معرفی بازی موبایل Getting Over It with Bennett Foddy
با اثری طرف هستیم که بر موج استقبال مخاطب از بازی‌های سخت و طاقت‌فرسا سوار شده و بدین‌سان با وجود مشکلات زیادش بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
یکی از موضوعاتی که جدیدا در صنعت بازی‌های ویدیویی رایج شده، بازگشت به بازی‌های سخت و طاقت‌فرسا است. بازی‌ها در گذشته بیشتر به دلایل فنی و اقتصادی سخت بودند. اصلا در آن زمان شاید به ذهن بازی‌سازها هم نمی‌رسید که در میانه‌ی بازی‌های‌شان روشی برای ذخیره‌سازی مرحله قرار دهند. کنسول‌های اولیه نیز از چنین قابلیتی پشتیبانی نمی‌کردند. تنها برخی بازی‌های خاص به‌وسیله رمزگذاری مراحل به مخاطب‌ها اجازه می‌دادند دفعه‌های بعد که می‌خواهند بازی را شروع کنند از همان ابتدا به مرحله مورد نظرشان رجوع کنند. اما اخیرا شهرت سری Souls موجب شده بازی‌های خیلی سخت و چالش برانگیز دوباره باب شوند و مردم و منتقدان به چنین آثاری اقبال نشان می‌دهند. بازی Getting Over It with Bennett Foddy it چنین اثری است که به نوعی عمدا بد ساخته شده. این بازی ابتدا برای کامپیوتر و پلتفرم iOS منتشر شده بود و سپس نسخه اندروید آن در دسترس قرار گرفت. این بازی یک هدف اصلی دارد و آن هم خُرد کردن اعصاب مخاطب بیچاره است. حتی سازنده‌اش گفته است که آن را برای آزار رساندن به افراد خاصی تولید کرده است. معلوم نیست این افراد چه کسانی هستند. شاید کسانی که حوصله بازی‌های سخت را ندارند یا افرادی که کورکورانه به دنبال بازی‌های سخت هستند.
در این بازی شما کنترل مردی را به عهده دارید که درون یک پاتیل نشسته و تیشه‌ی بزرگی به دست دارد که به‌وسیله آن موانع را پشت سر می‌گذارد. او ساده‌ترین کارهای موجود در بازی‌ها را انجام نمی‌دهد. مثلا راه نمی‌رود، نمی‌جهد، نمی‌نشیند و به‌طور کلی هیچ کاری نمی‌کند و تنها با کشیده شدن انگشت شما روی صفحه گوشی، تیشه‌اش را تکان می‌دهد و به کمک آن در محیط جابه‌جا می‌شود. یعنی ساده‌ترین کارها در این بازی سخت هستند. حتی معمول‌ترین جابجایی‌ها را مجبور هستید با همان حرکت دادن تیشه و گیر کردن آن به سطوح مختلف انجام دهید. افزون بر این که فیزیک برخورد با محیط هم خیلی دقیق است و هم خیلی عجیب. دقیق است چراکه تیشه‌ی شما به هرجا که برخورد کند پیکسل‌های اشیا شناسایی شده و برخورد صورت می‌گیرد اما عجیب است به این علت که با فیزیک گیج کننده طرف هستیم که خیلی هم شبیه‌سازی شده از روی واقعیت نیست. با توجه به جهت، زاویه و سرعت برخورد تیشه به سطوح، بدن شخصیت اصلی بازی به شکلی غیر قابل پیشبینی جابه‌جا می‌شود. به نحوی که خیلی مواقع حرکتی را مشاهده خواهید کرد که اصلا انتظارش را نداشته‌اید.
هدف روند بازی این است که آن‌قدر از موانع عمودی که در محیط چیده شده است بالا بروید که به فضا برسید و از جو زمین خارج شوید. در آخر هم بازی به مخاطبش اجازه می‌دهد که به جمع معدود افرادی که Getting Over It with Bennett Foddy را به اتمام رسانده‌اند بپیوندد و با آن‌ها ارتباط آنلاین برقرار کند. متاسفانه بازی تک‌مرحله‌ای است اما محیط و سکوهای موجود در آن با زیرکی تمام طراحی شده‌اند. البته ظاهر محیط بازی و سطوح موجود در آن کاملا متضاد و ضد هنر هستند. از ترکیب‌بندی‌های مرسوم و رنگ‌بندی‌های هماهنگ خبری نیست و اشیایی که اصلا به هم مرتبط نیستند، عمدا در کنار هم چیده شده‌اند. با این‌همه تمام مرحله به صورتی ترتیب داده شده که یک اشتباه کوچک می‌تواند موجب سقوط به ابتدای بازی شود. طبعا از چنین بازی عجیبی هم که بیشتر شبیه دشمنی یک بازی‌ساز با مخاطب است نمی‌توان انتظار داشت پازل‌ها و سکوهای چندان منطقی‌ای داشته باشد. عملا عبور از هر مانع نیاز به عملکرد محیرالعقولی دارد. هیچ مدل ذخیره‌سازی دستی میان مرحله‌ای هم در دسترس شما نیست و از هرجای بازی که خارج شوید، دفعه‌ی بعد همانجا ظاهر خواهید شد. سازنده بازی از آن آدم‌هایی است که فکر می‌کند از ابتدای بازی شروع کردن پس از هر اشتباه، می‌تواند سرگرم‌کننده باشد. او البته با خودشیفتگی تمام در طول بازی برای شما صحبت می‌کند. او از دلایل و ریشه‌های ساخت بازی می‌گوید. حرف‌های فلسفی می‌زند و سخنان بزرگان را در حمایت از صبر، کوشش و تحمل شکست، برای شما ادا می‌کند. ولی او عملا با این سخنان، حواس مخاطب را بیشتر پرت کرده و با نصایح اعصاب خردکنش احتمال شکست و از کوره در رفتن شما را افزایش می‌دهد. به تمام این معضلات، کنترل بد بیان می‌کند. حقیقت این است که حرکت دادن تیشه در گوشی‌های همراه و کنترل دقیق آن در لبه‌های حساس مصیبتی بزرگ است که تنها با استفاده از ماوس روی کامپیوتر رفع می‌شود. اگر بخواهید این بازی را روی گوشی موبایل بازی کنید درد انگشتان تقریبا اجتناب‌ناپذیر است.
بازی در زمینه گرافیکی برای موبایل خوب است. آن‌قدر آثار زشت و ناقص روی پلتفرم موبایل زیاد است که چنین گرافیک فنی‌ای برای اندروید واقعا قابل قبول به نظر می‌رسد. اما در زمینه هنری همه چیز بستگی به سلیقه شما دارد اما به‌طور کلی می‌توان گفت زیبایی‌هایی که ممکن است به آن‌ها علاقه داشته باشید معمولا در این بازی لحاظ نشده‌اند. از منظر صداگذاری هم بازی را حتی اگر بدون صدا بازی کنید اتفاق خاصی نمی‌افتد. بازی کلا چند افکت ساده دارد و بعضی مواقع موسیقی‌های بی‌کیفیتی هم برای شما پخش می‌شود. صدای آرام روایتگری‌های سازنده بازی هم به‌قدر کافی اعصاب خردکن هست که بهتر است از قسمت تنظیمات بازی قطع شود.
در انتها باید گفت بازی Getting Over It with Bennett Foddy هیچ چیز خاصی برای عرضه ندارد و تنها هدفش به چالش کشیدن شما و اعصاب‌‌تان است.
