منتقدان گوش داده‌اند و حداقل در این زمینه شاهد پیشرفت‌هایی در بازی هستیم. سان فرانسیسکوی واچ داگز 2 حتی این پتانسیل را دارد که هویتی برای خودش دست و پا کند و به یکی از المان‌های موفق بازی تبدیل شود.

اما چیزی که این زمین بازی بزرگ را هیجان‌انگیزتر می‌کند، گروه هکر DedSec است. این گروه که شخصیت اصلی بازی هم عضو آن است، به شکل زیرزمینی شرکت‌های بزرگ را هک می‌کند و اعتراض خود را به سران جامعه اعلام می‌کند. یوبیسافت در طراحی این گروه و کلاً شخصیت‌های هکر بازی، کمی پا را از واقع‌گرایی فراتر گذاشته و به جای نشان دادن تصویری واقعی از هکرها،‌ تصورات ذهنی یک نوجوان عاشق فیلم‌های پلیسی و جاسوسی را در واچ داگز 2 پیاده‌سازی کرده است. هکرهای بازی نام گروهشان را روی دیوارهای شهر گرافیتی می‌کنند، لباس‌های عجیب و غریب می‌پوشند و روی پشت بام خانه‌ها مهمانی راه می‌اندازند. سازندگان بازی برای جذب مخاطب بیشتر و شاید افزودن جذابیت‌های جدید، بیخیال کاریزمای نسخه‌ی قبل شدند و آن دنیای سرد و تیره‌ی اِیدن پیرس را با حال و هوای خوشحال مارکوس هالووی عوض کرده‌اند. شخصیت اصلی بازی قبلاً به جرمی که مرتکب نشده محکوم شده و حالا راه انتقام در پیش گرفته است. او قاعدتاً‌ از آخرین فناوری روز بهره می‌برد و در یک صحنه‌ی مبارزه، به راحتی آب خوردن لپتاپش را از جیب پشت‌اش درمی‌آورد، چند دکمه فشار می‌دهد و کل منطقه هک می‌شود.

ایده‌ی «هک کردن دنیا» در واچ داگز 2 بسیار گسترده‌تر شده و حالا بازی راه‌های بیشتری برای تعامل با دنیا دراختیارتان می‌گذارد. در بازی حالا می‌توانید وسایل الکترونیکی بسیاری را هک کنید و چون در دنیای ایده‌آل سازندگان همه‌ی خودروها الکتریکی هستند، مارکوس این قابلیت را دارد که کنترل تمام وسایل نقلیه‌ی شهر را بر عهده بگیرد. با هک کردن ماشین‌ها می‌توانید فرصت‌های زیادی در مراحل خلق کنید و یکی از اهداف سازندگان در نسخه‌ی جدید همین ایجاد آزادی عمل نسبی است. صحبت از ماشین‌ها شد و باید گفت یکی از نقاط ضعف عجیب نسخه‌ی قبل، فیزیک بسیار بد رانندگی بود. یوبیسافت در نسخه‌ی جدید با تأکید بر روی بازطراحی رانندگی، قول تجربه‌ی بهتری را در این زمینه داده و ظاهراً قرار است رانندگی نیز به اندازه‌ی هک کردن لذت‌بخش باشد.

مارکوس هکر قهاری است اما همیشه گزینه‌های مخفی‌کاری و هیاهو با اسلحه هم روی میز هست. درواقع مورد دیگری که بر غیرواقعی‌بودن ایده‌ی هکر در این بازی می‌افزاید، همین وفور سلاح بین آن‌هاست. اما به هر حال با یک بازی جهان‌باز اکشن ماجراجویی طرف هستیم و باید در کنار ابزارهای هک کردن، اسلحه نیز برای مواقعی که بیخیال مخفی‌کاری می‌شوید وجود داشته باشد. مارکوس علاوه بر گوشی و لپتاپش، دو سه ربات و درون نیز دارد که در موقعیت‌های مختلف به کار می‌آید و برای خوش یک پا سم فیشر است. جدا از همه‌ی این‌ها و برای این که یک پروتاگونیست کامل داشته باشیم، مارکوس به خوبی پارکور بلد است و حرکاتش روی دیوارها و سقف ساختمان‌ها مانند یک اساسین حرفه‌ای است. سازندگان حتی برای شبیه‌سازی بی‌نقص این حرکات، از ورزشکاران حرفه‌ای پارکور استفاده کردند و با موشن کچپر حرکات آن‌ها، پریدن از روی موانع و دیوارها را نیز به یکی از فعالیت‌های جذاب بازی بدل کرده‌اند.

بازی‌های جهان‌‌باز معمولاً به گیمر امکانات شخصی‌سازی متفاوتی ارائه می‌دهند و واچ داگز 2 نیز در این زمینه سنگ تمام گذاشته است. فروشگاه‌های لباس مختلف در سراسر نقشه وجود دارند که می‌توانید در بین بیش از ۷۰۰ نوع پوشیدنی مختلف ترکیب دلخواه خودتان را شکل دهید و به مارکوس چهره‌ی منحصر به فردی دهید. هر فروشگاه بنا برای محله‌ای که در آن واقع شده، سبک لباس‌های مختلف ارائه می‌دهد که این می‌تواند نکته‌ی جالب توجهی باشد. به دلیل اینکه Watch Dogs 2 یک بازی در دنیایی کاملاً امروزی است، جای تعجبی ندارد که هکرهای گروه DedSec به یک پرینتر سه بعدی صنعتی دسترسی دارند و به وسیله‌ی آن می‌توانند گجت‌های جدید بسازند یا حتی اسلحه‌ طراحی کنند. در واقع بهانه‌ی سازندگان برای دادن اسلحه دست یک گروه هکر، همین ایده‌ی پرینتر سه بعدی است که به وسیله‌ی آن می‌توانید اسلحه‌ی خود را کاملاً شخصی‌سازی کنید و مانند لباستان، به آن هویتی منحصر به فرد بدهید.

بخش دیگری از بازی که یوبیسافت از زمان معرفی آن رویش مانور داده، قسمت چندنفره‌ی آنلاین بازی است. درواقع بخش چندنفره‌ی مجزایی وجود ندارد و بازیکنان در صورت آنلاین بودن، می‌توانند یکدیگر را در شهر پیدا کنند و بلافاصله به هم ملحق شده و وارد یک مأموریت دو نفره شوند. قسمت چندنفره‌ی واچ داگز 2 شامل حالتی مانند چیزی که در بازی The Division دیدیم هم می‌شود، جایی که یک بازیکن با دیگران درگیر شده و برای کشتن او جایزه‌ای در نظر گرفته میشد. حالا اینجا اگر سر به سر پلیس بگذارید و شهر را شلوغ کنید، دیگر بازیکنان می‌توانند یک تیم تشکیل داده و دنبال شما بیافتند. در هر طرف درگیری که باشید، می‌توانید با گرفتن شخص مورد نظر یا کشتن دنبال کنندگانتان جایزه کسب کنید.

آنچه که از نمایش‌ها و اطلاعات بازی برمی‌آید این است که یوبیسافت این بار یک بازی واقعاً سرگرم‌کننده ساخته و ظاهراً حتی عادت بد نمایش یک گرافیک خارق‌العاده برای بازی جدید خود را نیز کنار گذاشته. تمام نمایش‌های بازی گرافیک خود بازی را نشان می‌دهند و به دلیل اینکه زمان معرفی به زمان عرضه نزدیک بود، دیگر از این لحاظ خیالمان می‌تواند راحت باشد. Watch Dogs 2 شاید در رقابت با رقیبانی چون GTA حرف خاصی برای گفتن نداشته باشد، اما این بار روی پای خودش ایستاده و امیدوار است که به اثری درخورد تبدیل شود. ما نیز امیدواریم، همان امیدواری‌ای که قبل از انتشار هر بازی یوبیسافت داریم!

---